eitaa logo
تالار اندیشه‌ورزان آسیای مرکزی
150 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
114 ویدیو
2 فایل
کانال تالار اندیشه‌ورزان آسیای مرکزی شما را در جریان آخرین اخبار و تحلیلهای منطقه آسیای مرکزی در عرصه سیاسی، فرهنگی و اقتصادی قرار می دهد. ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/daftar_mahtaghei
مشاهده در ایتا
دانلود
بی طرف نبودن ترکمنستان در مسأله سازمان کشورهای ترک (قسمت اول) 🔸سایت استان رادار (stanradar) در ضمن مصاحبه ای با ویتالی ولکوف – کارشناس روس امور آسیای مرکزی به بررسی دیدگاه ترکمنستان در خصوص سازمان کشورهای ترک پرداخته است. وی معتقد است دولت ترکمنستان تحت فشار آمریکا و اتحادیه اروپا به سمت تقویت همکاری با غرب و سازمان کشورهای ترک گام برمی دارد. ترکمنستان برای بسیاری یک کشور ناشناس است. اخبار به ندرت از کشور بسته می‌آید. این کشور آسیای مرکزی اکنون چه احساسی دارد، روی کدام بازیگران جهانی تمرکز دارد و در چه جهتی در حال توسعه است. 🔹س: ویتالی شما از معدود کارشناسانی هستید که ترکمنستان را به خوبی می‌شناسید. میزان نفوذ ژئوپلیتیک آمریکا، اتحادیه اروپا، ترکیه، ژاپن در ترکمنستان چقدر است؟ پروژه‌های غرب برای دور زدن روسیه از طریق خاک ترکمنستان چقدر واقع بینانه است و خود ترکمنستان چقدر به آن‌ها علاقه‌مند است؟ ج:" آمریکا بر گروه خاصی در رهبری عالی کشور نفوذ دارد. از زمان عملیات ناتو در افغانستان، ایالات متحده مستقیماً و از طریق شیوخ عرب (آن‌ها چه در زمان نیازوف و چه در حال حاضر بر پدر و پسر بردی محمد اف نفوذ دارند) توانستند در زمینه همکاری نظامی حتی در زمان نیازوف و در زمان قربانقلی امتیازاتی به دست آورند و آن را گسترش دادند. اکنون ایالات متحده عشق آباد را تشویق می‌کند تا به سمت سازمان همکاری ترک حرکت کند و این تا حد زیادی از طریق تاشکند انجام می‌شود. علاوه بر این، تلاش‌هایی برای احیای پروژه قدیمی نابوکو که به نظر می‌رسید مدفون شده بود، در حال انجام است تا گاز ترکمنستان به اتحادیه اروپا ارسال شود. جنبشی برای ساخت خظ لوله گاز تاپی از عشق آباد، پس از سال‌ها سکوت، در پی از فشار آمریکا نیز آغاز شد. آن‌ها توسعه مسیرهایی را از طریق آسیای مرکزی تحریک می‌کنند که از هند و چین می‌آیند و می‌توانند مستقیماً یا از طریق یک نماینده (حداقل، در صورت لزوم، مداخله یاعدم مداخله) آن‌ها را کنترل کنند. اما آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها (در آنجا نیز نفوذ خود را گسترش داده‌اند) در مورد گاز با چینی‌ها مشکل دارند - زیرا چینی‌ها با شرایط سختی برای عشق آباد برای انتقال گاز ترکمنستان که برای ترکمن‌ها مانور در جهتی نامطلوب دشوار است. ترک‌ها در ترکمنستان احساس خوبی دارند، آن‌ها عمدتاً نفوذ سیاسی و قابلیت‌های اطلاعاتی را از طریق شرکت‌های کوچک، از طریق تجارت در ساخت و ساز، کشاورزی و مدیریت آب توسعه می‌دهند." 🔹س: عشق آباد سرسختانه بر بی طرفی پافشاری می کند. با توجه به این موضوع، تهدید افغانستان را چگونه ارزیابی می کنید؟ ج:" عشق آباد نسبت به همسایه خطرناک افغان خود بسیار محتاط است. اگرچه زمانی ملاعمر در زمان قدرت به نیازوف (که با اسلام کریم اف رابطه بسیار بدی داشت) قول داد که اگر ترکمن باشی با همسایگان خود مشکل داشته باشد، گروه های طالبان به کمک آمده و دشمنان باشی را از بین خواهند برد. باشی این هزینه را با نفت کوره و طلای سفید پرداخت. سپس باشی دوست خود را «فراموش کرد» و به آمریکاییها ایمان آورد و فرودگاه مری-2 را هنگام حمله آمریکا به افغانستات دراختیار آنان قرار داد. و حالا مقامات جدید ترکمنستان هم از طالبان می ترسند و هم از داعش، به همین دلیل با طالبان مماشات می کنند. و آنها سعی می کنند طالبان را در رابطه با مسئله مشکل ساز استفاده از آب در آمودریا عصبانی نکنند، اگرچه این موضوع بسیار حاد است. در عین حال، تا آنجا که مشخص است، در صورت بروز مشکلات داخلی در عشق آباد، روی نیروهای ویژه روسی یا چینی در شرایط خاص حساب می کردند و اخیراً که می توان آن را زمان دوستی قربانقلی بردی محمد اف و شوکت میرضیایفب روی کمک نیروهای ویژه ازبکستان حساب باز کنند." 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
