eitaa logo
ترنم عشق | عرفان و حافظ
1.4هزار دنبال‌کننده
376 عکس
158 ویدیو
4 فایل
اگر دل‌تنگ آسمانی، بدان که کســی در آسـمـان‌ هسـت که دلـش برایـت تنـگ شـده 💞 ♡ شرح عرفانی اشعار آسمانی عارف شیرین سخن پارسی حضرت حافظ از بیانات عارف کامل ❣ علامهٔ طباطبایی به قلم استاد 💓 آیت الله پهلوانی تهرانی ارتباط : @izady73
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌱 سری برآر به روزن که آفتاب بمیرد حدیث را بگو شراب بمیرد ز نوع گریه شاهان، به نعش بنده کرم کن😭 بیا به مجلس ختمم، بگو گلاب بمیرد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. سلام صبحتون پر از عشق و محبت🌹❤️ حواست باشه رفیق زندگی کردن، با زندگی کردن با عشق فرق داره... الهی که هفته پیش روتون پر از مهر و محبت باشه❤️‍🔥 .
5.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🍁بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس 🍂 .
🌱خوش است خلوت اگر یار یار من باشد نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد هوای کوی تو از سر نمی رود ما را غریب را، دل آواره در وطن باشد...
Alireza+Ghorbani+-+Booye+Gisoo(1).mp3
3.32M
. 🌱 فکر زنجیری کنید ای عاقلان... .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام صبح پاییزی تون بخیر...🍂 ای عشق! همه بهانه از توست...
ترنم عشق | عرفان و حافظ
۲. آیت الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱 محبوبا با آنکه من تمام اَنفاس خود را به یاد تو بسر آوردم و هیچ زما
۱. 🌱حضرت حافظ گمان می کرده این بی اعتنایی معشوق فقط برای اوست و او را در فراق گذاشته... اما منش معشوق اینه که همه عاشقانش رو مبتلا به بکنه چون می خواد عاشق را از خود خواهی هاش بگیره. .
۲. حضرت آیت الله : حضرت حافظ می‌خواهد گله گذاری از بی عنایتی دوست کند و بگوید که معشوقا نه تنها من که همه را هنوز از دیدارت سیر نکرده به فراقشان مبتلا ساختی... .
۳. محبوبا در تشبیهم تو را به شمع اشتباه نمودم؛ زیرا شمع چون خاموش شود و برود، هیچ خواهانی ندارد... این تویی که چون بروی خواهانت زیادتر می شوند و عاشقانت را بیشتر خواهی کرد .
۴. 🌱حضرت حافظ در جایی میگوید: نه رأی است اینکه اندازی مرا بر خاک و بگذاری گذاری آر و بازم پرس تا گِرد سرت گردم ندارم دستت از دامن، به جز در خاک و آن دم هم چو بر خاکم گذار آری، بگیرد دامنت گَردم... 📚 جمال آفتاب، ج ۶، غزل ۳۲۴.