eitaa logo
🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
2.2هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
511 ویدیو
47 فایل
هر روز 10 دقیقه وقت بگذاریم یک صفحه تلاوت کنیم ثواب تلاوت هدیه می‌شود به تمامی شهدای والامقام که همان روز سالگردشان میباشد بخصوص شهید عزیزی که روزانه مشخصاتش بارگزاری می‌شود. کپی مطالب با ذکر صلوات هدیه به شهدا_امواتم آزاد آی دی مدیر کانال @FMajdi46
مشاهده در ایتا
دانلود
از سوى خدا و پيامبرش به مشركانى كه با آنان پيمان بسته‌ايد اعلام مى‌شود كه پيمان ميان شما و آنان ملغى و بى‌اعتبار است. (1) بنابراين، اى مشركان، چهار ماه در اين سرزمين بگرديد؛ اين مدّت را به شما مهلت مى‌دهيم و شما را از تعرّض مؤمنان در امان مى‌داريم تا بينديشيد و براى سرنوشت خويش تصميم بگيريد، يا از شرك دست برداريد و يا آماده نبرد شويد، و بدانيد كه شما نمى‌توانيد خدا را درمانده كنيد، و بدانيد كه خداوند كافران را خوار و ذليل خواهد كرد. (2) و در روز حجّ اكبر (روز عيد قربان) از سوى خدا و پيامبرش به مردم ابلاغ مى‌شود كه خدا پيمان مشركان را ملغى كرده و پيامبرش نيز چنين كرده است. پس اگر از شرك باز گرديد اين براى شما بهتر است، و اگر از اين دعوت روى برتابيد، بدانيد كه شما نمى‌توانيد خدا را درمانده كنيد، و تو اى پيامبر، كافران را به عذابى دردناك نويد ده. (3) امّا مشركانى كه با آنان پيمان بسته‌ايد و از پيمانشان چيزى نكاسته و كسى را بر ضدّ شما يارى نكرده‌اند، پيمانشان ملغى نيست، بنابراين پيمانشان را تا مدّتى كه براى آنان مقرّر شده است به پايان رسانيد كه وفاى به پيمان نشان‌گر تقواپيشگى است و خداوند تقواپيشگان را دوست مى‌دارد. (4) و چون آن مهلت چهار ماهه كه جان و مال مشركان در آن مصون شمرده شد، به پايان رسد، آنان را هرجا و هر وقت كه يافتيد بكشيد، يا بگيريدشان و يا آنان را به محاصره درآوريد و يا در هر كمين‌گاهى در كمينشان بنشينيد؛ پس اگر از شرك بازگشتند و به توحيد گراييدند و احكام اسلام را پذيرفتند پس نماز بر پا داشتند و زكات پرداختند آزادشان بگذاريد كه خداوند توبه‌كنندگان را مى‌آمرزد و آنان را مورد رحمت خود قرار مى‌دهد. (5) و اگر يكى از آن مشركان محارب از تو امان خواست تا نزد تو آيد و از محتواى دعوتت با خبر شود، او را امان ده تا نزد تو آيد و كلام خدا را بشنود و با آن آشنا شود، سپس او را به جاى امنش برسان. اين بدان‌سبب است كه مشركان نا آگاهند و لازم است اين فرصت به كسانى كه در پى تحقيق‌اند داده شود. (6) ❤️یاعلی مددی کن مارا ╭━═🌼━⊰🍃💔🍃⊱━🌼═━╮ 🦋 @tartilvathdir96 🦋 ╰━═🌸━⊰🍃💔🍃⊱━🌸═━╯
چگونه مشركان مى‌‏توانند نزد خدا و پيامبرش پيمانى داشته باشند پيمان همه آنان بى‌‏اعتبار است به‏ جز كسانى از آنان كه در كنار مسجد الحرام با ايشان پيمان بسته‌‏ايد و تاكنون به پيمان خود وفادار بوده‌‏اند، پس تا هنگامى كه به عهد خويش با شما پايدارند شما نيز به عهد خود با آنان پايدار بمانيد، كه پاى‌‏بندى به پيمان، نشان‌گر تقواپيشگى است و خداوند تقواپيشگان را دوست مى‏‌دارد. (7) چگونه پيمان مشركان محترم شمرده شود، در صورتى كه اگر بر شما چيره شوند نه حقّى از حقوق خويشاوندى را درباره شما رعايت مى‌‏كنند و نه به هيچ پيمانى كه با آنان امضا كرده‌‏ايد وفادارند. شما را به زبان و با سخنان فريبنده خود خشنود مى‌‏كنند ولى دل‏‌هايشان از آن‌چه بر زبان مى‌‏آورند ابا دارد و بيشترشان از عهد و پيمان خود خارج شده‏‌اند. (8) آيات خدا را به كالاى كم‌‏بهاى دنيا فروخته‏‌اند و بدين كار مردم را از راه او بازداشته‌‏اند. راستى كه بد كارى انجام مى‌‏داده‌‏اند. (9) در حق هيچ مؤمنى هيچ‏‌يك از حقوق خويشاوندى را رعايت نمى‏‌كنند و به هيچ پيمانى كه امضا كرده‌‏اند پاى‏‌بند نيستند. اينانند كه به پيمان‌‏هاى شما تجاوز كرده و آن‌ها را ناديده گرفته‌‏اند. (10) پس اگر از شرك توبه كردند و احكام دين را پذيرفتند پس نماز به جاى آوردند و زكات پرداختند، برادران دينى شما هستند و در تمام حقوق با ساير مؤمنان برابرند. ما آيات خود را به روشنى براى همه بيان مى‌‏كنيم و تنها مردم دانا از آن بهره مى‌‏برند. (11) و اگر گروهى از مشركان پيمان‌‏هاى خود را كه بر آن‌ها سوگند ياد كرده‌‏اند پس از آن‌‏كه بر آن عهد بستند، شكستند و درباره دين شما زبان به بدگويى گشودند آنان پيشوايان كفر به شمار مى‏آيند و شما بايد با پيشوايان كفر پيكار كنيد، چرا كه آنان را هيچ پيمانى نيست، باشد كه از پيمان‏‌شكنى دست بردارند. (12) آيا با قومى كه پيمان‌‏هاى خود را شكستند و قصد بيرون راندن پيامبر را داشتند و نخستين بار آغازگر جنگ با شما بودند، نمى‌‏جنگيد؟ آيا از آنان مى‌‏ترسيد؟ اگر مؤمنيد [بايد براى شما آشكار باشد كه‏] خدا سزاوارتر است كه از او بترسيد. (13) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
