eitaa logo
تربیت و حکمرانی
25 دنبال‌کننده
4 عکس
4 ویدیو
0 فایل
مطالعات و تأملاتی درباره تربیت و حکمرانی. مسیر ارتباط با نویسنده: @rajaaei_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 به مسائل روز توجه کنید؛ خودتان را تا این اندازه مهمل بار نیاورید! (ضرورت ورود جدی حوزه‌های علمیه و طلاب به عرصه حکمرانی و اداره مسائل جامعه) امام خمینی، خطاب به علمای اسلام: به ‏فکر علاج بدبختی‌های باشید. مباحثه به تنهایی فایده ندارد؛ مسئله گفتن به تنهایی‏‎ ‎‏دردها را دوا نمی کند. در شرایطی که دارند اسلام را از بین می‌برند، بساط اسلام را به هم‏‎ ‎‏می‌زنند، خاموش ننشینید مانند نصرانی‌ها که نشستند دربارۀ روح القدس و تثلیث صحبت‏‎ ‎‏کردند تا آمدند آن‌ها را گرفته از بین بردند. بیدار شوید و به این حقایق و واقعیت‌ها توجه‏‎ ‎‏کنید. به مسائل روز توجه کنید. خودتان را تا این اندازه مهمل بار نیاورید. شما با این‏‎ ‎‏اهمال‌کاری‌ها می خواهید که ملائکه اجنحۀ خود را زیر پای شما پهن کنند؟! مگر ملائکه‏‎ ‎‏تنبل پرورند؟! ملائکه بالشان را زیر پای امیرالمؤمنین (ع) پهن می‌کنند، چون مردی است که‏‎ ‎‏به درد اسلام می خورد؛ اسلام را بزرگ می‌کند؛ اسلام به واسطۀ او در دنیا منتشر می شود و‏‎ ‎‏شهرت جهانی پیدا می‌کند؛ با زمامداری آن حضرت جامعه‌ای خوشنام و آزاد و پرحرکت و‏‎ ‎‏پرفضیلت به وجود می‌آید. البته ملائکه برای حضرتش خضوع می‌کنند. و همه برای او‏‎ ‎‏خضوع و خشوع می‌کنند. حتی دشمن در برابر عظمتش تعظیم می کند. برای شما که جز‏‎ ‎‏مسأله گفتن تکلیفی ندارید خضوع معنی و مورد ندارد.‏ (📔کتاب ولایت فقیه، صفحه ۱۴۵) 🆔️ @tarbiat_hokmrani
📌اگر انبيا به‌جای فقط می‌گفتند، کسی با آن‌ها دشمنی نمی‌کرد! 🔹 كارشان فقط نبود. اگر انبيا فقط به اين اكتفا می‌كردند...مشكلى وجود نداشت؛ كسى با اين‌ها درنمى‌افتاد. 🔹در اين آيات شريفه...«اَلَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسٰالاٰتِ اللّٰهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لاٰ يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللّٰهَ‌»، اين چه تبليغى است كه خشيت از مردم در او مندرج است كه انسان بايد از مردم نترسد در حال اين ؟ 🔹اگر فقط بيان چند بود كه موردى نداشت كه خداى متعال تمجيد كند كه از مردم نمی‌ترسند... 🔹اين تجربه‌هاى دشوارى كه انبياى الهى در طول عمر مبارک خودشان متحمّل شدند، براى كى بود؟ چه‌كار می‌كردند؟ «وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قٰاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمٰا وَهَنُوا لِمٰا أَصٰابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ وَ مٰا ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكٰانُوا»؛ چه بود اين رسالتى كه بايد برايش جنگيد؟...فقط گفتن چند جمله‌ى حلال و حرام و گفتن چند مسئله است‌؟! 