eitaa logo
اشعار ناب (شعر ، دوبیتی)
3.4هزار دنبال‌کننده
9 عکس
1 ویدیو
0 فایل
گزیده ای کم نظیر از ناب ترین اشعار بزرگان شعر پارسی – تک بیتی – دوبیتی - مشاعره - شعر ناب - شب شعر آدرس وبلاگ ما http://takbit.blogfa.com @takbitnab تاریخ ساخت کانال 1397/01/14 شرایط تبلیغات در کانال زیر https://eitaa.com/joinchat/1449066547Cb7701b4b48
مشاهده در ایتا
دانلود
گلعذارمن تویی دربهشت ارزوها. گلعذارمن تویی مایه ارامش وصبروقرارمن تویی ای بهاربی خزان ای یوسف بازارعشق روح وریحان من وباغ وبهارمن تویی شعله عشق تواتش بردل وجانم فکند مر هم وداروی قلب داغدارمن تویی صبح وشامم رابه یادونام توسرمیکنم می کنداحساس قلبم درکنارمن تویی قطره نا چیزم ودرساحل دریای عشق مرهم وتسکین جان وحال زارمن تویی چشمه چشمم شده ازهجر تودر یای اشک نو ربخش دیده درانتظارمن تویی شوق دیدارتو خواب راحت ازچشمم ربود دیده برراهت منم داروندارمن تویی طبع شعرم در هوای وصل توگل کرد. چون محرم سر ضمیرورازدارمن تویی بی وفایی ازمن ومهرووفاداری زتو نورامیدوفروغ شام تارمن تویی گرمقدم رابها رعمرطی شدباک نیست چون انیس ومونس لیل ونهارمن تویی @takbitnab 🌹🌹🌹
ميگويد "جانم" و منِ دستپاچه یادم میرود كه چرا صدايش زده بودم! چنان غرق "جانم" گفتنش ميشوم كه انگار سالها منتظر بودم از دهانش بیرون بیاید یادم آمد! قرار بود بپرسم "هنوز هم جانش هستم؟" و اينجا تنها لحظه ای بود كه قبل از مطرح كردن سوالم جوابم را گرفتم! آن هم با يك كلمه! @takbitnab 🌹🌹🌹
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم @takbitnab 🌹🌹🌹
" جمعه صورت توست " وقتی چشمانت را.... به رویم می‌بندے، و باد موهایت را.... به سمت غروب می‌ڪشد، چقدر غم انڪَیزے....زرد طلایی چقدر غم انڪَیزے....پرتره‌ے وحشی @takbitnab 🌹🌹🌹
ای کاش که بخت سازگاری کردی با جور زمانه یار یاری کردی از دست جوانی‌ام چو بربود عنان پیری چو رکاب پایداری کردی - رباعی شمارهٔ ۴۱ @takbitnab 🌹🌹🌹
‍  ‌ ‍ ‌. ميڪَذارمت روے چشمانم و اين شهر را با تو قدم می‌زنم، مجبورشان می‌ڪنم تا براے دوست داشتنمان اسپند دود ڪنند..! ڪور شود چشم حسودان لال شود زبان بدخواهان... @takbitnab 🌹🌹🌹
صبح چون خورشید رخشان رخ نمود از کوهسار ماهِ من از در درآمد با رُخی خورشید وار @takbitnab 🌹🌹🌹
درون قهوه‌خانه با خودم گفتم که از امروز فراموشت کنم دیگر و غم‌های فراوان را بشویم از دل و بسپارمش در گور یادت را تلخ را با تلخی قهوه بباید شست دریغ اما که یادت چون گلی زیبا برآمد از دل فنجان @takbitnab 🌹🌹🌹
معشوق شراب‌خوار و بیسامانست خونخواره و شوخ و شنگ و نافرمانست کفر سر جعد آن صنم ایمانست دیریست که درد عشق بیدرمانست - رباعی شمارهٔ ۴۱۵ @takbitnab 🌹🌹🌹
