▪️سنگهای دامنه کوه ابوقبیس، هنوز هم یادگار غریبانگی های محمد (ص) و اشک های خدیجه است . محمد (ص) با اندوهی عظیم، روی آن تخته سنگ تکیه داده بود و بر نادانی این قوم می گریست. مگر او جز دعوت آشکار بر هدایت، چه گفته بود که این جماعت چنین کرده بودند؟ اینک جبرئیل، همراه تمام فرشتگان بر کوه فرود آمده اند تا تسلای خاطر او باشند. «ای رسول خدا! فقط اگر رخصتی از سوی تو برسد کافیست تا دمی دیگر اثری از اینان روی زمین نباشد !» اما نه، او پیام رسان مهربانی است، او را همراه قوم ناآگاهش تنها گذارید که آرامش او در این کار نیست! مونس قلب او، اینک دامنه کوه را می کاود و از اعماق جانش برای سلامتی او دست به دعا برداشته است. گویی فریاد یاری خواهی اش به آسمان هم رسیده است که جبرئیل دوباره به سوی پیامبر باز می گردد: «ای رسول رحمت! اینک سر بلند کن و آن پایین را بنگر، این خدیجه است که اشکهایش آتش بر جان افلاکیان انداخته است! او را به سوی خود فراخوان و سلام بلند خداوند را بر او ابلاغ کن که او را مقامی بلند است!» و سلام خدا بر او باد #خدیجه #خدیجة_الکبری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

▪️پرواز پرستو : هنوز چند صباحی از مرثیه فراغ ابوطالب نگذشته است که نگاه های خدیجه رنگ و بوی وداع گرفته اند . قامت همیشه استوار بانو ، اینک رنجور و ناتوان از سختی های اسارت و مصائب شعب ، در بستر بیماری ذره ذره آب می شود . گویی با هر پلک زدنی یک قدم از زمین دورتر می شود . اینک زمان آخرین سخن ها فرا رسیده است ، رسول مهربانی با چشمانی خسته و نا امید ، گوش به وصیت های محرم اسرار خویش سپرده است : « بگو بانوی من ! وصیت آخرت چیست ؟» اما شرم مانع از رو در رو گفتن می شود ، رسول خدا مادر را با یگانه یادگارش تنها می گذارد. #خدیجه #خدیجة_الکبری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j