🔹انبيا براى ، براى ، براى مبارزه‌ با ظلم، براى مبارزه‌ با قيام كردند، براى شكستن طاغوت‌ها قيام كردند... 🔹طاغوت آن انسان طغيانگرى است كه به پشتوانه آن بت، بت وجود خود را بر مردم تحميل می‌كند. طاغوت، فرعون است؛ «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلاٰ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهٰا شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ طٰائِفَةً مِنْهُمْ‌»؛ اين، طاغوت است. با اين‌ها جنگيدند، با اين‌ها مبارزه كردند... (📚بیانات در ديدار روحانيّون و طلّاب، ۱۳۸۸/۰۲/۲۳) 🆔️ @tarbiat_hokmrani
🧩نقشه مرسوم جهان یک دروغ بزرگ است! وقتی می‌خواهید نقشه جهان را در ذهن خود تجسم کنید، احتمالاً شکل مستطیلی مانند تصویر بالا👆است. سال‌هاست کودکان ما با این باور بزرگ شده‌اند که این تصویر مسطح و مستطیلی از جهان، نمایشی دقیق از سیاره زمین است. اما حقیقت آن است که بسیار تحریف شده است. سیستم تصویر نقشه مرکاتور توسط در دهه ۱۵۰۰ معرفی شد. در اصل، این نقشه به‌دلیل حفظ جهت‌مندی و شکل کشورها محبوب شد. این برای دریانوردان به‌منظور ناوبری مفید بود. اما دقیقاً برای همین حفظ شکل و جهت‌مندی، اندازه کشورها در نقشه مرکاتور به طور گسترده‌ای اشتباه ارائه شده‌اند. در سیستم تصویر مرکاتور کشورهای نزدیک به قطب‌های سیاره زمین بزرگتر و کشورهای نزدیک به خط استوا کوچک‌تر نشان داده می‌شود. مثلاً در شمال اروپا، بیش از ۱۰برابر دیده می‌شود، حال آن که مساحت آن ۲میلیون و ۱۶۰ کیلومتر مربع است و مساحت ایران، ۱ میلیون و ۶۵۰ هزار کیلومتر. مثال دیگر مقایسه همین با است که در سیستم تصویر مرکاتور تقریباً هم‌اندازه به نظر می‌رسند، اما آفریقا حدود ۱۴برابر بزرگتر است. همین اعتماد به نقشه مرسوم سبب شده که بیشتر مردم حدس هم نزنند که قاره آفریقا بزرگتر از مجموع آمریکا، کانادا و چین است؛ ولی باور کنید که این‌گونه است. متن کامل‌تر این یادداشت را اینجا👇 مطالعه کنید: https://www.asriran.com/fa/news/949293/ 🆔️ @tarbiat_hokmrani
🧩 جنگ را چه کسی اداره کرد؟! (یادداشتی با رویکرد در گرامیداشت ) پاسخ شما به پرسش بالا چیست؟ به نظرم در مترقی‌ترین حالت پاسخ خواهید داد: «جنگ را نه دولت‌ها اداره کرده‌اند و نه نیروهای مسلح؛ جنگ به‌وسیلهٔ مردم اداره شده است.» احسنت، حرف درستی است؛ اما اجازه بدهید کمی دقیق تر شویم. چند باری در میانهٔ مباحثه‌های دوستانه یا در کلاس درس و موقع گفت‌وگوهای رسمی از زبانم درآمده که «به نظر من، جنگ ما را زنان اداره کرده‌اند.» حالا می‌خواهم به بهانهٔ یک روز بزرگ، برای اولین بار دربارهٔ این ادعا چندخطی بنویسم؛ شاید بعدها بیشتر و دقیق‌تر درباره‌اش نوشتم و گفتم، و راستش خیلی دوست دارم که بتوانم. جنگ را اداره کرد، زمانی که کیف‌دستی شوهرش را که سایهٔ سر و نان‌آور خودش و بچه‌های قدونیم‌قدش