🖋 تلاش برای احیای برجام، به چه معناست؟ 📌 اخیراً تحلیلی از سوی برخی تحلیل گران انقلابی به گوش می‌رسد که تلاش نظام اسلامی و دولت انقلابی برای اعاده حق در قالب مجبور کردن طرف های اروپایی و آمریکایی به بازگشت به تعهدات خویش در برجام را به عنوان تایید برجام و حتی تطهیر کارگزاران و عاملین آن تفسیر می کنند. سخن در نقد مسیر طی شده برای حصول برجام فراوان است، اما آنچه اهمیت دارد این است که نظام اسلامی به عنوان یک نظام مردم سالار، به تبعیت از رای و اراده ملت امکان و شرایط مذاکره و معامله با غرب بر سر موضوع هسته ای را فراهم کرد و به کارگزاران برگزیده شده با رای ملت اعتماد کرد تا ضمن حفظ و تثبیت حقوق حقه ملت ایران، به واسطه توافقی معقول، تحریم های ظالمانه را لغو کنند. به علاوه این مجوز به این علت صادر شد که تعامل با غرب و به خصوص آمریکا بار دیگر در این قالب «تجربه» شود و منجر به ارتقاء و بالندگی بینش و بصیرت سیاسی ملت ایران شود. 📌اما آنچه در واقع اتفاق افتاد بسیار تلخ تر از این دورنما و انتظار بود. اگر چه هدف دوم یعنی اثبات مجدد خباثت و رذالت دشمنان انسان و انسانیت آن هم به واسطه تربیت الهی رهبری محقق شد و هر فطرت سلیمی بار دیگر بر حقانیت مسیر مقاومت فعال در مقابل دشمنان صحه گذاشت، اما آنچه در زمینه هسته ای و تحریم ها رخ داد به تعبیر رهبری خسارت محض بود. آنجا که ایران به تعهدات خود عمل کرد ولی دشمن خبیث، وقیحانه از توافق خارج شد و به تعهدات خود پشت پا زد. ایران نیز تا مدت ها گام در مسیر مدارا نهاد و جز بعد از صبر طولانی اقدام به کاهش تعهدات نکرد. 📌 حال در چنین شرایطی دولت آقای رییسی روی کار آمده است. لازم است برای هر گونه تحلیلی این مسیر طی شده را لحاظ کرد. به هر ترتیب نظام جمهوری اسلامی طی ساز و کار های قانونی برخاسته از رای مردم و علیرغم وجود «نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری و موارد متعدّدی که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه‌به‌لحظه،‌ میتواند به خسارتهای بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود» (تعبیر رهبری در تاییدیه مشروط برجام) و با شروط مشخص رهبری، برجام را پذیرفت. اگر چه در کمال تأسف دولت وقت به شروط رهبری وقعی ننهاد، اما به هر حال نظام اسلامی شانه را زیر بار این توافق داده بود و عهد شکنی از مرام نظام اسلامی به دور است. در چنین فضایی تنها راه پیش پای دولت جدید، مجبور کردن طرف های مقابل به انجام تعهدات معوقه خویش در قالب برجام است. وگرنه دیگر مجال ویرایش و اصلاح برجام و رفع ایرادات اساسی آن گذشته و اتخاذ چنین موضعی و زیر سوال بردن برجام، منجر به تضعیف جایگاه ایران در روابط بین الملل و جابجایی از موضع طلبکار به بدهکار میشود. با این توصیف روشن است تلاش کنونی جهت احیای برجام تنها راه معقول و ممکن است و ابداً به این معنا نیست که برجام خیلی گل و بلبل بود و کارگزاران آن بی خطا و اشکال و در بهترین شکل ممکن آن را منعقد کرده اند و هر آن کس که زبان به انتقاد از برجام گشوده بود، خطا کار بود. 📌 هنوز خاطرات تلخ مناظرات ریاست جمهوری ۹۶ از خاطرات زدوده نشده، آنجا که رییس جمهور مستقر، با تضعیف نیروهای نظامی و هم نوا با دشمنان از آزمایشات موشکی مقارن با مذاکرات انتقاد کرد. هنوز از خاطر نرفته برجام در فضایی منعقد شد که جریان مبلّغ و طرفدار آن دل در گرو غرب داشتند و آرزوی نرمال کردن نظام اسلامی و تهی کردن آن از هویت انقلابی خویش را در سر می پروراندند و برجام را گامی در این راستا می‌خواستند. طبیعی بود که چنین اراده هایی منجر به شکل گیری توافقی ایده آل برای نظام اسلامی نشود. اگر چه در سایه هدایت داهیانه و مدیریت الهی رهبر معظم انقلاب، صنعت هسته ای آسیب جدی به خصوص از حیث فناوری و دانش ندید و مهم تر از آن دستاورد گرانسنگی همچون شکستن اعتماد به غرب و آشکار شدن مجدد باطن خبیث و پلید دشمن برای ملت ایران به دست آمد، اما هزینه گزافی نیز به سبب عهد شکنی دشمن و عدم رفع تحریم ها به ملت تحمیل شد که قابل چشم پوشی نیست. 