بی طرف نبودن ترکمنستان در مسأله سازمان کشورهای ترک (قسمت دوم) 🔸س: چشم انداز گسترش همکاری بین ترکمنستان و فدراسیون روسیه درقالب سازمان پیمان جمعی و اتحادیه اقتصادی اوراسیا و در زمینه هایی مانند توسعه کریدورهای حمل و نقل، انرژی، زیرساخت ها و صنعت چیست؟ ج :"در حوزه نظامی یعنی سازمان پیمان جمعی بعید است در آینده همکاری ترکمکنستان قابل پیش بینی باشد. مگر اینکه یک پیروزی بسیار متقاعد کننده در اوکراین از سوی روسیه به دست آید. در زمینه قوانین تجارت عمومی - همچنین بعید است، اتحادیه اروپا اکنون به شدت در حال ترویج هنجارهای خود در سراسر آسیای مرکزی است. برای پروژه های خاص - شاید. اگرچه تجارت در ترکمنستان برای خارجیها دشوار و غیرقابل اعتماد است. زیرا همه چیز بسیار وابسته به خلق و خوی و علاقه بردی محمداف پدر و بستگان نزدیک او است که تعداد زیادی از آنها وجود دارد وکسب و کار توسط بستگان به مناطق تقسیم می شود. پسر-رئیس جمهورفعلی سعی کرد این اوضاع را تغییر دهد، اما تا کنون موفق نشده است. به این دلیل که ابزارهای اصلی قدرت و مدیریت ترکمنستان در دست بردی محمداف پدر است. یقین داشته باشید که آمریکا و اتحادیه اروپا به دلیل منافع خویش از بسیاری از شعارهای بشردوستانه نظیر حقوق بشر، آزادیهای اجتماعی و تامین حقوق مساوی برای اقلیتهای اقوامی ساکن در ترکمنستان چشم خواهند پوشید." منبع: https://B2n.ir/h52505 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
تاکید مقامات ازبکستان و دبیرکل کشورهای ترک بر گسترش همکاری‌های متقابل 🔸«بابر عثمان‌اف» معاون وزیر امور خارجه ازبکستان و «کوبانیچ بیک اومورالیف» دبیرکل سازمان کشورهای ترک در دیداری در شهر «استانبول» گسترش همکاری‌های متقابل را بررسی کردند.این دیدار در حاشیه نشست دوره‌ای معاونان وزرای امور خارجه سازمان کشورهای ترک برگزار شده است که گسترش همکاری‌های همه جانبه در چارچوب این سازمان مورد بحث و بررسی قرار گرفت.همچنین بر اهمیت تشدید همکاری‌های عملی در تمام زمینه‌های کلیدی و افزایش کارایی ساختارهای وابسته به سازمان کشورهای ترک تاکید شد.طرفین به موضوعات اجرای موثر ابتکارات و پیشنهادات رئیس‌جمهور ازبکستان در نشست‌های این سازمان توجه ویژه‌ای داشتند.سازمان کشورهای ترک یک سازمان بین‌المللی است و کشورهای ترک را به همدیگر پیوند می‌دهد. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
مردم قرقیزستان بهای «همکاری برادرانه» را به چه قیمتی خواهند پرداخت؟ (قسمت اول) 🔸سایت asia24 در ضمن مصاحبه¬ای با نورلان دوسالی‌یف کارشناس امنیتی قرقیزستان درباره فعال شدن سازمان کشورهای تُرک (ОТГ)، «قدرت نرم ترکیه» و مسئله آب که کشورهای زیادی در حل آن مشارکت کرده‌اند، گفتگو کرده است.سه نیروگاه برق‌آبی که چین قصد داشت روی رود نارن در قرقیزستان احداث کند، توسط ترکیه «تصاحب» شدند. اما پرسش اینجاست: مردم قرقیزستان بهای این «همکاری برادرانه» را به چه قیمتی خواهند پرداخت؟ 🔹مصاحبه ۱: در مورد زبان، الفبا و تاریخ خبرنگار: الفبای اورخون-ینی‌سئی مدت‌ها پیش از ظهور کشور ترکیه استفاده می‌شد. اگر درباره فعال شدن ОТГ صحبت کنیم، اولین چیزی که به چشم می‌آید، کارزار بشردوستانه‌ای با دامنه وسیع است: الفبای مشترک، کتاب‌های درسی مشترک درباره تاریخ و جغرافیای جهان ترک. آیا قرقیزستان واقعاً به «خط مشترک» نیاز دارد؟ تاریخی که با وجود برخی اشتراکات، برای هر کشور متفاوت است. آیا برایتان این احساس پیش نیامده که همه چیز به‌زور کنار هم چسبانده شده است؟ نورلان دوسالی‌یف: بیایید از اول شروع کنیم. خط نوشتاری قرقیزستان، الفبای اورخون-ینی‌سئی است که از قرن هشتم میلادی شناخته شده بود. این خط «ینی‌سئی» در زمان‌هایی به‌طور گسترده استفاده می‌شد که هنوز حتی سخنی از ترک‌ها در میان نبود، چه رسد به اروپا و دیگر کشورهای مدرن. اما امروز، همه به‌طور یکپارچه سعی دارند استانداردهای جدیدی را تحمیل کنند؛ با ایجاد کتاب‌ها و منابع آموزشی به اصطلاح «ترکی» یا «ترک‌زبان» درباره زبان و تاریخ مشترک.اما بیایید صادق باشیم؛ همان‌طور که شما آن را «کارزار» می‌نامید، این تنها تلاشی است برای جدا کردن ما از تاریخ غنی‌مان. و طبیعی است که این کار موجب نگرانی و سردرگمی می‌شود.