#روضه_خوانی_امیرالمومنین_در_فراق_حضرت_زهرا_سلام الله علیها #فاطمیه #سخنرانی_ منبر #اولیاء_و_مربیان به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#تحلیل_هجده_خصیصه_عرشی_و_فرشی حضرت زهرا (سلام‎‎الله‌علیها) #فاطمیه pdf #سخنرانی_ منبر #اولیاء_و_مربیان به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

احادیث ناب فاطمی در باره حضرت زهرا سلام الله علیها #فاطمیه #سخنرانی_ منبر #اولیاء_و_مربیان به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد و بیست و چهارم: خشم کودکان توجه داشته باشید خشم کودک عکس العمل طبیعی آنهاست در مقابل حوادث خارجی، به عبارت دیگر باید گفت تغییرات خلق و خو در کودکان کم سن و سال به ویژه عصبانیت‌های سریع و شدید، جزئی از چرخه رشد طبیعی آن‌ها است. والدین باید در مرحله نخست وضعیت فرزند خود را درک کرده و سعی کنند ریشه‌های بروز خشم را شناسایی کنند. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد وبیست و پنجم: "سکوت والدین"بهترین راه پایان بخشیدن به خشم کودکان تاثیر گذارترین قسمت در خشم یک کودک همان قله عصبانیت است. هر چه این قله از نظر زمانی کمتر طول بکشد، خشم نیز سریعتر فروکش خواهد کرد. مطالعات نشان داده اند که هر گونه واکنش والدین به عصبانیت کودک، قله خشم را طولانی‌تر خواهد ساخت. توجه داشته باشید سکوت کردن در برابر عصبانیت و فوران آتش‌فشان خشم بچه‌ها به معنی هیچ کاری نکردن نیست. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد وبیست و ششم: با تشکر و قدردانی رفتار صحیح را برجسته کنید. پس از آن که فرزندتان آرام گرفت، از او قدر دانی کنید. حتی اگر کودک فعالیت تمجید برانگیز خاصی نیز انجام نداده است، همیشه میتوانید از او خاطر "بازگشت به آرامش" تشکر کنید. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد و بیست و هفتم: چرا فرزندم زیاد عصبانی می شود؟ برخی از مهم ترین دلایل عصبانیت و خشم در کودکان عبارتند از: 1. دیدن مشاجره های زیاد سایر اعضای خانواده 2. درگیر امتحانات بودن 3. مشکل در پیدا کردن دوست 4. قلدری و زورگویی 5. داشتن احساساتی مثل استرس، اضطراب و ترس در رابطه با موضوعی 6. مقابله کردن با تغییرات هورمونی در دوران بلوغ 7. طرد شدن از گروه همسالان 8. ناتوانی در برخورد مناسب با احساسات 9. تحمل کم و ناامیدی 10. نداشتن مهارت حل مشکلات بدون ناراحتی 11. ناتوانی در یادگیری 12. اوتیسم 13. احساسات حل نشده در کودکان مانند غم از دست دادن یکی از عزیزان یا طلاق به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد و بیست و هشتم: برخی عوامل عصبانیت برخی از کودکان، به ویژه کودکانی که حساس، بیش فعال یا دمدمی هستند، یا کودکانی که با محیط های جدید سازگار نیستند، بیشتر در معرض بروز کج خلقی و ابراز خشم هستند. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته صد وبیست ونهم: تاکتیک های پیشگیری از عصبانیت و کنترل خشم کودکان به جای اینکه مجبور شوید بعد از شروع بدخلقی آن را متوقف کنید، با رعایت این نکات از بروز آن جلوگیری کنید: 1. از قرارگیری در وضعیتی که بروز بدخلقی در آن محتمل است، خودداری کنید. برای این منظور سعی کنید کارهای روزمره خود را تا حد ممکن ثابت نگه دارید و 5 دقیقه قبل از تغییر عملکرد، به کودک هشدار دهید. 2. با کودک خود ارتباط برقرار کنید. توانایی او در درک سخنانتان را دست کم نگیرید. برنامه روز را به او بگویید و طبق آن عمل کنید تا وقوایع غافلگیر کننده را به حداقل برسانید. 