👈 لذا نمی توان تلاش معقول و صحیح امروزین دولت آقای رییسی برای مجبور کردن دشمنان به انجام تعهدات و جبران خسارات وارده را تفسیر به صحت مسیر طی شده و صحت مطلق عملکرد عاملین برجام کرد و آن را دست مایه وهن و تقبیح کسانی قرار داد که به موقع و از روی دلسوزی و دوراندیشی، ایرادات اساسی برجام را گوشزد کردند و هزینه های تحمیل شده بعدی را به درستی پیش بینی کردند. واقعیت این است برجام توافقی ایده آل برای نظام اسلامی نبود و کارگزاران آن خطاهای بسیاری مرتکب شدند و صحت بسیاری از انتقادات وارد به متن و عاملین برجام با گذشت زمان آشکار شد، ولی امروز تنها راه معقول ممکن همین مسیری است که توسط دولت انقلابی برای نقد کردن چک برجام طی می شود. #برجام #توافق #مذاکره #تطهیر ✍ جهت ارتباط: 📥 @talaqqi_admin 🔺به کانال تلقی بپیوندید: 📥 @talaqqi

#یادداشت_وارده 📌 از تَک و تا نیفتید! شاید دیده باشید کسی راه میرفته و زمین می‌خورَد اما برای اینکه از تَک و تا نیفتد، طوری رفتار می‌کند که انگار اوضاعش تحت مدیریتش است و هرکه نفهمد، خیال کند که به عمد روی زمین دراز کشیده... روزنامه‌ی «شرق» که گند پیش نویسی‌اش درآمده بود و با توافق اخیر یکه خورده بود و (فکر کنم در مجلد مرسوم آخر سالش) به تحلیل دلایل عدم تمایل سعودی برای توافق با ایران در سال ۱۴۰۱ پرداخته بود، حالا توافق شکل گرفته را تلویحاً به اسم قبیله‌ی خودشان سند می‌زند، هم چنان که آمریکایی‌ها قیافه‌ی صلح جویانه و خیرخواهانه گرفته‌اند و همزمان که از درون می‌سوزند و دود تعجب از کله‌هاشان بلند است، اظهار رضایت از توافق اخیر می‌کنند. باشد! برفرض که دیپلماسی شخصی و «فراقوه‌ای» شمخانی کار را پیش برده و اصلا خیال کنید هاشمی رفسنجانی به خوابش آمده و راه رقم زدن چنین تحول عظیمی را به او الهام کرده و شمخانی تمام موانع را در این سه قوه‌ی ضد دیپلماسی کنار زده و خود را به مقصود رسانده و اصلا موقع بالا رفتن از سکوی قهرمانی عکس خاتمی را بوسیده و بالای سر برده و کنار گود مذاکرات پکن هم، روحانی بوده که او را روی صندلی نشانده و مربی‌گری کرده و لاریجانی هم با حوله بادش زده و هورااااا... قهرمان دیپلماسی جدید برای انتخابات ۱۴۰۴ آماده باشد (ببخشید خیلی فرض طولانی‌ای بود، البته کمتر از طول خیال‌پردازی غربگرایان) حالا برفرض صحت این خیالات، چرا جناب شمخانی در دوران روحانی (که لابد همه‌ی اسباب فراهم بود و نیازی به دور زدن قوا نبود) چنین افتخاری را رقم نزد؟! راستش، مسئله‌ی توافق اخیرا ایران با سعودی‌ها آنچنان اتفاق مهمی در عرصه‌ی بین‌المللی‌ست که آدم دلش نمی‌آید با خاله زنک بازی‌های این چنینی خرابش کند. قدر مسلّم، این توافق، نه پایانِ راه تلاش جمهوری اسلامی ایران برای نقش آفرینی در مدیریت آینده‌ی منطقه و جهان است، نه پایانِ مشکلات بین ما و سعودی‌ها، اما دستاوردی بسیار مهم در میانه‌ی راه است که اگر بخواهیم تبارشناسی کنیم، چشم و ابرو و قیافه و قد و بالایش بیشتر میخورَد فرزند سیاست «دیپلماسی منطقه‌ای و سیاست تعامل با همسایگان» آیت الله رئیسی و «اصالت بخشی به آسیا و جهان اسلامِ» امام خامنه‌ای باشد تا آنکه از رحمِ یائسه‌ی برجام‌ها و گلوبالیزاسیون و خاورمیانه‌ی جدید و نظم نوین جهانیِ غربی‌ها و غرب پرستان زاده شده باشد. #ایران_قوی #توافق #عربستان #چین #افول_آمریکا 📥 @talaqqi