یحث روایتی: در كتاب عيون اخبار الرضا و در كتاب معانى از حضرت رضا عليه السلام روايت آورده اند: كه در معناى جمله (بسم اللّه ) فرمود: معنايش اين است كه من خود را به داغ و علامتى از علامتهاى خدا داغ مى زنم و آن داغ عبادت است (تا همه بدانند من بنده چه كسى هستم) شخصى پرسيد: سمة (داغ ) چيست ؟ فرمود: علامت . علامه طباطبایی : و اين معنا در مثل فرزندى است كه از معناى قبلى ما متولد شده ، چون ما در آنجا گفتيم : باء در (بسم اللّه ) باء ابتداء است ، چون بنده خدا عبادت خود را به داغى از داغهاى خدا علامت مى زند، بايد خود را هم كه عبادتش منسوب به آن است به همان داغ ،داغ بزند. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

در تهذيب از امام صادق عليه السلام و در عيون و تفسير عياشى از حضرت رضا عليه السلام روايت آورده اند كه فرمود: اين كلمه (الله) به اسم اعظم خدا نزديك تر است از مردمك چشم به سفيدى آن 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع) اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع) صبح دوشنبه شما به ذکر و نور مهدی (ع) 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

کانال تفسیر المیزان ارائه مطالب تفسیر المیزان 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 در كتاب عيون از امير المؤ منين عليه السلام روايت كرده كه فرمود: «بسم اللّه الرحمن الرحيم» جزء سوره فاتحه الكتاب است و رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم همواره آن را ميخواند و آيه اول سوره به حسابش مى آورد و «فاتحه الكتاب» را «سبع المثانى» مى ناميد. 💠علامه طباطبایی: از طرق اهل سنت و جماعت نظير اين معنا روايت شده است مثلا دار قطنى از ابى هريره حديث كرده كه گفت : رسول اللّه صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: چون سوره حمد را ميخوانيد «بسم اللّه الرحمن الرحيم» را هم يكى از آياتش بدانيد، و آن را بخوانيد چون سوره حمد «ام القرآن» و «سبع المثانى» است «بسم اللّه الرحمن الرحيم» يكى از آيات اين سوره است . 💠 در خصال از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه گفت ايشان فرمودند: اين مردم را چه ميشود؟ خدا آنان را بكشد به بزرگترين آيه از آيات خدا پرداخته و پنداشتند كه گفتن آن آيه بدعت است . 💠 از امام باقر عليه السلام روايت است كه فرمود: محترم ترين آيه را از كتاب خدا دزديدند و آن آيه «بسم اللّه الرحمن الرحيم» كه بر بنده خدا لازم است در آغاز هر كار آن را بگويد، چه كار بزرگ و چه كوچك تا مبارك شود. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 علامه طباطبایی: روايات از ائمه اهل بيت عليهم السلام در اين معنا بسيار زياد است كه همگى دلالت دارند بر اينكه «بسم اللّه» جزء هر سوره از سوره هاى قرآن است مگر سوره برائت كه «بسم اللّه» ندارد و در روايات اهل سنت و جماعت نيز رواياتى آمده كه بر اين معنا دلالت دارند. از آن جمله در صحيح مسلم از انس روايت كرده كه گفت: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: در همين لحظه پيش سوره اى بر من نازل شد آنگاه شروع كردند بخواندن «بسم اللّه الرحمن الرحيم» و از ابى داود از ابن عباس روايت كرده كه گفت (وى حديث را صحيح دانسته) رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم غالبا اول و آخر سوره را نمى فهميد كجا است تا آنكه آيه «بسم اللّه الرحمن الرحيم» نازل مي شد و بين دو سوره قرار مي گرفت. 💠 علامه طباطبایی: اين معنا بطرق شيعه از امام باقر عليه السلام روايت شده است. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🍃 دو روايت درباره «رحمان» و «رحيم» 🍃 💠 در كافى و كتاب توحيد و كتاب معانى و تفسير عياشى از امام صادق عليه السلام روايت شده كه در حديثى فرمود: اللّه اله هر موجود و رحمان رحم كننده به تمامى مخلوقات خود و رحيم رحم كننده به خصوص مومنين است. 