3. وقتی برای انجام کاری بیرون می روید، به کودکتان اجازه دهید یک اسباب بازی یا یک خوراکی با خود بیاورد. این امر می تواند در مشغول ساختن او کمک کننده باشد. 4. مطمئن شوید کودکتان قبل از بیرون رفتن به خوبی استراحت و تغذیه کرده است تا با کوچکترین تحریک منفجر نشود. 5. وسوسه های خارج از حد مانند قرار دادن شکلات نزدیک زمان شام روی پیشخوان آشپزخانه را کنار بگذارید تا منجر به درگیری نشوند. 6. اندکی قدرت عمل به کودک خود بدهید. به کودکتان اجازه دهید خودش انتخاب کند که کدام کتاب را به ماشین بیاورد یا انتخاب کند برای ناهار پنیر کبابی یا کره بادام زمینی و ژله می خواهد. این انتخاب های کوچک تفاوت چندانی برای شما ندارد، اما این احساس را در کودک ایجاد می کند که گویی حداقل اندکی کنترل در زندگی خود دارد. 7. گاهی اوقات می توانید اندکی تسلیم شوید، به خصوص وقتی صحبت از چیزهای کوچک است. آیا ترجیح می دهید فرزندتان 15 دقیقه بیشتر تلویزیون نگاه کند یا 30 دقیقه به فریاد او گوش دهید؟ 8. حواس کودک را پرت کنید. توجه کودک خردسال زودگذر است و به راحتی قابل انحراف است. وقتی صورت کودک شما به عنوان نشانه، شروع به چین و چروک دار شدن و قرمز شدن می کند، قبل از اینکه به یک قشقرق کامل تبدیل شود، کتابی را باز کنید یا پیشنهاد رفتن به پارک را مطرح کنید. گاهی اوقات شوخ طبعی بهترین راه برای پرت کردن حواس است. یک شکیک بامزه درست کنید، جوک بگویید یا مبارزه بالش آغاز کنید تا ذهن کودکتان از آنچه او را ناراحت کرده است، دور شود. 9. روش های دیگر کنار آمدن با عصبانیت را به فرزند خود بیاموزید. به کودکانی که به اندازه ای بزرگ شده اند که بتوانند صحبت کنند می توان یادآوری کرد که به جای جیغ زدن از کلمات استفاده کنند. 10. کودک خود را به خاطر خوب بودنش تحسین کنید. وقتی او در شرایطی که معمولاً باعث عصبانی شدن او می شده است، خونسرد ماند، به او بگویید که کارش در کنترل عصبانیتش خوب بوده است. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

تکنیک های رفتار با نوجوانان  احساس گناه ممنوع از احساس گناه برای فشار به نوجوانان استفاده نکنید حتی اگر واقعاً احساس می کنید که آنها سزاوار سرزنش شدن هستند. به احتمال زیاد، آنها از قبل نسبت به کاری که انجام داده اند احساس بدی دارند. در عوض، در مورد نگرانی هایتان به آنها بگویید. راه‌های بالقوه بهتری را برای مدیریت این موقعیت‌های بحرانی انتخاب کنید. سخنرانی نکنید سخنرانی ها و نصیحت کردن عموما نتیجه معکوس دارند. نوجوانان اغلب نصایح و سخنرانی های شما را نمی فهمند یا نمی شنوند، به خصوص اگر قبلاً ناراحت شده باشند. ما باید کاری کنیم که فرزندانمان خودشان به نتیجه گیری درست برسند و راه حل های خودشان را پیدا کنند. این امر به تجربیات زندگی آنها اضافه می کند و باعث می شود نوجانان ما در آینده تصمیم گیری هوشمندانه ای داشته باشند. بگذارید نوجوان شما بداند که به او و توانایی هایش برای حل مشکلات اعتماد دارید. بگذارید خودشان سعی کنند مسائل را حل کنند و راه حل های خودشان را داشته باشند.  