با مشركان پيكار كنيد در اين صورت خداوند آنان را به دست شما عذاب مى‌‏كند و خوار و ذليلشان مى ‏سازد و شما را بر آنان پيروز مى‏‌گرداند و سينه [داغدار] گروهى از مؤمنان را شفا مى‌‏بخشد. (14) و خشم دل‏‌هايشان را مى‏‌برد، و اين را هم بدانيد كه خداوند بر هر كه بخواهد به رحمت خود بازمى‏‌گردد [و او را از شرك مى‌‏رهاند] و شما را از نبرد با وى بازمى‌‏دارد، و خدا دانا و حكيم است. (15) آيا شما مدّعيان ايمان پنداشته‌‏ايد كه رها مى‌‏شويد و مورد آزمايش قرار نمى‌‏گيريد، در صورتى كه هنوز خداوند كسانى از شما را كه در جهاد شركت مى‌‏كنند و جز خدا و رسول او و مؤمنان تكيه‌‏گاهى نگرفته‌‏اند، مشخص نكرده است؟ و خدا به آن‌چه مى‌‏كنيد آگاه است. (16) مشركان حق ندارند در حالى‌‏كه به زبان يا عمل، بر كفر خود گواهى مى‌‏دهند، مساجد خدا از جمله مسجد الحرام را تعمير كنند. آنان اعمالشان بى‌‏اثر است و براى هميشه در آتش دوزخ ماندگارند. (17) تنها كسانى حق دارند مساجد خدا را تعمير كنند كه به خدا و روز واپسين ايمان آورده و نماز بر پا داشته و زكات داده و جز از خدا بيم نداشته‌‏اند (تنها او را پرستيده‌‏اند) كه اميد است اينان در زمره ره‌‏يافتگان باشند. (18) آيا آب دادن به حاجيان و تعمير مسجد الحرام را كه برخاسته از ايمان به خدا نبوده است ارج مى‌‏نهيد و چنين كسى را با آن كس كه به خدا و روز واپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است يكسان مى‏‌شمريد؟ نه، اين دو گروه نزد خدا يكسان نيستند، زيرا خداوند مردم ستمكار (مشركان) را به سوى خويش هدايت نمى‌‏كند. (19) كسانى كه ايمان آورده و هجرت نموده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كرده‌‏اند، نزد خدا از همه بلندمرتبه‌‏ترند و اينانند كه نيكبخت خواهند بود. (20) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
اين گروه از مؤمنانند كه پروردگارشان آنان را به رحمتى والا از جانب خويش و به خشنودى خود و بوستان‌هايى از بهشت كه در آن‌ها برايشان نعمتى پايان‌ناپذير است مژده مى‌دهد. (21) در آن‌جا براى هميشه ماندگارند. مبادا اين وعده‌ها را بعيد بدانيد، چرا كه خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است. (22) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر پدران و برادرانتان كفر را بر ايمان برگزيدند آنان را دوست خود و عهده‌دار كارهايتان قرار ندهيد و كسانى از شما كه آنان را دوست خود گيرند و كارهايشان را به آنان بسپرند ستمكار خواهند بود. (23) اى پيامبر، به آنان كه ايمان آورده‌اند بگو: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خويشاوندانتان و اموالى كه گرد آورده‌ايد و تجارتى كه از كسادش بيم داريد و خانه‌هايى كه آن‌ها را خوش مى‌داريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه او محبوب‌تر است و اين‌ها مانع رفتن شما به جهاد شده‌اند، منتظر باشيد تا خدا فرمان خود را اجرا كند (مؤمنانى را جايگزين شما كند كه خدا از هرچيزى براى آنان محبوب‌تر است و به بهترين وجه در راه او جهاد مى‌كنند) و بدانيد كه خداوند مردمى را كه از مرز بندگى او خارج شوند، به سوى پيامبر و يارى دين خدا هدايت نمى‌كند. (24) قطعا خداوند شما را در معركه‌هاى فراوانى يارى كرده است، و نيز در آن روز كه در وادى «حنين» با مشركان به كارزار پرداختيد؛ آن‌گاه كه كثرت افرادتان شما را شادمان ساخته بود به گونه‌اى كه خدا را فراموش كرديد و به فراوانى لشكر خود اعتماد نموديد، ولى آن سپاه عظيم كارساز نشد و هيچ خطرى را از شما دفع نكرد و در محاصره دشمن قرار گرفتيد و زمين با همه فراخى‌اش بر شما تنگ شد و سرانجام به دشمن پشت كرديد و گريختيد. (25) پس از آن، خداوند آرامشى را از جانب خود بر پيامبرش و بر مؤمنانى كه در آن معركه ثابت‌قدم ماندند فروفرستاد و لشكريانى را از فرشتگان كه شما آن‌ها را نديديد براى يارى شما نازل كرد و كسانى را كه كافر شدند كيفر داد، و اين است سزاى كفرپيشگان. (26) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
