🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۴۹🌷 زندگی دنیا؛ کوتاه و هدفدار: جهان آفرینش، از نظر عظمت و نظم، بسيار وسیع و پرشکوه و اعجاب انگیز است. اسرار این جهان به قدری است که دانشمندانِ بزرگ معترف اند تمام معلومات بشـر در برابر آن، همچون قطره ای از دریاست. هر یک از کهکشان های بزرگ این جهان، میلیاردها ستاره دارد و شمار کهکشان ها و فاصله های آن ها آن قدر زیاد است که حتّی محاسبه‏ ی آن با سرعت حرکت نور ـ که سیصدهزار کیلومتر را در یک ثانیه طی می کند ـ شگفت آور است. نظم و دقّتی که در ساختمان کوچک ترین واحد این جهان به کار رفته، همانند نظم و دقّتی است که در ساختمان عظیم ترین واحدهای آن دیده می شود. در این میان ـ آن قدر که ما می شناسیم ـ انسان، کامل ترین موجودی است که پا به عرصه‏ ی گیتی نهاده است. از سوی دیگر، این عالی ترین موجود، نسبت به عمر دنیا، عمر بسیار کوتاهی دارد و در این مدّت کوتاه نیز با انواع ناراحتی ها و مشکلات دست و پنجه نرم می کند. در حدیثی از پیامبر اسلام(ص) نقل شده که وقتی فرشته‏ ی مرگ برای گرفتن جان حضـرت نوح (ع) نزدش آمد، گفت: «ای نوح، ای مسن ترین پیامبران، ای کسی که عمر بسیار طولانی داشتی، ای کسی که دعایت مستجاب می شد، گذر عمر در دنیا را چگونه دیدی؟» حضرت نوح فرمود: «مانند کسی که برایش خانه ای بنا کردند که دو در دارد و او از یکی داخل شده و از دیگری خارج شده است!» با وجود این آیا می توان باور کرد که هدف از خلقت دنیا و این اُعجوبه‏ ی آفریدگان که نامش انسان است، همین باشد که چند روزی در این جهان بیاید، این دوران های سه گانه را با رنج ها و مشکلاتش طی کند، قدری غذا صرف کند، چند لباس بر تن کند، شب ها و روزهایی را بخوابد و بیدار شود و در آخر نابود شده، همه چیز به پایان رسد؟! به راستی اگر چنین باشد، آیا آفرینش جهان، کار بیهوده ای نبوده است؟ آیا هیچ فرد عاقلی این همه تشکیلات عظیم را برای هدفی به این کوچکی برقرار می کند؟ فرض کنید که نسل انسان ها میلیون ها سال در این دنیا بمانند و یکی پس از دیگری بیایند و بروند، و علوم مادّی آن قدر پیشرفت کند که بهترین تغذیه و لباس و مسکن و بالاترین حدّ رفاه و آسایش و سرگرمی برای بشر فراهم شود، آیا این خوردن و نوشیدن و خوابیدن و بیدار شدن و لذّت بردنِ محدود و پایان پذیر، ارزش این را دارد که هدف خلقتِ این جهان پهناور باشد؟ حقیقت این است که بررسی و مطالعه‏ ی جهان هستی ـ با همه پهناوری و بزرگی اش چنین نتیجه می دهد که این جهان، مقدمه ای برای جهانی بزرگ تر گسترده تر و جاودانی است. تنها قبول وجود چنان جهانی است که می تواند به زندگی ما معنا و مفهوم بخشد و آن را از هیچی و پوچی درآورد. در روایتی آموزنده می خوانیم که شخصی به امام صادق(ع) عرض کرد: «ما برای هدف عجیب و غریبی آفریده شده ایم!» حضرت فرمود: «منظورت چیست؟» او عرض کرد: «ما برای نابود شدن آفریده شده ایم.» امام فرمود: «این حرف را نزن؛ ما برای زندگی همیشگی آفریده شده ایم. چگونه بهشتی که پایان نمی پذیرد و آتشی که خاموش نمی شود، از بین می رود؟ [ما نابود نمی شویم؛] بلکه از سرایی به سرای دیگر منتقل می شویم.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