💠 از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود: رحمان اسم خاص است به صفت عام و رحيم اسم عام است به صفت خاص. گويا مراد امام ع اين باشد كه رحمان هر چند مؤ من و كافر را شامل ميشود، ولى رحمتش خاص دنيا است و رحيم هر چند عام است و رحمتش هم دنيا را مى گيرد و هم آخرت را ولى مخصوص مؤ منين است بعبارتى ديگر: رحمان مختص است به افاضه تكوينيه كه هم مؤ من را شامل ميشود و هم كافر را رحيم هم افاضه تكوينى را شامل است و هم تشريعى را كه بابش باب هدايت و سعادت است و مختص است به مؤ منين براى اينكه ثبات و بقاء مختص به نعمت هائى است كه به مؤ منين افاضه ميشود همچنانكه فرمود: «و العاقبه للمتقين». 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🍃 دو روايت درباره «الحمدلله» 🍃 💠 در كشف الغمه از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: پدرم استرى را گم كرد، و فرمود: اگر خدا آنرا بمن بر گرداند، من او را به ستايش هائى حمد مى گويم كه از آن راضى شود اتفاقا چيزى نگذشت كه آنرا با زين و لجام آوردند، سوار شد همينكه لباسهايش را جابجا و جمع و جور كرد كه حركت كند سر بآسمان بلند كرد و گفت: «الحمد لله» و ديگر هيچ نگفت آنگاه فرمود: در ستايش خدا از هيچ چيز فرو گذار نكردم چون تمامى ستايش ها را مخصوص او كردم هيچ حمدى نيست مگر آنكه خدا هم داخل در آنست. 💠 علاه طباطبایی: در عيون از على عليه السلام روايت شده: كه شخصى از آنجناب از تفسير كلمه «الحمدلله» پرسيد، حضرت فرمود: خداي تعالى بعضى از نعمت هاى خود را آنهم سر بسته و در بسته و بطور اجمال براى بندگان خود معرفى كرده چون نميتوانستند نسبت به همگى آنها معرفت يابند، و بطور تفصيل بدان وقوف يابند چون عدد آنها بيش از حد آمار و شناختن است لذا به ايشان دستور داد تنها بگويند «الحمد لله على ما انعم به علينا». 💠علامه طباطبایی: اين حديث اشاره دارد بآنچه گذشت كه گفتيم حمد از ناحيه بنده در حقيقت يادآورى خداست اما به نيابت تا رعايت ادب را كرده باشد. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

کانال تفسیر المیزان ارائه مطالب تفسیر المیزان 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 معنى عبادت كلمه عبادت از كلمه «عبد» گرفته شده و طبیعتا بايد همان معنا را افاده كند اما اشتقاقهاى گوناگونى از آن شده و يا معانى گوناگونى بر حسب اختلاف موارد پيدا كرده و جوهرى در كتاب صحاح خود گفته: كه اصل عبوديت بمعناى «خضوع» است معناى لغوى كلمه را بيان نكرده بلكه لازمه معنى را معناى كلمه گرفته و گر نه خضوع هميشه با لام متعدى مى شود و مى گويند: «فلان خضع لفلان» «فلانى براى فلان كس كرنش و خضوع كرد» ولى كلمه عبادت بخودى خود متعدى مى شود و مى گوئيم : «اياك نعبد» «تو را مى پرستيم» از اينجا معلوم مى شود كه معناى كلمه عبادت خضوع نيست. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

از آنجائي كه عبادت و پرستش عبارت است از نشان دادن مملوكيت خويش براى پروردگار با استكبار نمى سازد ولى با شرك مى سازد، چون ممكن است دو نفر در مالكيت من و يا اطاعت من شريك باشند، لذا خداى تعالى از استكبار از عبادت نهى نكرده ، ولى از شرك ورزيدن به او نهى كرده، چون استکبار ناممكن ولى شرک ممكن است لذا درباره استكبار باين عبارت فرموده: «ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين»:«کسانی که از عبادت من سر مى پيچند و تكبر مى كنند بزودى با خوارى و ذلت داخل جهنم خواهند شد» و درباره شرك فرموده: «و لا يشرك بعباده ربه احدا» : «و احدى را شريك در عبادت پروردگارش نگيرد» پس معلوم مى شود شرك را امرى ممكن دانسته از آن نهى فرموده چون اگر چيزى ممكن نباشد نهى از آن هم لغو و بيهوده است بخلاف استكبار از عبوديت كه با عبوديت جمع نميشود. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 «ایاک نعبد» 💠 🔹 کلمه «ایاک» مفعول و «نعبد» فعل است و در این عبارت مفعول بر فعل مقدم شده است. در عبارت «ایاک نعبد»: 🔸از یک طرف مفعول را بر فعل مقدم داشته و نفرموده نعبدک یعنی می پرستیمت بلکه فرموده: «ایاک نعبد» تو را می پرستیم یعنی غیر تو را نمی پرستیم 🔸و از سوی دیگر قید و شرطی برای عبادت نیاورده و آن را مطلق ذکر کرده است 🔹در نتیجه معنای عبارت چنین است: «ما به غیر بندگی تو شانی نداریم پس تو غیر از پرستیده شدن شانی نداری و من غیر از پرستیدنت کاری ندارم» 💠 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 وجه تغيير سياق «اياك نعبد» از غیبت به حضور 💠 🔹حق پروردگار عز و جل این است که بنده او وقتى او را عبادت مى كند، او را بعنوان معبودى حاضر و روبرو عبادت كند، و همين باعث شده كه در سوره مورد بحث در جمله «اياك نعبد» ناگهان از سياق غيبت به سياق حضور و خطاب التفات شود: با اينكه تاكنون مى گفت حمد خدائى را كه چنين و چنانست ناگهان بگويد:«تو را مى پرستيم» چون حق پرستش او اين است كه او را حاضر و روبرو بدانيم. 🔹و اما از ناحيه بنده حق عبادت اين است كه خود را حاضر و روبروى خدا بداند و لحظه ای از اينكه دارد عبادت مى كند غايب و غافل نشود، و عبادتش تنها صورت عبادت و جسدى بى روح نباشد و نيز عبادت خود را قسمت نكند كه در يك قسمت آن مشغول پروردگارش شود و در قسمت ديگر آن مشغول و به ياد غير او باشد. اين شرك می تواند هم در ظاهر باشد و هم در باطن: ▪️شرک در ظاهر: مانند عبادت عوام بت پرستان كه يك مقدار از عبادت را براى خدا مى كردند و يك مقدار را براى نماينده خدا يعنى بت و اينكه گفتيم عوام بت پرستان براى اين بود كه خواص از بت پرستان اصلا عبادت خدا را نمى كردند ▪️شرک در باطن: مانند كسى كه مشغول عبادت خداست اما منظورش ‍از عبادت غير خدا است و يا طمع در بهشت و ترس از آتش است ◾️تمام اينها شرك در عبادت است كه از آن نهى فرموده اند مانند آیه: «فاعبد اللّه مخلصا له الدين» : «خداى را با ديندارى خالص عبادت كن» و نيز فرموده: «الا لله الدين الخالص و الذين اتخذوا من دونه اولياء ما نعبدهم الا ليقربونا الى اللّه زلفى ان اللّه يحكم بينهم فيما هم فيه يختلفون» : «آگاه باش كه از آن خدا است دين خالص و كسانى كه از غير خدا اوليائى گرفتند گفتند ما اينها را نمى پرستيم مگر براى اينكه قدمى بسوى خدا نزديكمان كنند، بدرستيكه خدا در ميان آنان و اختلافى كه با هم داشتند حكومت مى كند». 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

روز چهارشنبه به نام حضرت موسی بن جعفر و حضرت رضا و حضرت جواد و حضرت هادی(علیهم‌السلام) است. در زیارت آن بزرگواران بگو: السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْ لِيَاءَاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللّٰهِ فِى ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، بِأَبِى أَنْتُمْ وَأُمِّى، لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللّٰهَ مُخْلِصِينَ، وَجَاهَدْتُمْ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّىٰ أَتاكُمُ الْيَقِينُ، فَلَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَجْمَعِينَ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا إِبْراهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُوسىٰ، يَا مَوْلاىَ يَا أبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَنَا مَوْلىً لَكُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَجَهْرِكُمْ، مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِى يَوْمِكُمْ هٰذَا وَهُوَ يَوْمُ الْأَرْبَعاءِ، وَمُسْتَجِيرٌ بِكُمْ، فَأَضِيفُونِى وَأَجِيرُونِى بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ. سلام بر شما ای دوستان خدا، سلام بر شما ای حجت‌های خدا، سلام بر شما ای نور خدا در تاریکی‌های زمین، سلام بر شما، درودهای خدا بر شما و بر خاندان پاکیزه و پاکتان، پدر و مادرم فدایتان، به‌راستی خدا را خالصانه پرستیدید و در راه خدا آن‌چنان‌که شایسته بود جهاد کردید تا آن‌که مرگ به سویتان آمد، لعنت خدا بر دشمنانتان از تمام پریان و آدمیان، من به‌سوی خدا و به‌سوی شما از دشمنانتان بیزاری می‌جویم، ای سرور من، ای ابا ابراهیم موسی بن جعفر، ای سرور من، ای ابا الحسن علی بن موسی، ای سرور من، ای ابا جعفر محمّد بن علی، ای سرور من، ای ابا الحسن علی بن محمّد، من دل‌بسته شما هستم، ایمان دارم به نهان و آشکار شما، در این روز شما که روز چهارشنبه است از شما درخواست پذیرایی دارم و به بارگاه شما پناه می‌جویم، پس مرا پذیرا باشید و پناهم دهید، به حقّ خاندان پاکیزه و پاکتان. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 روز پنجشنبه به نام امام حسن عسکری (علیه‌السلام) است. در زیارت آن حضرت بگو: 💠 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِىَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَخَالِصَتَهُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِينَ، وَ وَارِثَ الْمُرْسَلِينَ، وَ حُجَّةَ رَبِّ الْعَالَمِينَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ، أَنَا مَوْلىً لَكَ وَ لِآلِ بَيْتِكَ، وَ هٰذَا يَوْمُكَ وَ هُوَ يَوْمُ الْخَمِيسِ، وَ أَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكَ فِيهِ، فَأَحْسِنْ ضِيافَتِى وَ إِجارَتِى بِحَقِّ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَاهِرِينَ. 💠 سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای حجّت حق و بنده‌ی پاک خدا، سلام بر تو ای پیشوای مؤمنان و وارث پیامبران و برهان محکم پروردگار جهانیان، درود خدا بر تو و اهل‌بیت پاکیزه و پاکت باد، ای سرور من، ای ابا محمّد حسن بن علی، من دل‌بسته تو و اهل‌بیت توأم، این روز، روز پنجشنبه و روز توست و من در آن میهمان و پناهنده به توأم، پس به نیکی پذیرایم باش و پناهم ده، به حق خاندان پاکیزه و پاکت. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 شرایط عبادت حقیقی 💠 💠 عبادت وقتى تمام و كامل ميشود كه به غير خدا بكسى ديگر مشغول نباشد و در عملش شريكى براى سبحان نتراشد و دلش در حال عبادت بسته و متعلق بجائى نباشد، نه به اميدى و نه ترسى حتى نه اميد به بهشتى و نه ترس از دوزخى كه در اين صورت عبادتش خالص و براى خدا است. اگر عبادتش بمنظور كسب بهشت و دفع عذاب باشد، كه در اينصورت خودش را پرستيده نه خدا را. 💠 و همچنين عبادت وقتى تمام و كامل ميشود كه بخودش هم مشغول نباشد كه اشتغال به نفس ، منافى با مقام عبوديت است عبوديت كجا و منم زدن و استكبار كجا؟ 💠 گويا علت آمدن پرستش «نعبد» و استعانت «نستعین» بصيغه متكلم مع الغير «ما تو را مى پرستيم و از تو يارى ميجوئيم» همين دورى از منم زدن و استكبار بوده باشد، و مي خواهد بهمين نكته اشاره كند كه گفتيم مقام عبوديت با خود ديدن منافات دارد لذا بنده خدا عبادت خود و همه بندگان ديگر را در نظر گرفته مي گويد: ما تو را مى پرستيم چون بهمين مقدار هم در ذم نفس و دور افكندن بزرگی و شخصیت بخشی اثر دارد، چون در وقتى كه من خود را تنها ببينم به انانيت و خودبينى و استكبار نزديك ترم اما وقتی خودم را مخلوط با ساير بندگان بدانم ، اثر خودبینی و بزرگ بینی و شخصیت بخشی به خود را از بين برده ام. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 «اياك نعبد و اياك نستعين« یعنی عبادت خالصانه است💠 💠 اظهار عبوديت در جمله «اياك نعبد» از نظر معنا و از حيث اخلاص جمله اي است كه هيچ نقصى ندارد، تنها نقصی که به نظر می آید اين است كه بنده عبادت را بخودش نسبت مي دهد و براى خود ادعای استقلال در وجود و در قدرت و اراده مى كند، با اينكه مملوك هيچگونه استقلالى در هيچ جهتى از جهاتش ندارد، چون مملوك است. و گويا براى جبران همين نقص اضافه كرد: « اياك نستعين» يعنى همين عبادتمان نيز باستقلال خود ما نيست بلكه از تو نيرو مى گيريم و استعانت ميجوئيم. 💠 پس دو جمله : «اياك نعبد و اياك نستعين» باهم يك معنا را مى رسانند و آن عبادت خالصانه است كه هيچگونه شائبه اى در آن نيست. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 جمعه روز حضرت صاحب الزمان (عج) و بنام آن حضرت است و همان روزی است که ایشان در آن روز ظهور خواهد کرد؛ در زیارت آن حضرت بگو: 💠 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِى أَرْضِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللّٰهِ فِى خَلْقِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللّٰهِ الَّذِى يَهْتَدِى بِهِ الْمُهْتَدُونَ، وَ يُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخائِفُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِىُّ النَّاصِحُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ، عَجَّلَ اللّٰهُ لَكَ مَا وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الْأَمْرِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاىَ، أَنَا مَوْلاكَ عَارِفٌ بِأُولَاكَ وَأُخْرَاكَ، أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ تَعَالَىٰ بِكَ وَ بِآلِ بَيْتِكَ، وَ أَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَىٰ يَدَيْكَ؛ 💠 سلام بر تو ای حجّت خدا در زمینش، سلام بر تو ای دیده خدا در میان مخلوقاتش، سلام بر تو ای نور خدا که ره‌جویان به آن نور ره می‌یابند و به آن نور از مؤمنان اندوه و غم زدوده می‌شود، سلام بر تو ای پاک‌نهاد و ای هراسان از آشوب دوران، سلام بر تو ای همراه خیرخواه، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر تو ای چشمه حیات، سلام بر تو، درود خدا بر تو و بر خاندان پاکیزه و پاکت، سلام بر تو، خدا در تحقق وعده‌ای که به تو داده از نصرت و ظهور امرت شتاب کند، سلام بر تو ای مولای من، من دل‌بسته به تو و آگاه به مقام و موقعیت دنیا و آخرت توأم و به دوستی تو و خاندانت به‌سوی خدا تقرّب می‌جویم و ظهور تو و ظهور حق را به دست تو انتظار می‌کشم؛ 💠 وَ أَسْأَلُ اللّٰهَ أَنْ يُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ يَجْعَلَنِى مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ لَكَ وَالتَّابِعِينَ وَالنَّاصِرِينَ لَكَ عَلَىٰ أَعْدائِكَ، وَالْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْكَ فِى جُمْلَةِ أَوْلِيَائِكَ . يَا مَوْلاىَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ، هٰذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ، وَالْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ يَدَيْكَ، وَ قَتْلُ الْكافِرِينَ بِسَيْفِكَ، وَ أَنَا يَا مَوْلاىَ فِيهِ ضَيْفُكَ وَجَارُكَ، وَ أَنْتَ يَا مَوْلاىَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الْكِرَامِ، وَ مَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَالْإِجَارَةِ، فَأَضِفْنِى وَ أَجِرْنِى صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ. و از خدا درخواست می‌کنم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستد و مرا از منتظران و پیروان و یاوران تو در برابر دشمنانت و از شهیدان پیش رویت، در شمار شیفتگانت قرار دهد، ای سرور من، ای صاحب زمان، درودهای خدا بر تو و بر خاندانت، امروز روز جمعه و روز توست، روزی که ظهورت و گشایش کار اهل ایمان به دستت در آن روز و کشتن کافران به سلاحت امید می‌رود و من ای آقای من در این روز میهمان و پناهنده به توأم و تو ای مولای من بزرگواری از فرزندان بزرگواران و از سوی خدا به پذیرایی و پناه‌دهی مأموری، پس مرا پذیرا باش و پناه ده، درودهای خدا بر تو و خاندان پاکیزه‌ات. 💠سید ابن طاووس فرموده است: من پس‌ازاین زیارت به این شعر تمثل می‌جویم و به آن حضرت اشاره کرده، می‌گویم: 💠نَزِيلُكَ حَيْثُ مَا اتَّجَهَتْ رِكَابِي‌ وَ ضَيْفُكَ حَيْثُ كُنْتُ مِنَ الْبِلادِ بر تو نازل مى‌شوم هرکجا که راحله‌ام روى آورد و مرا وارد نماید و میهمان تو هستم در هرکجا که باشم از شهرها 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 كلمه صراء 💠 💠 اين كلمه در لغت به معناى طريق و سبيل نزديك بهمند، و اما از نظر عرف و اصطلاح قرآن كريم بايد بدانيم كه خدايتعالى صراط را وصف استقامت توصيف كرده و آنگاه بيان كرده كه اين صراط مستقيم را كسانى مى پيمايند كه خدا به أنان نعمت داده و صراطى كه چنين وصفى و چنين شانى دارد مورد درخواست عبادت كار قرار گرفته و نتيجه و غايت عبادت او واقع شده و بعبارت ديگر بنده عبادت كار از خدايش درخواست مى كند كه عبادت خالصش در چنين صراطى قرار گيرد. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠مقدمه ای بر تفسیر «اهدنا الصراط المستقیم» 🔸مقدمه اول 🍃 مقدمه اول اينكه خداى سبحان در كلام مجيدش براى نوع بشر و بلكه براى تمامى مخلوقات خود راهى معرفى كرده كه از آن راه بسوى پروردگارشان سير مى كنند و در خصوص انسان فرموده : «يا ايها الانسان انك كادح الى ربك كدحا فملاقيه» : «هان اى آدمى بدرستى كه تو بسوى پروردگارت تلاش مى كنى و اين تلاش تو -چه كفر باشد و چه ايمان- بالاخره به ديدار او منتهى ميشود» 🍃 و درباره عموم موجودات فرموده : «و اليه المصير بازگشت بسوى او است» و نيز فرموده : «الا الى اللّه تصير الامور» : «آگاه باش كه همه امور بسوى او برمى گردد» و آياتى ديگر كه بوضوح دلالت دارند بر اينكه تمامى موجودات راهى براى خود دارند و همه راه هاشان بسوى او منتهى ميشود. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🔸مقدمه دوم 💠 از كلام خدايتعالى بر مى آيد كه سبيل نامبرده يكى نيست و همه سبيلها و راهها يك جور و داراى يك صفت نيستند، بلكه همه آنها از يك نظر به دو قسم تقسيم ميشوند: و آن اين آيه شريفه است كه فرموده : «الم اعهد اليكم يا بنى آدم ان لا تعبدوا الشيطان انه لكم عدو مبين و ان اعبدونى هذا صراط مستقيم» «اى بنى آدم آيا با تو عهد نكردم كه شيطان را نپرستى كه او تو را دشمنى آشكار است و اين كه مرا بپرستى كه اين است صراط مستقيم » 🔸پس معلوم ميشود در مقابل صراط مستقيم راه ديگرى هست همچنانكه اين معنا از آيه : «فانى قريب اجيب دعوه الداع اذا دعان فليستجيبوا لى و ليومنوا بى لعلهم يرشدون» : «من نزديكم و دعاى خواننده خود را در صورتيكه واقعا مرا بخواند مستجاب مى كنم پس بايد مرا اجابت كنند و بمن ايمان آورند باشد كه رشد يابند» استفاده ميشود چون مى فهماند بعضى غير خدا را ميخوانند و غير خدا را اجابت نموده بغير او ايمان مى آورند. 🔸و همچنين از آيه : «ادعونى استجب لكم ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين» : «مرا بخوانيد تا اجابت كنم كسانيكه از عبادت من سرپيچى مى كنند بزودى با خوارى و ذلت بجهنم در مى آيند» كه مى فهماند راه او نزديك ترين راه است و آن راه عبارتست از عبادت و دعاى او آنگاه در مقابل راه غير خدا را دور معرفى كرده و فرمود: «اولئك ينادون من مكان بعيد» «آنان را از نقطه اى دور صدا مى زنند» كه مى رساند غايت و هدف نهائى كسانيكه ايمان به خدا ندارند و مسير و سبيل ايمان را نمى پيمايند غايتى است دور. 💠 تا اينجا روشن شد كه راه بسوى خدا دو تا است يكى دور و يكى نزديك راه نزديك راه مؤ منين ، و راه دور راه غير ايشان است ، و هر دو راه هم بحكم آيه 6 سوره انشقاق راه خدا است . 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🔸مقدمه سوم 💠 علاوه بر تقسيم قبلى كه راه خدا را بدو قسم دور و نزديك تقسيم مى كرد، تقسيم ديگرى است كه يك راه را بسوى بلندى و راهى ديگر را بسوى پستى منتهى ميداند يك جا مى فرمايد: 🔹ان الذين كذبوا باياتنا و استكبروا عنها لا تفتح لهم ابواب السماء🔹 كسانيكه آيات ما را تكذيب كرده و از پذيرفتن آن استكبار ورزيدند دربهاى آسمان برويشان باز نميشود 💠 معلوم ميشود آنهائي كه چنين نيستند درب هاى آسمان برويشان باز مي شود چون اگر هيچكس بسوى آسمان بالا نميرفت و درب هاى آسمان را نمى كوبيد براى درب معنائى نبود. و درجائى ديگر مى فرمايد: 🔹و من يحلل عليه غضبى فقد هوى🔹 كسيكه غضب من بر او احاطه كند، او بسوى پستى سقوط مى كند چون كلمه «هوى» از مصدر «هوى» است كه معناى سقوط را ميدهد. و در جائى ديگر مى فرمايد: 🔹و من يتبدل الكفر بالايمان فقد ضل سواء السبيل🔹 كسيكه ايمان را با كفر عوض كند راه را گم كرده كه مى رساند دسته سومى