♨️آیا می دانید صاحب عکسی که در زندان ابوغریب آویزان بود و سرش پارچه مشکی بود و سگ را مینداختند به جانش وسرباز آمریکایی کنارش ایستاده یک فرد ایرانی بود. برنامه بدون تعارف بعد از ۱۹ سال،رفته سراغ او و مصاحبه ای با وی داشته است. 📌 خبر فوری سراسری @fori_sarasari ‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‌ 🖌 چهار انگشت سرنوشت ساز تحلیل و‌جمع بندی استاد مهدوی ارفع، از ماجرای زمین حوزه علمیه ازگل و آیت الله صدیقی #مهدوی_ارفع #زمین_ازگل #تحلیل 🎙✨ | @mahdavi_arfae ‌

🔹️ذکری برای توفیقات سلب شده 🔹️ مرحوم استاد فاطمی نیا (ره) : يكي از اذكاري كه اگر به معناي آن توجه كنيم بسيار موثر است ، ذكر " يا مُقيل العَثَرات" است. (اي خدايي كه لغزش ها را اقاله ميكند و ناديده ميگيرد ) ما خدايي داريم كه بسيار مهربان است و گناهان ما را اقاله ميكند ، اقاله ي لغزش ها به اين معناست كه اگر پشيمان شويم و توبه كنيم ، خداوند با ما طوري معامله ميكند مثل اينكه گناهي مرتكب نشده ايم! گاهي مواقع دراثر گناه ، بعضي توفيقات از انسان سلب ميشود ؛ اگر اين ذكر را با توجه و حضور قلب در قنوت يا سجده خود بگويد ، توفيقات بازميگردد.

❓آقا جان فلسطین به ما چه؟ ▫️#حاج_آقا_قرائتی #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ #قدس #روز_قدس @salamatkade_shefa

احتمال واکسن کرونا : 👈اشراف اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از حضور همزمان فرماندهان ارشد و نخبه های نظامی در سفارت را از کجا بدست آورده ؟؟ ♦️شاید ردیابی افراد از روی واکسن به نظرخیلی ها توهم توطئه به حساب بیاید، اما با توجه به تکنولوژیهای موجود و اعترافات برخی مراکز، مسلما میتواند یکی از احتمالات باشد! 🔺‏دکتر حریرچی صراحتا در خرداد ماه ۱۴۰۰ گفته: تک تک واکسن ها در کشور قابل ردیابی است هر واکسن شماره‌ای دارد و با کد ملی فردی تطبیق و یک سند میشود و ضمن اینکه پوکه آنها هم جمع آوری می‌شود.او گفت ما این کار را ازطریق نرم افزاری که دانشگاه شریف طراحی کرده انجام میدهیم . 🔻‏مصطفی قانعی : افراد واکسن زده با کمک سامانه های تشخیصی هوشمند حتی در یک تردد بین جاده ای ردیابی و قابل شناسایی هستند و این سامانه در کشورهای دیگه امتحان خودشو پس داده!! Davood khabbaz Bajestani 💠بسمه تعالی💠 💌سابقه فعالیت توصیه های طب اسلامی و سنتی و خواص گیاهان دارویی در پیام رسان ها💌 1⃣تلگرام1396/9/21🆔 https://t.me/Dkhb1396TebbeIslamicsonnatl 2⃣سروش1397/2/17🆔 https://splus.ir/joingroup/AC6ip44OSntt-rI0vlYG7A 3⃣ واتساپ1399/6/8🆔  https://chat.whatsapp.com/LbUJlsqLq8nAnNW7X87vwj 3⃣ واتساپ1399/7/27🆔https://chat.whatsapp.com/Lks7ftgGbknJfjchD6LvIx 4⃣ایتا1401/8/5🆔 https://eitaa.com/joinchat/2320892157C6220e9d11c لطفاباهمکاری ودعوت دوستانتون به گروه ؛ انرژی ما را در بهبود کیفیت مطالب ؛ بالا میبرید 💠داود خباز بجستانی💠 http://dkhb.blogfa.com

💢وارونه گرائی یا جهل و مزدوری غربگرایان؟ ▪︎اگر به شاهچراغ حمله کنند: ❗️جای گشت ارشاد، امنیت مردم رو تامین کنید. ▪︎اگر تروریست دستگیر شود: ❗️نه به اعدام ▪︎اگر اسرائیل، نطنز و اصفهان و شهریاری و احمدی روشن را بزند: ❗️دیدید روسیه اس۳۰۰ نداد ▪︎اگر غزه اسرائیل را بزند: ❗️خون رو با خون جواب نمیدن ▪︎اگر طالبان، احمد مسعود را بزند: ❗️حکومت، حاضر به دفاع از مظلوم نیست! ▪︎اگر از مظلومین فلسطین دفاع شود: ❗️نه غزه، نه لبنان! ⭕️اگر تحریم کنند: ❗️به خاطر دشمنی با آمریکا است. ▪︎اگر امریکا برجام رو پاره کرد: ❗️به خاطر حمله به سفارت عربستانه! ▪︎اگر رییسی بدون برجام، تحریم رو بی اثر کرد: ❗️پولش رو نمی‌تونید بیارید چه فایده! ▪︎اگر پولها آزاد شد: ❗️همه رو دادید فلسطین! ▪︎ واکسن ساختیم: ❗️آب مقطره ▪︎ واکسن وارد کردیم: ❗️چینیه به درد نمیخوره! ⏺ با عربستان جنگیدیم: ❗️دیپلماسی بلد نیستید. ▪︎با عربستان