امشب شاهد یه تصادف وحشتناک از نزدیک بودم ؛ گریه امونمو بریده بود
ترس ، وحشت ، نگرانی و ..
همش به این فکر میکردم که ادمی که نیم ساعت پیش زنده بود الان غرق خون وسط جاده افتاده ..
من انقدر ترسیدم ،
غزه ، اون بچها ، اون صحنه ها ، اون همه شهید ...
اونا چیکار میکنن ؟
تو انفجار کرمان اونایی که پیکر شهدا رو بردن چه دلی داشتن ؟
چطور طاقت اوردن ؟
اصلا ما چطور به این دنیا دل بستیم ؟
وقتی حتی از یک ثانیه بعدمون خبر نداریم چطور میتونیم گناه کنیم ، چطور میتونیم دل بشکنیم ؟!
امام زمان عج چطور میتونن این اتفاقات رو تحمل کنن ؟؟؟
مغزم دیگه توان فکر کردن نداره
اون صحنه از جلو چشمم کنار نمیره ..
خدایا صبر بده به خانواده شون ، همین ..💔
نجوایِیکطلبه؛
از بین الطلوعین نهایت استفاده رو بکنید ؛
تو حوزه مکررا اساتید میفرمایند که : بچه ها بین الطلوعین ، بین الطلوعین رو از دست ندید ! بلند شید درس بخونید ، مطالعه کنید اصلا هرکاری که حال دارید ، نخوابید ! برکت روز همش از بین الطلوعین بدست میاد ها ؛ بخوابید از دستتون رفته . . حیفه .