آرامش خود را حفظ کنید  البته که بله، ما باید آرامش خود را حفظ کنیم. اگر نتوانیم احساسات خود را کنترل کنیم، نوجوانان ما از احساسات منفی مان از جمله خشم، نا امیدی تاثیر می پذیرند. ما باید با آرامش اشتباهاتشان را گوشزد کنیم.  صبور باشید تا آرام شوند اگر نوجوانان شما هنوز در حالت استرس و هیجان هستند، از صحبت کردن در مورد مشکل فعلا خودداری کنید. تقریباً در این مواقع غیرممکن است آنچه را که شما می گویید، درک کنند. برای اینکه جوانان بتوانند کار درست را تمیز دهند، باید بتوانند در آرامش فکر کنند. هیچ کس نمی تواند در حالت وحشت تفکر کند. من به تو گفته بودم! در جلسات مشاوره نوجوان مشاهده می کنیم که والدین مدام می گویند هزار بار اینو گفته بودیم! این جمله را اینقدر تکرار نکنید. وقتی فورا گوشزد می کنید که قبلا هشدار داده بودید از خود راضی به نظر می رسید. بدین ترتیب نوجوانان شما دفعه بعدی که مرتکب اشتباه شوند، از درخواست کمک از شما منصرف می شوند. درعوض، برای تقویت نقش خود،به عنوان یک حامی فرزندتان این موضع «اشتباه کردن حق انسان است» را امتحان کنید. به‌عنوان راهنما، به تقویت تعاملات سازنده با فرزندتان کمک کنید تا مهارت‌های نوجوانانتان را در تحلیل صادقانه و تصمیم‌گیری بهبود دهید. به نوبه خود، این مهارت ها به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفسی را که هسته اصلی موفقیت آینده است، توسعه دهند. سوالات متداول نوجوانان چگونه می توانند از اشتباهات خود درس بگیرند؟ روی راه حل تمرکز کنید. مثال هایی از اشتباهات خود، عواقب و نحوه آموختن به نوجوان خود ارائه دهید. نوجوانان را تشویق کنید که مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرند و دیگران را سرزنش نکنند. از اشاره به اشتباهات گذشته نوجوانتان بپرهیزید. آیا اشتباه کردن نوجوانان خوب است؟ پاسخ کوتاه بله است. پاسخ طولانی این است که اگر فرزندانمان را از اشتباه کردن منع کنیم، آنها انتظار دارند به جای اینکه یاد بگیرند که چگونه کارها را خودشان انجام دهند، همه چیز را از ما یاد بگیرند. اشتباهات چیزی است که به ما امکان می دهد راه بهتری را انتخاب کنیم. اشتباهات ما را به سمت تفکر انتقادی و خروج از منطقه امن بی عملی هدایت می کنند. کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

روش های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان یکی از راهکار های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان داشتن رابطه مثبت با نوجوان هست. وقتی شما با نوجوان به گرمی و با محبت رفتار کنید باعث میشید که سلامت روان نوجوان تضمین بشه و اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعیش افزایش پیدا کنه.  احساساتی که بهش نشون می دید واقعی باشه. این باعث میشه که شما دوست فرزند تون بشید و بتونید از نزدیک روی رفتار نوجوان تون نظارت داشته باشید. تحقیقات ثابت کرده که مشارکت با فرزند و مشخص کردن حد و مرزها و انتظارات، باعث میشه که توانایی فرزند شما برای پایبند بودن به انتظارات افزایش پیدا کنه. نوجوان رو تشویق کنید مستقل فکر کنه. اینجوری نوجوان درباره خودش فکر خوبی پیدا می کنه و در برابر فشار ناسالم همسالاش بیشتر مقاومت می کنه. با دوستان فرزند تون آشنا باشید. اسم هاشون رو یاد بگیرید، اون ها رو به خونه دعوت کنید، باهاشون گفت و گو کنید و با خانواده هاشون آشنا بشید. این نکنه مهم هست