🏴 رحلت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) - پانزدهم شوّال یکی از اهالی ری که به عتبات مشرّف شده بود برای زیارت اباعبدالله الحسین علیه السّلام به کربلا رفت و سپس خدمت امام هادی علیه السّلام رسید. امام از او پرسیدند: کجا بودی؟ عرض کرد: از رِی آمده‌ام و به کربلا و زیارت امام حسین علیه السّلام مشرّف شدم. امام فرمودند: «لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ‏ كَمَنْ‏ زَارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلی علیه السّلام» اگر قبر عبدالعظیم حسنی را در همان ری، در نزدیکی خودت زیارت کرده بودی، مثل کسی بودی که مرقد مطهّر اباعبدالله الحسین علیه السّلام را زیارت کرده است. عبدالعظیم حسنی شخصیت عظیم‌ القدر و والامقامی است؛ محضر سه امام بزرگوار را درک کرده؛ صحابی امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم السّلام بوده؛ معارف عظیمی را از این بزرگواران اخذ و کتبی را تألیف کرده است. آثاری مثل کتاب "خطب امیرالمؤمنین" و کتاب "یَوم و لَیله" از تألیفات عبدالعظیم حسنی است. آن بزرگوار در شرایط اختناق و فشار مجبور شد مخفیانه فرار کند و هر چند گاه یکبار در نقاط مختلف اقامت می‌کرد. نهایتاً به ری آمد و در آنجا مخفی زندگی می‌کرد. بعد از رحلت آن بزرگوار شجره نامه ایشان را از جیب لباسش بیرون آوردند و فهمیدند که چه شخصیت عظیمی در بین آنها به طور ناشناس زندگی می‌کرده است. #حضرت_عبدالعظیم @Tarikhe_Rey

کتیبه سلجوقی ایوان حضرت عبدالعظیم بارگاه حضرت عبدالعظیم پس از ارتحال ایشان یعنی اواخر قرن سوم هجری به مرور گسترش پیدا کرد و در دوره‌های آل بویه، علویان طبرستان، سلجوقیان و ایلخانان تا دوران معاصر الحاقاتی به بنا اضافه شد. یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های حرم حضرت عبدالعظیم (ع) سردر ورودی اصلی آن است که مربوط به دوران سلجوقی بوده و از اهمیت بسیاری برخوردار است. سردر اصلی حضرت عبدالعظیم دارای کتیبه‌ای به خط کوفی است و البته عبارت کوتاهی نیز به خط ثلث دارد. کتیبه یاد شده در سال ۱۳۴۷ش حین بازسازی از پشت توده‌های خاک و سیمان خودنمایی کرد. در طی سالیان دراز افراد مختلفی سعی در خوانش کتیبه کردند که بازخوانی هر کدام از آنان با اشکالاتی همراه بود. محمدمهدی محمدی عراقی و محمدمهدی امینی قمی در کتاب "سردر مقدس" بازخوانی و تحلیل کتیبه سلجوقی حرم حضرت عبدالعظیم را برای نخستین بار به شیوه علمی و با دقت انجام داده‌اند. طبق کتیبه بنا بانی گنبد بنا مجدالملک براوستانی قمی بوده است. از دیدگاه نگارندگان کتاب سردر مقدس صحیح‌ترین خوانشی که می‌توان از این کتیبه ارائه داد بدین شرح است: "بسم الله الرحمن الرحیم امر ببناء هذه القبه المطهره ـ علی ساکنها السلام ـ صاحب الاجل السّیّد شمس‌الدّین مجدالملک مشیّدالدّوله ابوالفضل اسعد بن محمّد بن موسی ثقه امیرالمومنین - اطال الله بقاه و کاد اعداه - علی یدی العبد الراجی الی رحمه الله زرّینکمر ابن ابی الفوارس." معنی این کتیبه بدین قرار است: "به نام خداوند بخشنده مهربان، فرمان داد به ساخت این گنبد پاکیزه - بر کسی که در آن سکونت دارد [حضرت عبدالعظیم] درود باد - سالار اجل، سید شمس‌الدین مجدالملک مشیدالدوله، ابوالفضل اسعد پسر محمد پسر موسی، مورد وثوق امیرالمومنین - خدا بقایش را طولانی کند و دشمنانش را به نیرنگشان مبتلا سازد - به دستان بنده امیدوار به رحمت الهی، زرّینکمر پسر ابوالفوارس" #کتیبه #حضرت_عبدالعظیم @Tarikhe_Rey