ماهِ من! طایفه‌‌ی روزه ‌بگیران چه‌ کنند؟ شب عیدی که تو پنهان شده باشی جایی #سلام_بر_مهدی

وَ لَمْ يَجْبُرْ عَظْمَ أَحَدٍ مِنَ الْأُمَمِ إِلَّا بَعْدَ أَزْلٍ وَ بَلَاءٍ هیچ قدرت و قوّتی به ملتی نرسید مگر پس از تحمل سختی‌ها و بلاها نهج‌البلاغه خطبه ۸۸ 🌸🌺⛅️ @talabehtehrani

ویلت‌شایر یکی از زیباترین روستاهای انگلستان می‌باشد که قدمت این دهکده سنگی قرون وسطایی به صدها سال قبل باز می‌گردد. @talabehtehrani

وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ الْخِنَاقِ فرصت را غنيمت دانيد پيش از آنكه مرگ گلويتان را بگيرد نهج‌البلاغه خطبه ۹۰ 🌺⛅️🌸

🙂یکی از قدیمی‌ترین عکس‌های موجود از سقاخانه حرم رضوی @talabehtehrani

داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و شصت و نه قيام ۱ ظهور امام‌مهدى‏، شبیهِ قیامت، غافلگیرکننده‌ست. یعنی یکهویی رخ می‌ده. مردم، نااميد از فَرَج توی غفلت به سر می‌برن. از اینکه توی كارهاشون گشایشی بشه، مأيوسن. به زمین و زمان، بد و بی‌راه می‌گن. اندوهگین و افسرده‌‌حالن. خیال می‌کنن بهشون دربارۀ امام‌مهدی دروغ گفته شده. اینجاست که امام به شکل ناگهانی مانند خورشيدی از پشت ابرها بیرون میاد. با اومدنش، اهل آسمان و زمين شاد و خوشحال می‌شن. البته قیام امام‌مهدی به این سادگی‌ها نیست. باید پدر خیلی‌ها دربیاد. ظهور بعد اونی رُخ می‌ده که شیعیان غربال و ناب شده و از پسِ امتحانات بر اومده باشن. اون‌هایی که باید بدبخت بشن، شدن. اون‌هایی هم که باید خوشبخت بشن، اون‌ها هم شدن. این‌هایی که دارم می‌نویسم، واو به واو صحبت‌های اهلبیته. در ادامه فرمودند که خدا كار امام‌مهدی رو یه‌شبه، سامان می‌ده. چطوری؟! به چه شکلی؟! راستش! الان که دارم می‌نویسم، چیزی نمی‌دونم. شاید بِرم جلوتر چیزهایی برام معلوم بشه. مثلا می‌گن شبیه حضرت موسی می‌مونه که رفت آتیش براى خونواده بیاره که یک‌باره با پیغمبری برگشت. توی کتابی قدیمی برای حوالی قرن چهارم خوندم که خود امام‌مهدی با نشون‌دادنِ شمشیر بالای سرش، فرموده: من كسى هستم كه در آخرالزمان با اين شمشير، ظهور می‌كنم. گاهی داخل همین کتاب‌های کهن، حرف‌های امیدوارکننده‌ای به چشمم می‌خوره. مانند اینکه وقت ظهور امام، آدم سرخ‌پوست و سفيدپوست و مؤمنى روی زمین نمی‌مونه جز اینكه در هواداری حضرت، دلش از پاره‏‌هاى آهن محكم‏‌تر می‌شه و زور چهل‌تا مرد توی سرپنجه و بازوهاش قرار می‌‌گیره. گاهی هم با نوشته‌های عجیبی مواجه می‌شم. مانند اینکه مُرده‏اى توی قبرستون‌ها هم از قیام امام‌مهدی خوشحالی می‌کنن. حتی