ما در قرن بیست و یکم خود را انسان‌هایی باهوش، روشنگر و دموکراتیک می‌دانیم. اما برخی می‌خواهند ما را از روسیه جدا کنند؛ کشوری که از نظر معنوی، تاریخی و جغرافیایی با ما پیوند دارد. همین.پس هدف از نوشتن همه این کتاب‌ها، ایجاد الفبای مشترک ترک چیست؟ پاسخ این است: ترک‌ها زبان قزاقی را نمی‌فهمند، قزاق‌ها ترکی را نمی‌فهمند. همین وضعیت در قرقیزستان هم هست: وقتی یک ترک به کشور ما می‌آید، ما اصلاً او را نمی‌فهمیم، چون زبان ترکی با زبان قرقیزی تفاوت زیادی دارد.نشست اخیر ОТГ که در سال ۲۰۲۴ در بیشکک برگزار شد، باعث شگفتی زیادی شد. مهمانان با ابهت و پرمدعا معمولاً به زبان روسی صحبت می‌کردند. یا به زبان مادری‌شان حرف می‌زدند، اما مترجمان حرفشان را ابتدا به روسی و سپس به ترکی ترجمه می‌کردند. یعنی در این رویداد، زبان روسی «زبان اصلی» بود.آن‌ها (منظور ترک‌ها) این را می‌دیدند، اما هیچ تلاشی برای پنهان کردن وضعیت ناخوشایند خود نمی‌کردند. به همین دلیل، از همه جا صدای درخواست‌ها برای ایجاد الفبا، زبان و ارتباطات «پروترکی» بلند شده. یعنی صحبت از زبانی مرده و مصنوعی است. باید این مسائل مهم را درک کنیم. 🔹مصاحبه ۲: درباره قدرت نرم ترکیه خبرنگار: با موضوع زبان و خط تا حدودی آشنا شدیم. حالا بپردازیم به جنبه دیگر: شما چه تحلیلی از نهادهایی دارید که نماد «قدرت نرم ترکیه» در قرقیزستان هستند؟ این قدرت چگونه بروز می‌یابد؟ چه اهدافی دارد و مخاطبش چه کسانی هستند؟ دوسالی‌یف: قدرت نرم ترکیه در درجه اول در حوزه آموزش نمایان می‌شود. ترکیه بیش از چند دهه است که قرقیزستان را زیر پوشش شبکه‌ای از مؤسسات آموزشی خود قرار داده، از جمله مدارسی با سیستم «سبات» که بعدها به «ساپات» تغییر نام دادند. این مدارس با دانش‌آموزان سراسر کشور، حتی در مناطق دورافتاده کار می‌کنند. همچنین دو دانشگاه ترکی در قرقیزستان فعالیت دارند.آموزش در این دانشگاه‌ها به زبان ترکی است. به علاوه، آن‌ها به یادگیری زبان انگلیسی نیز اهمیت می‌دهند. این همان جلوه قدرت نرم ترکیه است – مخاطبش کودکان، دانش‌آموزان و نسل جوان هستند.پس از بیست سال حضور ترکیه در عرصه آموزش در قرقیزستان، اکنون نسلی کامل از متخصصان جوان پروترکی شکل گرفته است. این افراد در ادارات دولتی، در ارگان‌های شهری، روستایی، در کسب‌وکار و البته در مؤسسات آموزشی کشور مشغول به کارند. آن‌ها به زبان ترکی صحبت می‌کنند، به این زبان فکر می‌کنند، در حالی که از نظر قومی، قرقیزی هستند. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
مردم قرقیزستان بهای «همکاری برادرانه» را به چه قیمتی خواهند پرداخت؟ (قسمت دوم) 🔸ما باید تاریخ واقعی و حقیقی خود را به مردممان آموزش دهیم. ما هرگز ترک نبوده‌ایم و هرگز نخواهیم شد. ما قرقیز، قزاق، ازبک و ترکمن هستیم.باید توجه خاصی به روسیه داشته باشیم. در روسیه باید به‌طور کامل از واژه «ترک‌زبان» صرف‌نظر شود. به جای آن می‌توان از اصطلاح «هون‌زبان» استفاده کرد، که تاریخی کهن‌تر دارد و دقیق‌تر است. این گامی استراتژیک و بلندمدت است.ما درباره جنگ جهانی سوم حرف می‌زنیم – جنگی جهانی که اصلی‌ترین بُعد آن جنگ اطلاعاتی است. سهم بزرگی از این جنگ متعلق به آنگلوساکسون‌هاست، که با دنیایی کار می‌کنند که آن را «ترک‌زبان» می‌نامند.هر چه زودتر از این اصطلاح دست بکشیم، زودتر ذهنمان پاک می‌شود. باید رسانه‌های خبری خود را در قلمرو اتحادیه اقتصادی اوراسیا (ЕАЭС) موظف کنیم که این اصطلاح را حذف کنند. این پایه‌ای برای پاک‌سازی ذهنی ماست. ما باید فشار آنگلوساکسون‌ها بر نسل جوانمان را از میان برداریم. این چیزی است که امروز باید همه‌جا درباره‌اش صحبت شود. 🔹مصاحبه ۳: درباره ریاست قرقیزستان در ОТГ و نقش افراد خبرنگار: با توجه به اینکه قرقیزستان امسال ریاست سازمان ОТГ را بر عهده دارد، چه تحولاتی ممکن است در این سازمان رخ دهد؟ دوسالی‌یف: من نمی‌توانم دقیقاً بگویم که از دولت قرقیزستان چه ابتکاراتی باید انتظار داشت. اما مثل همیشه، همه‌چیز بستگی به افراد دارد.