➖➖➖➖➖➖🌸🌙🌸🌙🌸➖➖➖➖➖➖ سلام دوستان✋ شب نیمه ی ماه ذی القعده تون بخیر👌 امشب شب مبارکیه 👌 امشب نیمه ماه ذیقعده ازشبهای قدراست.امام صادق ع فرموداحیاء گرفتن امشب معادل عبادت صدعابد سائح است یعنی کسیکه تمام عمرخودبعبادت بوده وملازم مسجد شده ویک چشم بهم زدن گناه نکردده خوشابحال کسیکه استفاده کند 🔸شیخ عباس قمی رحمت الله علیه در مفاتیح الجنان دربارۀ فضیلت این شب این‌طور نوشته : «شب پانزدهم [که] شب مبارکی است، خداوند بر بندگان مؤمن خود نظر رحمت می‌فرماید و چنان‌که در روایت نبوی آمده است: کسی که در این شب به طاعت حق مشغول باشد، برای او اجر 100 نفر روزه‌داری است که ملازم مسجد بوده‌اند، آن هم روزه‌داری که خدا را به اندازه چشم‌برهم‌زدنی معصیت نکرده باشد. پس این شب را غنیمت بشمار و خود را به طاعت و عبادت و نماز و درخواست حاجات از خدا مشغول کن؛ روایت شده است: هرکه در این شب حاجتی از خدا بخواهد حتماً به او عطا خواهد شد.» 👈همچنین در کتاب المراقبات مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی دربارۀ نیمۀ ماه ذی‌القعده آمده است: از مهمات این ماه، عمل شب نیمه آن ماه است که سید در «اقبال» از احمد بن جعفر بن شاذان روایت کرده است که گوید: از رسول خدا مروی است که در ذی‌القعده شب مبارکی است و آن شب شب پانزدهم آن ماه است که خداوند به بندگان مؤمن خود به رحمت نظر می‌‌کند و به کسی که در آن شب عمل به طاعت خدا کرده باشد اجری معادل اجر یک صد نفر سائحی که چشم به هم زدنی نافرمانی خدا نکرده باشد عطا می‌فرماید، پس چون نیمه‌شب شود در نمی‌ماند احدی که از خدا حاجتی بخواهد مگر اینکه خدا به او عطا می‌فرماید. ✅عمل در این شب از جهت آنکه مشهور نیست و عمل‌کننده به آن کم است آن را خصوصیتی است که در غیر آن از اعمال شب‌های مشهور نیست و این امر نزد مراقبان امور با اهمیت است، زیرا ذکر در موقع غفلت عموم از مهمات مراقبات است و اجابت آن سریع‌تر و نزدیک‌تر به قبول است و اجر آن افزون‌تر و عظیم‌تر در نزد خداست، بنابراین، به پاسخ دادن به منادی کرامت خدای ـ جل جلاله ـ با کمال جد و شوق مبادرت کن و فرصت را غنیمت شمار و از خواب خود بیدار شو. 🔰پایگاه اطلاع‌رسانی مرحوم آیت‌الله حاج‌آقا مجتبی‌تهرانی در صفحۀ مجازی این استاد اخلاق نکته‌ای از ایشون در این باره پرداخته: * از فرصت‏‌ها (شب پانزدهم ماه ذی‌القعده) استفاده کنید. در آیات و روایات داریم که انسان باید از فرصت‌‏هایی که به‏ دستش می‌ آید کمال استفاده را بکند و فرصت را از دست ندهد. از امام ‏علی علیه‌السلام روایات متعدّد و تعبیرات مختلفی نقل شده است. در یکی از آن‏ها حضرت فرمود: «إِنَّ الْفُرَصَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوهَا»؛ فرصت‏‌ها سریع می‏‌گذرد؛ مثل ابر، فرصت‌‏ها را غنیمت بشمارید. «إِذَا أَمْکَنَتْ فِی أَبْوَابِ الْخَیْر»؛ آنجایی که این فرصت‌‌ها برای شما درب‌‌های خیر را باز می‌کند؛ میدان را باز می‏‌کند تا شما به خیر دست پیدا کنید، «وَ إِلَّا عَادَتْ نَدَما»😔؛ اگر از این فرصت‏‌ها استفاده نکردید، بازگشت می‌‏کنند و از دست می‌ روند. در حالی که شما جز پشیمانی چیز دیگری عایدتان نخواهد شد؛ یعنی تأسّف می‏‌خورید برای این فرصتی که پیش آمد و می‌‏توانستید از آن بهره‌‌گیری کنید، اما بهره نگرفتید. ✨امیدوارم از امشب،نهایت استفاده و بهره برداری رو بکنید و مارو هم از دعاتون بی نصیب نذارید🙏 🔅صلوات امشب هدیه به امامین همامین ،امام حسن و امام حسین علیهماالسلام