بود، می‌بست و قرآن بالای سرش می‌گرفت و او را راهی جبهه‌ها می‌کرد، بی‌آنکه غُر بزند یا بغض کند و کرشمهٔ زنانه بیاید و دلش را درست لحظهٔ رفتن، بلرزاند؛ جنگ را زن اداره کرد، وقتی نه‌تنها از شوهر تازه‌دامادش دل می‌کند، که به او قوت قلب می‌داد تا او هم از نوعروسش دل بکند و برود؛ جنگ را زن‌ها اداره کردند، وقتی بچه‌هایشان را که با خون‌دل بزرگ کرده بودند، بی‌هیچ چشم‌داشتی و فقط به عشق آقای خمینی روانهٔ جبهه می‌کردند و نگرانی‌شان این بود که مبادا آقا خم به ابرویش بیاید به خاطر خالی ماندن جبهه‌ها از فرزندان این وطن. در طول جنگ، دولت نمی‌توانست شهرها و محله‌ها را اداره کند، اگر در هر محله یک یا چند شیرزن نبود که چادر همت به کمر ببندد و بقیهٔ خانم‌های محله را دورهم جمع کند تا هم به فکر تأمین نیازمندی‌های خط مقدم جبهه‌ها باشند و هم با تدبیر منزل‌های خودشان، نگذارند اعصاب شوهرهای جبهه‌رفته یا نرفته‌شان به‌دلیل کمبودهای ناشی از جنگ چنان به هم بریزد که با اعتراض به دولت و شلوغ‌کاری، باری بر دوش مسئولان نظام و غصه‌ای به غصه‌های امام امت اضافه کنند. راستی، هیچ فکرش را کرده‌ایم اگر این شبکهٔ زنان هر محله ـ که گاهی با شبکهٔ زنان محله‌های دیگر هم پیوند می‌خورد ـ نبود، چطور می‌توانستیم کمبود و حتی نبود بسیاری از مواد غذایی و سوخت و امکانات زندگی را در سطح محله‌ها مدیریت کنیم، بدون اینکه جنجال و هیاهویی به پا شود؟ مثلاً اگر یک شب یکی از خانه‌های محله نیاز به پهن کردن یک سفرهٔ آبرومند برای یک امر خیر داشت، یا اگر بخاری نفتی خانه‌ای لنگ یک تَه پیت نفت بود تا بچه‌های قدونیم‌قد خانه تا صبح از سرما نچایند، این شبکهٔ زنان حتی اجازه نمی‌داد کار به سطح مردان برسد، که بعضی وقت‌ها با شلوغ‌کاری‌هایشان کار را خراب‌تر هم می‌کنند؛ اینها خودشان طوری کار را رفع‌ورجوع می‌کردند که آب هم از آب تکان نخورد. دراین‌باره گفتنی و نوشتنی زیاد است، باشد وقتی دیگر؛ اما جان کلام که دوست دارم مخاطبان این نوشته به آن بیندیشند و کمک کنند تا بیشتر دربارهٔ آن بیندیشیم و بگوییم و بنویسیم این است: اگر را «روش شکل‌گیری به‌منظور ایجاد یک » بدانیم، الحق و الانصاف، زن مسلمان ایرانی در همهٔ جنگ‌ها و بلکه در همهٔ ادوار تاریخی، یکی از تعیین‌کننده‌ترین نقش‌ها را برای شکل گیری تصمیم جمعی برای و ایجاد هماهنگی اجتماعی لازم برای آن داشته است. بگذارید راحت‌تر بنویسم: الگوی سوم زن (زن مسلمان ایرانی)، نقش‌آفرینی در جایگاه متولی یک ، یا به ادبیات دانش حکمرانی، یک است؛ نه همچون زن غربی که است و نه مانند زن غالباً شرقی، که همچون است. این یادداشت باید ادامه داشته باشد تا مفهوم تر شود... 🎥پ.ن. بخشی از فیلم مهمان مامان را که بی‌تناسب با این نوشته نیست، صرفاً به‌عنوان یک ضمیمه تزیینی پیوست کرده‌ام؛ اگر دوست داشتید تماشا کنید. 🆔️ @tarbiat_hokmrani