اگر شخصی که مأمور تدوین برنامه‌ها شده، دیدگاه‌های پروترکی داشته باشد، طبیعی است که ایده‌هایی مطابق با همین نگرش خواهد نوشت. اما اگر آن شخص، یک وطن‌دوست واقعی باشد و به توسعه قرقیزستان فکر کند، مطمئناً به‌دنبال برنامه‌هایی خواهد بود که برای کشور و مردمش سودمند باشد.اما درباره مسئله «توران» باید بر این نکته تأکید کرد که در این زمینه نوعی جابجایی مفاهیم در حال وقوع است. ما باید به‌روشنی درک کنیم که تلاش برای اتحاد ملت‌ها و کشورهای به‌اصطلاح ترک، ریشه‌ای عمیق در تاریخ دارد و این کمپین از مدت‌ها پیش آغاز شده است.همه‌چیز از دوران جنگ سرد آغاز شد، زمانی که رقابت شدیدی میان اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای غربی وجود داشت. در همان زمان، برنامه‌ای به نام «طرح M» طراحی شد که هدف اصلی‌اش جداسازی ملت‌های آسیای مرکزی از اتحاد شوروی بود. این برنامه در لندن و در دل سازمان سیا تهیه شد و حالا اسناد آن عمومی شده است.در چارچوب «طرح M» قرار بود از عامل مذهبی برای تجزیه کشورهای ترک‌زبان استفاده شود. برای اجرای این برنامه، کشورهای غربی ترکیه را مأمور کردند و آن را در ساختار ناتو جای دادند.از آن زمان، ترکیه برای منافع آنگلوساکسون‌ها کار کرده است. قابل‌ذکر است که واژه «توران» از اوایل قرون وسطی مطرح شد، زمانی که اسلام به آسیای مرکزی آمد. اسلام وارد آگاهی مردمی شد که در آن زمان، قبیله‌هایی پراکنده و کوچ‌نشین بودند.در قرن بیستم، آنگلوساکسون‌های امروزی، این اصطلاح قدیمی را دوباره احیا کردند و آن را برای اهداف خود به‌کار گرفتند. با این حال، نسل امروز ساکن آسیای مرکزی معنای واقعی آن را نمی‌فهمد و به این دام گرفتار شده‌اند. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
مردم قرقیزستان بهای «همکاری برادرانه» را به چه قیمتی خواهند پرداخت؟ (قسمت سوم) 🔸مصاحبه ۴: درباره جنگ آبی، انرژی، چین، ترکیه و دخالت اروپا خبرنگار: مشارکت شرکت‌های اروپایی در حل مسئله آب در آسیای مرکزی، تردیدهایی را برانگیخته است. چه بازیگران بزرگی دیگری در حال ورود به این مسئله حیاتی منطقه هستند و ترکیه چگونه رفتار می‌کند؟ دوسالی‌یف: در حال حاضر، بخش آب و انرژی آسیای مرکزی، به‌ویژه در قرقیزستان، به بخشی جدایی‌ناپذیر از استراتژی چین تبدیل شده است. دولت چین در این حوزه برنامه‌های بزرگی در سر دارد. یکی از بزرگ‌ترین و مرتفع‌ترین رودخانه‌های منطقه – رود «ساری‌جَز» (اک‌سو) – از قرقیزستان می‌گذرد. چینی‌ها قصد دارند شش نیروگاه برق‌آبی بر روی این رود بسازند.در سال ۱۹۹۹، قرقیزستان بخشی از سرزمین خود را به چین واگذار کرد که به نام رود «اوزِنگی‌کوش» شناخته می‌شود. چین از همان زمان متوجه شد که در منطقه یک دوره خشکسالی آغاز شده که به‌گفته دانشمندان، دهه‌ها ادامه خواهد یافت. چین در تلاش است تا برای منطقه سین‌کیانگ خود منابع آبی تأمین کند تا از ناآرامی‌های ضد‌دولتی جلوگیری کند و رشد اقتصادی طبیعی را در آن منطقه حفظ کند.وضعیت منابع آبی در منطقه همچنان بحرانی باقی مانده است. کانال آبی «کوش‌تپه» که در افغانستان در حال ساخت است، نیز به همین مسائل مربوط می‌شود. با این حال، اتحادیه اروپا در تلاش است تا وارد این مسئله شود، چرا که گسترش نفوذ چین را می‌بیند. از یک سو می‌خواهند توازن قوا با چین را حفظ کنند، و از سوی دیگر قصد دارند حضور خود را در بخش آب و انرژی منطقه به‌نمایش بگذارند. چرا که هر کسی که بر منابع آب مسلط شود، بر کل منطقه مسلط خواهد بود.ما قبلاً هم گفتیم که هدف اصلی جهان آنگلوساکسون، ورود به بخش آب و انرژی آسیای مرکزی است. اما مسیر تسلط سرزمینی از راه تسلط بر منابع آبی می‌گذرد. در این میان، ترکیه نقش پیشتاز سیاست خارجی غرب را بازی می‌کند.ما شاهد آن هستیم که سه نیروگاه برق‌آبی که چین برنامه‌ریزی کرده بود در رودخانه نارین بسازد، توسط ترکیه «ربوده» شدند – با استفاده از انواع بازی‌های پشت‌پرده با نهادهای محلی. اکنون، ترکیه این سه نیروگاه را خودش می‌خواهد بسازد.همه دانشمندان بر این باورند که حجم آب در رودخانه‌های آسیایی در حال کاهش است – این یک روند طبیعی است. چهار سال پیش هم همین را بحث می‌کردیم که در شرایط کم‌آبی، نیروگاه‌های برق‌آبی کارایی لازم را نخواهند داشت و مخازن آن‌ها پر نخواهد شد.