eitaa logo
تربیت دینی کودک و نوجوان
20.1هزار دنبال‌کننده
800 عکس
324 ویدیو
1.3هزار فایل
✅️انواع روش های تربیت دینی 1️⃣روشهای تربیت کودک از ۴ تا ۱۴ سال🧑‍🏫 2️⃣ چگونگی رفتار با نوجوانان و کودکان ؟؟ 3️⃣ شناسایی روش های ارتباط کودکان با خداوند🧎 ارتباط با ادمین جهت تبليغات و تبادلات : @Mostafa_m_p
مشاهده در ایتا
دانلود
جلسه شانزدهم:👇 تفاوت تربیت دختر و پسر  لطافت خاصی که از نظر عاطفی در وجود دختر است، و توصیه‌هایی که در مورد دختران شده تا حدودی متمایز از پسران است. یک جهت به‌خاطر ساختار تکوینی‌شان است، دختر یک مقداری شکنندگی دارد، عاطفه‌اش بالاست. و جهت دیگر هم اینکه دختر در آینده قرار است مسئولیت مادرانه و همسرانه داشته باشد و پسر هم مسئولیت اجتماعی و سرپرستی خانواده را داشته باشد. به همین لحاظ باید آهنگ تربیتمان برای پرورش فرزند دختر و پسر تا حدودی متفاوت باشد. در عین حالی که هر دویشان انسان هستند باید کرامت انسانی و کرامت نفس پیدا کنند، هم عزیز داشته شوند و هم اینکه به‌مثابه‌ی یک انسان با مسئولیت‌های انسانی‌شان آشنا شوند.. امام سجاد علیه السلام فرمود: هنّ قواریر لا تُکَسِّروهنّ؛ دختران بلورند، آنها را نشکنید. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
هدایت شده از گروه سرود فطرس قم
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
با یه دل شکسته زخمای پینه بسته علی رفت🖤 🎙اشکان غفاری اینک شما و وحشت دنیای بی علی ♦️گروه سرود فطرس @fotros_sorood
جلسه هفدهم:👇 بشر یک قسمت از برنامه های زندگی و قوانین تکاملی اش با هدایت تکوینی خداوند اداره می شود. در آن موارد مانند حیوانات و حشرات احتیاج به معلم و مربی ندارند. معده در هضم غذا و کبد در جذب مواد غذایی معلم لازم ندارند و وظیفه خود را به خوبی میشناسند. تخمدان زن در آماده کردن یک تخم در هر ماه به طور متناوب و رحم در ساختن کودک و غده های پستان در تهیه شیر احتیاج به معلم و تربیت ندارند وظایف خود را از مدرسه خلقت فرا گرفته اند انسان برای حس گرسنگی و تشنگی، حس خستگی و میل به خواب، بلوغ و درک تمایل جنسی محتاج به درس خواندن و مدرسه نیست این واقعیتها را بدون مربی درک میکند. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه هجدهم:👇 در دو قسمت فرزندان بشر احتیاج به مربی و معلم دارند: ۱. یک قسمت مشترکات بین انسان و حیوان؛ ۲. یک قسمت مختصات انسان؛ برای هر یک به اختصار مثالهایی به عرض شما می رسانم. مشتركات: حيوانات بدون مربی دشمن زندگی و حیات خود را می شناسند و از آن می گریزند ولی بشر از راه تعلیم و تجربه دشمنان خود را میشناسد حیوانات از غذاهای لازم خود کماً و كيفاً بدون معلم آگاهند و بعلاوه بچه داری و تغذیه صحیح فرزندان خود را نیز میدانند ولی بشر پس از زحمات بسیار و تلفات بی شمار از مواد غذایی لازم خود آگاه شده و آنها و اندازه گیری کرده است و تغذیه کودکان بشر باید تحت نظر پزشک باشد. بچه گربه فاصله را به خوبی درک میکند و قدرت خود را نیز می شناسد. آنجایی که فاصله زیاد است و قادر به پرش نیست نمی برد، ولی کودکان بشر این امر را نمی فهمند و مکرر از بام های بلند به زمین افتاده و مرده اند. کره اسب خطر غرق در آب را می فهمد خود را در آب نمی افکند و شنیده نشده که کره اسبی روی نادانی در استخر دهستانی خفه شده باشد. این فرزندان بشرند که مکرر در حوضهای منازل به آب افتاده و مرده اند! حیوانات در امور بهداشتی و حفظ سلامت خود و کودکان خویش به تعلیم و تربیت احتیاجی ندارند، ولی بشر قدم به قدم دست نیازش به سوی علم و عالم دراز است و سلامت خود و فرزندن خود را با راهنماییهای او حفظ میکند. