اول اینکه رسم مسلمانی و آیین ایمانی ما اقتضا می کنه که از امروز صبح وقتی دو نفرمان به هم می رسیم، مثل دو تا چوب خشک از کنار هم عبور نکنیم و عین روزهای قبل مشغول کارهای روزمره مون نشیم؛ بلکه باید همدیگه رو تسلی بدیم. امام صادق سلام الله علیه به نقل از جد بزرگوارشان امیرالمؤمنین فرمود: «إذَا مَاتَ‏ الْعَالِمُ‏ ثُلِمَ فِي الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا يَسُدُّهَا شَيْ‏ءٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة؛ هنگامی که یک عالم از دنیا می رود، خلأ و فقدانی در جبهۀ اسلام ایجاد می شود که هیچ چیز نمی تواند آن را پر کند». (محاسن برقی، ج1، ص233). شهید #رئیسی و شهید حجت الاسلام #آل_هاشم و شهید #امیرعبداللهیان قطعاً عالم بودند، آن هم عالم های اهل عمل؛ پس جای خالی شون در جبهۀ ایمان حس می شه و باید حس بشه و لازمه که اهل ایمان در این فراق و مصیبت، همدیگه رو تسلی بدهند. دوم اینکه خوبه سعی کنیم درست به هم تسلی بدیم. «تسلیت» به معنای «دلخوشی» است و به کسی تسلیت گفتن یعنی «به کسی جمله های دلخوش کننده گفتن» و کسی را تسلیت دادن یعنی «کسی را دلداری دادن» (غلط ننویسیم، ص106). با این حساب، اینکه وقتی به هم می رسیم مثلاً بگیم «شهادت آقای رئیسی رو تسلیت می گم»، چندان معنای خاصی نداره؛ مثل اینه که بگیم «شهادت آقای رئیسی رو دلخوشی می گم یا دلداری می گم». درستش اینه که تو این موقعیت محتوای اون تسلیت و جملات دلداری دهنده و امیدواری بخش رو به هم بگیم؛ مثل اینکه «نگران نباشیم، خدا با ماست و خودش برای جبهۀ انقلاب جبران می کنه ان شاءالله»، یا اینکه «ان شاءالله راهشون رو با قدرت ادامه می دیم و این پرچم زمین نمی افته». سوم اینکه برای این منظور که قبل از هر چیز بتونیم سر حرف رو با هم باز کنیم، نیاز به یه جملۀ مناسب به جای «تسلیت می گم» داریم. می تونیم از این عبارت که توی روایت های ما برای این منظور اومده استفاده کنیم: «أعظَمَ اللهُ أجورَکم و أجورَنا»؛ یعنی برای هم دعا کنیم که «خداوند اجر شما و ما را در صبر بر این مصیبت زیاد کند». چهارم اینکه تو هر مصیبتی ادب اینه که موقع تسلی دادن، اول به صاحب عزای اصلی تسلیت بگیم، بعد به صاحب عزای رتبه بعد و همین طور به بعدی ها. در مصیبت فقدان این عالمان خدمتگزار، قبل از هر چیز باید به محضر امام زمان سلام الله عرض کنیم «بقیة الله آجرک الله» و بعد رهبر معظم انقلاب رو برای فقدان این یاد خدوم تسلی بدیم. #شهید_جمهور #رئیسی_عزیز 🆔️ @rajaaei_ir