۲ که: أسْأَلُكَ أنْ تُنيلَنى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِكَ، وَتُديمَ عَلَى نِعَمَ امْتِنانِكَ، وَها أَنَا بِبَابِ كَرَمِكَ واقف وَلِنَفْحاتِ بركَ مُتَعَرْض...( مناجات المفتقرین امام سجاد عليه السلام) از تو درخواست می‌کنم که مرا به آسایش مقام رضا و خشنودی ات نایل سازی و نعمتهایی را که به من منت نهادی پاینده داری. مـن اکنون به درگاه کرمت ایستاده و در معرض نسیم‌های الطافت درآمده ام...🌹 .

. شب به دل گفتم: چه باشد آبروی زندگی گفت: چون پروانه در آغوشِ دلبر سوختن...❤️‍🔥 .

دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است بدین راه و روش می‌رو که با دلدار پیوندی❤️ حافظ .

دلا از هجر مکن ناله ز آنکه در عالم غم است و شادی و خار و گل و نشیب و فراز آیت‌الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱خلاصه آنکه: ای سالکین و ای عشاق جمال یار، از دوری دلدار منالید؛ زیرا این عالم را با اضداد، غم و شادی خار و گل و بلندی و پستی قرین نموده اند؛ اگر دو روزی فراق دارد وصال هم دارد؛ اگر غم دارد، شادی هم دارد و... که: الدنيا ملينةٌ بِالمَصَائِبِ، طَارِقَةُ الفَجائِعِ والنوائب: دنیا، آکنده از مصائب و بلایا، و پیوسته با پیشامدهای ناگوار و گرفتاریهایش به انسان رو می آورد.( غرر و درر، ص ۱۰۶). .

۲ 🌱 عاشق باید در ناراحتی از فراق، #صبر را پیشه خود سازد تا کامیابی از وصال دوست نصیبش گردد؛ که: الصَّبْرُ كَفيل بالظفر: بردباری، کفیل و ضامن کامیابی است. و یا: «عِنْدَ تَائِقِ حِلْقِ البَلاءِ، يَكُونُ الرَّخان» هنگام فشردگی حلقه های بلا و گرفتاری، آسایش فرا می رسد. (غرر و درر, ص ۲۰۳) .

دو تا شدم چو کمان از غم و نمیگویم هنوز تَرکِ کمان ابروانِ تیرانداز آیت‌الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱با آن همه جور و جفا و ابتلائاتی که از دوری یار تحمل نمودم تا به پیری گراییدم هنوز جرأت گله گذاری از او را ندارم زیرا دانسته ام هر چه آن یار به من کند #عین_خیر است و خوبی، گرچه جفا پنداشته شود؛ که: لا يَكْمل ايمَانُ الْمُؤْمِنِ حَتَّى يَعْدَّ الرَّخاءَ فِتْنَةً وَالبَلاءَ نِعْمَةُ: ایمان هیچ مؤمنی کامل نمی‌شود تا اینکه خوشی را آزمایش وبلا و گرفتاری را نعمت بحساب آورد. (غرر و درر ص ۳۸) .

۲ 🌱و ممکن است خواجه بخواهد بگوید: اگر چه غم عشق هجران محبوب مرا پیر نمود ولى من آن نِیَم که ترک او گویم. بدین جهت ای دوستان: حکایت شب هجران به دشمنان مکنید که نیست سینه ارباب کینه، محرم راز❌ .

. و الخَیرُ کُلُّهُ بِیَدِک... تمام خوبی ها به دست توست...❤️ (مناجات الراجین) .

۱ 🌱آنان که ما را از عشق محبوب حقیقی به حساب ابتلائاتش پرهیز می دهند، چه می دانند که دوست را در زیر بی عنایتی‌ها چه الطاف خفیه ای است؟ .