می‌گن مُرده‌ها به دیدن هم می‌رن و بابت این اتفاق به همدیگه شادباش می‌گن! ظهور امام‌مهدی توی سال فرد اتفاق میوفته. یعنی سالی که یکانش يک، سه، پنج، هفت و نُه باشه. اما در رابطه با اینکه اون روز چه روزیه، الله‌اعلم اما گفتن که شب بيست و سوم ماه رمضان‏، نام امام‌مهدی رو از آسمون‏ ندا می‌دن و روز شنبه مصادف با روز عاشورا بعد از نماز عشاء امام دست‌به‌کارِ قيام می‌شه. البته روز جمعه رو هم گفتند. بعضی‌ها می‌گن ممکنه جمعه، مقدّمات قيام فراهم بشه و شنبه، خود قيام آغاز بشه یا که جمعه روز شروع و شنبه روز جهانی‌شدنش باشه. یه‌احتمالم اینکه امام روز جمعه براى ياران خاصّش ظاهر می‌شه و روز شنبه، دعوتش عمومى و علنى می‌شه. حتی از مصادف‌شدن روز قیام با عید نوروز ما ایرانی‌ها هم حرف‌هایی زده شده. البته این صحبت‌ها به معنای مشخص‌کردن تاریخ و ساعت دقیق این رویداد نیست. نه! واقعا کسی تاریخ دقیقی نگفته و ما هم چیزی نمی‌دونیم. اصلا گفتن اگه کسی بخواد وقتْ مشخص کنه بی‌بروبرگرد دروغگوست. یعنی حتما خطا و اشتباه کرده. اهلبيت، هیچ‌گاه برای ظهور امام‌مهدی، وقت تعيين نکردند و اگه خدای‌نکرده هرکی، بخواد زمانى رو به نقل از امامان گزارش كنه، به این بزرگواران دروغ بسته و حرفش، جعل به‌حساب میاد. اصلاً زمان ظهور امام‌مهدی در دامنۀ علم مكنون و ذاتىِ خداست و در اختيار هيچ كس، حتّى انبيا و ائمّه هم قرار نگرفته. پس، امكان دستيابى به این خبر سِرّی حتّى برای اين ذوات مقدّس هم وجود نداره تا چه برسه به دیگرانی كه در مراحل بسيار پايين‏‌ترند. هیشکی نباید حتّى این تصوّر رو داشته باشه كه ممكنه مثلا از طريق رياضت و علوم غريبه و طلسم و خواب و كشف و شهود، به زمانِ ظهور امام‌مهدی دست پیدا کنه. حالا که حرف به اینجاها کشید می‌خوام یه حرف دقیق و لطیفی بگم. امیدوارم از پَسِ گفتنش بَر بیام. راستش! اینکه گفتم امكان دستيابى به این خبر سِرّی حتّى برای اين اهلبیت هم وجود نداره بخاطر اینه که شاید هنوز واقعيت، قضا و قدرى توی لوح محفوظ پیدا نکرده. يعنى اصلاً هنوز زمان انجامش، تقدير نشده تا امكان آگاهى از اون براى كسى فراهم بشه.ان‌شاءالله هروقت كه تقديرِ واقع، صورت گرفت، علمش هم در اختيار انبيا و ائمه قرار می‌گیره. امیدوارم تونسته باشه بگم. در کنار این حرف‌ها، با توجّه به احتمال بَدا که قبل‌تر چیزهایی دربارش نوشتم، هيچ كس نمی‌تونه برای وقت معيّنى، قسم حضرت‌عباس بخوره! كفاية الأثر: ص ۱۶۷، الغيبةللنعمانى: ص ۲۱۴ ح ۲، الكافى: ج ۱ ص ۳۷۰ ح ۳ و ۶، كمال‌الدين: ص ۱۵۲ ح ۱۵ ص ۶۵۳ ح ۱۷. ادامه دارد...

