📚حدیث شریف📚 ⚡️وقایع آخرالزمان درکلام امام علی (ع)⚡️ 🌺"حضرت علی (علیه السلام ) فرمود: زمانى بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید مى آید. 1⃣کارهاى زشت آشکار مى گردد و معمولى مى شود. 2⃣پرده هاى عفت و شرم پاره مى گردد. 3⃣ زنا کارى و تجاوزهاى ناموسى علنى مى شود 4⃣مالهاى یتیمان را حلال مى شمارند و مى خورند. 5⃣ ربا خوارى شیوع پیدا مى کند. 6⃣ در کیلو و وزنها، کم و کاست مى کنند. 7⃣شراب را به اسم نبید حلال شمرده و مى خورند. 8⃣ رشوه را به عنوان هدیه و شیرینى مى گیرند. 9⃣ به نام امانت دارى خیانت مى نمایند. 🔟 مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها در مى آورند. 1⃣1⃣ به احکام و دستورات نماز بى_اعتنائى مى کنند. 2⃣1⃣ حج خانه خدا را براى غیر خدا (براى ریا و یا تجارت ) بجا مى آورند. ✍سپس ادامه داد: کیفر این زشتى ها این است که خداوند آنها را از فیوضات خود محروم مى کند، تا جائى که ماه (شوال ) براى آنها مخفى مى شود بطورى که گاهى دو شبه دیده مى شود (که معلوم مى شود روز عید فطر را به عنوان ماه رمضان روزه گرفته اند با اینکه روزه آن حرام بوده است ) ✍و زمانى شب اول رمضان مخفى مى شود، که دو روز آن را روزه نگرفته و به عنوان آخر ماه شعبان مى خورند و روز عید فطر را به خیال آخر ماه رمضان روزه مىگیرند. در این وقت باید ترسید از اینکه خداوند بطور #ناگهانى آنها را کیفر کند (مانند #زلزله و #طوفان و #سیل ✍چرا که به دنبال آن کارها، بلاها مردم را فرا مى گیرد، تا جائى که کسانى صبح سالم هستند ولى شب در دل خاک و قبر آرمیده اند و گاهى شب سالمند و بامدادان جزء مردگان هستند. ✍وقتى چنین روزگارى پیش آمد، لازم است انسان همیشه وصیت کرده باشد که مبادا بلائى بر او فرود آمده و بدون وصیت بمیرد و واجب است نماز را در اول وقت آن بخواند چون ممکن است تا آخر وقت زنده نباشد. ✍هر یک از شما آن زمان را درک کرد بدون وضو نخوابد و اگر برایش امکان دارد همیشه با وضو باشد چه ترس آن است که #مرگ ناگهانى برسد، لذا خوب است با وضو باشد که روح وى با طهارت خدا را ملاقات نماید. ✍من شما را ترساندم اگر بترسید و آگاه نمودم ، اگر آگاه گردید و شما را پند دادم چنانچه پند گیرید پس در پنهانى و آشکار، از خدا بترسید و نباید کسى از شما بمیرد، مگر اینکه مسلمان باشد، زیرا هر کس به جز اسلام آئینى داشته باشد از او پذیرفته نیست و در آخرت زیان کار است. 📙بحارالانوار ج 19 ص 78 📘1001 داستان از زندگانی امام علی علیه السلام 🍃 🌸🍃 @takhooda 🦋

#یاري_نابینا_و_نورانیت_دل ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ یکی از شاگردان شیخ نقل کرد که: یک روز با تاکسی در» سلسبیل» میرفتم، نابینایی را دیدم که در انتظار کمک کسی کنار خیابان ایستاده است، بلافاصله ایستادم و پیاده شدم و به او گفتم:کجا میخواهی بروي؟گفت: میخـواهم بـروم آن طـرف خیابـان. گفـتم: از آن طـرف کجـا مـیخـواهی بروي؟ گفت: دیگر مزاحم نمیشوم. با اصرار من گفت: میروم خیابن هاشمی، سوارش کردم او را به مقصد رساندم. فرد صبح خدمت شیخ رسیدم، بدون مقدمه گفت: «آن کوري که سوارش کردي و به منزل رساندي جریانش چه بود؟» داستان را گفتم، گفـت: «از دیروز که این عمل را انجام دادي خداوند متعال نوري در تو خلق کرده که در برزخ هنوز هست .»✨✨✨✨✨🔆 #شیخ_رجبعلی_خیاط_ 🍃 🌸🍃 @takhooda 🦋

