✅تربيت انسان 🔶استاد علی صفایی حائری: تربيت انسان نمى‌تواند مسخ او و پوك كردن او و غلتاندن او باشد. هر گونه تربيتى كه با دست خودم تحقق نگيرد و با انتخاب من همراه نباشد، در واقع مسخ كردن من و نفى كردن من حساب مى‌شود. و اين است كه تربيت‌هاى تلقينى و تقليدى و تحميلى و سنتى ارزش نخواهند داشت، حتى ضد ارزش هستند و عامل نفى انسان و آخر سر هم باعث عصيان و طغيان او. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی ج۱ ص۳۹ 🌿

✅ما مكتبى را مى‌خواهيم كه... 🔶استاد علی صفایی حائری: ما مكتبى را مى‌خواهيم كه انسان را زياد كند، نه فقط‌ علم و عقل و ثروت و... او را؛ انسان را زياد كند تا او بتواند به استعدادهاى تكامل يافته‌اش جهت بدهد و آن‌ها را رهبرى كند؛ كه زياد شدن انسان و رشد انسان؛ يعنى همين جهت دادن به خويشتن و رهبرى كردن خويش. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی ج۱ ص۱۷ 🌿

✅ كسانى مى‌توانند مربى انسان‌ها باشند كه 🔶استاد علی صفایی حائری: كسانى مى‌توانند مربى انسان‌ها باشند كه به دردها و درمان‌ها و به وضع روحيه‌ها آگاهى داشته باشند. آگاهى از دردها و درمان‌ها را بايد از وحى - از كتاب و سنت -بدست آورد؛ چون اوست كه از استعدادهاى انسان و قلمرو استعدادهاى او و از قانون‌هاى حاكم بر اين دو آگاه است و درگيرى‌ها و دردها و درمان‌ها و راه حل‌ها را مى‌شناسد. براى شناخت روحيه‌ها مى‌توان از تجربه و برخورد، از آموزش و تعلم و از لطافت روحى و فرقان استفاده كرد. اين فرقان، روحيه‌ها را از يكديگر جدا مى‌كند و وضع و زمينه و طرز برخورد را مشخص مى‌نمايد؛ چون همه را نمى‌توان با يك چوب پيش برد و با يك روش تربيت كرد. مربى به وحى و فرقان نيازمند است. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی ص۵۵ 🌿