☀️ به نام یکتا آمرزنده توانا سلام و صبح به خیر التماس دعا در لحظه های قشنگ خلوتتان . . . 🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز سه شنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز سه شنبه :   (یا ارحم الراحمین /ای بخشنده ترین بخشندگان)(۱۰۰مرتبه) 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(350)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران و امامان و خانم فاطمه الزهرا(س) و خانم معصومه (س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۳۵۰ جزء #۱۸ #سوره‌_مبارکه_النور

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۵۰ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور به نام خداوند گسترده‌‏مهر مهربان‏ اين سوره‏‌اى است كه آن را فروفرستاديم و عمل به احكامى را كه در آن بيان شده‌است واجب كرديم و در آن آياتى فروفرستاديم كه بيان‌گر معارف الهى است؛ باشد كه شما آن‌ها را فراگيريد و به خاطر داشته باشيد. (1) زن و مرد زناكننده را، به هريك از آن‌ها صد تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز آخرت ايمان داريد نبايد مهربانى و دلسوزى به آن دو شما را فراگيرد و در كيفرشان سستى به خرج دهيد، كه اين سهل‌‏انگارى در دين و بى‌‏اعتنايى به قانون خداست، و بايد گروهى از مؤمنان در صحنه كيفر حضور داشته باشند و عقوبت آنان را نظاره كنند. (2) مرد زناكارى كه حد بر او جارى شده و توبه نكرده‌است، جز با زنى زناكار يا مشرك ازدواج نمى‌‏كند، و زن زناكارى كه حد خورده و توبه نكرده‌است، او را جز مردى زناكار يا مشرك به همسرى نمى‏‌گيرد، و اين ازدواج بر مؤمنان حرام گرديده‌است. (3) و كسانى كه زنان پاك‌دامن را به زنا متهم مى‏‌كنند، سپس چهار مرد را بر درستى گفته خويش شاهد نمى‌‏آورند، هشتاد تازيانه به آنان بزنيد و هرگز شهادتشان را در هيچ امرى نپذيريد كه اينان فاسقند. (4) مگر كسانى كه پس از اجراى حد توبه كنند و كارهاى خود را اصلاح نمايند، كه اينان ديگر فاسق به شمار نمى‌‏آيند و شهادتشان پذيرفته مى‌‏شود، چرا كه خداوند آمرزنده گناهان و رحمت‌‏آورنده بر توبه‌‏كنندگان است. (5) و مردانى كه همسران خود را به زنا متهم مى‏‌كنند، و بر درستى دعوايشان گواهانى جز خويشتن ندارند، شهادت هر يك از آنان چهار مرتبه است كه در هرمرتبه خدا را گواه مى‏‌گيرد كه در نسبتى كه به همسرش مى‌‏دهد از راستگويان است. (6) و پنجمين گواهى او اين است كه لعنت خدا بر او باد اگر از دروغ‌گويان باشد. (7) بدين‌‏طريق اتهام شوهر به همسر خود ثابت مى‌‏شود. و كيفر زنا بر او مقرر مى‌‏گردد؛ و اين كيفر را از او برمى‌‏دارد اين‏‌كه چهار مرتبه خدا را گواه گيرد كه شوهرش از دروغ‌گويان