┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ به حسین بن علی کشته ی قرآن صلوات به غم وسوز دل وآه یتیمان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 بالب تشنه به میدان شهادت می رفت به دل سوخته ی خیمه نشینان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 عطش وتشنگی وغنچه ی صد ها لاله به علی اکبر وآب آور طفلان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 آن حسینی که به صحرای بلا جان می داد به گل پرپر افتاده به میدان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 دیده بگشا وببین خاک شده غرق به خون به تن اطهر خونین شهیدان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 آسمان صیحه کند از غم تنهایی او به چراغ سحر شام غریبان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 آید از کرببلا بانک شهادت طلبی به سر رفته به نی در ره جانان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 کر بلا قبله ی دلهای پریشان باشد به زمینی که بود روضه ی رضوان صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 کیست تا این همه ایثار به تصویر کشید به قلم های پر از جوهر ایمان صلوات 🔳🔳🔳🔳🔳🔳 خواهی ز پل صراط آسان گذری بر تشنه لب شهید کربلا صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 خواهی که کنار علقمه بنشینی سقای شهیددست جدا راصلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 خواهی بروی کنار هفتادو دو تن هم قاسم و اصغرو علی را صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 خواهی که بوقت مرگ راحت باشی جمع شهدای کربلا را صلوات 🥀🥀🥀🖤🖤🕯 اَللّٰٰھُــمَ صَّــلْ علٰـےمُحَمَّــدِﷺ وَآل مُحَمَّــدﷺ وَ؏َجْــل فَرَجَهُــم🏴

🥀🖤 عبّاس علمدار کجایی که حسین یار ندارد 🥀🖤 تنها شده او یاور و سرلشکر پیکار ندارد 🥀🖤 لا یوم کیومک یا اباعبدالله 🥀🖤 شهادت مظلومانه پیشوای برحق مسلمین حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام برشیعیان جهان تسلیت باد #محرم

آیت الله حائری شیرازی ره: امربه‌معروف و نهی از منکر چیست؟ به ساعتتان نگاه کنید؛ این چرخ‌دنده‌های ساعت، در هم دنده شده‌اند. دنده‌هایشان داخل هم است؛ یکی که می‌چرخد، دیگری را هم می‌چرخاند. امربه‌معروف، یعنی اینکه دندۀ یکی در دندۀ دیگری گیر کند. امربه‌معروف، دنده است؛ ترک امربه‌معروف، یعنی خلاص کردن! خلاص کردن یعنی اینکه یکی بچرخد و دیگری نچرخد. وقتی امربه‌معروف و نهی از منکر ترک می‌شود، یعنی این چرخ و آن چرخ از هم دور شده‌اند؛ زده‌ای توی خلاص! این می‌چرخد، اما آن دیگری نمی‌چرخد. دندۀ فرد نمی‌خورد به دندۀ جمع؛ یعنی خوبی فرد، سرایت به دیگری نمی‌کند. خوبی‌ها وقتی شخصی شد و امر به معروف تعطیل شد، این دارد برای خودش می‌چرخد و آن دیگری هم دارد برخلاف آن می‌چرخد و منکرش را انجام می‌دهد. نتیجه‌اش اینست که «مجموعۀ جامعه» نمی‌چرخد. گاهی انسان زورش نمی‌رسد دیگری را بچرخاند، می‌زند در خلاص؛ خودش در زندگی شخصی‌اش یک آدم سالمی است، اما در زندگی اجتماعی دنده‌اش به دیگران گیر نمی‌کند. می‌خواهد اگر دیگران در غفلت می‌روند، او در غفلت نرود؛ اگر دیگران نمازشان را به تأخیر می‌اندازند، او به تأخیر نیاندازد، لذا دنده را خلاص می‌کند تا بتواند نمازش را سر وقت بخواند. اما نه، هنر این است که در عین اینکه انسان نمازش را سر وقت می‌خواند، در دنده هم بزند.