سپس خداوند بعد از واقعه حنين به هركس از كافران و مؤمنان خطاكار كه مى‌خواست روى كرد و به او توفيق توبه داد و توبه‌اش را پذيرفت و خدا راه توبه را براى همگان گشوده است، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است. (27) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، جز اين نيست كه مشركان پليدند، از اين رو نبايد پس از پايان امسال (سال نهم هجرت) به مسجد الحرام نزديك شوند. و اگر مى‌ترسيد كه با اجراى اين حكم داد و ستدتان كساد شود و فقر به شما روى آورد، به زودى خدا، اگر بخواهد، از فضل خويش شما را توانگر مى‌كند. به يقين، خداوند دانا و كارهايش همه از روى حكمت است. (28) با كسانى كه به آنان كتاب آسمانى داده شده است (يهوديان، مسيحيان، مجوسيان و صابئى‌ها) ولى به خدا و روز قيامت آن‌گونه كه بايد ايمان ندارند و آن‌چه را خدا حرام كرده و پيامبرش محمّد تحريم نموده است حرام نمى‌دانند و دين حقّ را آيين خود نمى‌گيرند بجنگيد تا با خضوع در برابر حكومت شما به قانون جزيه تن در دهند و آن را به دست خود به شما بپردازند. (29) يهوديان گفتند: عزير پسر خداست. و نصارا گفتند: مسيح پسر خداست. اين سخن آنان است كه بر زبان مى‌آورند؛ سخنى است بى‌پايه و عارى از حقيقت كه به سخن آن كافران بت‌پرستى مى‌ماند كه پيش از ايشان بودند. خدا آنان را بكشد! تا كى از حق بازداشته و به سوى باطل كشانده مى‌شوند. (30) يهوديان و مسيحيان از آن‌روى كه بى‌هيچ قيد و شرطى از عالمان و راهبان خود اطاعت كردند، آن‌ها را به منزله پروردگار و معبود خويش شمردند و براى خدا ربوبيتى قائل نشدند. علاوه بر اين، نصارا، مسيح، پسر مريم را نيز پروردگار خود گرفتند در حالى‌كه آنان مأمور نبودند مگر اين‌كه يك خدا را كه جز او معبودى در خور پرستش نيست عبادت كنند. او منزّه است از اينكه به او شرك ورزند. (31) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
مى‌خواهند نور خدا را كه در آيين او جلوه كرده است با دهان خود خاموش كنند و خدا نخواهد گذاشت جز اين شود كه نور خود را به كمال رساند و سراسر گيتى را فراگيرد هرچند كافران از آن ناخشنود باشند. (32) اوست آن كسى كه پيامبرش محمّد را با هدايت و دين حق به رسالت فرستاد تا آن را بر همه اديان چيره كند هرچند مشركان ناخشنود باشند. (33) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، بسيارى از عالمان دينى يهود و راهبان مسيحى اموال مردم را به ناروا مى‌خورند و آنان را از راه خدا بازمى‌دارند، و كسانى را كه زر و سيم مى‌اندوزند و آن را در راه خدا خرج نمى‌كنند به عذابى دردناك نويد ده. (34) اين عذاب در روزى است كه آن گنج‌هاى طلا و نقره را در آتش دوزخ بگدازند و پيشانى و پهلو و پشتشان را با آنها داغ كنند و به آنان گفته شود: اين است آن‌چه براى خود اندوختيد كه اينك به صورت عذاب براى شما جلوه‌گر شده است، پس بچشيد آن‌چه را كه مى‌اندوختيد. (35) شماره ماه‌هاى سال نزد خدا دوازده ماه است. اين تعداد را خداوند از همان روزى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد در جهان هستى مقرّر كرد. از اين دوازده ماه، چهار ماه (رجب، ذى‌القعده، ذى‌الحجّه و محرّم) ماه‌هاى حراماند كه جنگ در آن‌ها ممنوع است. اين است آن دينى كه مصالح بندگان را تأمين و امور زندگى آنان را اداره مى‌كند، پس مبادا در اين ماه‌هاى حرام با ارتكاب گناه، به ويژه با برپايى جنگ بر خود ستم كنيد. و با همه مشركان بجنگيد، چنان‌كه آنان نيز با همه شما مى‌جنگند، و در جنگ‌ها تقواى الهى را رعايت كنيد و حدود او را محترم شمريد و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است و آنان را پيروز مى‌گرداند. (36) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
