📝 #یادداشت| پستی برای شخصی یا شخصی برای پستی
🔺 اینکه مدیر زحمتکش یک مجموعه بعد از عمری تلاش و کسب تجربه باید تکریم شود و بابت زحماتی که کشیده اجر و پاداش لازم و در خور شأنش را از نظام اسلامی دریافت کند، امری بدیهی و غیرقابل انکار است.
🔺 و حتی اینکه معدود افرادی در بین روحانیت با دور شدن از فضای علمی مورد علاقه خود، وارد عرصه‌های اجرایی و مدیریتی شده و آرامش آن فضا را با شلوغی‌ها و زحمات کار اجرایی عوض کرده‌اند، امری قابل تقدیر و مأجور است.
🔺 لکن آنچه در این میان قدری نگران کننده به نظر می‌رسد، این است که ظاهرا قرار نیست به هیچ عنوان گردش نخبگانی صورت بگیرد و کسانی که سالیان متمادی بر مسندهای مدیریتی تکیه زده‌اند، بازنشسته شده و جای خود را به افراد تازه نفس و با انگیزه‌تر دهند.
🔺 به طور مثال با مروری گذرا در رزومه و سوابق علمی و اجرایی «#حمید_حوالی_شهریاری» که این روزها شایعه آماده شدنش برای تصدی ریاست #مجمع_تقریب_مذاهب بر سر زبان‌ها افتاده، قبل از هر چیزی حکایت از این دارد که سابقه و تجربه ایشان که سررشته در رایانه و احیانا فضای مجازی داشته و قدری هم به مناسبت در غرب به سر برده است ارتباط خاصی با فضای مذاهب ندارد.
🔺 اما اینکه چنین شخصی به چنین جایگاهی معرفی شود، تنها این گزینه را در ذهن مجسم می‌کند که به احتمال زیاد تصمیم بر این شده که به هر قیمتی این بزرگوار پست قبلی خود را ترک کند و با توجه به سوابق سیاسی مشکوک خود مانند امضای نامه کذایی در #فتنه_88 برای آنکه به خاطر عزل از سمت مدیریتی ۲۵ ساله! و عدم توان حضور در تیم آقای رییسی در قوه قضاییه، تبدیل به #اپوزیسیونی برای نظام نشود، لاجرم پستی را برایش خالی کرده‌اند که اصطلاحا دفع افسد به فاسد شود!
🔺 نگران کننده‌تر آنکه اخبار جسته و گریخته میدانی نیز موید چنین تحلیل‌های ابتدایی باشند. حال باید دید چرا و با چه منطقی شاهد وضعیت‌های مشابه در سطح مدیریتی کشور و احیانا در میان حوزویان هستیم.
ادامه دارد ...
✍️ پژوهشگر اسباط
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=3927
🆔 @asbaat_ir
✍ #یادداشت | علوی بروجردی و خسران حمایت از بهائیت
💢 آقای علوی که به میراث آیت‌الله بروجردی تکیه دارد، برخلاف آن بزرگوار به دفاع از سازمان صهیونیستی بهائیت سخن می‌گوید و دارد «کسی نباید به جرم بهایی بودن کشته شود». مگر مردم و نظام اسلامی کسی را به خاطر بهائی بودن کشته‌اند؟ یا چون کسی بهایی بود، باید مصونیت داشته و به هیچ جرمِ او مانند جاسوسی و یا اخلال در نظام اقتصادی رسیدگی نشود؟! البته اگر آقای علوی نمی‌خواهد اعتنایی به امام خمینی (ره) داشته باشد که بهائیت را یک حزب صهیونیستی می‌دانست، لااقل خاطرات آیت‌الله سبحانی یا مرحوم فلسفی یا مرحوم علامه دوانی را بخواند تا با مواضع آیت‌الله بروجردی درباره بهائیت آشنا شود.
مبارزه زعیم شیعه با بهائیت
🔺 می‌دانیم که آیت‌الله بروجردی، پس از هجرت از نجف و برپایی تدریس و اقامه جماعت در بروجرد، به مقابله با بهائیت پرداخت، و وقتی با مسامحه مقامات مواجه شد، با اعتراض، شهر را ترک کرد. وقتی این خبر در شهر پیچید مردم، تظاهراتی برپا کردند. در نتیجه، دولت، برای بازگرداندن آیت‌الله به شهر، محافل آشکار بهائی‌ها را تعطیل و آنها را از اداره‌ها دور کرد تا آیت‌الله به شهر بازگشت.