🛑🎥 نمایی از دهانه‌ی jezero در مریخ که توسط کاوشگر استقامت ثبت شده است @talabehtehrani

☑️تصویری قدیمی از میدان آستانه حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها #قم @talabehtehrani

داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و هفتاد قيام ۲ از هَمون قرن اوّل هجرى تا به حالا آدم‌های زیادی چه شيعه و چه سنّی و حتّى مسیحی و یهودی، راه‌به‌راه از تعیین وقت برای ظهور امام‌مهدی دَم زدند. حتی برخی از شیعیان مقدّس هم بودند كه اصرار زیادی به ادعای خودشون داشتند. اما به مرور زمان همه فهمیدند که این‌ها هم اشتباه می‌کنن. من فکر می‌کنم حرف‌هاشون حدس‌هایی برگرفته از تصوّرات نادرست يا تخيّل و توهّم بوده. جالبه که هرچی این‌در و اون‌در زدم حتی یک فقیه یا عالم طراز اوّل شیعه پیدا نکردم که برای ظهور امام‌مهدی وقت تعیین کرده باشه که مثلا حضرت مهدی در فلان روز و فلان ماه و فلان سال ظهور می‌کنه. البته لازمه بگم که در دورۀ صفويه یا مشروطه یا حتی همین حالا اگه یکی پیدا بشه و آرزو کنه خدایا اين دولت به ظهور امام‌مهدى متّصل بشه این، به معنای تعیین وقتِ ظهور نیست. اما من داخل کتاب‌های خطّى و چاپ‌سنگى و سُربی به فهرستِ بلندبالایی از آدم‌ها برخوردم که برای ظهور امام‌مهدی وقت تعیین کردند. البته من اینجا قصد یقه‌گیری از اون آدم‌هایی که دیگه توی این دنیا نیستن رو ندارم. فقط برای آشنایی، به دو یا سه نمونه اشاره می‌کنم. مثلا حوالی سال ۹۵۰ قمری پیرغلام‌علی طوسی، کتابچه‌ای به نام "مُبشّرۀ شاهیه" نوشته و کوشیده براى ظهور حضرت حجت توی سال ۹۶۳ دلایلى ارائه بِده. پیرغلام‌علی تلاش‌ کرده با کنارِ هم گذاشتن و دوخت و دوزِ احاديث و علوم‌غريبه و نجوم و اشعارى از شاه نعمت‌اللَّه‌ولى، تاریخ دقیقی برای ظهور مشخص کنه! اما سال ۹۶۳ از راه رسید و خبری از امام‌مهدی نشد. یا مثلا صد سال بعدش یعنی سال ۱۰۷۸ قمری، علامه مجلسی با استفاده از دوتا حدیث، گفته که ائمه به اتّصال حکومت صفویه به دولت امام‌مهدی بشارت دادند. حتی یک قدم جلوتر هم رفته و با کمک حساب‏‌هاى ابجدى و حروف مقطعّۀ قرآن به عدد احتمالیِ سال ۱۱۵۵ رسیده! اما این تاریخ هم از راه رسید و خبری از ظهور نشد. از این مورد هم عبور کردم و رسیدم به مُنَجّمی به نام محمّد بليانى توی اواسط قرن دهم هجری. گویا محمد آقا از طرف استادش مأمور می‌شه تا به کمک رَمل و جَفر