با که گویم غم دل را، که تو دلدار منی
در غم و شادی و اندوه و اَلَم، یار منی
محرمی نیست که مرهم بنهد بر دل من
جز تو، ای دوست! که خود محرم اسرار منی
صلی الله علیک یا اباعبدالله
ارباب مهربونم ♥️حسین(ع)
💫شب تون
راهتون
وعاقبتتون حسینی 💫
🌹@tarigh3
|
تا کی نصیب ماست اَرَی الخَلق ولا تُری
کی میشود نوای «اَنا المَهدی» ت را
از سمت کعبه بشنوم ای جانِ جانِ جان
«عَجّل عَلی ظُهُورِکَ یا صاحِبَ الزّمان»
#ان_شاالله ..
#الّلهُـمَّعَجِّــلْلِوَلِیِّکَـــالْفَـــرَج
تعجیل در فرج مولایمان صلوات 🌷
شبتون مهدوی💚
التماس دعا 🙏
🌹@tarigh3
🌟🌿
خدای مهربانم!
ای که هستیام، وجودم و زندگیام برای توست!
کاری کن چشمانداز زندگانیام تنها خودت باشی و خودت!
مرا از شر چشم دوختن به زندگی بندگانت رها کن!
مرا برای خودت بخواه!
نگاهم را به سمت خودت بگردان!
کاری کن انتخابم، تصمیمم، سلیقهام، همه و همه فقط بر مدار خودت بچرخد؛ نه بر مدار بندگانت!
🌟🌿
🌹@tarigh3
سلام امام زمانم💚
🌸السلام علیک یا ربیع الأنام و نضره الأیام
🌸سلام بر تو ای بهار خلایق و خرمی روزگاران
🌿سبز سبز،
جان ما و جای تو!
گرم گرم،
قلب ما و دستان تو ...
چه شادمانه جان و دلم را برای آمدنت مهیا کردهام!
بهارِ جانها!
🌿طراوت هدیهای است که به یمن قدوم تو نصیب زمین خواهد شد!
تو شکوفهی کدامین باغی که با تو چهار فصل دنیا بهار میشود؟!
#الّلهُـمَّعَجِّــلْلِوَلِیِّکَـــالْفَـــرَج
🌹@tarigh3
تنها نه ما، به فضل خدا، خاندانتان
ایل و تبارمان همگی را خریدهاند
با یک سلام، درد دلم می شود تمام
گویا که از بهشت به ما جان دمیدهاند
السلام علیک یا مولای
یااباعبدالله الحسین ♥️
صبح زیباتون حسینی 💚
🌹@tarigh3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🥀پست ویژه شهیدانه
✦🌺❥🥀🕊❥🌺✦
🔸️دوکوهه محلی است که عبد با معبود پیمان وفاداری میبندد..
🌹شهید دکتر محمد علی رهنمون
..رفیق شهید،شهیدت میکند..🕊
شادی روح شهدا صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم💐🌸💐
16.2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بچگی مداحهای حسینیه معلی😂
فقط نجم الدین شریعتی😁
🌹@tarigh3
یقین کنید که روزی به چشم خواهم دید
پیاده می روم آخر به کربلای حسن (ع)
جاااااانم امام مجتبی (ع)💚
.
❣آیه ای در قرآن ست که میگوید
خدایا، من به هر خیری از جانب تو برسد سخت نیازمندم.
قال ربِّ انِّی لِما اَنزلتَ الیَّ مِن خیرِِ فقیر
من فکر میکنم با همین آیه میتوان سالها عشق بازی کرد.شما فکرش را بکن که به پادشاه بگویی هرچه از گنجینه ات به من برسد به آن راضی ام اگر یک سکه باشد یا یکگنج بزرگ
همین که از خزانه ی تو باشد
و دست تو به آن بخورد مرا کافی ست
یعنی میخواهم بگویم مقدارمهم نیست همان که از تو می رسد عالیست
من عاشق این آیه هستم هر روز در زمانهایی که خوشم یا ناخوش زیر لب زمزمه اش میکنم
من به هر خیری که از جانب تو باشد سخت نیازمندم،سخت محتاجم.