۲ لذا نباید حکایت شب هجران و ناراحتی‌های خویش را به ایشان بنماییم، تا ما را از طریقه ای که اختیار نموده ایم باز دارند؛ راز عشق رازی است که به نامحرمان و دشمنان نباید اظهار نمود. این اهل کمالند که بدین امر پی برده اند. .

۳ در جایی می‌گوید: عاشقان را بر سرِ خود حُکم نیست هر چه فرمانِ تو باشد آن کنند خوش برآ با غصه، ای دل! کَاهلِ راز عیشِ خوش در بوتهٔ هجران کنند .

. کار از تو می رود، مددی! ای دلیل راه... پ.ن: دلیل راه: استاد و راهنما .

۱. ز طرّه تو پریشانی دلم شد فاش ز مشک نیست غریب، آری ار بود غمّاز آيت‌الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱 محبوبا این مظاهر و کثراتند که تو با ایشانی و عطر جمالت از آنها استشمام می‌گردد؛ که: قریب مِنَ الأشياء غَيْرُ مُلابِسٍ بَعيدٌ مِنْها غَيْرُ مُباین.(غرر و درر، ص ۱۴) خداوند به اشیاء نزدیک است بدون اینکه با آنها آمیخته شود، از آنها دور است، بی آنکه از آنها جدا شود. پ.ن: طرّه: زلف یعنی تجلي جمالي حضرت حق مظاهر: تمام موجودات به غیر از خدا .

۲. 🌱با این همه من تو را با آنان در گذشته به سبب حجابی که میان من و تو واقع شده بود نمی یافتم 😔 و با دیدنشان پریشانی برایم حاصل می‌شد .

۳. اما از تو و عطرِ مشکِ جمالت، این کار دور نیست که با مخفی داشتن خود در مظاهرت مرا در پیچ و خم عالم طبیعت قرار داده و به #فقر_ذاتیم توجه دهی آنگاه بی پرده سرّ مظاهرت را با ظهور دادن عطر جمالت برایم آشکار سازی. .

۴. و یا خواجه می خواهد بگوید: محبوبا در گذشته کثرات با عطری که از#تو دربر داشتند و آن را استشمام نمی‌کردم،به پریشانی مبتلایم نمودند. و چون پرده از رخسار کثرات برکنار نمودی و تو را با آنها و #محیط به ایشان دیدم، آنان که خبر از پریشانی ام نداشتند بر این سِرّم آگاه گردیدند و دانستند. در واقع این #تو بودی که پرده از کار من برداشتی، "ز مشک نیست غریب، آری ار بود غمّاز" .

. می روی و گریه می آید مرا اندکی بنشین که باران بگذرد .

هزار دیده به روی تو ناظرند و تو خود نظر به روی کسی بر نمیکنی از ناز آیت‌الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱کنایه از اینکه ما همه دانسته و ندانسته عاشق دیدار توایم، و یا به تو می نگریم که: «أنتَ الَّذى لا إلَهَ غَيْرُكَ، تَعَرَّفْتَ لِكُلِّ شَيْءٍ فَما جَهِلَكَ شَيْءٌ»( دعای عرفه) تویی که معبودی جز تو نیست و خود را به هر چیز شناساندی لذا هیچ چیزی به تو جاهل نگردید .

۲ به گفته خواجه در جایی: کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست در رهگذری نیست که دامی از بلا نیست در صومعه زاهد و در خلوت صوفی جز گوشه ابروی تو، محراب دعا نیست. .

۳ ولی تو را اعتنایی به کس نیست و پرده از جمال خویش بر نمی‌گیری؛ چون نمی خواهی با بودِ خود، کسی دم از خویش و دیدار خویش زند .

۴ در جایی می‌گوید: در بحر مایی و منی افتاده ام بیار می تا خلاص بخشدم از مایی و منی و در جای دیگر می‌گوید: طریق کام جستن چیست؟ ترکِ کام خود گفتن کلاه سروری این است، گر این تَرک بردوزی پ.ن: این تَرک: رها کردن خودبینی و خودخواهی .