جز اين نيست كه تأخير انداختن ماه‌هاى حرام از زمان خودشان تغيير دادن حكم خداست و كفر است؛ مشركان كفرپيشه با اين كار بر كفر خويش مى‌افزايند و با اين كار نادرست ساير كافران نيز به گمراهى كشيده مى‌شوند. كارشان بدين‌گونه است كه ماه حرام را يك سال حلال مى‌شمرند و حرمتش را براى ماه بعد قرار مى‌دهند و سال ديگر حرمت آن را بازمى‌گردانند و بدين‌طريق حرام و حلال را جابه‌جا مى‌كنند تا تعداد آن‌چه حرام مى‌شمرند با تعداد آن‌چه خدا حرام كرده است يكسان باشد، از اين‌رو آن‌چه را خدا حرام كرده است حلال مى‌شمرند، هر چند تعداد آن را حفظ مى‌كنند. كارهاى ناروايشان براى آنان آراسته شده است و خداوند به كافران توفيق هدايت و دستيابى به سعادت را نخواهد داد. (37) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، شما را چه سودى است كه وقتى به شما مى‌گويند در راه خدا براى جهاد حركت كنيد، كندى و سنگينى مى‌كنيد و به زمين مى‌چسبيد؟ آيا به زندگى دنيا بسنده كرده و آن را پسنديده و از زندگى آخرت چشم پوشيده‌ايد؟ پس بدانيد كه بهره زندگى دنيا در برابر آخرت جز بهره‌اى ناچيز نيست. (38) اگر براى جهاد حركت نكنيد، خداوند شما را به عذابى دردناك كيفر مى‌دهد و به جاى شما مردمى ديگر مى‌آورد كه فرمان جهاد را ناديده نمى‌انگارند و در آن سستى نمى‌ورزند، و اگر خدا شما را از ميان ببرد هيچ زيانى به او نمى‌رسانيد بلكه خود زيان‌كار خواهيد شد كه خداوند بر هركارى تواناست. (39) اگر پيامبر را يارى نكنيد او بى‌ياور نخواهد ماند، چنان كه پيش‌تر خدا او را يارى كرد، آن‌گاه كه كافران مكّه او را بيرون كردند (در صدد كشتنش برآمدند و او به ناچار از آن شهر بيرون رفت) و جز يك تن كسى همراهش نبود، زمانى كه آن دو در آن غار (غار ثور) بودند، وقتى كه به همراهش مى‌گفت: اندوه مدار و بدان كه قطعا خدا با ماست. آرى، در چنين موقعيتى خدا پيامبرش را يارى كرد و آرامشى از جانب خود بر او فرو فرستاد و او را با سپاهيانى كه آن‌ها را نمى‌ديديد نيرو بخشيد، و سخن كافران و تصميم آنان بر قتل پيامبر و برچيدن رسالت را پست‌ترين سخنان قرار داد و آن را بى‌نتيجه ساخت، و سخن خدا كه همانا يارى پيامبر و سيطره دين اوست، برتر و فايق بر سخن و تصميم كافران است و خداوند شكست‌ناپذير و كارهايش همه از روى حكمت است. (40) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
گرفتارى‌هاى زندگى و كارهاى روزمرّه عذرى موجه براى ترك جهاد نيست؛ بنابراين وقتى به جهاد فراخوانده مى‌شويد، خواه سبكبار باشيد يا گران‌بار، بايد روانه شويد و با مال و جانتان در راه خدا پيكار كنيد. اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (41) اگر چشم‌انداز جهادى كه مردم را بدان فراخواندى غنيمتى نزديك و در دسترس و سفرى آسان و كوتاه بود منافقان در پى تو مى‌آمدند، ولى راه تا معركه تبوك بر آنان دور و دراز آمد و آن را دشوار ديدند و در آن شركت نكردند و به زودى وقتى از اين غزوه بازگشتيد به خدا سوگند خواهند خورد كه اگر مى‌توانستيم با شما خارج مى‌شديم. آنان با اين شيوه‌اى كه در پيش گرفته‌اند، خود را نابود مى‌كنند و خدا مى‌داند كه آنان قطعا دروغ‌گويند. (42) خدا بر تو ببخشايد، چرا به آنان رخصت دادى كه در جهاد شركت نكنند؟ اگر مى‌خواستى رخصت نمى‌دادى و سزاوارتر آن بود كه چنين مى‌كردى تا بدين‌وسيله آنان را مى‌آزمودى تا كسانى كه راست گفته‌اند براى تو معلوم شوند و دروغ‌گويان را بشناسى. (43) كسانى كه واقعا به خدا و روز واپسين ايمان آورده‌اند، از تو براى ترك جهاد با مال و جان خود رخصت نمى‌طلبند، زيرا آنان اهل تقوا هستند و به ضرورت جهاد آگاهى دارند و خدا هم به تقواپيشگان داناست. (44) تنها كسانى كه به خدا و روز واپسين ايمان ندارند و دل‌هايشان به شك‌آلوده است و همواره در شك خود سرگردانند، از تو اجازه مى‌خواهند كه رهسپار ميدان جهاد نشوند. (45) آنان خواستار جهاد نيستند، اگر خواستار آن بودند ساز و برگى براى آن فراهم مى‌آوردند، و خدا هم بسيج آنان را خوش نداشت و به كيفر نفاقشان رغبت به جهاد را از آنان سلب كرد و آن‌ها را از اين كار بازداشت و مؤمنان را از خطر آنان رهانيد و از درونشان به آنان ندا داده شد كه با خانه‌نشينان همنشين باشيد. (46) اگر در ميان شما رهسپار ميدان جهاد مى‌شدند، جز بر تباهى و تشويش خاطر شما نمى‌افزودند و به سرعت ميان شما فساد و آشوب به پا مى‌كردند و تفرقه و اختلاف شما را مى‌خواستند، و در ميان شما كسانى هستند كه به سخنان آن‌ها گوش مى‌سپارند و خواسته‌هايشان را اجابت مى‌كنند، و خداوند به ستم‌كاران داناست. (47) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