در چنین شرایطی، ما پیشنهاد کردیم که از تجربه کشورهای خودکفا پیروی کنیم و نیروگاه‌های کوچک اتمی بسازیم. در این حوزه، «روس‌اتم» پرچم‌دار است. اما در سال جاری، یکی از معاونان نخست‌وزیر گفت که منابع آب و انرژی هنوز به‌طور کامل مورد بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند.در واقع، به قرقیزستان یک برنامه انرژی غرب‌گرا تحمیل شده است – برنامه‌ای که از پیش می‌توان آن را شکست‌خورده دانست. این برنامه همه ویژگی‌های خاص حوزه آب و انرژی در آسیای مرکزی را در نظر نمی‌گیرد. یعنی ما به همان دیدگاه آنگلوساکسون‌ها برگشته‌ایم – دیدگاهی که از پیش می‌داند این نیروگاه‌ها در شرایط خشکسالی چیزی جز «جعبه‌های بتنی مرده» نخواهند بود.این است معنای «مشارکت برادرانه» ترکیه در حل مسائل آبی و انرژی منطقه. مسئله این است که مردم قرقیزستان در قبال این کمک، چه بهایی باید بپردازند؟ https://asia24.media/news24/tri-ges-kotorye-kitay-planiroval-postroit-na-reke-naryn-byli-perekhvacheny-turtsiey-vopros-v-tom-kak/ 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
«ترکیه با چه پولی قرار است پروژه‌های سازمان کشورهای ترک (ОТГ) را در آسیای مرکزی پیش ببرد؟» (قسمت اول) 🔸کابوس اردوغان: امام‌اوغلو – رئیس‌جمهور ترکیه 🔹ایگور شستاکوف:وضعیت در ترکیه بسیار پیچیده است. من آن را با تعبیر کلاسیک «بالایی‌ها نمی‌توانند، پایینی‌ها دیگر نمی‌خواهند» توصیف می‌کنم؛ یعنی بحران سیاسی در آنکارا آشکار است و نه فقط طبقه کارگر، بلکه کل نخبگان فعال، که نیروی محرکه ОТГ هستند، درگیر آن شده‌اند – بیایید صادقانه بگوییم. در چنین شرایطی، تصویر منطقه‌ای آسیای مرکزی چگونه شکل خواهد گرفت؟ در پسِ نمای بزرگ ОТГ، در واقع گروه‌های مختلفی از کسب‌وکار ترکیه‌ای قرار دارند و متأسفانه همه آن‌ها لزوماً از اردوغان حمایت نمی‌کنند... 🔹خبرنگار:تظاهرات گسترده در استانبول، آنکارا و دیگر شهرهای بزرگ ترکیه را می‌توان نشانه‌ای از «فقر سیاسی» اردوغان دانست. طبقه متوسط ترکیه به اردوغان یادآوری کرد که چرا حزب عدالت و توسعه‌اش در انتخابات شهرداری‌ها در ۱۵ منطقه، از جمله آنکارا، شکست خورد و اپوزیسیون پیروز شد. در استانبول نه فقط کسب‌وکارهای بزرگ بلکه متوسط نیز به نفع اکرم امام‌اوغلو، رهبر واقعی اپوزیسیون از حزب جمهوری‌خواه خلق (CHP) رأی دادند. دستگیری او در ترکیه به‌عنوان ترس بیمارگونه اردوغان تفسیر می‌شود – او نگران شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۸ است. اردوغان علاوه بر اتهام فساد، او را به تروریسم نیز متهم کرده و مدعی ارتباط او با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) شده‌اند. ولی این سؤال مطرح است که اگر چنین بوده، چرا او اجازه یافته بود در انتخابات شهرداری مهم‌ترین شهر کشور شرکت کند؟ برای حذف کامل امام‌اوغلو از رقابت‌های انتخاباتی آینده، دولت او را به داشتن مدرک تحصیلی جعلی نیز متهم کرد. خودِ شهردار استانبول تمام این اتهامات سیاسی را قاطعانه رد کرده است. جالب است که در دهه ۹۰ خود اردوغان شهردار استانبول بود و می‌گفت: «هرکس در استانبول پیروز شود، در ترکیه پیروز خواهد شد.» استانبول با ۱۶ میلیون نفر جمعیت، پایتخت اقتصادی کشور است و حدود یک‌سوم تولید ناخالص داخلی ترکیه را تأمین می‌کند.همه این عوامل بی‌تردید در حذف این سیاستمدار محبوب در نظر گرفته شده‌اند.اما من فکر نمی‌کنم تلاش برای حذف قهری امام‌اوغلو سودی برای اردوغان داشته باشد. معترضان به ممنوعیت‌ها بی‌اعتنا بودند و خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شدند.در طول اعتراضات، سرمایه‌گذاران حدود ۳ میلیارد دلار سرمایه از ترکیه خارج کردند و دولت ترکیه مجبور شد بیش از ۳۰ میلیارد دلار برای حمایت از لیر هزینه کند. با این حال لیر همچنان رکوردهای سقوط تاریخی در برابر دلار را ثبت می‌کند. در مورد پروژه‌های ОТГ، من چشم‌انداز اقتصادی روشنی نمی‌بینم، زیرا اجرای چنین طرح‌هایی به ساختارهای اقتصادی وابسته است که بسیاری از آن‌ها آشکارا مخالف اردوغان هستند، همان‌طور که شما هم اشاره کردید. واکنش اتحادیه اروپا نیز جالب بود: شورای شهر پاریس امام‌اوغلو را شهروند افتخاری پایتخت فرانسه اعلام کرد. این اقدام احتمالاً واکنشی به حمایت مردمی از او و بی‌اعتمادی به اتهامات واردشده بود. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