است، (8) و پنجمين بار گواهى دهد كه خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگويان باشد. (9) و اگر نه اين بود كه فضل و رحمت خدا در پرتو دين شامل حال شماست و خداوند توبه‌‏پذير و كارهايش براساس حكمت است، قطعا تيره‏‌بختى شما را فرومى‌‏گرفت و گناه، شما را تباه مى‏‌ساخت و نظام زندگى‌‏تان از هم مى‌‏گسست. (10) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎙ترجمه‌ گویای فارسی 📖صفحه ۳۵۰ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۵۰🌷 سوره‏ ی پاکدامنی: آیات این صفحه، آغازگر سوره‏ ی مبارک نور است. این سوره را می توان سوره‏ ی پاکدامنی و عفّت و مبارزه با آلودگی های جنسی دانست؛ زیرا قسمت عمده‏ ی دستورهایش در مورد پاک سازی جامعه از ناپاکی ها و آلودگی های جنسی است . این هدف مهم، یکی از پایه های سعادت زندگی فردی و اجتماعی انسان است؛ زیرا عفّت و پاکدامنی باعث حفظ حریم شخصیِ افراد از گناه و آلودگی و حفظ حریم خانواده از گسستگی و خیانت و حفظ حریم اجتماع از ناامنی و جنایت می¬شود. در روایات اهلبیت(ع)، عفّت و پاکدامنی، یکی از برترین عبادتها شمرده شده است؛ زیرا یکی از سخت ترین آن ها محسوب می شود. همچنین در روایات آمده که بیشترین لغزش و انحراف احتمالی مسلمانان، نتیجه ی به خاطر حرامخواری و بی عفّتی است . به همین سبب، اسلام علاوه بر نهی مسلمانان از بی عفّتی و توجّه دادن آنان به مجازات های آخرتی آن، در دنیا نیز مجازات هایی برای آن قرار داده تا مردم از ارتکاب اعمال منافی عفّت بپرهیزند و به سوی گناه متمایل نشوند. نمونه‏ ی روشن این مطلب، آیه‏ ی 2 همین سوره است که برای مرد و زنی که مرتکب گناه زنا شده اند، مجازات سنگینِ یکصد تازیانه در ملأ عام را تعیین کرده است. البته این مجازات و مانند آن، احکام بسیار دقیقی دارد که باید زیر نظر امام معصوم یا اسلام‏ شناسانی که به خوبی با احکام دین آشنا هستند، اجرا شود. در کنار این موضوع ـ یعنی اهمّیّت دادن اسلام به موضوع پاکدامنی ـ موضوع بسیار مهم حفظ آبروی مسلمانان نیز مطرح است. زیرا نسبت دادن بی عفّتی به یک مسلمان و مشهور شدن او به گناه، به جایگاه او در جامعه به شدّت ضربه می زند، و به قول معروف، آبرویی برای او نمی گذارد. از این رو اسلام که برای آبروی مسلمانان اهمّیّت فوق العاده ای قائل شده، کسانی را که بدون دلیل و مدرک با آبروی مردم بازی کنند، به شدّت مجازات می کند. در روایات، عزّت و آبروی مسلمان، در کنار عزّت و آبروی پیامبر، اهل بیت(ع)، قرآن و کعبه آمده است. طبق آموزه های دینی، هیچ کس حق ندارد در زندگی خصوصی دیگران تجسّس کند و حتّی اگر مطلبی را از مسلمانی می داند، حق ندارد آن را در جایی بازگو کند و آبروی او را ببرد. در روایات اهل بیت، گناهِ ریختن آبروی یک مسلمان، از گناه بی عفّتی بسیار بسیار بزرگ تر برشمرده شده، و حفظ آبروی مسلمانان، یکی از مهم ترین واجبات گفته شده است . آری، اسلام، برنامه‏ ی کاملی است که همه‏ ی جوانب سعادت فردی و اجتماعی انسان ها را در نظر گرفته و هیچ گاه به موضوعی تنها از یک زاویه نگاه نکرده است. پس چه خوب است که بیش از پیش با این برنامه‏ ی تکامل آشنا شویم و آن را بیشتر در زندگی به ‏کار بندیم. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