چرا این آیه را دوست دارم؟
چون فکر میکنم عشق همین است
در واقع رابطه با خدا باید همین باشد اینکه بپذیری از او فقط خیر برمی آید
و مقدارش هرچه باشد بازهم خوب ست و خیر
پس هر روز که از خواب بیدار شدی منتظر رسیدن وعده ی خیرت باشی🍃🍃🍃🍃
🌹@tarigh3
کانال طریق الشهدا 🇮🇷🇵🇸
🍂 🔻 گلستان یازدهم/ ۱۱۸ زهرا پناهی / شهید چیت سازیان نوشته بهناز ضرابی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
🍂
🔻 گلستان یازدهم/ ۱۱۹
زهرا پناهی / شهید چیت سازیان
نوشته بهناز ضرابی
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
🔸 چشمم افتاد به پشت پنجره.
توی ردیف درختهای سبز و بلند علی آقا و امیر آن دورها بودند، توی دل آسمان. اتاق بوی غم گرفته بود. باورم نمیشد منصوره خانم به این زودی ما را تنها گذاشته باشد. پرستارها ما را از اتاق بیرون کردند. دستگاه احیا را آوردند. شوک دادند. چند پزشک دویدند به طرف اتاق اما کمی بعد از توی راهرو ناباورانه دیدم که شلنگها و سیمها را از منصوره خانم جدا کردند.
هر چند روزها همیشه مثل برق و باد میگذرد، اما آن سالها سخت ترین سالهای زندگی ام بود و لحظه به لحظه اش به سختی میگذشت. بعد از فوت منصوره خانم سخت تر هم شده بود. تنهاتر شده بودیم.
بعد از شهادت علی آقا، آقا ناصر و حاج صادق خانه ای مشترک گرفته بودند و با هم زندگی میکردند. همیشه آخر هفته من و علی جان پیش آنها میرفتیم. بعد از فوت منصوره خانم این برنامه ادامه داشت. مخصوصا اینکه حاج صادق هم به دلیل بیماری ارثی کلیه هایش را پیوند زده بود. میرفتیم برای احوال پرسی. اما با رفتن منصوره خانم تکیه گاه محکمی را از دست داده بودیم. با این حال، روزگار با سختی میگذشت. غم با درد تنهایی و دلتنگی.
سال ۱۳۷۷ علی جان یازده ساله بود و کلاس پنجم درس میخواند. چند ماهی میشد که مریض بود. معده درد داشت و حالت تهوع. با این اوضاع هر بعد از ظهر کار من و مادر درآمده بود. هر روز سراغ یک دکتر متخصص میرفتیم. تشخیص چند دکتر بعد از انجام سونوگرافی و آندوسکوپی و عکس رنگی اعلام شد بیمار زخم اثنا عشر دارد.
از شنیدن این خبر دنیا بر سرم خراب شد. علی جان را توی پر قو بزرگ کرده بودیم. چقدر مواظب همه چیز او بودیم.
چرا باید این طور میشد!
سالگرد علی آقا نزدیک بود. علی آقا چهارم آذرماه شهید و هشتم به خاک سپرده شده بود. به همین دلیل هر سال بین چهارم تا هشتم آذر برایش سالگرد میگرفتیم. اگر یکی از این روزها پنجشنبه یا جمعه بود، نور علی نور میشد. مادر در حال تدارک کارهای سالگرد بود. خانه را تمیز میکرد. مبلها را جمع کرده بود. استکان و نعلبکیها، بشقاب و کارد و نمکدانها را میشست. کلی هم مهمان دعوت کرده و سفارش میوه و حلوا داده بود. آن روزها اوج بیماری علی جان هم بود. این اواخر طوری شده بود که حتی یک لیوان آب هم از گلویش پایین نمیرفت. چهارم آذرماه مراسم سالگرد را به هم زدیم و انداختیم برای هشتم. چاره ای نداشتیم. آخرین دکتری که رفته بودیم بعد از انجام آزمایشهای مختلف گفته بود: توی عکس زخم کوچکی در اثنا عشر دیده میشه زودتر بیمار رو ببرید تهران.