که شما به عنوان والدین به دوستان نوجوان تون توهین نکنید. چون اون وقت به انتخاب ها و شخصیت فرزند خودتون توهین کردید و این کار باعث دوری شما از نوجوان تون میشه. دنیا رو از دید نوجوان ببینید و بفهمید که چرا این دوست ها رو انتخاب کرده. این مورد خیلی مهمه. هنگام صحبت و تعامل با نوجوان سعی کنید به معنی واقعی نوجوان رو درک کنید. گاهی ما وقتی حرفی رو از نوجوان (و اصلا از هر کس دیگه ای) می شنویم برحسب تجربیاتمون یا طوری که خودمون عمل می کنیم، سریعا کار اون رو ارزیابی یا بازجویی می کنیم، سریعا پند و اندرزهامون رو تحمیل می کنیم یا رفتار اون رو تعبیر و تفسیر می کنیم. بدون اینکه اول از همه برای ایجاد تفاهم واقعا تلاش کرده باشیم. اصلا ببینید که واقعا نگرانی تون راجع به دوستان فرزند تون به جا هست یا نه!! در آخر به نوجوان خودتون یاد بدید که همون قدر که عضو گروه بودن مهم هستش، قدرت تصمیم گیری و استقلال هم مهمه و همیشه به فرزند تون یادآوری کنید که عاشقش هستین و برای شخصیتش ارزش قائل میشین. راستش دقیقا بروز اختلاف بین نوجوانان و والدین وقتی شروع میشه که والدین به دوستی های سالم بین نوجوان ها شک می کنن و شروع به چک کردن، سوال و جواب یا توهین می کنند. کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

#فاطمیه #روضه_حضرت_مادر کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

#معرفی_مقاله #خانواده 💠 اﻟﮕﻮﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﺣﻀﺮت زﻫﺮا (سلام الله علیها) در ﺧﺎﻧﻮاده کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند (قسمت دوم ) توانایی سوم: خوشبخت بودن! شاید باورش سخت باشد که خوش‌بختی یک حادثه نیست که در زندگی رخ می‌دهد. بلکه خوش‌بختی یک توانایی است که باید آن را بیاموزیم. به همین دلیل افراد مختلف در جوامع مختلف درک متفاوتی از خوش‌بختی دارند. اگر فرزند خود را با توجه بیش‌ازحد، نوازش و هم‌بازی‌شدن با او خوشحال کنید، به او می‌آموزید که برای خوش‌بختی به دیگران وابسته باشد. اگر با هدیه، اسباب‌بازی و لباس او را خوش‌حال کنید، او در اشیا به دنبال خوش‌بختی خواهد گشت. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. اما می‌توانید به او بیاموزید که خوش‌بختی در درون او است. او می‌تواند در تنهایی خود بازی کند، کتاب بخواند، سریال ببیند، نقاشی کند، به خیال‌پردازی بپردازد و بیاموزد که تنهایی هم می‌شود خوش‌بخت بود. خوش‌بخت بودن به ابزار و لوازم رنگارنگ نیاز ندارد. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. برای او بهترین الگوی خوش‌بختی شما هستید. اگر او ببیند شما با خرید ماشین نو خوشحال می‌شوید می‌آموزد که خوش‌بختی در گرو خرید ماشین جدید است. اگر از تماشای غروب و نوشیدن چای احساس خوش‌بختی کنید، او هم این عادت را می‌آموزد. توانایی چهارم: پذیرش دیگران احتمالا شما و خواهرها و برادرهایتان از نظر فیزیکی و فرهنگی شباهت‌هایی داشته باشید. دوستان و نزدیکان شما هم به‌احتمال‌زیاد روحیاتی نزدیک به خودتان دارند. اگر کودک شما همیشه در این محیط قرار بگیرد، فکر می‌کند تمام آدم‌های طبیعی باید از این جنس باشند. او نمی‌تواند آدم‌هایی با ظاهر یا روحیات متفاوت را درک کند و بپذیرد. بهتر است او را در معرض آدم‌های متفاوت قرار دهید. آدم‌هایی با جنسیت، نژاد و