«ترکیه با چه پولی قرار است پروژه‌های سازمان کشورهای ترک (ОТГ) را در آسیای مرکزی پیش ببرد؟» (قسمت دوم) 🔸نکته مهم‌تر، بند اعلام‌نشده‌ای در بیانیه پایانی اجلاس اتحادیه اروپا – آسیای مرکزی در سمرقند بود که عدم به‌رسمیت‌شناختن حاکمیت جمهوری ترک قبرس شمالی را بیان می‌کرد – این امر در رسانه‌ها به‌عنوان یک «خبر جنجالی» بازتاب یافت و در خود آنکارا به‌شدت حساس تلقی شد.قرقیزستان، ازبکستان، قزاقستان – سه کشور پیشرو ОТГ – و ناگهان چنین ضربه‌ای به جاه‌طلبی‌های خارجی اردوغان وارد می‌شود؟ بروکسل در واقع به رئیس‌جمهور ترکیه گوشزد کرد که تاج پادشاهی را از سر بردارد و وارد گفت‌وگو بر پایه شروط اتحادیه اروپا شود.در ضمن، جوامع ترکیه‌ای نیرومندی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا وجود دارند، و رسانه‌های غربی نیز گزارش می‌دهند که حتی در بین آن‌ها نسبت به اردوغان به‌عنوان رهبر سیاسی کشور تردیدهایی شکل گرفته است. 🔹قدرت نرم با بودجه‌ای ناچیز 🔹خبرنگار:قبلاً با شما درباره اصطلاح «قدرت نرم چندجانبه‌گرای ترکیه» صحبت کرده بودیم. در قرقیزستان ظاهراً حضور فعالی ندارد، اما اگر دقیق‌تر بنگریم: مدارس افتتاح می‌شوند، برنامه‌های دانشگاهی تغییر می‌کنند، و به‌طور فعال مؤسسات سنتی قدرت نرم اروپا و غرب جایگزین می‌شوند. اخیراً نیز در «کلوپ کارشناسان VES24» اشاره شد که نیروهای ترکیه‌ای در حال تحریک درگیری بین ازبکستان و چین هستند. جنگ اطلاعاتی راه افتاده که چین زمین‌های ازبکستان را می‌خرد و به منافع ملی بی‌اعتناست.سؤال این است: آیا غرب جمعی ОТГ را ابزاری برای تضعیف سلطه روسیه در چارچوب اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان پیمان امنیت جمعی نمی‌بیند؟ 🔹ایگور شستاکوف:در این مورد تا حدودی با شما موافق نیستم. ترکیه از همان سال‌های نخست استقلال قرقیزستان روی حوزه آموزش تمرکز کرد. تا مدت‌ها، ترکیه از دیگر کشورها در این زمینه جلوتر بود. مدارس «ثبات» به‌سرعت در سراسر کشور افتتاح شدند و میان مردم محبوبیت یافتند. دانشگاه‌های ترکیه‌ای نیز به مراکز آموزشی نیرومندی تبدیل شدند. حتی در قرقیزستان «انجمن فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های ترکیه» شکل گرفت و بر خلاف همتای روسی-شوروی خود، واقعاً فعالیت داشت.اما درگیری بین فتح‌الله گولن (بنیان‌گذار مدارس «ثبات») و اردوغان باعث شد که ابتدا نام مدارس به «ثبات» تغییر یابد، و از سال ۲۰۲۵ به پروژه رسمی آموزشی ترکیه با نام «معارف» تبدیل شود.در ترکیه از این پروژه به‌عنوان «دروازه‌ای به عرصه آموزشی بین‌المللی» یاد می‌شود، اما در قرقیزستان فقط با رسوایی‌های رسانه‌ای، بحث‌های پارلمانی و کنفرانس‌های مطبوعاتی والدین دانش‌آموزان که خواستار بازگشت «ثبات» هستند، به یاد مانده است. مردم عادی قرقیزستان برایشان اختلافات سیاسی داخلی ترکیه اهمیتی ندارد – وقتی برای تحصیل فرزندان‌شان هزینه می‌پردازند، خواهان آموزش با کیفیت هستند.شنیده‌ام که سطح آموزش در دانشگاه‌های ترکیه‌ای در بیشکک کاهش یافته، در حالی که تا مدت اخیر این دانشگاه‌ها جزو بهترین‌ها بودند.هم‌زمان، در چارچوب ОТГ، انجمن‌های دانشگاه‌های برتر، رسانه‌ها و مراکز تحلیلی به‌سرعت ایجاد شدند. در این زمینه، آنکارا در مقایسه با «قدرت نرم» اتحادیه اقتصادی اوراسیا خلاق‌تر عمل کرده است.در سال ۲۰۲۴، قزاقستان پیشنهاد ایجاد «فضای اطلاعاتی واحد ترکی» را مطرح کرد – پروژه‌ای مهم که به تعویق نخواهد افتاد.در حالی که پروژه اطلاع‌رسانی برای همگرایی اوراسیایی بیش از ۱۰ سال است که بر سر میزهای گرد مطرح می‌شود اما هنوز محقق نشده، و حتی در فوروم EAEU در بیشکک در سال ۲۰۲۲ نیز مطرح شد – نه فقط از سوی کارشناسان، بلکه از سطح رسمی هم.در مورد مقابله با نفوذ اقتصادی چین در آسیای مرکزی نیز با شما موافقم. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
