#جزایر_ایرانی #زرکوه #آریانا ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که دفاع کردن شده عادت معمول ما ایرانی‌ها. همین ایام که درگیر جنگ ترکیبی دشمنان هستیم، باز منفعلانه و تدافعی روزگار می‌گذرانیم. اگر دست پیش می‌گرفتیم لااقل امروز کشوری کوچک به خود جرأت نمی‌داد به تمامیت سرزمینی ایران نگاه بد کند. اگر بعد از انقلاب اسلامی بر اشغال جزایر آریانا و زرکوه که از سوی انگلیسی‌ها صورت گرفت و بعداً با ساخت و پاختی که با پهلوی کردند و آن‌ها را دو دستی تحویل امارات دادند، تأکید کرده و موضوع بازگرداندن آن‌ها را به ایران مطرح می‌کردیم، کار به جایی نمی‌رسید که برخی کشور‌های ذره‌ای منطقه مدعی مالکیت امارات بر این دو جزیره مهم ایرانی شوند. دو جزیره کاملاً ایرانی آریانا (۱۲کیلومتر) و زرکوه (هشت‌کیلومتر) هر چند کوچک هستند، اما بسیار حیاتی به حساب می‌آیند، چراکه از نظر استراتژیک موقعیت ویژه‌ای دارند و از منابع نفتی سرشاری برخوردارند. اماراتی‌ها بعد‌ها برای آنکه نشان دهند این جزایر عربی است نام آن‌ها را تغییر دادند و نیز ۳ یا ۴ هزار نفر را در این دو جزیره که خالی از سکنه بود، جا و مکان دادند. مثلاً نام «صیر ابونُعَیر» را بر جزیره آریانا نهادند. نکته مهم آن است که این دو جزیره، به صورت غیرقانونی و بدون هیچ‌گونه معاهده و قرارداد بین‌المللی از حدود سال۱۹۷۱ یعنی تاریخ شکل‌گیری امارات‌متحده‌عربی در اشغال این کشور است. این اشغال نیز حاصل بده‌بستان‌های سیاسی بین رژیم پهلوی و انگلیسی‌ها بود که در نهایت در سال۱۳۵۲ این دو جزیره به امارات تعلق گرفت. @tallangoraneh