ارتباط برقرار شد: ❗️چی شد عقب نشینی کردید؟! ▪︎هیاتها رونق گرفت: ❗️مردم نیاز به شادی دارند ▪︎جشن غدیر برگزار شد: ❗️امارات ماهواره فرستاد شما ایستگاه صلواتی می زنید. ⏺ماهواره فرستادیم: ❗️وقتی مردم تو اجاره خونه مانده‌اند، ماهواره چه فایده داره! ▪︎با چین قرارداد ساخت مسکن نوشتیم:❗️کشور رو فروختید به چین و روسیه ▪︎روسیه اسلحه از ما خرید: ❗️در جنگ اوکراین دخالت کردید! ▪︎اعلام بی طرفی کردیم: ❗️از اسرائیل ترسیدید ▪︎اسرائیل رو بزنیم:❗️مقصر مائیم چوب کردیم لانه زنبور 🔴 تراوشات ذهن بیمار، پایان ندارد. 🚨غربگرائی نوعی بیماری روحی روانی است. که برخی بدان دچارند و متاسفانه از بیماری خود. بی خبرند! خداوند در باره آنها می فرماید : وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (البته) اگر می‌خواستیم، قطعاً او را به‌وسیله‌ی آن (آیات) بالا می‌بردیم؛ ولی او به زمین (و پستی‌هایش) چسبید و از هوا و هوسش پیروی کرد. (آری؛) وضعیت او (که تشنه‌ی دنیاست)، مانند وضعیت سگ است که اگر بر او حمله‌ور شوی، زبانش از تشنگی آویزان است، و اگر رهایش کنی، (باز هم) زبانش از تشنگی آویزان است (و هرگز سیراب نمی‌شود). این، وضعیتِ کسانی است که آیات ما را دروغ شمردند. پس این داستان را (برایشان) بازگو کن؛ شاید بیندیشند. أعراف - ۱۷۶

الماس: استحباب احیا در شب های دهه آخر ماه رمضان 1) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ قَامَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ...وَ شَمَّرَ وَ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ بَرَزَ مِنْ بَيْتِهِ وَ اعْتَكَفَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ كُلَّهُ، وَ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد، رسول خدا صلّی الله علیه وآله رختخواب خود را جمع می کرد، کمر خود را محکم می بست، خانه را ترک می کرد، اعتکاف می نمود، همه شب را به احیا می پرداخت و هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. 2) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله إذَا دَخَلَ الْعَشْرُ الْأَوَاخِرُ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ اجْتَنَبَ النِّسَاءَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ . (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص156) سماعه، از ابو بصير، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: وقتی دهه اواخر ماه رمضان فرا مى‏رسيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله، در سجده و دعا سخت مى‏كوشيد، و از زنان دورى مى‏گزيد، و شب را احيا مي داشت، و يكسره به كار عبادت مى‏پرداخت. 3) عَنْ عَبَايَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ: إنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله اعْتَكَفَ عَاماً فِي الْعَشْرِ الْأُوَلِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، وَ اعْتَكَفَ فِي الْعَامِ الْمُقْبِلِ فِي الْعَشْرِ الْأَوْسَطِ [الْوُسَطِ] مِنْهُ، فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الثَّالِثُ رَجَعَ مِنْ بَدْرٍ فَقَضَى اعْتِكَافَهُ، فَنَامَ فَرَأَى فِي مَنَامِهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ كَأَنَّهُ يَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَ طِينٍ، فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَجَعَ مِنْ لَيْلَتِهِ وَ أَزْوَاجُهُ وَ أُنَاسٌ مَعَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ، ثُمَّ إنَّهُمْ مُطِرُوا لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ، فَصَلَّى النَّبِيُّ صلّی الله علیه وآله حِينَ أَصْبَحَ، فَرُئِيَ فِي وَجْهِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله الطِّينُ، فَلَمْ يَزَلْ يَعْتَكِفُ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ حَتَّى تَوَفَّاهُ اللَّه‏. (بحارالأنوار، ج97، ص7 به نقل از کتاب الغارات) حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: رسول خدا صلّی الله علیه وآله یک سال در دهه اول ماه رمضان (در مدینه)  اعتکاف نمود. سال بعد در دهه وسط ماه رمضان اعتکاف کرد. سال سوم، در برگشت از جنگ بدر، اعتکاف ایشان انجام نشد، پس در خواب دید که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است و حضرتش در بین آب و خاک در حال سجده هستند. پس وقتی رسول خدا صلّی الله علیه وآله از خواب بیدار شد، همان شب بازگشت و زنان و مردم، با رسول خدا صلّی الله علیه وآله همراه شدند. به دنبال آن، در شب بیست و سوم باران آمد و رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا صبح مشغول نماز بود، و وقتی رسول خدا را دیدند، صورت مبارکش خاک آلود بود. به همین جهت رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا آخر عمر پیوسته در دهه آخر ماه رمضان در اعتکاف بود. 📓آغاز و پایان قرائت قرآن في مسائل عبد الله بن سلام، قال النبي صلى الله عليه وآله: فأَخْبِرْنِي مَا ابْتِدَاءُ الْقُرْآنِ وَ مَا خَتْمُهُ قَالَ يَا ابْنَ سَلَامٍ ابْتِدَاؤُهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ خَتْمُهُ صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيم‏. عبدالله بن سلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید: آغاز قرائت قرآن و خاتمه قرائت قرآن چیست؟ فرمود: ابتدای قرائت قرآن بسم الله الرحمن الرحیم است و ختم قرآن با صدق الله العلی العظیم است. (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏57، ص243) 🚿🚿🚿دستور غسل برای دهه آخر ماه مبارک رمضان بنا بر روایات و فرموده مرحوم سید بن طاووس در «اقبال الاعمال»، غسل در شب های فرد ماه رمضان، یعنی شب های اول، سوم، پنجم و ...؛ و در تمام شب های دهه آخر ماه استحباب دارد. البته در بعضی شب ها تاکید بیشتری شده است، نظیر شب اول، شب15، شب های قدر، شب24، شب25، شب27، شب29 و شب آخر ماه رمضان. (اقبال الاعمال، ص400 و 485) 🚿🚿🚿 غسل در شب های دهه آخر ماه رمضان 1) مرحوم سید بن طاووس در اقبال الاعمال می نویسد: الْغُسْلُ يُسْتَحَبُّ  فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ. (اقبال الاعمال، ص485) غسل کردن در همه شب های دهه آخر ماه رمضان مستحب است. 2) عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله يَغْتَسِلُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ. (بحارالأنوار، ج98،  ص151 به نقل از اقبال الاعمال)

حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه وآله در همه شب های دهه آخر ماه رمضان غسل می کرد. 3) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد ، رسول خدا صلّی الله علیه وآله هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. استحباب احیا در شب های دهه آخر ماه رمضان 1) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ قَامَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ...وَ شَمَّرَ وَ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ بَرَزَ مِنْ بَيْتِهِ وَ اعْتَكَفَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ كُلَّهُ، وَ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد، رسول خدا صلّی الله علیه وآله رختخواب خود را جمع می کرد، کمر خود را محکم می بست، خانه را ترک می کرد، اعتکاف می نمود، همه شب را به احیا می پرداخت و هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. 2) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله إذَا دَخَلَ الْعَشْرُ الْأَوَاخِرُ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ اجْتَنَبَ النِّسَاءَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ . (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص156) سماعه، از ابو بصير، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: وقتی دهه اواخر ماه رمضان فرا مى‏رسيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله، در سجده و دعا سخت مى‏كوشيد، و از زنان دورى مى‏گزيد، و شب را احيا مي داشت، و يكسره به كار عبادت مى‏پرداخت. 3) عَنْ عَبَايَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ: إنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله اعْتَكَفَ عَاماً فِي الْعَشْرِ الْأُوَلِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، وَ اعْتَكَفَ فِي الْعَامِ الْمُقْبِلِ فِي الْعَشْرِ الْأَوْسَطِ [الْوُسَطِ] مِنْهُ، فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الثَّالِثُ رَجَعَ مِنْ بَدْرٍ فَقَضَى اعْتِكَافَهُ، فَنَامَ فَرَأَى فِي مَنَامِهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ كَأَنَّهُ يَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَ طِينٍ، فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَجَعَ مِنْ لَيْلَتِهِ وَ أَزْوَاجُهُ وَ أُنَاسٌ مَعَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ، ثُمَّ إنَّهُمْ مُطِرُوا لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ، فَصَلَّى النَّبِيُّ صلّی الله علیه وآله حِينَ أَصْبَحَ، فَرُئِيَ فِي وَجْهِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله الطِّينُ، فَلَمْ يَزَلْ يَعْتَكِفُ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ حَتَّى تَوَفَّاهُ اللَّه‏. (بحارالأنوار، ج97، ص7 به نقل از کتاب الغارات) حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: رسول خدا صلّی الله علیه وآله یک سال در دهه اول ماه رمضان (در مدینه)  اعتکاف نمود. سال بعد در دهه وسط ماه رمضان اعتکاف کرد. سال سوم، در برگشت از جنگ بدر، اعتکاف ایشان انجام نشد، پس در خواب دید که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است و حضرتش در بین آب و خاک در حال سجده هستند. پس وقتی رسول خدا صلّی الله علیه وآله از خواب بیدار شد، همان شب بازگشت و زنان و مردم، با رسول خدا صلّی الله علیه وآله همراه شدند. به دنبال آن، در شب بیست و سوم باران آمد و رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا صبح مشغول نماز بود، و وقتی رسول خدا را دیدند، صورت مبارکش خاک آلود بود. به همین جهت رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا آخر عمر پیوسته در دهه آخر ماه رمضان در اعتکاف بود. صلوات بر حضرت صاحب الزّمان علیه السلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ، الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ، وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ، وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً، اللهُمَّ انْصُرْهُ، وَانْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ، وَانْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ، وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْهُمْ. اللهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ طَاغٍ وَ بَاغٍ، وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ، وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ، وَاحْرُسْهُ وَامْنَعْهُ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ، وَاحْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ، وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ، وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْ نَاصِرِيهِ، وَاخْذُلْ خَاذِلِيهِ، وَاقْصِمْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْكُفْرِ، وَاقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ، وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ، حَيْثُ كَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ

مَغَارِبِهَا، وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا، وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، وَامْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا، وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ، وَاجْعَلْنِي اللهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ، وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ مَا يَأْمَلُونَ، وَ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ، إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِينَ آمِينَ». (بحارالأنوار، ج94، ص78 به نقل از جمال الاسبوع) 1) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ قَامَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ...وَ شَمَّرَ وَ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ بَرَزَ مِنْ بَيْتِهِ وَ اعْتَكَفَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ كُلَّهُ، وَ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد، رسول خدا صلّی الله علیه وآله رختخواب خود را جمع می کرد، کمر خود را محکم می بست، خانه را ترک می کرد، اعتکاف می نمود، همه شب را به احیا می پرداخت و هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. 2) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله إذَا دَخَلَ الْعَشْرُ الْأَوَاخِرُ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ اجْتَنَبَ النِّسَاءَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ . (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص156) سماعه، از ابو بصير، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: وقتی دهه اواخر ماه رمضان فرا مى‏رسيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله، در سجده و دعا سخت مى‏كوشيد، و از زنان دورى مى‏گزيد، و شب را احيا مي داشت، و يكسره به كار عبادت مى‏پرداخت. 3) عَنْ عَبَايَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ: إنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله اعْتَكَفَ عَاماً فِي الْعَشْرِ الْأُوَلِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، وَ اعْتَكَفَ فِي الْعَامِ الْمُقْبِلِ فِي الْعَشْرِ الْأَوْسَطِ [الْوُسَطِ] مِنْهُ، فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الثَّالِثُ رَجَعَ مِنْ بَدْرٍ فَقَضَى اعْتِكَافَهُ، فَنَامَ فَرَأَى فِي مَنَامِهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ كَأَنَّهُ يَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَ طِينٍ، فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَجَعَ مِنْ لَيْلَتِهِ وَ أَزْوَاجُهُ وَ أُنَاسٌ مَعَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ، ثُمَّ إنَّهُمْ مُطِرُوا لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ، فَصَلَّى النَّبِيُّ صلّی الله علیه وآله حِينَ أَصْبَحَ، فَرُئِيَ فِي وَجْهِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله الطِّينُ، فَلَمْ يَزَلْ يَعْتَكِفُ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ حَتَّى تَوَفَّاهُ اللَّه‏. (بحارالأنوار، ج97، ص7 به نقل از کتاب الغارات) حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: رسول خدا صلّی الله علیه وآله یک سال در دهه اول ماه رمضان (در مدینه)  اعتکاف نمود. سال بعد در دهه وسط ماه رمضان اعتکاف کرد. سال سوم، در برگشت از جنگ بدر، اعتکاف ایشان انجام نشد، پس در خواب دید که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است و حضرتش در بین آب و خاک در حال سجده هستند. پس وقتی رسول خدا صلّی الله علیه وآله از خواب بیدار شد، همان شب بازگشت و زنان و مردم، با رسول خدا