☀️ به نام دانای توانا و مهربان امروزتان به نام خدایی که با یک گوشه چشم نیست هایمان را به هست تبدیل می کند زندگی تون پر از نشانه های الهی نگاهتون زیبا و قلب هایتان پر از آرامش سلام و صبح به خیر 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز چهارشنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز چهارشنبه : یا حی و یا قیوم ( ای زنده و پاینده ) (۱۰۰مرتبه) 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(351)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران واماممان و خانم فاطمه الزهرا (س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۳۵۱ جزء #۱۸ #سوره‌_مبارکه_النور #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۵۱ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎙ترجمه‌ گویای فارسی 📖صفحه ۳۵۱ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور قطعا كسانى كه آن بهتان را مطرح كردند، دسته‌‏اى توطئه‏‌گر از شما بودند. آنان با متهم ساختن يكى از زنان پيامبر خواستند خانواده او را آلوده نشان دهند و بر او طعنه زنند. شما آن بهتان را شرّى براى خود مپنداريد، بلكه آن در نهايت براى شما خير است، زيرا براى هر يك از آنان، آثار ناهنجار گناهى را كه مرتكب شده‌است خواهد بود. و شما بدين وسيله منحرفان جامعه خود را مى‌‏شناسيد، و آن كس از ايشان كه سهم عمده‏‌اى در گسترش آن بهتان را بر عهده داشته‌است، عذابى بزرگ خواهد داشت. (11) چرا وقتى آن بهتان را درباره هم‌كيش خود شنيديد، مردان و زنان مؤمن در حق او كه از خودشان به شمار مى‏‌رفت گمان نيك نبردند و نگفتند: اين بهتانى آشكار است؟ (12) چرا مدّعيان بر آن بهتانى كه زدند چهار مرد را گواه نياوردند؟ پس چون گواهان را نياورده‌‏اند، آنان نزد خدا قطعا دروغ‌گو به شمار مى‌‏روند. (13) و اگر فضل و رحمت خدا در دنيا و آخرت بر شما نبود، قطعا به خاطر بهتانى كه در آن وارد شديد، در هر دو جهان عذابى بزرگ دامن‌گيرتان مى‏‌شد. (14) آرى، هنگامى شما وارد آن بهتان شديد كه بى‌هيچ انديشه‌‏اى در درستى يا نادرستى آن، زبان به زبان آن را مى‏‌گرفتيد و چيزى را مى‏‌گفتيد كه از آن هيچ‏‌گونه آگاهى نداشتيد و گفت ‏و شنود آن را آسان مى‌‏پنداشتيد در حالى‌‏كه نزد خدا امرى بزرگ بود. (15) و چرا وقتى آن را شنيديد نگفتيد: ما حق نداريم اين شايعه بى‌‏دليل را بر زبان آوريم- خداوندا، تو منزّهى و خانواده پيامبرت از هرآلودگى پيراسته‌‏اند- اين سخن، افترايى بزرگ و بهت‌‏آور است. (16) خدا به شما پند مى‌‏دهد كه اگر ايمان داريد، هرگز مثل چنين كارى را تكرار نكنيد و به سخنان بى‌‏پايه نپردازيد. (17) خداوند احكام دين خود را كه از آيات او به شمار مى‌‏رود براى شما بيان مى‌‏كند، و خدا به مصلحت شما داناست و آن‌چه را برايتان مقرر مى‏‌دارد حكيمانه مقرر مى‌‏دارد. (18) كسانى كه دوست دارند كار زشت در ميان مؤمنان شايع شود، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهد بود، و خدا