سلایق متفاوت. خارجی‌ها، ایرانی‌ها، جنوبی‌ها و شمالی‌ها، آدم‌های کوتاه و بلند، چاق و لاغر. به او بیاموزید که متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. کسی که معلولیت یا محدودیتی دارد، به توانایی‌هایی مجهز است که ما از آن بی‌بهره‌ایم. کودکی که در معرض آدم‌های متفاوت از جنسیت، نژاد و سلایق مختلف قرار می‌گیرد، می‌آموزد متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. فرزندی که با این روحیه بزرگ شود می‌تواند در محیط کار راحت‌تر آدم‌های مختلف را قبول کند، با خارجی‌ها به تجارت بپردازد، روابط شخصی و کاری بسازد و موفقیت خود را تضمین کند. بهترین شیوه برای یاددادن این مهارت، آموزش عملی است. اگر خودتان در مقابل او آدم‌های متفاوت را طرد کنید، او هم توان پذیرش دیگران را از دست می‌دهد. اگر دوستانی از طیف‌های مختلف داشته باشید، او هم توانایی پذیرش تفاوت را پیدا می‌کند. کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند تعداد مهارت‌هایی که یک کودک نیاز دارد تا به فردی قدرتمند، مستقل و ستودنی تبدیل شود خیلی زیاد است. بااین‌حال صفاتی وجود دارند که معمولا در کودکان سرکوب می‌کنیم. صفاتی که در رشد اجتماعی و اقتصادی آن‌ها تاثیر زیادی خواهد داشت. توانایی اول: سوال پرسیدن بچه‌ها مدام سوال می‌پرسند. این چیست؟ او کیست؟ چرا این‌طور است؟ چطور کار می‌کند؟ بعد از مدتی ما کلافه می‌شویم و می‌گوییم «نمی‌دانم، این‌قدر سوال نپرس.» حواسمان نیست که با این جواب داریم یکی از مهم‌ترین مهارت‌های کودک خود را از بین می‌بریم. سوال پرسیدن تنها به «چیست» و «چطور است» خلاصه نمی‌شود. کودک باید بتواند از ما سوال بپرسد. چرا به این مهمانی می‌رویم؟ چرا دیر غذا می‌خوریم؟ چرا تلویزیون جدید نمی‌خریم؟ این توانایی به کودک شما یاد می‌دهد که در آینده پرسشگر باشد و از مقامات بالاتر از خود سوال کند. توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». ممکن است جواب خیلی از سوال‌های او را ندانیم. می‌توانیم با صبر و حوصله بگوییم «نمی‌دانم، بیا از گوگل بپرسیم.» یا «بیا با هم یک کتاب در این مورد بخوانیم.» به‌این‌ترتیب علاوه بر روحیه پرسشگری، توانایی یافتن پاسخ سوالات ساده را هم به او می‌دهیم. همچنین به او یاد می‌دهیم که اگر جواب یک سوال را نمی‌داند نباید از خود یک جواب بسازد. بلکه می‌تواند قبل از پاسخ دادن به سوال‌ها در مورد آن‌ها تحقیق کند. توانایی گفتن «نمی‌دانم» توانایی مهمی است؛ اما توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». توانایی دوم: مدیریت پروژه شاید به نظر برسد که مدیریت پروژه برای کودک زیادی دشواری است؛ اما منظور ما از پروژه، پروژه فرستادن انسان به مریخ نیست. آماده شدن برای مهمانی، جمع‌کردن وسایل سفر، تمیز کردن انباری و خرید لباس نو هم پروژه هستند. در برخی از پروژه‌ها می‌توانید او را با بچه‌های دیگر (فامیل، دوست یا خواهر-برادر) همراه کنید. به این شکل او می‌آموزد که در یک پروژه با دیگران همکاری کند. سپردن وظایفی که در حد توان کودک باشد، حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن به او می‌دهد. ابتدا پروژه را برای او تعریف کنید. بعد پروژه را به وظایف کوچک‌تر تقسیم کنید. وظایف را روی یک کاغذ بنویسید. هر مرحله که انجام شد در مقابل وظیفه یک تیک بگذارید. به