دو برادر غریب حسن غریب است یا حسین!! حضرت حسین علیه السلام مظلوم عالَم است، هیچ روزی مثل روزِ حسین نبوده است، مصیبتِ او مصیبتِ عُظمی است. "لا یوم کیومک یا ابا عبدالله" حضرت امام حسن علیه السلام، برادر ارشدِ امام حسین، غریبِ مدینه است. اول غربتش این است که چشمانش شاهدِ افتادن ِمادرش و ضربه ی سیلی آن نامرد بوده است...هرروز شاهدِ ماجراهای کوچه و قاتلینِ فاطمه ی زهرا سلام الله بوده. او سالها شاهدِ سَبّ پدرش مولا علی علیه السلام روی منابر بوده است. دشنام و ناسزا شنیدن و دم به حلم و سکوت بردن عین مظلومیت و غربت است. دیگر اینکه حسن یار ندارد، فرمانده ی لشکرش را نیز معاویه خریده است. یارانش با وفا نیستند. کار به جایی رسیده که فرش از زیر پایش کشیده و او را مجروح کردند. نبودِ یاران، او را به صلح با معاویه وادار کرده است. خودش نیز محلِ ناسزا و نیشخندهای خودی و غریبه ها بوده و او را به مذّل المومنین خطاب کرده در صورتیکه او مُعزّ المومنین است. اگر امام حسین همسری مثل رباب داشته و باوفا، تا یکسال بعد واقعه ی کربلا، در سایه ننشسته، ولی امام مجتبی در خانه هم غریب است و همسرش جَعده دختر اشعث قاتل اوست. غریب مدینه مزارش نیز غریب است و خاکی! حرم ندارد! شمع و چراغ ندارد! زائر ندارد! زائرالحسین در این حرم از کمیِ جا التماس می کند تا حسین را زیارت کنند ولی حسن زائرانش قُمری های بقیع هستند که پرو بالشان خاکی و متبرک به مزارِ خاکی هست. اگر کربلا انبوهِ زائرینِ زمینی گوی سبقت گرفته اند، زائرین حسن نیز از جنس ملائکِ آسمانی تربت پاک او را زیارت می کنند. السلام علیک یا حسن بن علی علیه السلام السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام ✍وجگانی #سفر_نامه_اربعین #هفتم_صفر https://eitaa.com/talabemoshaver99