✅«ترکیه با چه پولی قرار است پروژه‌های سازمان کشورهای ترک (ОТГ) را در آسیای مرکزی پیش ببرد؟» (قسمت سوم) 🔸پروژه «یک کمربند – یک راه» چین برای ترکیه رقیبی بزرگ است.نه‌تنها تبلیغات‌چی‌های «توران» درباره هزینه‌های کلان چین حرف می‌زنند، بلکه برخی کارشناسان داستان‌سرایی می‌کنند که چین اسپانسر ОТГ است!EAEU و BRI (یک کمربند – یک راه) برای ترکیه جالب‌اند از نظر عبور کالا و صادرات محصولات، اما نه بیشتر. بنابراین، در آینده باید انتظار افزایش نبرد اطلاعاتی را داشت.در سازمان پیمان امنیت جمعی، رسانه‌ها و کارشناسان وابسته قبلاً پیشنهاد داده‌اند که پایگاه‌های نظامی این سازمان در آسیای مرکزی با حضور نظامی ترکیه جایگزین شود. مشابه این وضعیت در سوریه دیده می‌شود، جایی که ترکیه ظاهراً قصد دارد با ایجاد پایگاه نظامی «صلح» را برقرار کند، در حالی که از نیروهای نیابتی – جهادگرایان آسیای مرکزی – استفاده می‌کند که قطعاً صلح‌بان نیستند.ترکیه از دهه‌های گذشته علاقه‌مند به ایفای نقش «کشور-رسالت» در جهان بوده است.در مورد نقش غرب در ترویج ایده «توران» به‌عنوان مرکز جهانی نفوذ و احیای ایده‌های امپراتوری عثمانی – این چیزی نیست که پنهان باشد. همه می‌دانند که حامیان اصلی این پروژه در لندن هستند.هدف آن‌ها فقط کنترل آسیای مرکزی نیست، بلکه حذف چین و روسیه از منطقه و پیاده‌سازی طرح‌های بلندپروازانه‌تر است – طرح‌هایی با ادعای سلطه جهانی.در تقابل با مسکو و پکن، این سناریوی تورانی کاملاً برای غرب مناسب است. اما اینکه این طرح‌ها به‌صورت کلی به سود پروژه‌های ژئوپلیتیکی جهانی غرب هستند یا نه، به‌سختی می‌توان پاسخ مثبت داد.احتمالاً نه. بله، ترامپ فعلاً اردوغان را دوست خود می‌نامد، اما او علاقه دارد از گفته‌هایش نمایش سیاسی بسازد. در واقع ترامپ خود را یک تاجر عمل‌گرا می‌داند، و اگر ببیند که دوست ترک‌اش به مشکل داخلی جدی برخورد کرده، شک نکنید که در آن کشور دوست جدیدی پیدا خواهد کرد https://asia24.media/main/na-kakie-shishi-turtsiya-budet-prodvigat-proekty-otg-v-tsentralnoy-azii/ 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
انتصاب نخستین نماینده ازبکستان در سازمان بین المللی «ترکسای» 🔸ازبکستان برای اولین بار در 32 سال گذشته نماینده خود را در سازمان بین المللی فرهنگ ترک «TURKSOY» منصوب کرد.براین اساس، «شوکت اورتیکوف» مشاور وزیر فرهنگ ازبکستان به عنوان نماینده این کشور در این سازمان انتخاب شد.این انتصاب توسط «آزادبیک نظربیکوف» وزیر فرهنگ ازبکستان صورت گرفته است.دفتر ترکسای در «آنکارا» قرار دارد.TURKSOY یک سازمان بین المللی بوده که کشورهای ترک زبان را متحد می‌کند. هدف آن ایجاد همکاری نزدیک بین اقوام ترک برای حفظ، توسعه و انتقال آثار مشترک مادی و فرهنگی مردم ترک به نسل های آینده است. سند تاسیس این سازمان در 12 ژوئیه 1993 در شهر آلماتی (جمهوری قزاقستان) توسط وزرای فرهنگ ازبکستان، آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان و ترکیه امضا شد.پیش از این، «امان‌الله صالح‌اف» نیز به عنوان رئیس موسسه ملی هنر و طراحی به نام «کامل الدین بهزاد» در آکادمی هنر ازبکستان منصوب شد. وی پیش از آن ریاست آموزش و پرورش وزارت فرهنگ را بر عهده داشته است. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
پیشنهادهای ازبکستان برای تحکیم همکاری‌‌ها عملی، تجاری و فرهنگی در کشورهای ترک 🔸«شوکت میرضیایف» رئیس‌جمهور ازبکستان در نشست غیررسمی سازمان کشورهای ترک که به ریاست «ویکتور اوربان» نخست‌وزیر مجارستان در «بوداپست» برگزار شد، پیشنهادهایی را برای تحکیم همکاری‌ عملی بین کشورهای این سازمان مطرح کرد.رئیس‌جمهور ازبکستان در سخنرانی خود ضمن ارزیابی همه جانبه اوضاع جهانی، آن را در شرایط تشدید تضادهای ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی، افزایش درگیری‌ها و وخامت فضای زیست‌محیطی، ناپایدار توصیف کرد. در این زمینه، وی بر اهمیت تنظیم رویکردهای هماهنگ توسط کشورهای سازمان ترک برای حل و فصل مشکلات بین‌المللی بر اساس اصول حقوق بین‌الملل و مفاد منشور سازمان ملل متحد تأکید کرد.رئیس‌جمهور ازبکستان همچنین بر لزوم استفاده فعال‌تر از پتانسیل‌های درون سازمان تاکید و تعدادی از ابتکارات را مبنی بر تحکیم همکاری‌های عملی ارائه داد.