از تاريخ ظهور امام‌مهدى سر در بیاره. آقا محمد بعد از کلی زحمت، نهایتا به چندتا عدد دست پیدا می‌کنه و برای استادش می‌نويسه: امام‌مهدى توی سال ۱۰۵۷، شروع به الكه‏‌گيرى یعنی کشورگشایی می‌کنه و بزودی یک‌چهارم کرهٔ زمین رو می‌گیره. بعدش تا سال ۱۰۷۶ قمری بیشتر آثار ظهور پیدا می‌شه و نهایتا توی سال ۱۲۱۴ هم امام ظهور می‌کنه و ماجرا تموم می‌شه!!! اما این تاریخ هم اومد و رفت اما خبری از ظهور نشد. اینطور که من دستگیرم شد دلیل این‌هایی که برای ظهور امام‌مهدی وقت، تعیین می‌کنن چندتا چیزه. یکیش احاديث، یکی دیگه‌ش هم علوم غریبه‌س. مثلا آقایی به اسم محمّد ساوه‏‌اى در كتاب "دُرّ التمام فى تاريخ خروج المهدى" نوشته که در كتاب "مفتاح جفر الكبير" به نقل از امام‌علی ديدم كه هرکی راز حرف «شين» رو بشناسه، هنگام‏ ظهور امام‌مهدى رو هم می‌فهمه! یکی دیگه از مستندات، شعر معروف شاه نعمت‌اللَّه ولى‌س. فعلا از این صحبت‌ها رد می‌شم. توی دورۀ معاصر که من بی‌واسطه دارم می‌بینم بیشتر این حرف‌ها که مثلا ظهور نزدیکه و آقا بزودی تشریف میاره، معمولا به نقل از آدم‌های عارف‏‌مسلک گفته می‌شه. البته چند مورد رو خودم دنبال کردم متوجه شدم، یک کلاغ چهل کلاغ شده و اصلا اون بندۀ خوب خدا چنین حرفی نزده یا اگه زده اینطوری که چوافتاده، نگفته. ممکنه از حوصله خارج باشه اما حیفم اومد اینم نگم كه تعیین وقت ظهور از طرف اين عارف‌ها، راستش خیلی به جایی بند نیست و بیشتر در قالب شعر، به دست ما رسيده. مثلا نویسندۀ کتاب "جواهر القوانين" بعد از اینکه به یکی از شعرهای محيى الدين عربی استناد می‌کنه که امام در فلان تاریخ ظهور می‌کنه، در جواب اينكه از كجا معلوم که مراد شاعر اين بوده، جواب می‌ده: شايد روح القدس به زبونش داده؛ چنان كه به زبون منِ حقير داده كه شرح كنم!! واقعا چقدر بی‌نظمی و هرج و مرج به چشم می‌خوره؟! اصلا معلوم نیست که آقای شاعر از شعرش واقعا چنین قصدى براى تعيين تاريخ ظهور امام‌زمان داشته یا نه؛ اما ديگران اين اشعار رو دستاويزى براى تعیین وقت ظهور قرار دادند. حالا گیرم که شاعر چنین قصدی داشته، اصلا این شعر چه ارزش و اعتباری داره؟!! وقت ظهور: ص ۶۶ - ۶۷، فصل‏نامه پيام بهارستان: ش ۱۶، فهرستگان نسخه‏‌هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه: ج ۴ ص ۹۳، رجعت: ص ۵۰ و ۶۴ و ۷۳، بحارالأنوار: ج ۵۲ ص ۱۲۰. ادامه دارد...