او نشان دهید که با انجام یک‌رشته از وظایف ساده می‌تواند یک پروژه پیچیده را به پایان برساند. اگر خودتان درگیر یک پروژه هستید، اجازه دهید فرزند شما بخش کوچکی از آن را بر عهده بگیرد؛ مثلا اگر درگیر پروژه تالیف پایان‌نامه هستید، می‌توانید او را مسئول مرتب‌کردن کاغذ‌ها کنید. سپردن وظایفی که در حد توان او باشد به او حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن می‌دهد. ادامه دارد... کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

برای ایجاد تفکر انتقادی در کودکان چه کار کنیم؟ واقعیت آن است که تفکر انتقادی بیش از هر چه باید در مدارس پرورش و شکوفا شود. ما پدر مادرها باید بتوانیم زمینه تفکر انتقادی را در بچه هایمان مهیا کنیم.   انجمن فلسفی اروپا برای پرورش تفکر انتقادی در کودکان توصیه‌هایی دارد که بسیار کاربردی و نتیجه‌بخش است؛ اگر که آنها را با آگاهی و شناخت و به گونه‌ای مؤثر به کار گیریم: 1- زودتر دست به کار شوید: هر چند ممکن است کودکان خردسال برای فرا گیری دروس زندگی در قالب منطق رسمی آمادگی کافی نداشته باشند، اما شما می توانید روند ساده نتیجه‌گیری را به آنها آموزش دهید. تنها لازم است با فرزندتان گفت و گوهای رفت و برگشتی انجام دهید.  برای مثال اگر مایل به شرکت در برنامه‌ای خاص یا پوشیدن لباس منتخب شما نیست، از او بخواهید دلایل خود را برایتان توضیح دهد.  با این تمرین کودک به مرور زمان می‌آموزد که علاوه بر ریشه‌یابی نتیجه‌گیری‌های خود، علل ذکر شده توسط دیگران را هم ارزیابی کند. پس به او فرصت تصمیم‌گیری بدهید و درهنگام تصمیم گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست می‌داند عملی کند. به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنمایی‌های لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید. - تعصب و اجبار به خرج ندهید: آموزش تفکر انتقادی نیازمند ارائه یک سری دستور العمل های مشخص به کودکان و ملزم ساختن آنها با پیروی از این متدها است. اما باید مراقب باشید که در این حیطه هیچ گونه رفتار تعصب آمیز و یا توام با اجبار از خود نشان ندهید. اگر کاری را از کودک خود می‌خواهید، همیشه دلیل آن را نیز شرح دهید. - کودکان را به پرسش تشویق کنید: پرسش اساس تفکر انتقادی است. پرسشگری توانمندی ذهنی کودکان را افزایش می‌دهد و یادگیری را برای آن‌ها مفرح و مهیج می کند. از طریق پرسش کردن، کودکان نقش فعال بیشتری در تفکر نقادانه و استدلال پیدا می‌کنند. پس: کودکان را به پرسش کردن و پرسش‌های بیشترتشوبق کنید؛  از کودکان پرسش‌هایی بپرسید که می‌دانید جوابشان را می‌دانند. اجازه دهید آن‌ها احساس کنند که خودشان جواب را یافته‌اند؛  فضای یادگیری را برای ایده های که آن‌ها می دهند باز بگذارید. اجازه دهید تا آن ها از تجربه ایده های جدید راحت باشند و از خطا کردن، نترسند؛  جواب اشتباه را به عنوان یک فرصت یادگیری تلقی کنید. هرگز کودک خود را به خاطر جواب اشتباه سرزنش نکنید؛  همواره به پرسش‌ها کودکانتان با اشتیاق پاسخ دهید؛  به یاد داشته باشید پرسش‌هایی که با "چه"، "کدام"، "کجا" پرسیده می‌شوند، حافظه را تحریک می‌کنند و پرسش‌هایی که با "چرا"، "چطور" و "چگونه" همراهند، تفکر را تحریک می کنند. پس در سوال از کودکان از چرا، چطور و چگونه بیشتر استفاده کنید. - از فرزندتان