سوره ی نساء ا﷽ وَ لَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَ ارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَ اكْسُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا و اموالتان را که خدا مایه ی قوام و برپایی [ زندگی] شما گردانیده؛ به سبک مغزان ندهید، ولی آنان را از درآمد آن ،بخورانید و لباس بپوشانید و با آنان به صورتی شایسته و پسندیده سخن گویید. آیه ۵ https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0

نکته های آیه ۵ سوره نساء ۱- سفیه، از تصرّف در مال خود ممنوع است. «لاتؤتوا السفهاء» ۲- مالى که سبب برپا ماندن جامعه است، نباید در اختیار سفیه باشد. «اموالکم التى... قیاماً» ۳- حاکم شدن سفیه حتّى بر اموال خود، ضربه‏ى اقتصادى به جامعه است و جامعه نسبت به اموال شخصى افراد حقّ دارد. «اموالکم» به جاى «اموالهم» ۴- در برخوردها، به مصالح اقتصادى جامعه و رشد فکرى افراد باید توجّه کرد، نه عواطف و ترحّمی گذرا. «لاتؤتوا السفهاء اموالکم» ۵ - مال و ثروت، قوام زندگى و اهرم #نظام است. «جعل اللّه لکم قیاماً» ۶- سرمایه نباید راکد بماند. اموال یتیمان و سفیهان هم، باید در مدار #تولید و سوددهى قرار گیرد و از درآمدش زندگى آنان بچرخد، نه از اصل مال. «وارزقوهم فیها» به جاى «منها»

سوره ی نساء ا﷽ وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَ لَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَ بِدَارًا أَنْ يَكْبَرُوا ۚ وَ مَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَ مَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَ كَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا و #یتیمان را [نسبت به امور زندگی] بیازمایید تا زمانی که به #حدّ_ازدواج برسند، پس اگر در آنان #رشد لازم را یافتید اموالشان را به خودشان بدهید. و آن را از [ ترس ] آنکه مبادا به سن رشد رسند [ و از شما بگیرند] به اسراف و شتاب مخورید. و [از سرپرستان ایتام ] آنکه توانگر است باید [از تصرّف در مال یتیم به عنوان حق الزحمه] خودداری کند؛ و هر که تهیدست است به اندازه ی متعارف مصرف نماید؛ و هنگامی که خواستید اموالشان را به خودشان بدهید؛ بر آنان #گواه بگیرید؛ و خدا برای محاسبه کافی است. آیه ۶ https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0

سوره ی نساء ا﷽ وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا چون هنگام تقسیم کردن ارث، خویشاوندان و یتیمان و مستمندان حاضر شدند، چیزی از آن را، به ایشان بدهید، و با آنان، سخنی شایسته و پسندیده گویید. آیه ۸ https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0

سوره ی نساء ا﷽ وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا كسانى كه اگر فرزندان ناتوانى از خود به يادگار بگذارند [از ستم ديگران] بر آنان مى‌ترسند، بايد [از ستم درباره‌ی يتيمان مردم] بترسند! و از [مخالفت] خدا بپرهيزند، و سخنى استوار بگويند. آیه ۹ https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0

🕊پیامبر صلی‌الله علیه و آله: بر یتیمان مردمان تَرحّم کنید تا بر یتیمان شما ترحم نمایند. 💌دُرج‌گهر، ص ٤٥

🕊مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام: کسی که حقوق یتیمان را مراعات کند؛ حقوق فرزاندان او نیز مراعات خواهد شد. 💌فهرست غرر، ص ٤٣١