هستند كه نه راهشان بسوى بالا است و نه بسوى سقوط بلكه اصلا راه را گم كرده دچار حيرت شده اند 💠 آنها كه راهشان بسوى بالا است كسانى هستند كه ايمان به آيات خدا دارند و از عبادت او استكبار نمى كنند 💠 و بعضى ديگر راهشان بسوى پستى منتهى ميشود و آنها كسانى هستند كه بايشان غضب شده 💠 و بعضى ديگر اصلا راه را از دست داده و گمراه شده اند و آنان «ضالين» هستند 💠 و اى بسا كه آيه مورد بحث به اين سه طائفه اشاره كند طائفه اول 🔹الذين انعمت عليهم🔹 طائفه دوم 🔹مغضوب عليهم 🔹 طائفه سوم 🔹ضالين 🔹 و پر واضح است كه صراط مستقيم آن دو طريق ديگر يعنى طريق «مغضوب عليهم» و طريق «ضالين» نيست پس قهرا همان طائفه اول يعنى مؤ منين خواهد بود كه از آيات خدا استكبار نمى ورزند. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🔸مقدمه چهارم از آيه : 🔹يرفع اللّه الذين آمنوا منكم و الذين اوتوا العلم درجات🔹 خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند بلند مى كند و كسانى را كه علم داده شده اند به درجاتى بالا مى برد 💠 بر مى آيد كه همين طريق اول نيز تقسيم هائى دارد، و يك طريق نيست و كسيكه با ايمان بخدا براه اول يعنى سبيل مؤ منين افتاده چنان نيست كه ديگر ظرفيت تكاملش پر شده باشد بلكه هنوز براى تكامل ظرفيت دارد كه اگر آن بقيه را هم بدست آورد آن وقت از اصحاب صراط مستقيم مى شود. 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 ضلالت، شركت و ظلم در خارج يك مصداق دارند ضلالت💠 💠اولا بايد دانست كه هر ضلالتى شرك است همچنانكه هر شركى نیز ضلالت است بشهادت آيه: 🔸«و من يتبدل الكفر بالايمان فقد ضل سواء السبيل»: «و كسيكه كفر را با ايمان عوض كند راه ميانه را گم كرده است» 🔸و آيه : «ان لا تعبدوا الشيطان انه لكم عدو مبين و ان اعبدونى هذا صراط مستقيم و لقد اضل منكم جبلا »: «و شيطان را نپرستيد كه دشمن آشكار شما است بلكه مرا بپرستيد، كه اين است صراط مستقيم در حاليكه او جمع كثيرى از شما را گمراه كرده» 🔹آيه اولى كفر را ضلالت و دومى ضلالت را كفر و شرك ميداند. 💠 و قرآن شرك را ظلم و ظلم را شرك مي داند، از شيطان حكايت مى كند كه بعد از همه اضلالهايش و خيانت هايش در قيامت ميگويد: 🔸«انى كفرت بما اشركتمون من قبل ان الظالمين لهم عذاب الي»: «من بانچه شما مى كرديد و مرا شريك جرم مي ساختيد كفر مى ورزم و بيزارم براى اينكه ستمگران عذابى دردناك دارند و در اين كلام خود شرك را ظلم دانسته 🔸و در آيه «الذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم اولك لهم الامن ، و هم مهتدون»: كسانيكه ايمان آورده و ايمان خود را آميخته با ظلم نكردند ايشان امنيت دارند و راه را يافته اند» ظلم را شرك و نقطه مقابل ايمان شمرده است چون اهتداء و ايمنى از ضلالت و يا عذاب را كه اثر ضلالت است مترتب برداشتن صفت ايمان و زايل گشتن صفت ظلم كرده است. 💠 و كوتاه سخن آنكه ضلالت و شرك و ظلم در خارج يك مصداق دارند، و آنجا هم كه گفته ايم: هر يك از اين سه معرف ديگرى است و يا بوسيله ديگرى معرفى مى شود منظورمان مصداق است نه مفهوم چون پر واضح است كه مفهوم ضلالت غير ظلم و شرك و از ظلم غير از آن دوى ديگر و از شرك هم باز غير آن دو تاى ديگر است . 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠در صراط مستقیم شرک و ضلالت راه ندارد💠 💠صراط مستقيم كه صراط غير گمراهان است ، صراطى است كه بهيچ وجه شرك و ظلم در آن راه ندارد، همچنانكه ضلالتى در آن راه نمى يابد، نه ضلالت در باطن و قلب از قبيل كفر و خاطرات ناشايست كه خدا از آن راضى نيست و نه در ظاهر اعضاء و اركان بدن چون معصيت و يا قصور در اطاعت كه هيچيك از اينها در آن صراط يافت نمى شود و اين همانا حق توحيد علمى و عملى است و توحيد هم همين دو مرحله را دارد ديگر شق سومى برايش نيست و بفرموده قرآن بعد از حق غير از ضلالت چه مى تواند باشد؟ آيه : (82 - سوره انعام) 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

