آثار گناه #دروغ ⭕️⭕️⭕️⭕️ آثار فردی دروغ‌گویی 1. محرومیت از رستگاری: «إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذَّاب»؛[1] خداوند کسى را که اسراف‌کار و بسیار دروغ‌گو است هدایت نمی ‏کند.😨 2. روسیاهی در آخرت: «وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ تَرَى الَّذینَ کَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ»؛[2] و روز قیامت کسانى را که بر خدا دروغ بستند می‌بینى که صورتشان سیاه است😰 . 3. از بین رفتن ایمان: دروغ‌گویی با ایمان سازگاری ندارد و ایمان را از قلب انسان خارج می‌کند. امام علی(ع) در این باره می‌فرماید: «لا یجد العبد طعم الایمان حتى یترک الکذب هزله وجده» ؛[3] بنده‌ای مزه ایمان را نچشد تا دروغ را وانهد، چه شوخی باشد و چه جدی.😔 هم چنین از امام باقر(ع) نقل شده است: «ان الکذب هو خراب الایمان»؛  [4] همانا دروغ، نابودی و خرابی ایمان است. 😒😒😒 4. دروغ موجب لعن خدا و فرشتگان: «لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ»؛[5] لعنت خدا بر دروغ‌گویان! 😔😔 5. نرسیدن به درجه صدیقین و شهدا: «الْکَذَّابُ لَا یَکُونُ صَدِیقاً وَ لَا #شَهِیدا»؛[6]  رسول خدا(ص) فرمود: دروغ‌گو، نه در زمره صدیقان درآید و نه در زمره #شهیدان. 😭😭😭😭 6. دروغ سرچشمه تمام گناهان: امام حسن عسکرى(ع) مى‌‌فرماید: «جُعِلَتِ الْخَبَائِثُ فِی بَیْتٍ، وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الْکَذِب‏»؛[7] تمام پلیدی‌ها در اطاقى قرار داده شده، و کلید آن دروغ است ❌❌❌ . 7. دروغ مانع مروت و جوانمردی: «لا یجتمع الکذب و المروءة»؛ [8] دروغ و جوانمردی با هم جمع نمی‌شوند. به همین دلیل است که پیامبر(ص) فرمود: «أَقَلُّ النَّاسِ مُرُوَّةً مَنْ کَانَ کَاذِبا»؛[9] جوانمردی در شخص دروغ‌گو از همه کمتر است 8. دروغگو حافظه ندارد ❌و دروغ فراموشی. ❌ می آورد: امام جعفر صادق(ع) در این زمینه حدیثی فرموده اند که می فرمایند: «از مجازات دروغگو آن است که خداوند فراموشی را بر او مسلط می گرداند 😒 1. غافر، 28. [2]. زمر، 60. [3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 340، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.             [4]. همان، ص 339. [5]. آل عمران 61. [6]. کوفی، محمد بن محمد اشعث، الجعفریات (الأشعثیات)، ص 80، تهران، مکتبة نینوی الحدیثة، چاپ اول، بی تا. [7]. حلوانی، حسین بن محمد، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 145، قم، مدرسة الإمام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، چاپ اول، 1408ق. [8]. تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، درایتى، مصطفى، ص 221، قم، دفتر تبلیغات، چاپ اول، 1366ش.‏ [9]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏69، ص 259، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. @tarkegonah