ششم آذرماه با پرس وجوی زیاد آدرس یکی از بهترین پزشکان گوارش تهران را پیدا کردیم و نوبت هم گرفتیم و شبانه با اتوبوس به طرف تهران حرکت کردیم.
آن زمان هنوز موبایل توی دست همۀ مردم نیفتاده بود. یکی از دوستان موبایلش را به امانت داد به ما. علی جان چیزی نمی خورد. فقط عُق میزد توی اتوبوس. حالش آنقدر بد بود که مسافرهای صندلیهای جلو و عقب از روی همدردی و چاره جویی سعی میکردند به ما کمک کنند. با این حال علی جان مرا دلداری میداد و می گفت «مادر من چیزیم نیست. دارم خوب میشم.» با خودم یک ساک لباس برده بودم. على عُق میزد و من تندتند با قمقمه ای آب دست و صورتش را میشستم و لباسش را عوض می کردم. وای که آن شب چقدر به ما سخت گذشت!
•┈••✾○✾••┈•
ادامه دارد
🌹@tarigh3
کانال طریق الشهدا 🇮🇷🇵🇸
🍂 🔻 گلستان یازدهم/ ۱۱۹ زهرا پناهی / شهید چیت سازیان نوشته بهناز ضرابی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
🍂
🔻 گلستان یازدهم/ ۱۲۰
زهرا پناهی / شهید چیت سازیان
نوشته بهناز ضرابی
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
🔸 مسافت شش ساعتی تهران تمام شدنی نبود. عاقبت چند ساعتی از نیمه شب گذشته رسیدیم. خانه معلم اتاق گرفته بودیم. آن نزدیکی، بیمارستانی بود. علی را به اورژانس بردیم. معاینه اش کردند و نسخه ای برایش پیچیدند، بابا رفت دنبال داروها. من و علی هم رفتیم خانه معلم.
علی تب کرده بود. تبش نزدیک چهل و سه درجه بود. هر کاری میکردم تب او پایین نمی آمد. هیچ کاری از دستم ساخته نبود. بابا هم که بر نمی گشت. بی اختیار اشکهایم سرازیر شده بود. پسرم دیگر حرف نمیزد و مرا دلداری نمیداد. چشمهایش را بسته بود. توی تب داشت میسوخت. هر چه ملافه دم دستم بود خیس کردم و روی بدن و پیشانی و پاهایش گذاشتم. به اورژانس تلفن زدم.
پرسیدند: «مشکلش چیه؟»
گفتم: «تب داره.»
جواب دادند پاشویهش کنید. اورژانسی نیست.
پشت تلفن التماس و گریه کردم.
یک ربع بعد آمدند اما آنها هم کاری نکردند. آمپول مسکنی زدند و گفتند: «اگر خیلی نگرانید ببریدش بیمارستان، شاید بستری بشه.»
بعد از رفتن آنها دوباره مشغول پاشویه شدم. پسر عزیزم حالش خوب نمی شد. تبش پایین نمی آمد. دستم به جایی بند نبود. بابا هنوز برنگشته بود. منی که هیچ وقت در این همه سال صدای اعتراضم را کسی نشنیده بود با گریه می نالیدم علی آقا، پس تو کجایی؟! تو پدری. یه کاری بکن. علی آقا تو رو قسم میدم به هر چی که برات عزیزه، به حضرت زهرا که اون قدر دوستش داری، تو حالا شهیدی! اون بالا بالاهایی، ما رو داری میبینی. میدونم من گناهکارم، من روسیاهم. تو از خدا بخواه بچه مون رو شفا بده. یادته چقدر دلت میخواست بچه مون زودتر دنیا بیاد. حالا اومده، دلت میخواست براش اسم بذاری. اسم تو رو روش گذاشتیم تا همیشه پیشمون باشی. علی آقا، حالا بچه مون داره از دست میره الهی قربونت برم یه کاری بکن. بچه ت از دست رفت. تو که به مرام و معرفت مشهور بودی. دلت به حال آدم و عالم میسوخت. اسیر و خودی رو یکی میدونستی. پسرمون از وقتی دست راست و چپش رو شناخته، دلخوشیش شده اینکه شب بشه و تو رو تو آسمونا بین ستاره ها پیدا کنه. علی آقا! جون من، جون فرشته، جون زهرا خانمت، از اون بالا بیا پایین! یه امشب به داد من و بچه ت برس. یه امشب خودت رو به پسرمون نشون بده! دل بکن از اون بالا، علی آقا تو رو خدا کمکم کن. علی! من على جانم رو از تو میخوام علی آقا تو رو خدا!...
