عزیزهمراهم سلام!
«منزلِ آخر»
خدایا «شاهدی» که چقدر واژه، «منزل» به «منزل»، قلبم را میسوزاند.؟
یا «بقیتَالله» عفو بفرما! خدایا! ما را مورد «امتحان» سخت قرار نده!
«حُجَّت» خدا از این «منزل» به اون «منزل» تا رسید به سرزمین «کربُ» و«البلا»
عزیز همراهم! جگر گوشه «بتول» از بی«یاوری» از «قفا» حُلقوم بُریده شد.
«فراموش» نکنیم: «حُجَّت» خدا و «یاران» و منسوبین به «او»، تشنه «آب» نیستند؛ تشنه «یارند».
مَشک «علمدار» از بییاوری؛ چون از هر سو «احاطه» شد؛ بر زمین «افتاد».
آن وقت که «تنهایی» برادر دید صدا زد: «هل من رُخصه»
هل من ناصر؛ فریاد «تنهایی» است؛ نه «فریاد» تشنگی
«عزادارانِ» سیدالشهدا!
حاج «قاسم» و یارانش، رفتند تا «عَلَم» اقتدار اسلام و «ایران» بر زمین نیفتد.
امروز خیمه «جهانِ» اسلام؛ «تشنه» یار است. «سانتریفیوژ» بهانه است؛ اصل «عاشورا» نشانه است. مواظب «نفوذ» باش!
«حُسینیان»! ایران «خیمه» اسلام است.
«عمود» این خیمه «زده» شود؛ حاج قاسم فرمود:
نه حرم «ابراهیمی» داریم و نه حرم «مُحَمَّدی»...
نگذاریم حرملهها برا اقتدار «موشکی» و محور «مقاومت» جهانِ اسلام، «نعره» پیروزی بکشند؛ که اگر «بَکشند»، «یادگار» زهرای «خلقت» سر بُریده شود.
#لبیک_یا_حسین
ممنون نگاهتانم
✍علی تقوی دهکلانی
@taqavi57
عزیزهمراهم سلام!
«من حُجَّتِ خدایم»
خلیفه رسول خدا و وارث امامت، از جانشینِ «بلا» فصل خاتم انبیا هستم.
نَسَبم چون «خورشید» در میان «آسمان» میدرخشد.
پدرم، «یگانه» مولود «کعبه»؛
«مادرم» یگانه کوثر «هستی» است.
در «سجدههای» نماز جدَّم رسولالله در «سنین» کودکیام بر شانههای ملکوتی «رحمتِ» عالَمِیان مینشستم.
«خُلق» عظیم «خِلقت»، سجده را «طولانی» میفرمود تا «حسین» او، از عرش شانه «نبوَّت» بر روی «فرشِ» خانه «عصمت» پایین آید و دل «عُصاره» همه انبیا «آرام» شود.
حال، «یزید» بن «معاویه» بن «ابوسفیان»؛ نَوِه «هندِ» جگرخوار، خود را «امیرالمومنین» خوانده و «اسلام» را وارونه «جلوه» میدهد.
«حلال» خدا «حرام» و «حرام» خدا را «حلال» میخواند.
من پسرِ زهرای «آفرینشم»؛ فقط و فقط برای «اجرای» امر به «معروف» و «نهی» از منکر و اقامه «احکام» اسلام «ناب» محمَّدی، «قیام» نمودم و در سرزمین «کربلا» ساکن شدم.
#لبیک_یا_حسین
ممنون نگاهتانم
✍علی تقوی دهکلانی
@taqavi57
عزیز همراهم سلام!
#اسلام_زنده_است
✅ «1»
دو «حرکت» تاریخی و سرنوشت ساز در «اسلام» رُخ داده است که این دو حرکت، به اسلام «حیات» داده است.
یکی «هجرت» پیامبر گرامی اسلام از «مکه» به «یثرب»
و «دیگری» هجرت امام حسین علیهالسلام از «مکه» به کربلا.
اگر آن هجرت رسول الله رُخ نمیداد؛ اسلام در همان سرزمین مکه دفن میشد.
آن قدر، این هجرت پیش «خدا» عزیز آمد که در «لیلةُ المبیت»، جانشینی «خانه زاد» خدا «برای» « رسول خدا» را، خدایشان «سُتود» و آن را معامله با «خدا» نامیده است.
(بقره ۲۰۷)
مُفَسِّرین اهل «سنَّت»؛ حتَّی ابن ابیالحدید معتزلی هم، زبان به اعتراف گشودند که این «آیه» مختص «علی» علیهالسلام است.
(شرح نهج؛ ج۱۳، ص۲۶۱)
در هجرت «دوم»، استمرار و بقای «اسلام»، آغار شد؛ یعنی «مُحَرَّم» و «صفرِ» خون «خدا»؛ آن امام «سرجدا» روحی لهالفدا، «اسلام» را «زنده» نگه داشته است.
#لبیک_یا_حسین
ممنون نگاهتانم
✍️علی تقوی دهکلانی
@taqavi57