گوش من از گفت غیر او کرست او مرا از جان شیرین جان‌ترست جان ازو آمد ،نیامد او ز جان صدهزاران جان دهم او رایگان #مثنوی_مولانا _دفتر_پنجم

" آنکه سرها بشکند او از علُو   رحم حق و خلق ناید سوی او " #مثنوی_مولانا دفترچهارم 🍃🍃 📘آنکه با برتری جویی به دیگران آسیب بزند نه از مردم مرحمت خواهد دید و نه از خداوند... @TAMASHAGAH  

" عزت مقصد بود ای ممتحن    پیچ پیچِ راه و عقبه و راهزن" #مثنوی_مولانا دفترپنجم 🍂🍁🍂🍁 📘سختی های راه نشان از بزرگیِ    مقصدی دارد که به سوی آن    می روی... @TAMASHAGAH

  این دم او را خواه و باقی را بمان   تا تو باشی وارث ملک جهان " #مثنوی_مولانا دفترپنجم 🍂🍂🍂 📘خدا را بخوان و از دیگران دست بکش.آنگاه خواهی دید که بر سر ملک جهان امیر هستی ... @TAMASHAGAH

مال ایشان خون ایشان دان یقین زانکه مال از زور آید در یمین #مثنوی_مولانا 🍁🍁🍁 📘پول مردم مانند خون آنهاست چون پول از زور بازو حاصل میشود و اگر حق کسی را بخوری مثل این است که خون او را خورده ای @TAMASHAGAH

" مردم هنگامه افزون تر شود    کدیه و توزیع نیکوتر رود " #مثنوی_مولانا دفترسوم 🍂🍂🍂 📘هر چه مردم معرکه پسند بیشتر شوند،    معرکه گیران به رونق کسب ومنفعت    خود امید بیشتری پیدا می کنند... @TAMASHAGAH

بارِ سنگی بر خری که می جهد زود بر نِه پیش از آن کو برنهد #مثنوی_مولانا 🍁🍁 📘به عنوان مثال خری که می جهد و جفتک می اندازد،زود باری بر پشتش بگذار پیش از آنکه او باری بر تو نهد.[اگر خر نفست را با طاعت و ریاضت و ذکر حق مشغول نکنی او تو را به خودش مشغول کند.پس پیش از آنکه نفس اماره بر پشت تو بار گناه و عصیان نهد ،تو بار طاعت را بر پشتش بنه]. @TAMASHAGAH

ای بخورده از خیالی جامِ هیچ همچو مستانِ حقایق بَر مَپیچ #مثنوی_مولانا دفترسوم 📘کنایه از کسانی که ادای انسانهایی را در می‌آورند که از جام هستی بخش نوشیده اند و مست شده اند ، ادای انسانهای فرهیخته را در میاورند بدون آنکه چیزی در وجودشان داشته باشند و کسب کرده باشند مانند مستان تلو تلو میخورند و خود را مدهوش نشان میدهند @TAMASHAGAH

پنبهء آن گوش سر گوش سرست تا نگردد این کر آن باطن کرست #مثنوی_مولانا دفتراول 🌾🌾🌾 📘چقدر زیبا میگوید مولانا !! میگوید شما یک گوش سر دارید همین گوشی که برابر آیینه میببنید یک گوش سِر دارید یعنی گوش باطن که سِر و نهان است دیده نمیشود میگوید این گوش سر نسبت به آن‌گوش سِر مثال پنبه را دارد چطور پنبه اگر توی گوش باشد یک مزاحم است شما صدایی نمیشنوید این گوش نسبت به آن‌گوش یک چنین مثالی دارد چطور تا پنبه را کنار نگذارید گوشت شنوا نمیشود صداها را نمیشنود حرفها را نمیشوند تا این گوش هم کنار نرود آن صداها و نغمات آسمانی و الهی را نخواهد شنید ... تا نگردد این کر آن باطن کرست تا این گوش سر کر نشود یعنی ناشنوا نشود یعنی مثل ناشنواها نشود (آن باطن کرست) صدایی به گوش باطن شما نخواهد رسید... @TAMASHAGAH

ذات ایمان نعمت و لوتی است هول ای قناعت کرده از ایمان به قول‌ #مثنوی_مولانا دفترپنجم 🍃🍃🍃 📘ای کسانی که از ایمان تنها به قول بسنده کرده اید کاش حقیقت ایمان را درک می کردید. ایمان بزرگترین نعمت است‌.ایمان آرامش و اطمینان و راحتی و رحمت است ایمان تنها انجام عبادات عادتی نیست. عبادت قلبی دارد و قالبی.به قالب چسپیده ایم و قلب ایمان را درک نکرده ایم. دریغ بر ما که تنها قشر دین را ابزاری برای نیل به امیال خود قرار داده ایم و اینگونه دین را بدنام و خود را بد سرانجام می کنیم. @TAMASHAGAH

درسی در محضر حضرت مولانا طفل را گر نان دهى بر جاى شیر             طفل مسکین را از آن نان مرده گیر چون که دندانها بر آرد بعد از آن             هم به خود، گردد دلش جویاى نان مرغ پر نا‌رسته چون پرّان شود لقمهْ هر گربه درّان شود   چون برآرد پر، بپرّد او به خود بی‏تکلّف، بی‏ صفیر نیک و بد #مثنوی_مولانا دفتراول 🍃🍃🍃 📘در این ابیات که با دو مثال ملموس و زیبا آراسته شده اند مولانا یک اصل کلی و ارزشمند را یاد آوری می کند: پختگی و کمال شرط لازم برای پذیرفتن هر مسئولیت و گام نهادن در هر راهی است. اگر کسی چه در عرفان و چه در مسایل اجتماعی و دینی و سیاسی در رشته و شغل مورد تصدی به مرحله پختگی و قوام نرسیده باشد هم خود را آسیب می رساند و هم دیگران را.و اگر کمال پذیرفت و به بلوغ و پختگی و قابلیت رسید دیگر واسطه نمی خواهد. در مبحث عرفانی چنین است که شیخ نا کامل و طی مراحل ننموده چگونه می تواند مقتدای خلق باشد؟ درست مانند طفلی دندان در نیاورده که از خوردن نان هلاک می شود و مرغ پر در نیاورده که پرواز عامل مرگش می شود.. @TAMASHAGAH

ای دل آنجا رو که با تو روشنند وز بلاها مر تو را چون جوشنند زان میان جان ترا جا می کنند تا ترا پر باده چون جامی کنند #مثنوی_مولانا  دفتر دوم 🍃🍃🍃 📘توصیه مولانا شیرین و دلنشین است.جایی برو که با تو روشن باشند.جایی مرو که با تو تاریک باشند.جایی برو که در برابر بلا سپرت گردند جایی مرو که بلا بر سرت نازل کنند. جایی برو که در میان جان جایت کنند جایی که مثل جام پر از باده شوی. مولانا می گوید هرکسی باید قدر خود را بداند و جایگاه خود را بشناسد.همنشین خود را بیابد و بداند ارزش و اعتبارش با چه کسانی حاصل است. تلاش بیهوده برای قبولاندن خود نزد کسانی که ارزشت را نمی دانند رنج بیهوده است.. @TAMASHAGAH