🌺السلام عليك يا مولانا يا صاحب الزمان (ع)🌺 🌸اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان (ع)🌸 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃

💠 جمعه روز حضرت صاحب الزمان (عج) و بنام آن حضرت است و همان روزی است که ایشان در آن روز ظهور خواهد کرد؛ در زیارت آن حضرت بگو: 💠 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِى أَرْضِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللّٰهِ فِى خَلْقِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللّٰهِ الَّذِى يَهْتَدِى بِهِ الْمُهْتَدُونَ، وَ يُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخائِفُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِىُّ النَّاصِحُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ، عَجَّلَ اللّٰهُ لَكَ مَا وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الْأَمْرِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاىَ، أَنَا مَوْلاكَ عَارِفٌ بِأُولَاكَ وَأُخْرَاكَ، أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ تَعَالَىٰ بِكَ وَ بِآلِ بَيْتِكَ، وَ أَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَىٰ يَدَيْكَ؛ 💠 سلام بر تو ای حجّت خدا در زمینش، سلام بر تو ای دیده خدا در میان مخلوقاتش، سلام بر تو ای نور خدا که ره‌جویان به آن نور ره می‌یابند و به آن نور از مؤمنان اندوه و غم زدوده می‌شود، سلام بر تو ای پاک‌نهاد و ای هراسان از آشوب دوران، سلام بر تو ای همراه خیرخواه، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر تو ای چشمه حیات، سلام بر تو، درود خدا بر تو و بر خاندان پاکیزه و پاکت، سلام بر تو، خدا در تحقق وعده‌ای که به تو داده از نصرت و ظهور امرت شتاب کند، سلام بر تو ای مولای من، من دل‌بسته به تو و آگاه به مقام و موقعیت دنیا و آخرت توأم و به دوستی تو و خاندانت به‌سوی خدا تقرّب می‌جویم و ظهور تو و ظهور حق را به دست تو انتظار می‌کشم؛ 💠 وَ أَسْأَلُ اللّٰهَ أَنْ يُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ يَجْعَلَنِى مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ لَكَ وَالتَّابِعِينَ وَالنَّاصِرِينَ لَكَ عَلَىٰ أَعْدائِكَ، وَالْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْكَ فِى جُمْلَةِ أَوْلِيَائِكَ . يَا مَوْلاىَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ، هٰذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ، وَالْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ يَدَيْكَ، وَ قَتْلُ الْكافِرِينَ بِسَيْفِكَ، وَ أَنَا يَا مَوْلاىَ فِيهِ ضَيْفُكَ وَجَارُكَ، وَ أَنْتَ يَا مَوْلاىَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الْكِرَامِ، وَ مَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَالْإِجَارَةِ، فَأَضِفْنِى وَ أَجِرْنِى صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ. و از خدا درخواست می‌کنم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستد و مرا از منتظران و پیروان و یاوران تو در برابر دشمنانت و از شهیدان پیش رویت، در شمار شیفتگانت قرار دهد، ای سرور من، ای صاحب زمان، درودهای خدا بر تو و بر خاندانت، امروز روز جمعه و روز توست، روزی که ظهورت و گشایش کار اهل ایمان به دستت در آن روز و کشتن کافران به سلاحت امید می‌رود و من ای آقای من در این روز میهمان و پناهنده به توأم و تو ای مولای من بزرگواری از فرزندان بزرگواران و از سوی خدا به پذیرایی و پناه‌دهی مأموری، پس مرا پذیرا باش و پناه ده، درودهای خدا بر تو و خاندان پاکیزه‌ات. 💠سید ابن طاووس فرموده است: من پس‌ازاین زیارت به این شعر تمثل می‌جویم و به آن حضرت اشاره کرده، می‌گویم: 💠نَزِيلُكَ حَيْثُ مَا اتَّجَهَتْ رِكَابِي‌ وَ ضَيْفُكَ حَيْثُ كُنْتُ مِنَ الْبِلادِ بر تو نازل مى‌شوم هرکجا که راحله‌ام روى آورد و مرا وارد نماید و میهمان تو هستم در هرکجا که باشم از شهرها 🍃https://eitaa.com/talmizan🍃