🌱در انسان یا روح زیاد است یا ماده؛ یا به عبارت بهتر، انسان یا تشنه‌ی روح است - یعنی عطش جاودانگی دارد - یا تشنه‌ی ماده است، یعنی گرایش به فنا دارد. 🌱 اگر کسی از روح سرشار باشد و هنوز خواهان روحِ بیشتر باشد، روحِ خود را سَرریز می‌کند و به بیرون می‌پراکند، و در این پراکندن است که روحش از ارتباط با روحِ دیگران بسط می‌یابد. ✨برعکس اگر کسی در این بخشش بخیل باشد و تصور کند که با خزیدن در لاک خویش، روح خود را بیشتر حفظ می‌کند، آن را بیشتر از دست خواهد داد. درست مانند کسی که از قریحه‌ای برخوردار باشد و آن را چون گوهری در مخزنِ دلش چندان پنهان نگه دارد تا از دستش برود. زیرا آنکه بسیار داشته باشد، بازهم خواهد یافت، و آنکه اندکی دارد، آن اندک را هم خواهد باخت... #میگل_د_اونامونو ✍ ترجمه: #بهاالدین_خرمشاهی https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4