وقتی تصمیم به ترک چیزی گرفتی هرگز به آن بازنگرد! حالا چه بخواهد سیگار باشد'''' یا چای یک آهنگ، یک آدم، یک احساس، هر چه ! حتی یک " خودت "! که بوده و نباید باشد... هرگز برنگرد، تو تنها برنخواهی گشت! یک ترس مداوم پا به پای تو زندگی خواهد کرد... @takbitnab 🌹🌹🌹
استکان شکسته چای را در خود نگه نمی دارد. درخت تبر خورده میوه نمی دهد. صندلی فرسوده تکیه گاه خسته ای نمی شود. تار سیم بریده گوشه ای را به خاطر نمی آورد. من اما همچنان سرشار شعرهای عاشقانه ام برای تو. @takbitnab 🌹🌹🌹
خوشا آن سر که در پایی بیاسود خوشا آن دل که در جایی بیاسود خوشا آن رودِ سرگردانِ نالان که در آغوش دریایی بیاسود خوشا مرغی که یک شب در همه‌ عمر در این بُستان به مأوایی بیاسود خوشا سوداگری کَانْدر رهِ دوست ز هر سودا به سودایی بیاسود خوش آن یوسف کز استغنای زندان ز کَیدِ هر زلیخایی بیاسود خوشا آن‌دَم که جان ناتوانی به نیروی توانایی بیاسود خوشا روشندلی در بزم جانان که همچون شمعِ برپایی بیاسود خوش آن پروانه کَانْدر شعله‌ی وصل ز هر بیمیّ و پروایی بیاسود خوش آن ساعت که دل از بی‌شکیبی به تدبیر شکیبایی بیاسود خوش آن کو با غنیمت‌های امروز ز هر دیروز و فردایی بیاسود... @takbitnab 🌹🌹🌹
نه مرد سجاده‌ایم و نه مرد کَلیم ما مرد می‌ایم در خرابات مقیم قاضی نخورد می که از آن دارد بیم دُردی خرابات به از مال یتیم - رباعی شمارۀ ۱۳۴ @takbitnab 🌹🌹🌹
شب را نوشیده‌ام و بر این شاخه‌های شکسته می‌گریم مرا تنها گذار ای چشمِ تبدارِ سرگردان! مرا با رنجِ بودن تنها گذار مگذار خوابِ وجودم را پرپر کنم مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم و به دامنِ بی تار و پود رؤیاها بیاویزم... @takbitnab 🌹🌹🌹
تو را که نفْس نفیس است و خیر اندیش است به خیر کوش که شرّ زمانه در پیش است دلا! علامت تقوا به ریش تنها نیست که ریشِ فاقد تقوا، خراب از ریش است بشر که در پی آمال می‌شود پامال به چنگ گرگِ طبیعت همیشه چون میش است اگر بساط بچینی به چین پیشانی عسل میار که نوش تو بدتر از نیش است نظیر شیشه و سنگی که ضدّ یکدگرند شکست آدمی از نادرستی خویش است به حُسنِ غسل و وضو در وِی‌اش تواند بود کسی که صوفیِ صافی و پاک درویش است خدا به داد دل بنده‌ای رسد ‏«حدّاد» که از برای دلِ ریشِ کس دلش ریش است... @takbitnab 🌹🌹🌹
آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید مالم همه خورد و کار با دلق رسید آبی که از آن دامن خود میچیدم اکنون جوشیده است و تا حلق رسید - رباعی شمارهٔ ۴۸۶ @takbitnab 🌹🌹🌹
امشب همه شب نشسته اندر حزنم فردا بروم مناره را کارد زنم خشم آلودست اگرچه با ماست صنم در چاه رسیده‌ام ولی بی‌رسنم - رباعی شمارهٔ ۱۱۵۲ @takbitnab 🌹🌹🌹
از گذرگاه خیال اشک در دامن احساس نشست ! پشت دیوار کلام؛واژه دراین نفس باد رهاست! کمی ای لحظه بایست کمی آهسته برو نفسم بند آمد از سخنهای خیالین و دروغ، عشق در ثانیه ها گم شده است! چه شودعشق بیایی و مرا یار شوی لحظه ها سخت بدون تو مرا می گذرد. @takbitnab 🌹🌹🌹