بخواهید که توضیحات و راه حل‌های جایگزین را نیز در نظر بگیرد: بسیاری از مشکلات پیچیده تر از تصور ما هستند و به همین علت ممکن است نیازمند بیش از یک راه حل باشند. اگر کودکان بتوانند راه حل‌های مختلفی را برای یک موضوع واحد در ذهن خود طراحی کنند، تفکر منعطف‌تری برای حل مسائل خواهند داشت. - در مورد تعصب و تبعیض صحبت کنید: حتی کودکان 6 ساله نیز به خوبی می‌توانند درک کنند که احساسات و انگیزه‌های انسانی بر قضاوت‌های ما تاثیر می‌گذارند. به آنها بگویید و نشان دهید که تعصب و تبعیض عوامل مخربی هستند که می‌توانند از به دست آمدن نتیجه مطلوب و مورد انتظار جلوگیری کنند. تعصب و تبعیض را با مثال های ساده به آنها بیاموزید. - از کودکان بخواهید تا افکارشان را بلند بیان کنند: بیان کردن افکار و ایده هایی که بچه ها در ذهن دارند باعث می شود تا آنها روش فکر کردن و نحوه یادگیری آن‌ها را بهتر بفهمید و در ضمن اعتماد به نفس بیشتری در بیان افکار و عقاید خود پیدا کنند. - به عقاید کودکان احترام بگذارید:  اجازه دهید بچه ها عقاید و نظر خود را داشته باشند. این شاید یکی از زیربنایی‌ترین و در عین حال مشکل‌ترین بخش آزاداندیشی و مهیا شدن بستری برای تفکر انتقادی است. در واقع زمانی که کودکان شما در منزل تجربه داشتن عقاید و نظراتی متفاوت با والدین و پذیرش آن از سوی والدین را تجربه می‌کنند به گونه‌ای زیربنایی پذیرش عقاید مخالف و نظرات متفاوت دیگران را در خود نهادینه کرده‌اند. پس آن‌ها عقاید خودشان را داشته باشند حتی اگر با عقاید شما متفاوت یا مخالف باشد و به نظراتشان احترام بگذارید و اگر قرار است با آن مخالفت کنید حتما با استدلال همراه باشد. کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

تکنیک های افزایش اعتماد به نفس نوجوانان ایجاد تنوع در فعالیت ها و علاقه مندی ها نوجوانانی که درگیر فعالیت های مختلف و انجام کار های ورزشی و فرصت های گوناگون هستند، اعتماد به نفس بالاتری پیدا می کنند. پس همانطور که نمناک خاطرنشان کرده است سعی کنید برای انجام فعالیت ها و علاقه ای که دارد تنوع ایجاد کنید تا بتواند آزادی عمل داشته باشد. زمانی که در کار مورد علاقه خود پیشرفت کند، قطعاً عزت نفس او بیش از پیش، افزایش پیدا می کند. کاهش پند و اندرز می دانید که اصلا راحت نیست یک گوشه بنشینید و مدام اشتباهات فرزندانتان را شاهد باشید اما خواهشاً خودتان را کنترل کنید. مراقب باشید که بیش از حد پند و اندرز ندهید. تا جایی که می توانید کمتر به او توصیه کنید. مگر این که احساس کنید جسم و روحش در معرض خطر قرار گرفته است. پس سعی نکنید که خودتان مشکلات فرزندانتان را حل کنید. اجازه دهید که او هم کمی درگیر سختی های زندگی باشد تا بتواند از پس آن ها بهتر بر بیاید. گوش کردن باید رابطه خود را با نوجوان قوی نگه دارید و حس خود ارزشی را در او افزایش دهید و حرف های او را با دقت گوش دهید. روی چیز هایی که می گوید و نظراتی که می دهد، تمرکز داشته باشید. حدس و گمان های خودتان را کنار بگذارید و قضاوتش نکنید. درخواست برای پیشنهاد و یا توصیه خانواده ها معمولاً بیش از نوجوانان با چالش های زندگی مواجه هستند. پس سعی کنید در این لحظات به فرزندان خود کمک کنید و چالش های پیش رو را با آن ها در میان بگذارید و اشتباهات تان را در شرایط مختلف بپرسید. سپس از آن ها