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه نوزدهم:👇 مختصات: در باطن انسان استعداد و قابلیت مخصوصی نهفته است که در هیچ حیوانی وجود ندارد این قابلیت است که در مدارج ایمانی و مراحل اخلاقی میتواند آدمی را به اوج اعلای ر انسانیت برساند و او را از هر پلیدی و ناپاکی محفوظ نگاه دارد در مجاری علمی و درک نوامیس خلقت انسان را حاکم بر جهان طبیعت کنند، کلیه نیروهای ارضی و موالید زمین را مطیع و فرمانبردار او نماید و به اجرام سماوی دست دراز کند و آنها را نیز مسخر نماید. ولی سرمایه منحصر به انسان در باطن بشر بصورت قابلیت و استعداد است و خود به خود هرگز ظاهر نمی شود، فقط در پرتو تعلیم و تربیت است که آن ذخایر عظیم از قوه به فعلیت می آید و قابل بهره برداری می شود. صداها و آهنگهای حیوانات که هر یک به منزله علامتی است احتیاج به تعلیم و تربیت ندارند ولی سختن گفتن که اولین و ساده ترین ظهور انسانیت است بدون مربی نمی شود. اگر بچه ای را از روز ولادت در تنهایی نگاه بدارند و با او حرف نزنند قطعاً قابلیت تکلم در او میمیرد و به فعلیت نمی رسد. سایر استعدادهای عالی انسان نیز فقط از راه تعلیم و تربیت بروز میکند. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه بیستم:👇 روایات بسیاری از اولیای گرامی اسلام درباره لزوم خودشناسی با عبارات مختلفی رسیده و آن را ریشه و اساس سعادت مردم معرفی کرده اند. در این بحث به بعضی از روایات اشاره می کنم: علی (ع) می فرمود: أَفْضَلُ الْمَعْرِفَةِ مَعْرِفَةُ الْإِنْسَانِ لِنَفْسِه بهترین معرفت برای انسان خودشناسی است. علی (ع) می فرمود: أَعْظَمُ الْجَهْلِ جَهْلُ الْإِنْسَانِ أَمْرَ نَفْسِهِ " بزرگترین نادانی ها برای بشر خود ناشناسی است. علی (ع) می فرمود: أَفْضَلُ الْعَقْلِ مَعْرِفَةُ الْمَرْءِ نَفْسَهُ فَمَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ عَقَلَ وَ مَنْ جَهِلَهَا ضَلَّ . بهترین تعقل فکر در خودشناسی است. کسی که خود را شناخت با چراغ عقل گمراهی می رود. راه سعادت خویش را پیدا میکند و آن کس که از خود غافل و بی خبر بود به مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدِ انْتَهى إلى غايَةِ كُلِّ مَعْرِفَةٍ وَعِلْمٍ " کسی که خود را شناخت به آخرین نتیجه علم و معرف نایل شده است. مَنْ لَمْ يَعْرِفْ نَفْسَهُ بَعْدَ عَنْ سَبِيلِ النَّجَاةِ وَ خَبَطَ فِي الضَّلال والجهالات. آن کس که خود را نشناسد از راه سعادت و نجات دور افتاده و به بیراهه گمراهی و نادانی دچار شده است. در این روایات پایه سعادت و اساس خوشبختی بر خودشناسی استوار شده است به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه بیست و یکم:👇 تربیت که معادل فارسی آن را پرورش دانسته اند - از مشتقات ماده «ربو» است که به معنای «برآمدگی» و «زیادی است؛ چنان که به بهره پول نیز «ربا» می گویند. همین معنای اصلی در مصدر باب افعال بی هیچ تغییری به جا مانده است؛ چرا که «ارباء» به معنای «زیاد کردن است: «يَمْحَقُ الله الرِّبَا وَ يُرْبى الصدقات؛ خداوند ربا را می کاهد و نابود میگرداند و صدقه ها را فزونی میبخشد. از سوی دیگر، از سخنان لغت شناسان و از بررسی کاربرد واژه تربیت و مشتقات آن در قرآن کریم و روایات چنین برمی آید که ماده یاد شده آنگاه که به باب تفعیل میرود هر نوع زیاد کردنی را در بر نمی گیرد؛ بلکه غالباً به معنای رسیدگی به امور موجود زنده دیگر - اعم از گیاه حیوان و انسان - برای دست یابی او به رشد و نمو ظاهری است. اگر این موجود زنده انسان باشد. معمولاً رسیدگی یاد شده به دوران طفولیت وی منحصر میشود با این همه نمیتوان قاطعانه ادعا کرد که میان کاربرد واژه تربیت برای گیاه، حیوان و انسان