ابن بابِوِیهْ، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، ملقب به شیخ صدوق (ح ۳۰۵-۳۸۱ق/ح۹۱۷-۹۹۱م)، محدث و فقیه بزرگ شیعه امامیه، در قرن چهارم هجری قمری بود.
شیخ طوسی در اسانید الاستبصار
از وی با لقب «عمادالدین» یاد کرده است. او ابتدا نزد پدرش به شاگردی پرداخت و بعد برای کسب علم به شهرهای مختلفی سفر کرد و از اساتید بسیاری بهره برد. برخی، اساتید او را تا ۲۵۰ تن شمرده اند. او از نظر فکری از مکتب اخباریان متقدم قم به شمار میرود. عصر شیخ #صدوق، عصر حدیث بوده و ایشان در ادامه حرکت شیخ کلینی، به ضبط و نشر حدیث بنا نهاده است. ایشان کثیر التالیف بوده و آثار زیادی به او نسبت دادهاند که از مهمترین آنها کتاب من لا یحضره الفقیه، علل الشرایع، الخصال، عیون الاخبار الرضا، #معانی_الاخبار را میتوان نام برد.
شیخ #صدوق در شهر ری، نزدیکی مرقد #عبدالعظیم حسنی دفن شده و مرقدش محل زیارت مردم است.
#شیخ_صدوق
#انجمن_تاریخ_جامعه_الزهرا
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j