آنان پيش از اين هم در پى فساد و ايجاد اختلاف در ميان مؤمنان بودند و كارها را براى تو وارونه مى‌كردند، تا آن‌كه حق پديدار شد و امر خدا (دين او) پيروز گشت در حالى‌كه از آن ناخشنود بودند. (48) و از ميان آنان كسى است كه وقتى او را به جهاد فرا مى‌خوانى مى‌گويد: به من اجازه ماندن ده و مرا در فتنه ميفكن و گرفتار بلا مكن. بدانيد كه آنان بر اثر كفر و نفاق، خود در فتنه فرو افتاده‌اند و سرانجام دوزخ كافران را فراخواهد گرفت. (49) اگر در اين جنگ كه به سوى آن رهسپارى پيروز شوى و خيرى به تو رسد، آنان را بد حال مى‌كند، و اگر گزندى به تو رسد و مغلوب گردى، مى‌گويند: ما پيش از اين كار خود را به دست گرفتيم و از حوادث در امان مانديم، آن‌گاه روى برمى‌گردانند و شادمانه مى‌روند. (50) به آنان بگو: جز آن‌چه خدا براى ما مقرّر كرده است چيزى به ما نمى‌رسد. او سرپرست ماست و چيزى در اختيار ما نيست و در هر حال به فرمان او عمل مى‌كنيم و بر او توكّل داريم كه مؤمنان بايد فقط بر او توكّل كنند (امور خود را به او وانهند و به فرمان و تقدير او گردن نهند.) (51) به آنان بگو: آيا براى ما جز يكى از اين دو نيكى را انتظار مى‌بريد كه يا پيروز شويم و غنايمى به دست آوريم و يا مغلوب گرديم و در راه خدا كشته شويم؟ ما نيز براى شما انتظار مى‌بريم كه خداوند از جانب خودش يا به دست ما گرفتار عذابتان كند، پس منتظر باشيد كه ما نيز با شما در انتظاريم. (52) بگو: چه از روى رغبت انفاق كنيد يا از روى بى‌ميلى، هرگز از شما پذيرفته نمى‌شود، زيرا شما مردمى تبهكاريد و خدا انفاق را از تبهكاران نمى‌پذيرد. (53) و هيچ دليلى براى پذيرفته نشدن انفاق‌هايشان نيست جز اين‌كه به خدا و پيامبرش كافر شدند، و نماز را جز با حال سستى به جاى نمى‌آورند و جز از روى اكراه انفاق نمى‌كنند. (54) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
اى پيامبر، مبادا فراوانى اموال و فرزندان منافقان تو را مجذوب كند؛ جز اين نيست كه خدا مى‌خواهد به وسيله اين‌ها در زندگى دنيا عذابشان كند و در حالى‌كه كافرند جانشان برآيد. (55) آنان به خدا سوگند مى‌خورند كه از شما مؤمنانند، در حالى كه ايمان ندارند و از شما نيستند، بلكه مردمى هستند كه مى‌ترسند و پريشان‌خاطرند. (56) اگر پناهگاه يا نهانگاه‌هايى يا راهى باريك براى گريز بجويند، [از شما] روى برتافته شتابان به سوى آن مى‌روند و هيچ چيز آنان را باز نمى‌گرداند. (57) برخى از اين منافقان كسانى‌اند كه [از روى خودخواهى] درباره تقسيم صدقات بر تو ايراد مى‌گيرند. پس اگر از صدقات به آنان داده شود راضى مى‌شوند، ناگهان به خشم مى‌آيند. (58) اى كاش آن‌چه را خدا به آنان داد و پيامبرش به آنان پرداخت با رضايت مى‌گرفتند و مى‌گفتند: خدا ما را بس است، ما اميد آن داريم كه خدا از فضل خود به ما دهد و پيامبرش نيز به فرمان او به ما عطا كند، چرا كه ما به فضل خدا دل بسته‌ايم. (59) بر همه مسلمانان روا نيست كه از زكات واجب بهره‌مند شوند تا اگر به عدّه‌اى داده نشد شكايت كنند؛ زكات تنها به مستمندان و درماندگان و عاملان گمارده شده بر آن و مخالفانى كه با هدف گرايش به اسلام يا يارى دادن مسلمانان از آنان دل‌جويى مى‌شود اختصاص دارد، و نيز در راه آزادى بردگان و پرداخت وام كسانى كه از پرداخت آن ناتوانند و در راه خدا و [تأمين توشه و مركب] مسافرى كه در راه مانده است هزينه مى‌شود. اين موارد هشت‌گانه براى مصرف زكات از جانب خدا مقرّر شده و قابل تغيير نيست، و خدا دانا و كارهايش همه از روى حكمت است. (60) و برخى از منافقان كسانى‌اند كه پيامبر را آزار مى‌دهند و مى‌گويند: او گوش است و به آن‌چه به وى مى‌گويند گوش فرا مى‌دهد. بگو: گوش فرا دادن او به سخن شما و اين‌كه شما را راست‌گو مى‌داند براى شما بهتر است. آن‌چه را خدا مى‌گويد باور مى‌كند و آن‌چه را مؤمنان مى‌گويند، به سود آنان مى‌پذيرد و آنان را در سخنانشان دروغ‌گو نمى‌شمرد و براى كسانى از شما مسلمانان كه حقيقتا ايمان آورده‌اند مايه رحمت است، و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مى‌رسانند براى آنان عذابى دردناك خواهد بود. (61) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