مشابهتی کامل برقرار است. به گونه ای که هنگام به کارگیری آن درباره انسان نیز تنها رشد و نمو جسمانی مورد نظر است. به هر حال قرآن کریم آنگاه که به زحمات پدر و مادر در دوران کودکی اشاره می کند. یکی از مشتقات واژه تربیت را به کار میبرد؛ چنان که برخی از روایات نیز تربیت را به هفت سال نخست زندگی اختصاص داده اند‌. به هر حال امروزه مقصود بسیاری از اندیشمندان مسلمان از واژه تربیت آنگاه که آن را در برابر تعلیم قرار میدهند و درباره انسان به کار میگیرند پرورش روحی و معنوی است. با این حال استفاده از تعابیری مانند تربیت بدنی نیز رواجی فراوان دارد. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه بیست و دوم:👇 چند نکته در مورد تربیت: الف) واژه تربیت درباره پرورش گیاه حیوان و انسان به کار می رود؛ اما کار یک صنعتگر در شکل تو بخشیدن به یک ماده بی جان را تربیت نمی گویند. این بدان دلیل است که پرورش مستلزم فعلیت بخشیدن به استعدادهای نهفته و شکوفا سازی آنهاست. در حالی که موجودات بی جان - دست کم بر اساس : فهم عرفي و همگانی ما چنین استعدادی ندارند. ب) در پرورش روحی و معنوی انسان کار مربی عموماً فراهم کردن زمینه هاست. بی تردید عوامل دیگری نیز در جهت دهی به افعال آدمی مؤثرند و در نهایت اراده و اختیار انسان است که کاری خاص را تحقق میبخشد و مؤلفه های علت نامه را کامل می سازد. ج) قرآن کریم برای اشاره به پرورش معنوی و اخلاقی از واژه «ترکیه» استفاده کرده است. چنان که با اشاره به اهداف بعثت می فرماید: «يُزكيهم ويُعلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَة تا پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد. این واژه اغلب بار ارزشی مثبت دارد و درباره آن نوع پرورش که اراده شخص پرورش یابنده در آن مؤثر است. به کار می رود. به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan
جلسه بیست و سوم:👇 مبانی تربیت واژه مینا که جمع آن مبانی است به معنای پایه، پی نهاد، بنیاد و زیر ساخت است ۱. از این رو، زیر ساختها و پی نهادهایی که به انسان هستی و معرفت مربوط و تربیت بر آنها استوار است. مبانی تربیت نام دارد. توضیح اینکه مبانی تربیت از ساختار و موقعیت ویژه انسان امکانات قابلیتها و محدودیتهای او و نیز از ضرورتهای آفرینشی و وجودی که حیات او را تحت تأثیر قرار میدهد۲، و همچنین از آموزه ها و داده های شناختی که تربیت بر آنها استوار است سخن میگوید. اکنون به منظور تجزیه و تحلیل اصطلاح مبانی تربیت ویژگیهای آن را یاد آور می شویم: ۱. مبانی تربیت گزاره هایی هستند که بیانگر بنیادهای تربیت اند و در ساحت تربیت مفاد آن گزاره ها به عنوان پینهادهای تربیت به حساب می آیند. این مبانی هر چند در دانش تربیت به عنوان اصول موضوعه اند اما در علوم دیگر به اثبات رسیده اند. ۲.‌پی نهادهای تربیت، از علوم و معارف گوناگون به دست می آیند؛ با این تفاوت که پاره ای از آنها ماهیت فلسفی و یا عرفانی، برخی صبغه علمی و تجربی و بخشی نیز جنبه دینی و وحیاتی دارند و از آموزه های علمی فلسفی عرفانی و دینی گرفته شده اند. ۳. بنیادهای تربیت هر چند در استخراج و برگزیدن اهداف اصول و روشهای تربیت و در سازواری و هماهنگی همه اینها با هم و به طور کلی در شکل گیری نظام تربیتی تأثیر گذارند، اما خود آن پی نهادها جنبه کاربردی و عملی ندارند. ۱. ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۰۶- ۵۱۲ نیز ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ج ۱، ص ۳۰۱- ۳۰۳ . ۲. شکوهی، مبانی و اصول آموزش و پرورش ص ۱۱۶ نیز پژوهشکده حوزه و دانشگاه، فلسفه تعلیم و تربیت، ص ۳۹۸ به کانال ملحق شوید 👇 @tarbiatkoodak_nojavan