نمی دانستم چه کار میکنم و چه میگویم. دستم را گرفته بودم به طرف آسمان. ضجه میزدم و به پهنای صورتم اشک میریختم و علی علی میگفتم. نمیدانم چقدر گذشت، اما وقتی سر برگرداندم، دیدم کنار تخت علی جان نشسته ام. سرم را روی بالش او گذاشته بودم و دستش را گرفته بودم. بالشش از اشکهایم خیس شده بود. علی جانم آرام و آسوده خوابیده بود. دست روی پیشانی اش گذاشتم. تبش پایین آمده بود، اما من دست بردار نبودم. وضو گرفتم. چادر سر کردم و ایستادم به نماز. نمیدانم آن شب چند رکعت نماز خواندم و چند بار دعای توسل و زیارت عاشورا خواندم اما خوب یادم هست بعد از هر نماز و دعا به سجده می افتادم و می نالیدم و التماس میکردم «علی، تو گفتی من زینب وار راهت رو ادامه بدم. به خدا، به جان خودت، زینب وار و با صبوری ادامه دادم. هرچه به سرم آمد، هر چه پشت سرمان گفتند اهمیت ندادم و نق نزدم. من هنوز عاشق تو و زندگی مان هستم. با خاطراتت خوشم و دل به هیچکس نبستم و نمیبندم. توی این دنیا تنها دلخوشیم بعد از خاطره ها و فکر و خیالت، شده پسرمان علی جان. یادگار توئه، پاره ای از وجود تو. تا اینجا از یادگارت خوب مواظبت کردم. نذاشتم جز سایه تو و خدا سایه کس دیگه ای بالای سرش باشه. علی جان، سفارشش رو پیش خدا بکن. اون رو بهم برگردون. میدونم هیچکس به اندازه تو ما رو دوست نداره. یه امشب تو به حرف من گوش بده، من یه عمر به پای تو و همه چی میشینم. قول میدم علی، خواهش میکنم دستم رو خالی پایین نفرست.
•┈••✾○✾••┈•
ادامه دارد
🌹@tarigh3
23.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
به به !
بسیااااار زیبا و دلنشین👌👌👌
غزلم اگر تو بسازی ام و نیم اگر بنوازی ام
به نسیم یاد تو راضی ام
نه گلایه ای ...نه شکایتی..
نه مرا نبین رصدم نکن
تو نظر به خوب و بدم نکن
زدرت بیا و ردم نکن ...
#امام_زمان_عج 🌸💚
🌹@tarigh3
🌟🌿
مهربانم!
غبار ندامت بر چهرهاش نشسته، آنکه به غیر تو دل بسته.
گذرش بر سیاهی افتاده، هر آنکه دست از پا خطا کرده و بر نفسش جفا کرده و غیر تو را صدا کرده.
همهی نورها از آنِ توست. همهی لطفها از کمال توست. به رنج رسید طالب غیر تو.
مرا دریاب!
🌟🌿
🌹@tarigh3
غـایب ز نــظـــر، سلام بـر تو
هر شام و سحر، سلام بـر تو
غم میرود از سیــنهی شیعه
با گفتن هر ســـــــــلام بر تو
صبحتون مهدوی 💚✨
#الّلهُـمَّعَجِّــلْلِوَلِیِّکَـــالْفَـــرَج
🌹@tarigh3
31.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
صحنه عجیب از چهارقلوها زمانی که بر مزار دختر کاپشن صورتی رفتندوهمه رو متعجب کردند🥹❤️.