#امام_زمان 🌷حاج اسمـاعیـل دولـابـی: در زمان حضرت داوود شـخص فقیـري مـدتهـا از خداونـد رزق حلالـی میطلبید. روزي گاوي در خانه ي او را شکست و داخل شد. او هم بر ایـن اسـاس کـه دعایش مستجاب شده است، گاو را سر برید و گوشت آن را کباب کرد و با خـانواده اش خوردند. صاحب گاو که به دنبال گاوش میگشت، فهمید که آن شـخص فقیـر گـاو را کشته و مصرف کرده است. او را نزد حضرت داوود برد و حضرت داوود از آن شخص فقیر علّت کارش را پرسید. او هم گفت من هفت سال بود دعا مـیکـردم خـدا رزق حلالی مرحمت کند، وقتی گاو در را شکست و داخل شد، گفتم دعـایم مـستجاب شده است؛ لذا آن را سر بریدم و با خانوادهام خوردم. حضرت داوود به صاحب گاو فرمود: از شکایتت صرف نظر کـن. صـاحب گـاو عصبانی شد و اعتراض کرد که این چه نحو قضاوت کردن است. حضرت داوود به او فرمود: علاوه بر آن، نصف دارائیات را هم به او بده. صاحب گاو به شدت بر آشـفت. حضرت داوود فرمود تمام دارائیات را به او بده. در اثر این حکم در بین مردم سـر و صدا بلند شد. حضرت داوود همراه با مردم بر سر قبر پدر کسی که گاو را کشته بود، حاضر شد و او را زنده کرد و علّت مرگش را از او جویا شد. او گفت پدر این صاحب گاو غلام من بود. او مرا کشت و تمام دارائی ام را هم تصاحب کرد. در نتیجه روشن شد علاوه بر اینکه تمام دارائی صاحب گاو متعلّق به آن شخص فقیر است، خود صاحب گاو و فرزندانش هم بچه هاي غلام پدر او هستند و متعلّق به او میباشند. #امـام_زمـان هم اینگونه حکم میکند #منبر_متنی #کوتاه_شیرین #کوتاه_خواندنی #داستان_کوتاه #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👇👇👇 @tarigh_alhagh

#داستان_کوتاه ✍یکی از سرمایه داران مدینه وصیت کرد که انبار خرمای او را پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به بینوایان انفاق کند. پس از مرگ او، رسول خدا تمام خرماها را به فقرا داد، آن گاه یک عدد خرمای خشکیده و کم مغز برداشت و به مسلمانان فرمود: سوگند به خدا که اگر خود این مرد، این یک دانه خرما را به بدبخت و گرسنه ای می داد، پاداش آن نزد پروردگار بیش از همه این انبار خرما بود که من به دست خود که پیامبر خدا هستم، به فقرا و بینوایان دادم. لذا در یک حدیث دیگری پیغمبر اکرم(ص) می فرماید: اگر مرد در زمان حیات خود یک درهم صدقه بدهد، بهتر از یکصد درهم صدقه در موقع مردنش است 📙نمونه معارف اسلامی، ص ۴۱۹ 📗جامع احادیث شیعه، ج ۸