منافقان براى شما به خدا سوگند مى‌خورند تا شما را از خود خشنود سازند، در صورتى كه اگر مؤمن باشند سزاوارتر است كه خدا و پيامبرش را با اطاعت و ترك خصومت خشنود كنند. (62) آيا ندانسته‌اند كه هركس با خدا و پيامبر او مخالفت و دشمنى كند آتش دوزخ براى اوست كه در آن جاودانه مى‌ماند؟ اين است خوارى بزرگ. (63) منافقان از اين بيم دارند كه سوره‌اى از قرآن بر ضدّ آنان نازل شود و آنان را از آن‌چه در دل دارند (كفر و سوء قصد به تو) خبر دهد. به آنان بگو: هم‌چنان در نفاق خود بمانيد و با اين شيوه مؤمنان را به مسخره گيريد، قطعا خداوند آن‌چه را كه از فاش شدنش بيم داريد آشكار خواهد كرد. (64) اگر از سوء قصدى كه درباره تو داشتند بپرسى، مى‌گويند: ما چنين قصدى نداشتيم، ما فقط كارهاى بيهوده مى‌كرديم و به بازى و سرگرمى مشغول بوديم. به آنان بگو: آيا براى بازى و سرگرمى، خدا و آيات او و پيامبرش را به مسخره مى‌گرفتيد؟ (65) براى آن‌چه كرده‌ايد عذر نياوريد كه بى‌نتيجه است، زيرا شما پس از آن‌كه ايمان آورده بوديد، با سوء قصدى كه درباره پيامبر داشتيد، كافر شديد؛ ازاين‌رو همه درخور كيفريد، و اگر ما گروهى از شما را به اقتضاى مصلحتى ببخشيم و مجازات نكنيم گروهى ديگر را بدان‌سبب كه گنهكارند كيفر خواهيم داد. (66) مردان و زنان منافق همه در داشتن صفات ناپسند و ارتكاب كارهاى ناروا مانند يكديگرند. آنان به كار ناروا فرمان مى‌دهند و از كار پسنديده بازمى‌دارند و از انفاق در راه خدا دست نگاه مى‌دارند آرى آنان خدا را فراموش كرده‌اند چرا كه از بندگى خدا خارج شده‌اند و خدا هم آنان را به فراموشى سپرده است. (67) خداوند به مردان و زنان منافق و همه كفرپيشگان آتش دوزخ را وعده داده است كه جاودانه در آن خواهند بود. آن آتش برايشان بسنده است و خداوند آنان را از رحمت خود دور ساخته و عذابى پايدار خواهند داشت. (68) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
شما منافقان همچون كافران و منافقانى هستيد كه پيش از شما بودند. آنان از شما نيرومندتر بودند و اموال و فرزندان بيش‌ترى داشتند و به دنيا روى آوردند و از آن‌چه نصيبشان شد بهره بردند. شما نيز همچون منافقان و كافرانى كه پيش از شما بودند و از نصيب خود كامياب گشتند، از نصيب خود بهره برديد و در ياوه‌سرايى درباره آيات خدا فرورفتيد، آن‌گونه كه آنان فرورفتيد. آنان اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گرديد و زيان‌كار شدند؛ شما نيز در زيان‌كارى و تباهى اعمال همچون آنانيد؛ از اين‌رو ثروت و مكنت براى شما نيز كارساز نخواهد بود. (69) آيا خبر كسانى كه پيش از آنان بودند [و به پيامبران كافر شدند]، خبر قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و مردم شهر مدين و آن شهرهاى زير و رو شده قوم لوط به ايشان نرسيده است؟ داستانشان اين بود كه پيامبرانشان معجزات و دلايلى روشن براى آنان آوردند ولى آن‌ها آن را دروغ انگاشتند و در نتيجه به هلاكت رسيدند؛ پس خدا آن‌گاه كه عذابشان كرد بر آنان ستم نكرد و زيبنده او هم نيست كه ستم كند. آنان خود با روى آوردن به دنيا و تكذيب پيامبران، خويشتن را سزاوار كيفر نمودند و بدين‌طريق بر خود ستم روا داشتند. (70) امّا مردان و زنان با ايمان بر يكديگر ولايت دارند، ازاين‌رو يكديگر را به كار شايسته فرمان مى‌دهند و از كار ناپسند نهى مى‌كنند و نماز را بر پا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند و از خدا و پيامبرش اطاعت مى‌كنند. اينانند كه به زودى خداوند رحمت خود را شامل حالشان مى‌كند و هيچ كس نمى‌تواند مانع آن شود، چرا كه خدا مقتدرى شكست‌ناپذير و كارهايش همه از روى حكمت است. (71) خداوند به مردان و زنان با ايمان بوستان‌هايى پر درخت كه از زير آن‌ها نهرها روان است و در آن‌جا جاودانه‌اند وعده داده است؛ و نيز سراهايى خوش در بوستان‌هايى دايمى علاوه بر اين‌ها او از آنان خشنود است، و خشنودى خدا از همه موهبت‌هاى بهشتى برتر است. اين است نيكبختى بزرگ. (72) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   eitaa.com/joinchat/2502098948C401c5e1d09 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