در بُعد سیاسی بر اهمیت انعقاد پیمان مشارکت راهبردی، دوستی و برادری ابدی بین کشورهای ترک که توسط طرف ازبکی پیشنهاد شده بود، تاکید شد. به گفته رئیس‌جمهور ازبکستان، این سند در جهت تقویت مبانی قانونی برای تعامل چندجانبه و نزدیکی هرچه بیشتر ملت‌ها به یکدیگر گامی مهم خواهد بود.همچنین به مسائل مشارکت اقتصادی توجه ویژه شد. میرضیایف با هدف گسترش تجارت متقابل ایجاد پلتفرم الکترونیکی «TURK-TRADE» و تصویب یک برنامه عملی برای افزایش مبادلات بازرگانی را پیشنهاد داد. به منظور ساده‌سازی رویه‌ها در حوزه حمل‌ونقل و لجستیک پیشنهاد تسریع اجرای سیستم‌های «پنجره واحد» و «کریدور سبز» در مسیر ترانس خزر مطرح شد.مجمع بین‌المللی کشورهای ترک در زمینه حمل‌ونقل و لجستیک چندوجهی در ماه نوامبر در «تاشکند» برگزار خواهد شد.رئیس‌جمهور ازبکستان تأسیس صندوق سرمایه‌گذاری ترک را بسیار ارزشمند خواند و ابتکاری برای ایجاد یک شرکت سرمایه‌گذاری مشترک که از پروژه‌های نوآورانه حمایت می‌کند، ارائه و همچنین پیشنهاد راه‌اندازی یک پورتال سرمایه‌گذاری واحد برای کشورهای عضو سازمان کشورهای ترک را داد.وی برای گسترش همکاری‌های صنعتی پیشنهاد تنظیم یک برنامه ویژه با هدف راه‌اندازی تولید مشترک در صنایع کلیدی از جمله شیمیایی، انرژی، معدن، صنایع سبک، داروسازی، چرم و کفش، مواد غذایی و ساختمانی را داد.میرضیایف با اشاره به چالش‌های اقلیمی، بر اهمیت همایش بین‌المللی اقلیمی که در «سمرقند» برگزار شد، تاکید کرد. در این همایش ابتکاراتی برای گسترش همکاری در زمینه توسعه «سبز» مطرح شد. وی از پیشنهاد نخست‌وزیر مجارستان برای تأسیس مؤسسه پیشگیری از خشکسالی در «بوداپست» حمایت و پیشنهاد تنظیم به طور مشترک یک «نقشه راه» برای مبارزه با بیابان‌زایی و سایر چالش‌های زیست‌محیطی را مطرح کرد.رئیس‌جمهور ازبکستان همچنین بر اهمیت همکاری‌های بشردوستانه تأکید کرد. نقش علم، آموزش و فرهنگ در تقویت روابط بین کشورها به طور جداگانه مورد تأکید قرار گرفت. در این زمینه وی از افتتاح دانشگاه بین‌المللی کشورهای ترک در «تاشکند» خبر داد که به بستری برای آموزش نسل جدیدی از پرسنل تبدیل خواهد شد.همچنین پیشنهاداتی برای بهبود کارهای سازمان بین‌المللی فرهنگ ترکی - TURKSOY و برگزاری نشست دوره‌ای شورای صندوق فرهنگ ترکی در ازبکستان ارائه شد.میرضیایف در پایان سخنان خود اهدای جایزه بین‌المللی «علیشیر نوایی» به «عزیز سنجر» برنده جایزه نوبل و دانشمند برجسته ترک را تبریک گفت.در پایان این نشست بیانیه «بوداپست» و تعدادی دیگر از اسناد مشترک مبنی بر توسعه بیش از پیش همکاری بین کشورهای عضو سازمان به تصویب رسید.سازمان کشورهای ترک یک سازمان بین المللی است و کشورهای ترک را به همدیگر پیوند می‌دهد.هدف اصلی این سازمان گسترش همکاری‌های همه جانبه بین کشورهای عضو این سازمان است. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia
«آستانه» میزبان اولین نشست شورای بانک‌های مرکزی کشورهای ترک 🔸«کوبانیچبک امورالیف» دبیر کل سازمان کشورهای ترک گفت که بر اساس تفاهم نامه ایجاد شورای بانک‌های مرکزی ترک در یازدهمین اجلاس سازمان کشورهای ترک در بیشکک، اولین نشست شورای بانک های مرکزی ترک به زودی در مجمع بین‌المللی آستانه برگزار خواهد شد.این ابتکار توسط رئیس‌جمهور قزاقستان به منظور تقویت همکاری موثر بین بانک‌های مرکزی جوامع سرزمینی ادغام شده، تضمین ثبات مالی، توسعه سیستم‌های پرداخت و معرفی نوآوری های مالی دیجیتال مطرح شد.روسای بانک‌های مرکزی آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه و ازبکستان در امضای این تفاهم نامه مشارکت و از آن حمایت کردند.اعضای شورا به تبادل نظر و تجربیات، مشاوره و تحقیق مشترک در زمینه سیاست‌های پولی، ثبات مالی، توسعه سیستم‌های پرداخت، فناوری‌های مالی و سایر زمینه‌های مورد علاقه متقابل خواهند پرداخت. در این نشست قرار است وضعیت کنونی اقتصاد کشورهای عضو، حوزه‌های کلیدی سیاست پولی، اقدامات برای تضمین ثبات مالی، توسعه سیستم‌های پرداخت، و همچنین چشم‌انداز معرفی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، همکاری در حوزه فین‌تک و موارد دیگر مورد بحث و بررسی قرار گیرد. 🌐 کانال های اطلاع رسانی مسائل آسیای مرکزی: @talarecentralasia https://t.me/talarecentralasia