#شرح زیارت جامعه کبیره #واعظ استاد عالی🎤 #جلسه دهم 🍃 🦋🍃 @takhooda ✨

#حاجت روا شدن پیرزن بخاطر نشان دادن قبر حضرت یوسف(ع) آیا صحیح است که حضرت موسی (ع) جنازه حضرت یوسف (ع) را از رود نیل بیرون آورده و به فلسطین برده است؟ #درمورد محل دفن حضرت یوسف شیخ طبرسی (رحمه الله علیه) درتفسیرخود نقل كرده است: چون حضرت یوسف(ع) از دنیا رفت، او را در تابوتی از سنگ مرمر نهاده و میان رود نیل دفن كردند و علتش این بود كه چون آن حضرت ازدنیا رفت، مردم مصر به نزاع برخاسته و هر دسته ای می خواستند تا جنازه آن حضرت را در محله خود دفن كنند و از بركت آن پیكر مطهر بهره مند گردند و سرانجام مصلحت دیدند جنازه را در رود نیل دفن كنند تا آب نیل از روی آن بگذرد و به همه شهر برسد تا مردم در این بهره یكسان باشند و بركت آن جنازه بطور مساوی به همه مردم برسد، و این قبر تا زمان حضرت موسی(علیه السلام) هم چنان در رود نیل بود تا وقتی كه آن حضرت بیامد و او را از نیل بیرون آورد و به فلسطین برد.(۱) مسعودی می گوید: «سبب این كه حضرت موسی (علیه السلام) جنازۀ حضرت یوسف (علیه السلام) را از مصر منتقل كرد، آن بود كه باران بر بنی اسرائیل نبارید.پس خدای متعال به حضرت موسی وحی فرمود كه جنازۀ یوسف (علیه السلام) را بیرون بیاور.» حضرت موسی از محل دفن حضرت یوسف پرسید، و كسی از جای آن مطلع نبود، تا این كه پیر زنی نابینا و زمین گیر از بنی اسرائیل را آوردند، و او گفت: من جای دفن یوسف را می دانم، ولی سه حاجت دارم كه باید ازخدا بخواهی آن ها را برآورد تا آن جا را به تونشان دهم: یكی آن كه از این بیماری نجات یافته و بتوانم راه بروم؛ دیگر آنكه بینا شده و جوانی ام را بازگردد؛ سوم اینكه خداوند جایم را در بهشت پیش تو قراردهد. خداوند به حضرت موسی وحی فرمود: سخنش را بپذیر كه ما حاجت های او را برآوردیم. پیر زن محل دفن حضرت یوسف را نشان داد و حضرت موسی جنازه را بیرون آورد و به فلسطین منتقل ساخت.(۲) اما در برخی منابع دلیل انتقال جنازه حضرت یوسف اینگونه ذکر شده است: مدتی ماه (بر اثر ابرهای متراکم) بر بنی اسرائیل طلوع نکرد (هرگاه می‎خواستند از مصر به طرف شام بروند احتیاج به نور ماه داشتند و گرنه راه را گم می‎کردند) به حضرت موسی (علیه السلام) وحی شد که استخوان های یوسف را از قبر بیرون آورد (تا وصیت او انجام گیرد) در این صورت، ماه را بر شما طالع خواهم کرد. جنازه حضرت یوسف (علیه السلام) را در میان رود نیل دفن کردند تا زمانی که حضرت موسی (علیه السلام) می‎خواست با بنی اسرائیل از مصر خارج شود. در این هنگام جنازه را از قبر در آورده و به سوی فلسطین آورده و دفن کردند، تا به وصیت حضرت یوسف عمل شده باشد. موسی (علیه السلام) پرسید که چه کسی از جایگاه قبر یوسف آگاه است؟ گفتند: پیر زنی آگاهی دارد. آن حضرت دستور داد که آن پیر زن را که از پیری، فرتوت و نابینا شده بود، نزدش آوردند. حضرت موسی (علیه السلام) به او فرمود: «آیا قبر یوسف را می‎شناسی؟» پیرزن عرض کرد: آری. حضرت موسی (علیه السلام) فرمود: ما را به آن اطّلاع بده. او گفت: اطلاع نمی‎دهم مگر آن که چهار حاجتم را بر آوری: اول: این که پاهایم را درست کنی. دوم: اینکه از پیری برگردم و جوان شوم. سوم: آن که چشمم را بینا کنی. چهارم: آن که مرا با خود به بهشت ببری. این مطلب بر موسی (علیه السلام) بزرگ و سنگین آمد. از طرف خدا به موسی (علیه السلام) وحی شد، حوائج او را برآور. حوائج پیر زن برآورده شد. آن گاه او مکان قبر یوسف (علیه السلام) را نشان داد. حضرت موسی در میان رود نیل جنازه یوسف (علیه السلام) را که در میان تابوتی از مرمر بود بیرون آورد و به سوی شام برد. آن گاه ماه طلوع کرد. از این رو، اهل کتاب، ‌مرده‎های خود را به شام حمل کرده و در آن جا دفن می‎کنند.(۳) آن چه از مطالب فوق استفاده می شود این است که ظاهراً دلیل اصلی این انتقال وصیت خود حضرت یوسف بوده است که وصیت کرده بود بعد از مرگ در فلسطین در کنار قبور خاندان خود دفن شود. 📚 منابع: (۱) تفسیر مجمع البیان، ج ۵، ص ۲۶۶. (۲) تاریخ انبیاء؛ سید هاشم رسولی محلاتی؛ ص۳۲۴./ به نقل از «اثبات الوصیة»؛ ص ۳۸. (۳) علل الشرایع، ص ۱۰۷؛ بحار، ج ۱۳، ص ۱۲۷. 🍃 🌸🍃 @takhooda 🦋