مى‌‏داند كه چه چيزى خشم او را در پى دارد و شما نمى‌‏دانيد. (19) و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نبود و اين‏‌كه خدا رئوف و مهربان است، قطعا به سزاى آن‌چه كرديد شما را كيفر مى‌‏داد. (20) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۳۵۱ (آیه 11)- داستان پرماجراى افک (تهمت عظیم) از مجموع آیات (11- 16) استفاده مى‏شود که شخص بى‏گناهى را به هنگام نزول این آیات متهم به عمل منافى عفت نموده بودند، و این شایعه در جامعه پخش شده بود. و نیز گروهى از منافقان به ظاهر مسلمان مى‏خواستند از این حادثه بهره بردارى غرض آلودى به نفع خویش و به زیان جامعه اسلامى و متزلزل ساختن وجاهت عمومى پیامبر کنند که این آیات نازل شد و با قاطعیت بى‏نظیرى با این حادثه برخورد کرد، و منحرفان بدزبان و منافقان تیره دل را محکم بر سرجاى خود نشاند. بدیهى است این احکام در هر محیط و هر عصر و زمان جارى است. قرآن در این آیه بى‏آنکه اصل حادثه را مطرح کند مى‏گوید: «مسلما کسانى که آن تهمت عظیم را مطرح کردند گروهى (متشکّل و توطئه‏گر) از شما بودند» (إِنَّ الَّذِینَ جاؤُ بِالْإِفْکِ عُصْبَةٌ مِنْکُمْ). سپس به مؤمنانى که از بروز چنین اتهامى نسبت به شخص پاکدامنى سخت ناراحت شده بودند دلدارى مى‏دهد که: «اما گمان نکنید این ماجرا براى شما بد است بلکه خیر شما در آن است» (لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَکُمْ بَلْ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ). چرا که پرده از روى نیات پلید جمعى از دشمنان شکست خورده و منافقان‏ کور دل برداشت، و این بد سیرتان خوش ظاهر را رسوا ساخت، و چه بسا اگر این حادثه نبود و آنها همچنان ناشناخته مى‏ماندند در آینده ضربه سخت‏تر و خطرناکترى مى‏زدند. این ماجرا به مسلمانان درس داد که پیروى از شایعه سازان، آنها را به روزهاى سیاه مى‏کشاند باید در برابر این کار به سختى بایستند. سپس در ادامه این آیه به دو نکته اشاره مى‏کند نخست این که مى‏گوید: «آنها هر کدام سهم خود را از این گناهى که مرتکب شدند دارند» (لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ). اشاره به این که مسؤولیت عظیم سردمداران و بنیانگذاران یک گناه هرگز مانع از مسؤولیت دیگران نخواهد بود. نکته دوم این که: «و از آنان کسى که بخش مهم آن را برعهده داشت عذاب عظیمى براى اوست» (وَ الَّذِی تَوَلَّى کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِیمٌ). (آیه 12)- سپس روى سخن را به مؤمنانى که در این حادثه فریب خوردند و تحت تأثیر واقع شدند کرده و آنها را شدیدا طى چند آیه مورد سرزنش قرار داده، مى‏گوید: «چرا هنگامى که این (تهمت) را شنیدید مردان و زنان با ایمان نسبت به خود (و کسى که همچون خود آنها بود) گمان خیر نبردند»؟! (لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً). یعنى چرا هنگامى که سخن منافقان را درباره افراد مؤمن استماع کردید با حسن ظن به دیگر مؤمنان که به منزله نفس خود شما هستند برخورد نکردید. «و (چرا) نگفتند این یک دروغى بزرگ و آشکار است» (وَ قالُوا هذا إِفْکٌ مُبِینٌ). شما که سابقه زشت و رسواى این گروه منافقان را مى‏دانستید، چرا ساکت شدید. (آیه 13)- تا اینجا سرزنش و ملامت آنها جنبه‏هاى اخلاقى و معنوى داشت که به هر حال جاى این نبود که مؤمنان در برابر چنین تهمت زشتى سکوت کنند و یا آلت دست شایعه سازان کوردل گردند. سپس به بعد قضائى مسأله توجه کرده، مى‏گوید: «چرا چهار شاهد براى آن نیاوردند»؟ (لَوْ لا جاؤُ عَلَیْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ). «اکنون که این گواهان را نیاوردند پس آنها نزد خدا دروغگویانند» (فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَداءِ فَأُولئِکَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْکاذِبُونَ). این مؤاخذه و سرزنش نشان مى‏دهد که دستور اقامه شهود چهارگانه و همچنین حد قذف در صورت عدم آن، قبل از آیات «افک» نازل شده بود. (آیه 14)- سرانجام تمام این سرزنشها را جمع بندى کرده، مى‏گوید: «و اگر فضل و رحمت الهى در دنیا و آخرت شامل حال شما نمى‏شد به خاطر این گناهى که در آن وارد شدید عذاب سختى دامانتان را مى‏گرفت» (وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّکُمْ فِیما أَفَضْتُمْ فِیهِ عَذابٌ عَظِیمٌ). (آیه 15)- این آیه در حقیقت توضیح و تبیین بحث گذشته است که چگونه آنها حتى مؤمنان در این گناه بزرگ بر اثر سهل انگارى غوطه‏ور شدند، مى‏گوید: به خاطر بیاورید «هنگامى را که (به استقبال این دروغ بزرگ مى‏رفتید و) این شایعه را از زبان یکدیگر مى‏گرفتید» (إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ). «و با دهان خود سخنى مى‏گفتید که به آن علم و یقین نداشتید» (وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِکُمْ ما لَیْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ). «و گمان مى‏کردید این مسأله کوچکى است در حالى که در نزد خدا بزرگ است» (وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِیمٌ). در حدیثى از امیرمؤمنان على علیه السّلام مى‏خوانیم: شدیدترین گناهان گناهى است که صاحبش آن را سبک بشمارد. در واقع این آیه به سه قسمت از گناهان بزرگ آنها اشاره مى‏کند: «نخست» به استقبال این شایعه رفتن و از زبان یکدیگر گرفتن. «دوم» منتشر ساختن شایعه‏اى را که

هیچ گونه علم و یقین به آن نداشتند. «سوم» کوچک شمردن شایعه و به عنوان یک وسیله سرگرمى از آن استفاده کردن. (آیه 16)- و از آنجا که این حادثه بسیار مهمى بود که گروهى از مسلمانان آن را سبک و کوچک شمرده بودند باردیگر در این آیه روى آن تکیه کرده، و موجى تازه از سرزنش بر آنها مى‏بارد، و تازیانه‏اى محکمتر بر روح آنها مى‏نوازد، و مى‏گوید: «چرا هنگامى که آن را شنیدید نگفتید: ما حق نداریم که به این سخن تکلّم کنیم، خداوندا! منزهى تو، این بهتان بزرگى است»! (وَ لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ ما یَکُونُ لَنا أَنْ نَتَکَلَّمَ بِهذا سُبْحانَکَ هذا بُهْتانٌ عَظِیمٌ). در واقع قبلا تنها به خاطر این ملامت شده بودند که چرا با حسن ظن نسبت به کسانى که مورد اتهام واقع شده بودند نگاه نکردند، اما در اینجا مى‏گوید علاوه بر حسن ظن، شما مى‏بایست هرگز به خود اجازه