🔺 ایشان با اعزام مبلغ به شهرها تأکید به مبارزه با بهائیت داشت و به گفته آیت‌الله سبحانی در سال ۱۳۳۱، علمایی چون منتظری، امینی و احمدی شاهرودی را برای خنثی کردن تبلیغات بهائیان به فریدن اصفهان فرستاد. پس از کودتای ۲۸ مرداد، افزایش نفوذ بهائیت در دولت موجب خشم آیت‌الله بروجردی شد و پس از ماه رمضان در سال ۱۳۳۳، طی مصاحبه‌ای با روزنامه «کیهان» خواستار اخراج بهائیان از دولت شد و در نامه‌ای به فلسفی از او خواست تا در دیدار با شاه، اعتراض ایشان را ابراز کند.
🔺 فلسفی به دستور آیت‌الله بروجردی، با سخنرانی در رادیو، کوشید ماهیت بهائیت را آشکار کند. با حمایت آیت‌الله بروجردی، حرکت مردم علیه بهائی‌ها اوج گرفت و سخنرانی‌های فلسفی، سبب شد سرانجام حظیره‌القدس تخریب شود.
🔺 در سال ۱۳۳۸ یعنی دو سال پیش از وفات، آیت‌الله علّامه دوانی را مأمور ترجمه جلد سیزدهم بحارالأنوار کرد. به گفته دوانی، آیت‌الله بروجردی در ترجمه آن کتاب، اصرار داشتند. سرانجام این کتاب، اواخر بهمن ۱۳۳۹ منتشر شد و مرحوم دوانی، یک نسخه از آن را توسط محمدحسن، فرزند آیت‌الله بروجردی، به ایشان داد. به گفته محمدحسن فرزند، «وقتی کتاب مهدی موعود را به ایشان دادم، به‌قدری خوشحال شد که حد نداشت. پیوسته آن را می‌خواندند و بعد از مطالعه هم در طاقچه پشت سرشان می‌گذاشتند. اغلب شب‌های ماه رمضان را به مطالعه مشغول بودند و به شما دعا می‌کردند». این امر نشان می‌دهد معظم له تا پایان عمر بر همان صراط بود و ملایمتی از خود در برابر بهائیت نداشت.
سودای انتخابات!
🔺 نمی‌دانم چرا برخی از آقایان چرا در آستانه تمنیّات سیاسی و انتخاباتی یاد فرقه‌های دست آموز استکباری می‌افتند؟ آقای منتظری هم پس از سال ۷۷ که آقایان آذری قمی و چند نفر دیگر را به مقابله با نظام فراخواند و توفیقی نیافت، از «حق شهروندی بهائیت» سخن گفت!
🔺 آقای کروبی هم در سال ۸۷ شروع به نامه پراکنی در حمایت از دراویش و ابراز علاقه به بهائیت کرد و البته پاداش او ۳۰۰ هزار رای و رقابت با آرای باطله بود در حالی که تصاویر جوانان وابسته به فرقه بهائیت و اعلام حمایت دراویش گنابادی از او وی را به پیروزی در انتخابات ۸۸ امیدوار ساخته بود. کوشش هواداران آقای علوی برای ورود به انتخابات خبرگان آینده و حمایت او از بهائیت متاسفانه حاکی از فرجام بدی است. خرید نفرت جامعه ایمانی در برابر خوشایند یک فرقه، خسران بدی است.
✏️ محمّد مهدی شیرمحمدی
#بهائیت
#علوی_کرجی صحیح هست ( نه بروجردی)
🔰#یادداشت | آغاز عصر دیپلماسی اقتدار
🔹رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان قوه قضائیه به نکات مهم و بدیعی در حوزه سیاست خارجه اشاره نمودند که جای تامل بسیار دارد، ایشان فرمودند: «هم در میدان دیپلماسی، هم در میدان نظامی ان‌شاءالله به توفیق الهی هر وقت وارد بشویم با دست پر وارد خواهیم شد.» جای دیگر تصریح نمودند که: «ملت ایران در هیچ میدانی به صورت طرف ضعیف ظاهر نخواهد شد. چون ابزارهای لازم را داریم... دست‌مان پٌر است هم در میدان دیپلماسی هم در میدان نظامی!»
🔹طی این سال ها، در ذهن بخشی از جامعه چالشی شکل گرفته که حاکی از ضعفی پایدار در حوزه دیپلماسی است. انگاره ثابتی که غالبا از دیپلمات خودی تصویری مغلوب منعکس کرده یا درحال تلاشی بی ثمر در کسب منافع ملی.