تصویری قدیمی از مسجد جامع سامرا معروف به مسجد مَلوِیّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حرم عسکریین نیز در تصویر دیده می‌شود. @talabehtehrani

برادران و خواهران عزیزم! با قلبی پر از احساسِ شعفِ همراه با غرور، این حماسهٔ بزرگ و بی‌نظیر را به شما و همهٔ مجاهدان راه خدا بویژه به ساحت مقدس و نورانی مولی و آقایمان حضرت بقیة الاعظم ارواحنا فداه و عج الله تعالی فرجه الشریف تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. علیرضا نظری خرّم @talabehtehrani

داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و هفتاد و یک قيام ۳ من قبل‌تر دربارۀ اینکه قیام امام‌مهدی چطوری و از کجا شروع می‌شه و به کجا می‌رسه، چیزهایی نوشتم. اینجا نمی‌خوام حرف‌های قبلی رو تکرار کنم بلکه دنبال اینم تا دربارۀ جا و مکان قیام مطالب جدیدی بنویسم. من شاید نتونم اینجاهای داستان رو جالب و با لحنی گیرا و هیجان‌آور بنویسم تا محبوبیت خاصّی برای خواننده داشته باشه، اما ناچارم برای کامل‌شدن مطالبم یه‌چیزهایی بگم که ممکنه از حوصلۀ بعضی‌ها خارج باشه. از لابه‌لای کتاب‌ها، احاديث فراوانى با سندهای صحیح و معتبری پیدا کردم که همگی می‌گن امام‌مهدى با ميراثى از پيامبر شامل: پرچم، شمشير، زره، كلاهخود، زين، عصا، عمامه، پيراهن و شاید چیزهای دیگه از مكّه و كنار خونۀ خدا قیام می‌كنه. دقیقا جایی بین حجرالأسود و مقام ابراهیم. مکان‌هایی كه از شريف‏‌ترين و مقدّس‏‌ترين نقاط زمين به حساب میان. امام‌مهدی فرمایشاتی هم در اونجا دارن که من فعلا کاری با اون‌ها ندارم. اینجا می‌خوام به چند مکان دیگه که می‌گن نقطۀ شروع نهضت امام از اونجاست، اشاره‌ای داشته باشم. بعضی‌ها از قولِ پیغمبر اینطور گزارش کردند که امام‌مهدی از منطقه‌ای به نام تهامه قیام می‌کنه. خیلی زود متوجه شدم منظور از تهامه همون مكّه‌ست. جای بعدی که نام بُردند منطقه‌ای توی يمن به نام كرعه‌ست. البته روایت دربارهٔ کرعه از نظر سند و مدرک به جایی بند نیست و ضعیفه. خیلی‌ها احتمال دادند که منظور اين روايت، قیام يمانى از يمن بوده که با ظهور امام‌مهدی، قره‌قاطی شده. حالا می‌رم سر یه موضوع چالشی. اونم اینکه قاضى نُعمان مغربى توی كتاب شرح الأخبار چندتا روایتِ بی‌سند مُخابره کرده که قيام امام‌مهدى از کشور مغرب توی شمال آفریقا کلید می‌خوره. ظاهرا آقای قاضی نُعمان در گفتن این حرف عجیب، تنها نیست و شمس‌الدين محمّد قُرطُبى هم توی كتاب التذكره، شبیهِ این صحبت رو کرده. خدا بهتر می‌دونه، نمی‌خوام گناه کسی رو بشورم اما از اونجایی که قاضی نُعمان مغربی، مُفتیِ حکومت فاطمی‌ها توی کشور مصر و شمال آفریقا بوده، هیچ بعید نیست اين روايات جعلى رو با انگيزهٔ خوش‌خدمتی به حكومت فاطمی‌ها توی کتابش آوُرده باشه. از اونجایی که شمس‌الدين محمّد قرطبى هم اهل اندلس و همون طرف‌ها بوده، یه‌جورهایی پاش گیره و همین اتهام دامنگیرشه. خدای‌نکرده دوست ندارم حرفی بزنم که سوءتفاهم ایجاد کنه و اینطور برداشت بشه که من دربارهٔ قاضى نعمان به‌اندازهٔ کافی خویشتن‌داری از خودم نشون ندادم. شوربختانه چاره‌ای ندارم جز اینکه بگم آقای قاضی نُعمان، جای دیگه توی همین کتابش نوشته که قيام امام‌مهدی از مكّه شروع می‌شه. من واقعا نمی‌دونم چرا انقده گیج‌کننده و متزلزل حرف زده! الكافى: ج ۱ ص ۲۳۱ ح ۳، الإرشاد: ج ۲ ص ۳۸۳، كمال الدين: ص ۲۸۴ ح ۳۷ و ص ۳۳۱ ح ۱۶ و ص ۳۷۱ ح ۵ و ص ۶۷۰ ح ۱۷ و الغيبةللطوسى: ص ۳۰۲، ۴۵۳، ۴۷۰ و ۴۷۷، الغيبةللنعمانى: ص ۲۳۸ ح ۲۹، التذكره: ص ۳۰۰، شرح الأخبار: ج ۳ ص ۴۰۱ ح ۱۲۸۵. ادامه دارد...