تن زده ام آغوشت را... چقدر به من می آید ... رنگش... جنسش... واندازه اش... که به قد تمام بی کسی هایم ... بر دلم نشسته است !! @takbitnab 🌹🌹🌹
دلم میخواهدکمی سیر تو را! کمی چشم هایت راجرعه جرعه بنوشم عصاره وجودت را دلم میخواهدکمی ابدی تو را! کمی دچار تو بودن را! کمی مجنون بودن را! دلم میخواهد دستانت را عمری قرض گیرم عمری حواله آغوشت بودن را! عمری به حصار تن کشیدن را! دلم میخواهدکمی سیر تورا! @takbitnab 🌹🌹🌹
ای بسته حجاب، پردها را بردار تا کس نرود دگر به صید مردار رحم آر که مسیریان را از جوع آب گرمی شدست یلغون بازار - رباعی شمارهٔ ۹۱۵ @takbitnab 🌹🌹🌹
دل دیوانه‌ی ما، بسته‌ی گیسوی تو بود سر شوریده‌ی ما، خاک ره کوی تو بود غیر عشق تو کسی در دل ما راه نیافت بین خوبان جهان، دیده‌ی ما سوی تو بود مسجد و میکده و کعبه و بتخانه و دِیر هر کجا زمزمه‌ای بود، هیاهوی تو بود در چمن، سروِ روان جلوه‌ای از قدّ تو داشت برگ گل آینه‌دار رخ دلجوی تو بود از سر کوی تو هرگز نرود جای دگر آنکه در پای دلش سلسله‌ی موی تو بود خُنُک آن دل که به غیر تو دلارامش نیست روشن آن چشم که روشن به مَه روی تو بود عاشقان جز به جمال تو نیارند نظر قبله‌ی عاشق صادق، خم ابروی تو بود غزلی گر به زبان داشت «کریمی»، ز تو داشت یا ز وصف تو سخن گفت، به نیروی تو بود... @takbitnab 🌹🌹🌹
تویی که اشرف خلقی، تویی هم اسم خدا تویی که لایق هر چه ستایشی و ثنا تویی شکوهِ بلاشک، تویی یگانه ترین تویی امام و ولی، بی ولی و بی اما تمامِ وصفِ مقامِ تو نیست روز غدیر چگونه برکه بگوید زِ وسعت دریا؟! کنار سرو چرا قد علم کند شمشاد؟! کسی که با تو جدل کرده، خود شده رسوا علی! حلاوتِ مهر و محبت تو، حلال و هُرمِ آتش دوزخ، حرام بر آنها_ _ که میکنند نگینِ نجف، همیشه به دست که مینَهَند همه عمر، در رکابِ تو پا سعادت است برایم به خاک افتادن چرا که نام نهادند ابوتراب، تو را به لطف گنج درونش زمین گرانقدر است به قلب ما فقط عشق تو داده است بها شنیده ام که دم مُردنم تو می آیی همین بس است مرا از تمامی دنیا فقط به رسم قدیمی نخل ها ای کاش به احترام تو میشد که جان دهم سرِ پا @takbitnab 🌹🌹🌹
کسی نگفته که طاقت بیار و حوصله کن بیا برای من از هرچه خواستی، گِله کن تو در ازای دلت جان بخواه -آری!- جان من اهل چانه‌زدن نیستم، معامله کن در آزمونِ خزان، برگ سرشکسته‌تر است کم التفات بر این برگه‌های باطله کن بگیر بر خودت آسان و پیش چشم جهان بچرخ و دست بزن، پا بکوب و هلهله کن از آشیانه اگر خسته‌ای و می‌خواهی به کوچ تن بدهی، اقتدا به چلچله کن علاجِ فاصله وصل است، بی‌بهانه مرا بگیر تنگ در آغوش و ختمِ غائله کن... @takbitnab 🌹🌹🌹
دل گرسنهٔ عید تو شد چون رمضان وز عید تو شد شاد و همایون رمضان وانگه عمل کمان به مو وابسته است گر مو شود اندیشه نگنجد به میان - رباعی شمارهٔ ۱۴۷۱ @takbitnab 🌹🌹🌹