#حکمت_چهل_و_یکم 🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_41 ☘وقد روي عنه عليه السلام هذا المعنى بلفظ آخر، وهو قوله: قَلبُ الاََْحْمَقِ فِي فِيهِ، وَلِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ. ومعناهما واحد.☘ همين معنا بعبارت ديگر از آن حضرت نقل شده است: قلب احمق در دهان او است. و زبان عاقل در قلب او! و معنى هر دو يكى است 🔶شرح و تفسیر 👇 مرحوم سيّد رضى در آغاز اين سخن حکيمانه مى گويد: «همان جمله پرمايه قبل از امام(عليه السلام) به تعبير ديگرى بدين صورت نقل شده است: «قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش قرار دارد»; (وَقَدْ رُوِىَ عَنْهُ(عليه السلام) هذا الْمَعْنى بِلَْفظ آخَر، وَهُوَ قَوْلِهِ: قَلْبُ الاَْحْمَقِ فِي فِيهِ، وَلِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ). سپس مى افزايد: «و هر دو يک معنا را بازگو مى کنند»; (وَمَعْناهُما واحِدٌ.). تفاوت اين دو تعبير آن است که در تعبير اول مى فرمايد: زبان عاقل پشت قلب (عقل) اوست. در اينجا مى فرمايد: در درون قلب اوست و در آنجا مى فرمود: قلب احمق پشت زبان اوست و در اينجا مى فرمايد: در دهان اوست به يقين هر دو بيان تعبيرى کنايى زيبا و صحيحى است و هر دو اشاره به يک حقيقت دارد و آن اين که افراد عاقل بى مطالعه، فکر و دقت سخن نمى گويند