اى پيامبر، با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنان سخت گير. سرايشان دوزخ است و آن بد جايگاهى است. (73) منافقان به خدا سوگند مى‌خورند كه سخنى كفرآميز نگفته‌اند، در صورتى كه حتما آن را گفته و به‌طور جدّى هم گفته‌اند و بدين‌سبب پس از آنكه اسلام آورده بودند كافر شدند و در گردنه راه تبوك آهنگ جان پيامبر را كردند و بدين كار دست نيافتند، و علّت خشمشان بر پيامبر چيزى جز اين نبود كه خداوند آنان را به فضل خويش توان‌گر كرد و پيامبرش نيز به وسيله غنايم جنگى بى‌نيازشان ساخت. پس اگر توبه كنند براى آنان بهتر است، چرا كه توبه آنان آمرزش گناهان و ورود به بهشت را به دنبال خواهد داشت، و اگر از توبه روي‌گردان شوند، خداوند در دنيا و آخرت به عذابى دردناك عذابشان خواهد كرد و در روى زمين هيچ سرپرست و ياورى كه آنان را از عذاب رهايى دهد، نخواهند داشت. (74) برخى از منافقان كسانى‌اند كه با خدا پيمان بستند كه اگر از فضل خود به ما ثروتى عطا كند قطعا صدقه خواهيم داد و از كسانى خواهيم شد كه كارهاى شايسته انجام مى‌دهند. (75) پس هنگامى كه خداوند از فضل خود به آنان بخشيد، بدان بخل ورزيدند و [به پيمانشان] پشت كردند و روى برتافتند. (76) سپس اين بخل در دل‌هايشان نفاقى بر جاى نهاد كه تا روزى كه مرگ را ديدار كنند از آنان جدا نخواهد شد. اين بدان‌سبب بود كه وعده‌اى را كه به خدا دادند وفا نكردند و همواره دروغ مى‌گفتند. (77) آيا ندانسته‌اند كه خداوند كارها و سخنان پنهانى آنان را مى‌داند و خداوند از همه نهان‌ها به خوبى آگاه است؟ (78) كسانى كه به مؤمنان توان‌گرى كه از روى رغبت صدقه مى‌دهند طعنه مى‌زنند و نيز بر كسانى از اهل ايمان كه چيزى براى پرداخت صدقه نمى‌يابند مگر آنكه آخرين تلاش خود را به كار بندند، خرده مى‌گيرند، و هردو گروه را به خاطر پرداخت صدقه مسخره مى‌كنند، خدا آنان را به مسخره خواهد گرفت و براى آنان عذابى دردناك خواهد بود. (79) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
چه براى آنان از خدا آمرزش بخواهى يا آمرزش نخواهى يكسان است، اگر هفتاد بار هم برايشان آمرزش بخواهى هرگز خدا آنان را نمى‌آمرزد، اين از آن روى است كه آنان به خدا و رسول او كفر ورزيدند و از بندگى خدا خارج شدند، و خدا كسانى را كه از بندگى او خارج شوند به قرب خويش نمى‌رساند. (80) واپس نهاده‌شدگان از اين‌كه به خاطر مخالفت با رسول خدا بر جاى خود نشستند و رهسپار غزوه تبوك نشدند، شادمان شدند، و ناخشنود بودند از اينكه با مال و جانشان در راه خدا پيكار كنند و به ديگران نيز مى‌گفتند: شما هم در اين هواى گرم و سوزان به سوى جنگ نرويد. بگو: آتش دوزخ سوزان‌تر است اى كاش مى‌دانستند. (81) پس بايد خنده و شادمانى آنان كم باشد و گريه و اندوهشان بسيار چرا كه شادمانى آنان تنها در اين دنياى زودگذر است و گريه و اندوهشان در سراى آخرت است كه آتشى جاودانه دارد. اين جزايى است در برابر كارهايى كه مى‌كردند. (82) پس اگر خداوند تو را از اين جنگ به سوى گروهى از اين منافقان بازگرداند، و آنان براى بسيج شدن از تو رخصت خواستند، به آنان بگو: از اين پس هرگز با من رهسپار نمى‌شويد و همراه من با هيچ دشمنى كارزار نمى‌كنيد، زيرا شما نخستين بار به بازنشستن از جهاد خشنود بوديد، پس اكنون هم با كسانى كه در خانه‌ها مانده‌اند (زنان، كودكان، بيماران) بنشينيد. (83) و هرگز بر احدى از آنان (منافقان) كه در گذشته است نماز مخوان و بر گورش به دعا نايست، زيرا آنان به خدا و رسول او كافر شدند و در حالى مردند كه از بندگى خدا خارج بودند. (84) مبادا فراوانى مال و فرزندانشان تو را مجذوب كند؛ جز اين نيست كه خدا مى‌خواهد به وسيله اين‌ها در زندگى دنيا عذابشان كند و در حالى‌كه كافرند جانشان برآيد. (85) و چون سوره‌اى از قرآن نازل شود و در آن به مردم فرمان داده شود كه به خدا ايمان بياوريد و همراه پيامبرش جهاد كنيد، توان‌گرانشان از تو رخصت مى‌طلبند و مى‌گويند: ما را واگذار كه با نشستگان باشيم. (86) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
آنان از اين خشنود شدند كه رهسپار جهاد نشوند و با خانه‌نشينان باشند، و بر دل‌هايشان مهر نهاده شد، از اين‌رو درك نمى‌كنند. (87) امّا پيامبر و كسانى كه ايمان آورده‌اند و با او هستند، با مال و جانشان جهاد كردند، و اينانند كه همه خوبى‌ها براى آن‌هاست و اينانند كه نيكبخت‌اند. (88) خداوند براى آنان بوستان‌هايى با درختانى انبوه آماده كرده است كه از زير آن‌ها نهرها روان است و در آن جاودانه‌اند. اين است كاميابى بزرگ. (89) پس از اعلام جهاد، باديه‌نشينانى كه از حضور در ميدان جنگ معذور بودند آمدند تا به آنان اجازه جهاد داده شود، امّا آنان كه ادعاى ايمان مى‌كردند و به خدا و رسول او دروغ گفتند بر جاى نشستند. به زودى به كسانى از آنان كه