در روایت صحیح و معتبر دارد که حضرت حق می‌فرماید: وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُه‏ (الكافيج:2 ص:352) یعنی بنده به واسطه نافله ها به من نزدیک می‌شود. به حدی نزدیک می‌شود که من چشم، زبان، دست و پای آنها می‌شوم. اگر دعایی بکند مستجاب می‌کنم و اگر چیزی از من بخواهد به او می‌دهم. البته مراد از نافله سی و چهار رکعت نماز مستحبی نیست. چون ما خیلی از اوقات نافله ها را خوانده ایم و هیچ خبری هم نشده است. پس مراد از نوافل این است که کلیه واجبات را بیاورم و کلیه محرمات را ترک بکنم. نه فقط یکی دو تا از اینها را رعایت کنم. #تقوا #واجبات #محرمات #نوافل #خدا ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ آیت الله ناصری