ندهید که لب به چنین تهمتى بگشایید، تا چه رسد که عامل نشر آن شوید. (آیه 17)- اشاعه فحشا ممنوع است: باز در اینجا سخن از «داستان افک» و عواقب شوم و دردناک شایعه سازى و اتهام ناموسى نسبت به افراد پاک است. نخست مى‏گوید: «خداوند شما را اندرز مى‏دهد که هرگز چنین کارى را تکرار نکنید اگر ایمان (به خدا و روز جزا) دارید» (یَعِظُکُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَداً إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ). یعنى این نشانه ایمان است که انسان به سراغ این گناهان عظیم نرود، در حقیقت جمله مزبور یکى از ارکان توبه را ترسیم مى‏کند، چرا که تنها پشیمانى از گذشته کافى نیست باید نسبت به عدم تکرار گناه در آینده نیز تصمیم گرفت. (آیه 18)- و بعد براى تأکید بیشتر که توجه داشته باشند این سخنان، سخنان عادى معمولى نیست، بلکه این خداوند علیم و حکیم است که در مقام تبیین بر آمده و حقایق سرنوشت سازى را روشن مى‏سازد، مى‏گوید: «و خداوند آیات را براى شما بیان مى‏کند و خداوند دانا و حکیم است» (وَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ). به مقتضاى علمش از نیازهاى شما و عوامل خیر و شرتان آگاه است و به مقتضاى حکمتش دستورات و احکامش را با آن هماهنگ مى‏سازد. (آیه 19)- باز براى محکم کارى، سخن را از شکل یک حادثه شخصى به صورت بیان یک قانون کلى و جامع تغییر داده و مى‏گوید: «کسانى که دوست مى‏دارند زشتیها و گناهان قبیح در میان افراد با ایمان اشاعه یابد عذاب دردناکى در دنیا و آخرت دارند» (إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ). این تعبیر مفهوم وسیعى دارد که هرگونه نشر فساد و اشاعه زشتیها و قبائح و کمک به توسعه آن را شامل مى‏شود. و در پایان آیه مى‏فرماید: «و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید» (وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ). او مى‏داند چه کسانى در قلبشان حب این گناه است و کسانى را که زیر نامهاى فریبنده به این عمل شوم مى‏پردازند مى‏شناسد اما شما نمى‏دانید و نمى‏شناسید. (آیه 20)- در این آیه که در عین حال آخرین آیات «افک» و مبارزه با «اشاعه فحشا» و «قذف» مؤمنان پاکدامن است، بار دیگر این حقیقت را تکرار و تأکید مى‏کند که: «و اگر فضل و رحمت الهى شامل حال شما نبود و این که خدا مهربان و رحیم است» مجازات سختى دامانتان را مى‏گرفت (وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ). کل ایات این صفحه که در مورد شایعه سازی هستش و فتنه ای که در اونه و پرهیز مومنان از دامن زدن به شایعه  درس های بزرگی این ایات برای ما داره  که مراقب باشیم  هر حرفی رو از هر کسی باور نکنیم  به خصوص در مورد مسایل ناموسی که طبق ایات قبل وجود 4 شاهد برای اثباتش لازمه و اگه کسی این شاهدها رو نداره  بهتره سکوت کنه چون در غیر اون صورت خودش باید شلاق بخوره  در سایر مسایل هم در مورد همدیگه اونقدر گمان نیک داشته باشیم که خبرهای غیر موثق رو در مورد هم باور نکنیم  اصلا اجازه شنیدن به خودمون ندیم  اگرم شنیدیم  اون طرف رو تبریه کنیم و خودمون به نشر شایعه اقدام نکنیم