زندگی در گذر است و آدمی رهگذر

دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند آتش امان نمی‌دهد آتش‌پرست را صائب @talabehtehrani

#اطلاعیه امشب ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ قرعه‌کشی کتاب داریم. علاقمندان به کتاب #داستان_بریده‌_بریده و نیز کتاب #داستان_فاطمه تا ساعت ۲۰ فرصت دارند نام و نام خانوادگی و آدرس دقیق پستی خود را به صفحهٔ اینجانب در پیام‌رسان ایتا ارسال بفرمایند. بزرگوارانی که قبلا ثبت‌نام کرده‌اند نیاز به ثبت‌نام مجدد ندارند. نتیجهٔ قرعه‌کشی از طریق همین کانال به اطلاع می‌رسد. ان‌شاءالله 🌺🙏🌸 آیدی 👈 @tamass کانال 👈 @talabehtehrani

به لطف خدا قرعه‌کشی اول اردیبهشت ۱۴۰۳ برای اهدای کتاب #داستان_بریده‌_بریده و #داستان_فاطمه سلام‌الله‌علیها انجام پذیرفت. امروز یک هدیه داشتیم. قرعه به نام جناب آقای سجاد اختیاری از شهرستان شهریار افتاد. مبارک این بزرگوار باشد. 🌺🌸 از همهٔ عزیزانم تشکر می‌کنم. قرعه‌کشی بعدی ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ان‌شاءالله. #قرعه‌کشی @talabehtehrani

داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و هفتاد و دو قيام ۴ امام‌مهدی هنگام قیام، ‏شبیهِ جَوون‌هاست. بعضی‌ها با دیدنش مُنکِر ایشون می‌شن. چون توقع دارن با توجه به عمر طولانی، پیرمردی پشت‌خمیده باشه. اما وقتی می‌بینن جَوونی چهل ساله یا حتی کمتره، باهاش چپ میوفتن. البته واکنش همۀ مردم اینطور نیست. آدم‌های باایمان مَرد و مَردونه پای قیام امام وایمیستن. رنگِ چهرۀ امام به رنگ عرب‌ها و پیکرش، قدبلند و شبیهِ مردهای قوم بنی‌اسرائیل می‌مونه. البته من الان نمی‌دونم مردهای قوم بنی‌اسرائیل چطوری هستن. امام‌مهدی دو عباى سفيد كم‏‌پرز به تن داره و صورتش به رنگ ستاره‏‌هاست. در گونۀ چپش، خالى سياه‌رنگ خودنمایی می‌کنه. پیشونیِ‌ بلندی داره با بینیِ کشیده و خوش‌فرم. موهاى جلوى سر کم‌پشته اما شكم مقداری فربه‌ست. ران‏‌ها از هم‏ باز و در پای راست، خالی سیاه‌رنگ داره. دندون‌ها به زیبایی کنار هم قرارگرفته. انقده قدرت بدنی‌ش زیاده که اگه بخواد می‌تونه بزرگ‏‌ترين درخت روى زمين‏ رو از ريشه دربیاره یا اگه وسط كوه‏‌ها فرياد بکِشه، صخره‏‌ها خُرد می‌شن و فرو می‌ریزن. لباسش شبیه جامهٔ امام‌علی می‌مونه. زبر و ارزون‌ که لباسِ رسول‌الله و از جنس كرباسه. روی آستين چپ، قطراتی از خون پیغمبر ديده می‌شه. خونی که از جنگ اُحد بخاطر ضربه‌ای که به دندون‏‌هاى ايشون زدند، جامونده. زره سفید‌رنگ پیغمبر رو به تن داره. قوارۀ زره کاملا به تنش می‌خوره. این‌ها چیزهایی از شمایل و لباس امام در وقت ظهور بود. در ادامه می‌خوام چند کلمه از یاران امام‌مهدی بنویسم. قبل از همه، حضرت عيسی براى ياری ایشون از آسمون توی بیت‌المقدس فرود میاد. داستان از این قراره که تعدادی از مسلمون‌ها داخل بیت‌المقدس مشغول عبادتند که ناگهان حضرت عیسی وقت سحر از آسمون فرود میاد. مردم، دوروبر عیسی مشغول به حرف می‌شن. پچ‌پچ صدا به گوش اذان‌گوی مسجد که آمادۀ اذان صبح می‌شد، می‌رسه. جلو میاد تا از چند و چون ماجرا باخبر بشه. می‌بینه مردم به عیسی خوش‌آمد می‌گن و از درستىِ حديث پيامبر خوشحالن. حضرت عیسی به طرف اذان‌گو میاد و ازش می‌خواد اقامهٔ نماز رو بگه. مردم از عیسی می‌خوان پیش‌نماز وایسه. اما در جواب می‌گه: برای این کار برید سراغ امامتون که خوب امامی هست. جمعیت، همراه حضرت عیسی از مسجدالاقصی با طیّ‌الارض به مسجدالحرام میان و خودشون رو به نماز صبح امام‌مهدی می‌رسونن. با اینکه عیسی پیغمبر خداست اما حضرت مهدی رو پيش‌نماز قرار می‌ده و پشت سرش نماز می‌خونه. البته امام‌مهدی عقب عقب بر می‌گرده تا عيسى جلو بره و پیش‌نماز وایسه؛ ولى عيسى دستش رو ميان شانه‏‌هاى امام‌مهدی می‌گذاره و عرض می‌کنه: شما جلو بِايست. این مردم به هوای نماز شما اینجا جمع شدند. بعد از پایان نماز امام‌مهدی، حضرت عيسی همونجا داخل مسجدالحرام طیّ تشریفاتی بيعت می‌کنه و به اطاعت امام درمیاد. داخل کتابی قدیمی دیدم که عیسی از طرف امام‌مهدی ماموریت پیدا می‌کنه تا همراه لشکری به طرف بیت‌المقدس حرکت کنه. دجّال، تحت‌الحمایۀ یهود جایی توی حوالی فلسطین سنگر گرفته. سپاه اسلام به رهبری حضرت عیسی به پشت دروازۀ اورشلیمِ اشغال‌شده توسط دجّال می‌رسه. حضرت عیسی خطاب به مامورین دروازۀ شهر می‌گه: دروازه رو باز کنید. خیلی زود دروازه باز می‌شه. دجّال با هفتاد هزار مرد یهودی اونجا آمادهٔ نبرد وایساده. همگی شمشیرهای جواهرنشان و ردای سبز به تن دارن. همینکه چشم دجّال به حضرت عیسی میوفته ناگهان همراه یهودی‌ها پا به فرار می‌ذاره. حضرت عیسی دست‌بردار نیست. تعقیب و گریز شروع می‌شه. سپاه اسلام در تعقیب دجّال به روستایی نزدیک بیت‌المقدس به نام لُد می‌رسن. درگیری شروع می‌شه و دجّال به دست حضرت عیسی به قتل می‌رسه. یهودی‌ها هرکدوم به سوراخ‌موشی فرار می‌کنن. اما زير هر درخت و سنگى كه پنهان می‌شن به قدرت خدا اون درخت یا تخته‌سنگ زبون باز می‌‌کنه و جای یهودی فراری رو لو می‌ده که بیا و این یهودی رو بکش، بجز درخت ديوخار كه درخت يهوده و به سخن درنمیاد و جای هيچ كس رو براى سربازان اسلام، افشا نمی‌كنه. الغيبةللنعمانى: ص ۱۸۸ ح ۴۳ ص ۲۱۱ ح ۲۰، الغيبةللطوسى: ص ۴۲۰ ح ۳۹۸، الفتن: ج ۲ ص ۵۶۸ ح ۱۵۹۱. ادامه دارد...