پیشنهاد بگیرید و نظر آن ها را جویا شوید. با انجام این کار نه تنها رابطه نزدیکتری با او پیدا می کنید، بلکه اعتماد به نفسش را افزایش می دهید. افزایش اعتماد به نفس خودتان نوجوانتان مدام در حال نگاه کردن به شماست. اگر او ببیند که شما با اعتماد بنفس بالا با شرایط مواجه می شوید و چالش ها را کنار می گذارید و نسبت به خودتان حس خوبی دارید، در نتیجه از شما یاد می گیرد. پس سعی کنید قبل از هر چیز اعتماد به نفس خودتان را افزایش دهید تا بتوانید الگوی مناسبی برای فرزندتان، چه در سنین کودکی و چه در سنین نوجوانی باشید کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj

برای کودکان خود یک الگوی خوب باشیم کودکان مشغولیت‌های ذهنی و درگیری‌های ما را ندارند، بنابراین در ذهنشان فضا و جای بیشتری برای توجه به اطراف و تقلید از والدین خود دارند. به عبارت دیگر، تمام حواس آنها به رفتار و گفتار شماست و هر کاری شما بکنید و هر چه بگویید، به زودی همان را از کودکتان دریافت خواهید کرد. برخورد خوب و خوش‌رفتاری شما با کودک به او یاد می‌دهد چطور با شما و دیگران رفتار کند. اگر شما دروغ بگویید، کودکتان هم شروع به دروغ گفتن خواهد کرد. اگر فردی خوش‌صحبت باشید، خواهید دید که فرزندتان هم شیرین‌زبان خواهد بود. فراموش نکنید که ثابت‌قدم بودن در رفتار خوب نیز ملاک است، یعنی اگر توقع دارید همیشه کودکتان راست بگوید، خودتان هم نباید یک بار راست بگویید و یک بار دروغ! به بچه‌ها کمک کنیم حرف بزنند، با ما صحبت کنند تا در آینده دچار انکارهای مختلف شخصیتی و خودسانسوری نشوند، آرزوها و بهشت کودکی‌شان همیشه همراهشان بماند و قربانی کنش و عملکردهای مداوم بازدارنده با اثرهای بد نباشند. به لحنمان دقت کنیم لحن حرف زدن شما اثر مشخصی با یادگیری حرف زدن کودکتان دارد. اگر با کودکی که پرخاشگری می‌کند یا مدام ناله می‌کند که بچه‌های نوپا بر حسب طبیعتشان این رفتار را خواهند داشت، با لحنی تند و پرخاشگر صحبت کنید، نتیجهٔ کار مشخص است؛ اوضاع فقط بدتر خواهد شد! پس وقتی کودک آرام شد با او حرف بزنید. همچنین بالا و پایین شدن تن صدای شما باید بسیار هماهنگ و متناسب با موقعیت باشد، پس اگر همیشه با داد و فریاد حرف می‌زنید باید این عادت را ترک کنید، چون شاید فرزندتان هم به شما نگاه می‌کند و کار شما را تقلید کرده است. حرف زدن منجر به فکر کردن می‌شود. فکر کردن می‌تواند باعث ایجاد خلاقیت درونی یا محدودیت فکری شود. سبک فکری افراد آموختنی و یادگرفتنی است که در دوران کودکی شکل می‌گیرد و هر کودکی شیوهٔ فکر کردن را از والدینش می‌آموزد. کودک را تهدید نکنیم هرگز کود خود را با کلمه‌ها و شیوه‌های مختلف کم و زیاد تهدید نکنید. قرار نیست کودکمان را مطیع و بدون هیچ ‌نظر و عقیده‌ای تربیت کنیم، برعکس، لازم است به کودکان فرصت اندیشیدن و اشتباه کردن بدهیم. تهدید کردن کودک باعث خواهد شد تا اعتمادبه‌نفس او از بین برود و در آینده هم در درون خودش و هم در ارتباط با دیگران دچار مشکل شود. حواسمان به صحبت کردن با دیگران هم باشد. به همسرمان چه می‌گوییم؟ چگونه در مورد همسایه حرف می‌زنیم؟ هنگام رانندگی در مورد خودرویی که کاری غلط را انجام می‌دهد با چه الفاظی صحبت می‌کنیم؟ تمام اینها را کودک ما یاد خواهد گرفت! کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_noj