صلّی الله علیه وآله همراه شدند. به دنبال آن، در شب بیست و سوم باران آمد و رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا صبح مشغول نماز بود، و وقتی رسول خدا را دیدند، صورت مبارکش خاک آلود بود. به همین جهت رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا آخر عمر پیوسته در دهه آخر ماه رمضان در اعتکاف بود. بنابر نقل مرحوم شیخ مفید، روز 21 ماه رمضان و بعد از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام، یک ضربت شمشیر بر فرق ابن ملجم زدند و او به درک واصل شد. اما رسم مردم تهران و زنجان از قدیم این گونه بوده است که مرگ ابن ملجم را در 27 ماه مبارک رمضان می دانسته اند و لذا در شب 27 ماه رمضان، به شادی می پرداخته اند. (ماه رمضان در تهران قدیم، رهیدی مهرآبادی) این امر شاید به این دلیل بوده است که چند روز از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام سپری شود و سپس برای هلاکت ابن ملجم شادی کنند. نمازهای مهمّ شب بیست و هفتم ماه رمضان 1) قال امیرُالمؤمنین علیه السلام: مَنْ صَلَّى لَيْلَةَ سَبْعٍ‏ وَ عِشْرِينَ‏ مِنْهُ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ وَ تَبَارَكَ الَّذِي‏ بِيَدِهِ الْمُلْكُ مَرَّةً، فَإِنْ لَمْ يَحْفَظْ تَبَارَكَ فَبِخَمْسٍ وَ عِشْرِينَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَالِدَيْه‏. (بحارالأنوار، ج97، ص384- 385 به نقل از اربعین شهید)

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هرکس در شب بیست و هفتم ماه رمضان 4 رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار سوره حمد و یک بار سوره تبارک( و اگر سوره تبارک را حفظ نباشد، در هر رکعت، 25 مرتبه سوره توحید بخواند)، خداوند او و والدین او را می آمرزد. 2) عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه و آله قال: مَنْ صَلَّى لَيْلَةَ سَبْعٍ‏ وَ عِشْرِينَ‏ رَكْعَتَيْنِ، يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ خَمْساً وَ عِشْرِينَ مَرَّةً، فَإِذَا سَلَّمَ اسْتَغْفَرَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ وَ آلِهِ مِائَةَ مَرَّةٍ، فَقَدْ أَدْرَكَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ. (مستدرك الوسائل، ج‏7، ص483- 484 به نقل از لبّ اللّباب راوندی) حضرت صادق علیه السلام از پدران گرامیش علیهم السلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: هرکس شب بیست و هفتم ماه رمضان، دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت، یک بار حمد، یک بار سوره قدر و 25 بار سوره توحید، و بعد از نماز 100 بار استغفار کند و 100 بار صلوات فرستد، همانا شب قدر را درک کرده است. مرحوم محدّث نوری در ذیل روایت فوق می فرماید: این روایت با این مطلب که شب قدر، شب بیست و سوم ماه رمضان است، منافات ندارد، زیرا این روایت می تواند به کسی اختصاص داشته باشد که شب بیست و سوم ماه رمضان را از دست داده و می تواند شب بیست و هفتم را درک کند. (مستدرك الوسائل، ج‏7، ص484) شب 27 ماه رمضان، از شب های قدر 1) عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه و آله قال:‏ أَنَّهَا لَيْلَةُ سَبْعٍ‏ وَ عِشْرِينَ.‏ (إقبال الأعمال، ص66) رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: شب قدر، شب 27 ماه رمضان است. 2) قَالَ مُعَاوِيَةُ لِحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام: يَا أَبَا مُحَمَّدٍ! أَخْبِرْنَا عَنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ؟ قَالَ: فَتَطْلُبُ مِنْ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ إِلَى لَيْلَةِ سَبْعٍ وَ عِشْرِينَ. (بحارالأنوار، ج44 ،ص42 به نقل از تحف العقول) معاویه به حضرت مجتبی علیه السلام گفت: ای ابومحمد! به ما از شب قدر خبر بده. فرمود: شب قدر را ازشب بیست و سوم تا شب بیست و هفتم طلب کنید. چگونه در شب 27 ماه مبارک رمضان، قرآن بر سر بگیریم و برای سلامتی، شادی و فرج مولایمان، حضرت صاحب الزمان دعا کنیم؟ یکی از شب هایی که به عنوان شب قدر در روایات حضرات معصومین علیهم السلام معرفی شده است، شب 27 ماه مبارک رمضان است، اما آداب قرآن به سر گرفتن برای این شب نقل نشده است. لذا می توان به دستور مولایمان، حضرت علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام که در ذیل نقل شده است، عمل کنیم و قرآن بر سر بگیریم و سپس برای سلامتی، شادی و فرج مولایمان، حضرت صاحب الزمان علیه السلام دعا کنیم. حضرت رضا علیه السلام فرمود: هر وقت امر دشواری تو را محزون نمود، دو رکعت نماز بخوان؛ در رکعت اوّل: سوره حمد و آیة الکرسی، و در رکعت دوم: سوره حمد و سوره قدر. سپس قرآن را بردار و بر سرت بگذار و بگو: «اللَّهُمَّ بِحَقِ‏ مَنْ‏ أَرْسَلْتَهُ‏ إِلَى‏ خَلْقِكَ‏، وَ بِحَقِّ كُلِّ آيَةٍ فِيهِ، وَ بِحَقِّ كُلِّ مَنْ مَدَحْتَهُ فِيهِ عَلَيْكَ، وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِ، وَ لَا نَعْرِفُ أَحَداً أَعْرَفَ بِحَقِّكَ مِنْكَ» پس 10 مرتبه بگو: «يَا سَيِّدِي! يَا اللهُ!» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ مُحَمَّدٍ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ عَلِيٍّ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ فَاطِمَةَ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ الْحَسَنِ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ الْحُسَیْنِ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَیْنِ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُوسَی» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ حَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ» 10 مرتبه بگو: «بِحَقِّ الْحُجَّةِ» اگر چنین کردی، از جایت بر نمی‌خیزی، مگر آن که حاجتت برآورده می‌گردد. (مكارم الأخلاق، ص 326-327) استحباب احیا در شب های دهه آخر ماه رمضان محل دفن ابن ملجم مرادی، مجاور بازار کله پزها عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْعَقِيلِيِّ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ: لَمَّا ضَرَبَ‏ ابْنُ‏ مُلْجَمٍ‏ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ لِلْحَسَنِ: يَا بُنَيَّ! إِذَا أَنَا مِتُّ فَاقْتُلِ ابْنَ مُلْجَمٍ، وَ احْفِرْ لَهُ فِي الْكُنَاسَةِ. (وَ وَصَفَ الْعَقِيلِيُّ الْمَوْضِعَ عَلَى بَابِ طَاقِ الْمَحَامِلِ مَوْضِعُ الشُّوَّاءِ وَ الرُّؤَّاسِ) ثُمَّ ارْمِ بِهِ فِيهِ فَإِنَّهُ وَادٍ مِنْ أَوْدِيَةِ جَهَنَّمَ. (الكافي، ج‏1، ص300)

علی بن ابراهیم عقیلی از معصوم علیه السلام نقل می کند که فرمود: وقتی ابن ملجم، به امیرالمؤمنین علیه السلام ضربت زد، آن حضرت به حضرت مجتبی علیه السلام فرمود: ای پسرم! اگر من از دنیا رفتم، ابن ملجم را بکش و در کنُناسه، گوری برای او حفر کن و او را در آنجا بینداز که آنجا یکی از وادی های جهنّم است. در میان روایت، عقیلی محل کناسه را این گونه وصف می کند: کُناسه، محلی در باب طاق محامل است که محل کبابی ها و کله پزهاست. مرحوم علامه مجلسی در مرآة العقول می نویسد: شُوّاء، جمع شاوی است و آنها کسانی هستند که گوشت را می پزند. رُؤّاس هم رَءّاس است و آنها کسانی هستند که کله پزی می کنند یا آنها را می فروشند. (مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏3، ص304) تذکر: شاید رسم تناول کله پاچه در شب 27 ماه مبارک رمضان به مناسبت ایام مرگ ابن ملجم مرادی، و یادی از محل دفن آن ملعون باشد. فرشتگان الهی، صبح و شام، ابن ملجم، قاتل امیرالمؤمنین علیه السلام را لعنت می کنند 1) عَنِ الْأَعْمَشِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ علیهم السلام قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صلّی الله علیه و آله: لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ فَبَلَغْتُ السَّمَاءَ الْخَامِسَةَ نَظَرْتُ إِلَى صُورَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، فَقُلْتُ: حَبِيبِي جَبْرَئِيلُ! مَا هَذِهِ الصُّورَةُ؟ فَقَالَ جَبْرَئِيلُ: يَا مُحَمَّدُ! اشْتَهَتِ الْمَلَائِكَةُ أَنْ يَنْظُرُوا إِلَى صُورَةِ عَلِيٍّ، فَقَالُوا: رَبَّنَا! إِنَّ بَنِي آدَمَ فِي دُنْيَاهُمْ يَتَمَتَّعُونَ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً بِالنَّظَرِ إِلَى‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حَبِيبِ حَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آله وَ خَلِيفَتِهِ وَ وَصِيِّهِ وَ أَمِينِهِ، فَمَتِّعْنَا بِصُورَتِهِ قَدْرَ مَا تَمَتَّعَ أَهْلُ الدُّنْيَا بِهِ. فَصَوَّرَ لَهُمْ صُورَتَهُ مِنْ نُورِ قُدْسِهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَعَلِيٌّ علیه السلام بَيْنَ أَيْدِيهِمْ لَيْلاً وَ نَهَاراً يَزُورُونَهُ وَ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً. (بحار الأنوار، ج‏45، ص228- 229 به نقل از کتاب المعراج، نوشته حسن بن سلیمان حلّی) حضرت صادق علیه السلام از پدر گرامیش، حضرت باقر علیه السلام، از جدّ بزرگوارش، حضرت سجّاد علیه السلام نقل می کند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: آن شبی که مرا به آسمان بردند، وقتی به آسمان پنجم رسیدم، صورت علیّ بن ابی طالب علیه السلام را دیدم. از جبرئیل پرسیدم: حبیب من! موضوع این صورت چیست؟ پاسخ داد: ای محمّد! فرشتگان دوست داشتند به صورت علی علیه السلام نگاه کنند، لذا به خداوند عرض کردند: پروردگارا! فرزندان آدم در صبح و شام از نگاه به علیّ بن ابی طالب علیه السلام- حبیب حبیبت محمّد صلّی الله علیه و آله و خلیفه و وصیّ و امین او - بهره مند می شوند، پس به اندازه اهل دنیا که از علیّ علیه السلام بهره مند می شوند، ما را نیز به دیدار صورت علیّ علیه السلام بهره مند فرما. پس خداوند متعال از نور قدسش، صورتی از نور برای فرشتگان ایجاد کرد، و لذا علیّ علیه السلام در شب و روز در مقابل فرشتگان قرار دارد و آنها شب و روز این صورت را زیارت می کنند و به آن می نگرند. 2) عَنِ الْأَعْمَشِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ علیهماالسلام قَالَ: فَلَمَّا ضَرَبَهُ اللَّعِينُ ابْنُ‏ مُلْجَمٍ‏ عَلَى‏ رَأْسِهِ‏ صَارَتْ تِلْكَ الضَّرْبَةُ فِي صُورَتِهِ الَّتِي فِي السَّمَاءِ، فَالْمَلَائِكَةُ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةَ يَلْعَنُونَ قَاتِلَهُ ابْنَ مُلْجَمٍ.‏ (بحار الأنوار، ج‏45، ص 229 به نقل از کتاب المعراج، نوشته حسن بن سلیمان حلّی) حضرت صادق علیه السلام از پدر بزرگوارش، حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: هنگامی که ابن ملجم ملعون ضربتی بر سر امیرالمؤمنین علیه السلام فرود آورد، آن ضربت بر آن صورتی از امیرالمؤمنین علیه السلام که در آسمان بود نیز نقش بست. پس فرشتگان در صبح و شام به آن صورت می نگرند و ابن ملجم، قاتل امیرالمؤمنین علیه السلام، را لعنت می کنند. 🔥🔥🔥 اهل کوفه، قبر ابن ملجم را به آتش می کشیدند مسروق می گوید: نزد عایشه رفتم و نشستم. پس با من صحبت می کرد و در آن حین، غلام سیاهش را که به او عبدالرحمن می گفتند، صدا کرد. آن غلام حاضر شد. عایشه گفت: ای مسروق! آیا می دانی چرا نامش را عبدالرّحمن گذاشتم؟ گفتم: خیر. گفت: به دلیل محبّتی که به عبدالرّحمن بن ملجم دارم. ابن بطوطه در سفرنامه خود می نویسد: رأيتُ بغربيّ جبّانة الكوفة مَوضعاً مُسودّاً شديدَ السّواد في بسيطٍ أبيض. فَاُخبِرتُ انَّهُ قبرُ الشَّقيِّ ابنِ مُلجم، وَ اَنَّ أهلَ الكوفةِ يَأتونَ في كُلِّ سَنَةٍ بِالحَطَبِ الكَثيرِ فَيُوقِدُونَ النّارَ عَلَى مَوضِعِ قَبرِهِ سَبعَةَ أيّامٍ. (رحلة ابن بطوطة، ج‏2، ص 55)