📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹متّقین، مۇمنینی هستند که واجدِ دو صفتِ "خشیت" و "اشفاق"‌اَند. 🔹خشیت، حیای توٲم با اُنس است. خشیت از خدا یعنی سالک در همه حال - همیشه - در ظاهر و باطن، حضورِ خدا را حسّ کند و سعی کند جانبِ خدا را رعایت نماید و معیّتِ خود را با خدا حفظ کند. 🔹اِشفاق، دل‌دادگی و تب و تاب برای چیزی است در عینِ ترس و دلهره از مواجهه با او به‌دلیلِ حشمت و عظمتش. 🔹تصوّر کنید وعدهٔ دیدار با محبوبی که تمامِ عمر در پی‌اَش بوده‌اید، دارد می‌رسد؛ حالِ شما در چنین وقتی، اشفاق است. یعنی هم عاشق و دل‌دادهٔ وصالید، هم - از عظمتِ وصال - بی‌تاب و مضطربید. حالِ متّقین نسبت به قیامت - که موطنِ لقاءِ ایشان با محبوبِ ازلی و رفیقِ اعلی است - این‌چنین است. این لفظ خیلی "باطن‌دار" است و سَرسَری نباید از آن گذشت. لفظِ اشفاق بابی از ابوابِ معرفةالله است.