🍃 دو روايت درباره «رحمان» و «رحيم» 🍃 💠 در كافى و كتاب توحيد و كتاب معانى و تفسير عياشى از امام صادق عليه السلام روايت شده كه در حديثى فرمود: اللّه اله هر موجود و رحمان رحم كننده به تمامى مخلوقات خود و رحيم رحم كننده به خصوص مومنين است. 💠 از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود: رحمان اسم خاص است به صفت عام و رحيم اسم عام است به صفت خاص. گويا مراد امام ع اين باشد كه رحمان هر چند مؤ من و كافر را شامل ميشود، ولى رحمتش خاص دنيا است و رحيم هر چند عام است و رحمتش هم دنيا را مى گيرد و هم آخرت را ولى مخصوص مؤ منين است بعبارتى ديگر: رحمان مختص است به افاضه تكوينيه كه هم مؤ من را شامل ميشود و هم كافر را رحيم هم افاضه تكوينى را شامل است و هم تشريعى را كه بابش باب هدايت و سعادت است و مختص است به مؤ منين براى اينكه ثبات و بقاء مختص به نعمت هائى است كه به مؤ منين افاضه ميشود همچنانكه فرمود: «و العاقبه للمتقين». 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🍃 دو روايت درباره «الحمدلله» 🍃 💠 در كشف الغمه از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: پدرم استرى را گم كرد، و فرمود: اگر خدا آنرا بمن بر گرداند، من او را به ستايش هائى حمد مى گويم كه از آن راضى شود اتفاقا چيزى نگذشت كه آنرا با زين و لجام آوردند، سوار شد همينكه لباسهايش را جابجا و جمع و جور كرد كه حركت كند سر بآسمان بلند كرد و گفت: «الحمد لله» و ديگر هيچ نگفت آنگاه فرمود: در ستايش خدا از هيچ چيز فرو گذار نكردم چون تمامى ستايش ها را مخصوص او كردم هيچ حمدى نيست مگر آنكه خدا هم داخل در آنست. 💠 علاه طباطبایی: در عيون از على عليه السلام روايت شده: كه شخصى از آنجناب از تفسير كلمه «الحمدلله» پرسيد، حضرت فرمود: خداي تعالى بعضى از نعمت هاى خود را آنهم سر بسته و در بسته و بطور اجمال براى بندگان خود معرفى كرده چون نميتوانستند نسبت به همگى آنها معرفت يابند، و بطور تفصيل بدان وقوف يابند چون عدد آنها بيش از حد آمار و شناختن است لذا به ايشان دستور داد تنها بگويند «الحمد لله على ما انعم به علينا». 💠علامه طباطبایی: اين حديث اشاره دارد بآنچه گذشت كه گفتيم حمد از ناحيه بنده در حقيقت يادآورى خداست اما به نيابت تا رعايت ادب را كرده باشد. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

کانال تفسیر المیزان ارائه مطالب تفسیر المیزان 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 معنى عبادت كلمه عبادت از كلمه «عبد» گرفته شده و طبیعتا بايد همان معنا را افاده كند اما اشتقاقهاى گوناگونى از آن شده و يا معانى گوناگونى بر حسب اختلاف موارد پيدا كرده و جوهرى در كتاب صحاح خود گفته: كه اصل عبوديت بمعناى «خضوع» است معناى لغوى كلمه را بيان نكرده بلكه لازمه معنى را معناى كلمه گرفته و گر نه خضوع هميشه با لام متعدى مى شود و مى گويند: «فلان خضع لفلان» «فلانى براى فلان كس كرنش و خضوع كرد» ولى كلمه عبادت بخودى خود متعدى مى شود و مى گوئيم : «اياك نعبد» «تو را مى پرستيم» از اينجا معلوم مى شود كه معناى كلمه عبادت خضوع نيست. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

از آنجائي كه عبادت و پرستش عبارت است از نشان دادن مملوكيت خويش براى پروردگار با استكبار نمى سازد ولى با شرك مى سازد، چون ممكن است دو نفر در مالكيت من و يا اطاعت من شريك باشند، لذا خداى تعالى از استكبار از عبادت نهى نكرده ، ولى از شرك ورزيدن به او نهى كرده، چون استکبار ناممكن ولى شرک ممكن است لذا درباره استكبار باين عبارت فرموده: «ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين»:«کسانی که از عبادت من سر مى پيچند و تكبر مى كنند بزودى با خوارى و ذلت داخل جهنم خواهند شد» و درباره شرك فرموده: «و لا يشرك بعباده ربه احدا» : «و احدى را شريك در عبادت پروردگارش نگيرد» پس معلوم مى شود شرك را امرى ممكن دانسته از آن نهى فرموده چون اگر چيزى ممكن نباشد نهى از آن هم لغو و بيهوده است بخلاف استكبار از عبوديت كه با عبوديت جمع نميشود. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 «ایاک نعبد» 💠 🔹 کلمه «ایاک» مفعول و «نعبد» فعل است و در این عبارت مفعول بر فعل مقدم شده است. در عبارت «ایاک نعبد»: 🔸از یک طرف مفعول را بر فعل مقدم داشته و نفرموده نعبدک یعنی می پرستیمت بلکه فرموده: «ایاک نعبد» تو را می پرستیم یعنی غیر تو را نمی پرستیم 🔸و از سوی دیگر قید و شرطی برای عبادت نیاورده و آن را مطلق ذکر کرده است 🔹در نتیجه معنای عبارت چنین است: «ما به غیر بندگی تو شانی نداریم پس تو غیر از پرستیده شدن شانی نداری و من غیر از پرستیدنت کاری ندارم» 💠 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 وجه تغيير سياق «اياك نعبد» از غیبت به حضور 💠 🔹حق پروردگار عز و جل این است که بنده او وقتى او را عبادت مى كند، او را بعنوان معبودى حاضر و روبرو عبادت كند، و همين باعث شده كه در سوره مورد بحث در جمله «اياك نعبد» ناگهان از سياق غيبت به سياق حضور و خطاب التفات شود: با اينكه تاكنون مى گفت حمد خدائى را كه چنين و چنانست ناگهان بگويد:«تو را مى پرستيم» چون حق پرستش او اين است كه او را حاضر و روبرو بدانيم. 🔹و اما از ناحيه بنده حق عبادت اين است كه خود را حاضر و روبروى خدا بداند و لحظه ای از اينكه دارد عبادت مى كند غايب و غافل نشود، و عبادتش تنها صورت عبادت و جسدى بى روح نباشد و نيز عبادت خود را قسمت نكند كه در يك قسمت آن مشغول پروردگارش شود و در قسمت ديگر آن مشغول و به ياد غير او باشد. اين شرك می تواند هم در ظاهر باشد و هم در باطن: ▪️شرک در ظاهر: مانند عبادت عوام بت پرستان كه يك مقدار از عبادت را براى خدا مى كردند و يك مقدار را براى نماينده خدا يعنى بت و اينكه گفتيم عوام بت پرستان براى اين بود كه خواص از بت پرستان اصلا عبادت خدا را نمى كردند ▪️شرک در باطن: مانند كسى كه مشغول عبادت خداست اما منظورش ‍از عبادت غير خدا است و يا طمع در بهشت و ترس از آتش است ◾️تمام اينها شرك در عبادت است كه از آن نهى فرموده اند مانند آیه: «فاعبد اللّه مخلصا له الدين» : «خداى را با ديندارى خالص عبادت كن» و نيز فرموده: «الا لله الدين الخالص و الذين اتخذوا من دونه اولياء ما نعبدهم الا ليقربونا الى اللّه زلفى ان اللّه يحكم بينهم فيما هم فيه يختلفون» : «آگاه باش كه از آن خدا است دين خالص و كسانى كه از غير خدا اوليائى گرفتند گفتند ما اينها را نمى پرستيم مگر براى اينكه قدمى بسوى خدا نزديكمان كنند، بدرستيكه خدا در ميان آنان و اختلافى كه با هم داشتند حكومت مى كند». 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

روز چهارشنبه به نام حضرت موسی بن جعفر و حضرت رضا و حضرت جواد و حضرت هادی(علیهم‌السلام) است. در زیارت آن بزرگواران بگو: السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْ لِيَاءَاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللّٰهِ فِى ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، بِأَبِى أَنْتُمْ وَأُمِّى، لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللّٰهَ مُخْلِصِينَ، وَجَاهَدْتُمْ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّىٰ أَتاكُمُ الْيَقِينُ، فَلَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَجْمَعِينَ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا إِبْراهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُوسىٰ، يَا مَوْلاىَ يَا أبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَنَا مَوْلىً لَكُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَجَهْرِكُمْ، مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِى يَوْمِكُمْ هٰذَا وَهُوَ يَوْمُ الْأَرْبَعاءِ، وَمُسْتَجِيرٌ بِكُمْ، فَأَضِيفُونِى وَأَجِيرُونِى بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ. سلام بر شما ای دوستان خدا، سلام بر شما ای حجت‌های خدا، سلام بر شما ای نور خدا در تاریکی‌های زمین، سلام بر شما، درودهای خدا بر شما و بر خاندان پاکیزه و پاکتان، پدر و مادرم فدایتان، به‌راستی خدا را خالصانه پرستیدید و در راه خدا آن‌چنان‌که شایسته بود جهاد کردید تا آن‌که مرگ به سویتان آمد، لعنت خدا بر دشمنانتان از تمام پریان و آدمیان، من به‌سوی خدا و به‌سوی شما از دشمنانتان بیزاری می‌جویم، ای سرور من، ای ابا ابراهیم موسی بن جعفر، ای سرور من، ای ابا الحسن علی بن موسی، ای سرور من، ای ابا جعفر محمّد بن علی، ای سرور من، ای ابا الحسن علی بن محمّد، من دل‌بسته شما هستم، ایمان دارم به نهان و آشکار شما، در این روز شما که روز چهارشنبه است از شما درخواست پذیرایی دارم و به بارگاه شما پناه می‌جویم، پس مرا پذیرا باشید و پناهم دهید، به حقّ خاندان پاکیزه و پاکتان. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 روز پنجشنبه به نام امام حسن عسکری (علیه‌السلام) است. در زیارت آن حضرت بگو: 💠 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِىَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَخَالِصَتَهُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِينَ، وَ وَارِثَ الْمُرْسَلِينَ، وَ حُجَّةَ رَبِّ الْعَالَمِينَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ، أَنَا مَوْلىً لَكَ وَ لِآلِ بَيْتِكَ، وَ هٰذَا يَوْمُكَ وَ هُوَ يَوْمُ الْخَمِيسِ، وَ أَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكَ فِيهِ، فَأَحْسِنْ ضِيافَتِى وَ إِجارَتِى بِحَقِّ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَاهِرِينَ. 💠 سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای حجّت حق و بنده‌ی پاک خدا، سلام بر تو ای پیشوای مؤمنان و وارث پیامبران و برهان محکم پروردگار جهانیان، درود خدا بر تو و اهل‌بیت پاکیزه و پاکت باد، ای سرور من، ای ابا محمّد حسن بن علی، من دل‌بسته تو و اهل‌بیت توأم، این روز، روز پنجشنبه و روز توست و من در آن میهمان و پناهنده به توأم، پس به نیکی پذیرایم باش و پناهم ده، به حق خاندان پاکیزه و پاکت. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 شرایط عبادت حقیقی 💠 💠 عبادت وقتى تمام و كامل ميشود كه به غير خدا بكسى ديگر مشغول نباشد و در عملش شريكى براى سبحان نتراشد و دلش در حال عبادت بسته و متعلق بجائى نباشد، نه به اميدى و نه ترسى حتى نه اميد به بهشتى و نه ترس از دوزخى كه در اين صورت عبادتش خالص و براى خدا است. اگر عبادتش بمنظور كسب بهشت و دفع عذاب باشد، كه در اينصورت خودش را پرستيده نه خدا را. 💠 و همچنين عبادت وقتى تمام و كامل ميشود كه بخودش هم مشغول نباشد كه اشتغال به نفس ، منافى با مقام عبوديت است عبوديت كجا و منم زدن و استكبار كجا؟ 💠 گويا علت آمدن پرستش «نعبد» و استعانت «نستعین» بصيغه متكلم مع الغير «ما تو را مى پرستيم و از تو يارى ميجوئيم» همين دورى از منم زدن و استكبار بوده باشد، و مي خواهد بهمين نكته اشاره كند كه گفتيم مقام عبوديت با خود ديدن منافات دارد لذا بنده خدا عبادت خود و همه بندگان ديگر را در نظر گرفته مي گويد: ما تو را مى پرستيم چون بهمين مقدار هم در ذم نفس و دور افكندن بزرگی و شخصیت بخشی اثر دارد، چون در وقتى كه من خود را تنها ببينم به انانيت و خودبينى و استكبار نزديك ترم اما وقتی خودم را مخلوط با ساير بندگان بدانم ، اثر خودبینی و بزرگ بینی و شخصیت بخشی به خود را از بين برده ام. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