کتاب بااحترام به جناب آقای سجاد اختیاری از شهرستان شهریار تقدیم گردید. مبارکشان باشد. 🌺🌸🌹🌻🌷🌼 @talabehtehrani

داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و هفتاد و سه قيام ۵ قبل‌تر نوشتم که برخی از اَموات برای یاری امام‌مهدی زنده می‌شن و به دنیا بر می‌گردن. به اصطلاح، رجعت می‌کنن. قصد دارم دربارۀ این افراد مطالب کوتاهی بنویسم. به‌این‌خاطر گفتم کوتاه چون در این رابطه چیز زیادی در کتاب‌های قدیمی وجود نداره. من هم دنبال حرف‌های سُست نمی‌رم. طیّ مطالعات برام خیلی جالب و هیجان‌انگیز بود وقتی فهمیدم امام‌مهدی در جایی که ازش به "پشت‌كوفه" یاد شده، بيست و هفت نفر رو از قبر بیرون میاره و به دنیا بر می‌گردونه. از این تعداد، پونزده نفرشون از قوم حضرت موسى و هفت‌تاشون از اصحاب كهف هستن. قاطی این آدم‌ها اسم وصیّ حضرت موسی یعنی جناب يوشع‌بن‌نون، سلمان فارسی، ابودجانه انصارى، مقداد، مالک‌اشتر هم به چشم می‌خوره! اين انسان‌های درجه یک، قراره كارگزاران امام‌مهدی توی سرزمين‏‌هاى مختلف باشن كه به سوى حق، هدايت کرده و به عدالت، داورى می‌كنن. با خودم فکر می‌کردم این‌‎‌ها چه خصوصیّتی دارن که زنده می‌شن، تا اینکه داخل کتابی نوشتۀ شیخ طوسی از قول یکی از یاران امام‌صادق خوندم که این افراد، انسان‌های باایمانی هستن که مسئلهٔ اصلی زندگیشون امام‌مهدی بوده و چشم‌به‌راه ظهور ایشون از دنیا می‌رن. البته من متوجه نشدم این یار امام‌صادق این حرف خوب رو از خودش می‌گه یا از امام شنیده! از ظاهر حرفش پیداست که داره از خودش می‌گه. از این صحبت‌ها که عبور کنم، می‌خوام از چگونگی زنده‌شدن مُرده‌ها یا به اصطلاح دربارهٔ کیفیت رجعت چند خطّ بنویسم. اینطور که می‌گن هنگام ظهور امام‌مهدی، خود امام بالا سر قبر آدم‌های مومن تشریف می‌بره و حالا یا خودش یا یکی که اونجا حضور داره، خطاب به صاحب قبر می‌گه: "امام‌مهدی ظهور کرده اگه می‌خوای می‌تونی از بهشت برزخی به دنیا برگردی و به امام مُلحق بشی. اگر هم دلت نمی‌خواد اختیار با خودته، می‌تونی همونجا در جوار رحمت خدا بمونی". فعلا صحبت در این رابطه رو اینجا به پایان می‌برم و به همین مقدار بسنده می‌کنم. در ادامه می‌خوام از کسانی بنویسم که هنگام ظهور دوروبر امام‌مهدی حضور دارن. الإرشاد: ج ۲ ص ۳۸۶، تفسير العيّاشى: ج ۲ ص ۳۲ ح ۹۰، دلائل الإمامة: ص۴۶۳ ح ۴۴۴، الدرّالمنثور: ج ۵ ص ۳۷۰، الغيبةللطوسى: ص ۴۵۸ ح ۴۷۰. ادامه دارد...