با بیانات اخیر رهبری به نظر می رسد دیپلماسی ایران وارد مرحله نوینی گشته است. مشخصه ها و تفاوت های این دوره با ادوار گذشته چیست؟
🔹1. به نظر می رسد نقطه کانونی دوره جدید مبتنی بر عدم اعتماد به طرف غربی-امریکایی، با تکیه بر تجارب تلخ پیشین است. امروزه تفکری که معتقد بود «امضای جان کری تضمین است» در سیاست خارجه جایی ندارد. در دوره جدید آنچه تضمین کننده است، قدرت و دارایی ذاتی ماست. از دیگرسو، درک روشن طرف مقابل از اراده ما تضمین کننده خواهد بود نه چیز دیگر.
🔹2. واقع نگری به جای خیال پردازی: ما در دوره ای کارگزارانی داشتیم که می پنداشتند اگر با رئیس جمهور امریکا دست می دادند کار تمام بود! امروزه همان ها باوجود مشاهده این همه خباثت و دشمنی، هنوز هم با کمال وقاحت ادعای خود را تکرار می کنند. خوشبختانه این تفکر خام اندیش به تاریخ پیوسته و جای خود را به سیاست واقع گرایی داده است.
🔹3. مشورت با اضلاع حاکمیت به جای تک روی و خود را عقل کل دیپلماسی دانستن: در دوره جدید، سیاست های کلان در سطوح بالای نظام و با هم اندیشی کارشناسانه طراحی می شود. وزیر نیز ضمن اینکه خود عنصر فعال تیم تعیین تاکتیک ها و روش هاست، ولی در واقع مجری پیش برد سیاست هاست نه اینکه ناگهان به تنهایی تصمیمی بگیرد، گاه با طرف خودی قهر کند، با طرف دشمن و نه رقیب قدم بزند و خاطره گویی کند.
🔹4. تحرک فراوان دیپلماتیک و نه اتکا بر چند کشور قلدر و همیشه مدعی: موازنه بین شرق و غرب، تعامل با همسایگان و تلاش برای ایفای نقش در سازمان های بین المللی از ویژگی های دوران جدید است.
🔹5. همپوشانی با میدان: در دوره ای نه چندان دور، دیپلمات ارشد کشور سیاست کلان دفاعی را به باد تمسخر و نقد می گرفت ولی در دوره اخیر هماهنگی کاملی بین میدان و دیپلماسی وجود دارد. اکنون دستگاه دیپلماسی کشور به این درک رسیده که از قدرت میدان به عنوان پشتوانه و پیشران خود بهره ببرد نه اینکه آنرا رقیب یا دشمن خود به حساب آورد.
🔹این تغییر رویکرد که از دوره شهید دکتر امیرعبدالهیان آغاز گردید و برکات زیادی در پی داشت، در دولت کنونی نیز علارغم وجود سلایق متفاوت، تا حد زیادی همان مسیر امتداد پیدا کرده است. دوره یک ساله وزارت دکتر عراقچی در حمایت از مقاومت، تعامل با همسایگان و استفاده از ظرفیت های شرقی در کنار گفتگو با غرب، تصویری حرفه ای، خستگی ناپذیر و شجاعانه ارائه نموده است. وی در میدان دشوار مذاکره غیرمستقیم اخیر نیز با اقتدار ظاهر شد و سیاست های نظام را به خوبی پیش برد.
🔹با عنایت به این تغییر ریل، روحیه مشورت پذیری، واقع گرایی و میدان باوری می توان امیدوار بود که سربازان حوزه دیپلماسی در آینده نیز همچنان با «دست پر» و «باقدرت» در عرصه دیپلماسی حاضر شده و در شان تاریخ و تمدن ایران ظاهر شوند.
🔹خوب است جریانات انقلابی که در یک سال گذشته، بویژه طی چهار ماه اخیر، سربازان دیپلماسی را با شدیدترین ادبیات نواختند، پس از مشاهده کدهای دقیق و راهگشای رهبری، در اتخاذ مواضع خود عاقلانه و منصفانه رفتار نمایند. بویژه آنکه بیانات رهبری از اتفاقات دیپلماتیک در آینده خبر می دهد.
✍🏼#جواد_بیژنی
⚜"زمانه خود را بشناس"
_____________________
🟡 | @zamanehh