كافر شدند عذابى دردناك خواهد رسيد. (90) بر ناتوانان و بيماران و تهيدستانى كه هزينه سفر جنگ را ندارند جهاد مقرّر نشده است تا بر اثر آن دچار رنج و سختى شوند از اين‌رو سزاوار كيفر و نكوهش نيستند، به شرط آن‌كه براى خدا و پيامبرش خيرخواهى كنند و از خيانت به خدا و رسول بپرهيزند و كارها را بر ضدّ پيامبر و مؤمنان واژگونه نكنند. اينان از نيكوكارانند و هيچ راهى براى سرزنش نيكوكاران نيست، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (91) و نيز جهاد مقرّر نشده است بر كسانى كه وقتى نزد تو مى‌آيند تا مركبى به آنان بدهى و براى جهاد آماده‌شان كنى، مىگويى: من مركبى نمى‌يابم كه شما را به آن مجهّز كنم و آنان بازمى‌گردند در حالى‌كه ديدگانشان از اندوه اين‌كه چيزى نمى‌يابند كه در راه خدا هزينه كنند، اشكبار است. (92) راه سرزنش فقط بر روى كسانى گشوده است كه با اين‌كه توان‌گرند از تو اجازه ترك جهاد مى‌خواهند. آنان به اين خشنودند كه با خانه‌نشينان باشند، و خدا بر دل‌هايشان مهر نهاده است، از اين‌روست كه نمى‌دانند. (93) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
هنگامى كه از جنگ به سوى اين منافقان بازگرديد براى شما عذر مى‌آورند. اى پيامبر، به آنان بگو: عذر نياوريد، ما هرگز سخن شما را باور نمى‌كنيم، زيرا خدا ما را از خبرهاى شما تا آن‌جا كه نفاق و دروغ‌گويى‌تان را آشكار كند، آگاه ساخته است و قطعا خدا حقيقت عمل شما را مى‌بيند و پيامبرش نيز آن را مشاهده مى‌كند. سپس روز قيامت به سوى خدا داناى نهان و آشكار بازگردانده مى‌شويد و آن‌گاه شما را نيز به حقيقت آن‌چه مى‌كرديد آگاه مى‌كند. (94) وقتى به سوى آنان بازگرديد، براى شما به خدا سوگند مى‌خورند تا از آن‌ها درگذريد و ملامتشان نكنيد. شما از آنان روى برتابيد، زيرا آن‌ها پليدند و جايگاهشان دوزخ است. اين جزايى است در برابر كارهايى كه مى‌كردند. (95) براى شما سوگند ياد مى‌كنند تا از آنان راضى شويد. اگر شما هم از آنان راضى شويد خدا از آنان خشنود نمى‌شود؛ زيرا خدا از مردمى كه از بندگى او خارج شده‌اند راضى نمى‌شود. (96) باديه‌نشينان از آن روى كه از فرهنگ و تمدن بدورند، در كفر و نفاق از ديگران سخت‌ترند، و سزاوارترند به اين‌كه از چند و چون معارف و احكامى كه خداوند بر پيامبرش فروفرستاده است آگاه نباشند، و خداوند بسيار دانا و حكيم است. (97) و از باديه‌نشينان كسانى‌اند كه آن‌چه را به عنوان زكات مى‌پردازند خسارت مى‌شمرند، و در انتظارند كه پيشامدهاى ناگوار براى شما رخ دهد تا از تحت تسلّط شما خارج شوند و به آداب و رسوم جاهلى خويش بازگردند. بر آنان باد پيشامد ناگوار! و خداوند شنونده سخنان همه و آگاه از راز دل‌هاست. (98) و از باديه‌نشينان كسانى‌اند كه به خداى يگانه و روز واپسين ايمان دارند و آن‌چه را به عنوان زكات مى‌پردازند و نيز دعاهايى را كه پيامبر پس از اداى زكات در حق آنان مى‌كند، باعث تقرّب به خدا مى‌دانند. آگاه باشيد كه هم زكاتشان و هم دعاى پيامبر وسيله تقرّب آن‌هاست و به زودى خدا آنان را به رحمت خويش در مى‌آورد، چرا كه خداوند آمرزنده گناهان و رحمت‌آورنده بر مؤمنان است. (99) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
و از ميان مهاجران و انصار پيشگامان نخستينشان كه در ايمان و هجرت و يارى پيامبر بر ديگران سبقت گرفتند، و نيز كسانى كه پس از آنان به جرگه مؤمنان پيوستند و با پيروى نيكويى از آنان پيروى كردند، خدا از آنان خشنود شده و آنان نيز از او خشنودند، و خدا براى آنان بوستان‌‏هايى با درختانى انبوه كه زير آن‌ها نهرها روان است آماده كرده است و براى هميشه در آن‏‌جا ماندگارند. اين است سعادت بزرگ. (100) و برخى از باديه‌‏نشينانى كه پيرامون شمايند منافقند، و از اهل مدينه نيز گروهى بر نفاق خو گرفته‌‏اند. اى پيامبر؛ تو آنان را نمى‏‌شناسى، ما آنان را مى‏‌شناسيم. به زودى آنان را دو بار (يك بار در دنيا و بار ديگر در عالم برزخ) كيفر خواهيم كرد، سپس در سراى آخرت به سوى عذابى بزرگ رانده خواهند شد. (101) و برخى ديگر از باديه‌‏نشينان منافق نيستند، بلكه گنهكارند و به گناهان خود اعتراف كرده و كار شايسته را با كارهاى ديگر كه ناشايسته است به هم آميخته‌‏اند (هم كارهاى پسنديده كرده‌‏اند و هم كارهاى ناپسند) كه اميد است خداوند با آمرزش خود به آنان روى كند و گناهانشان را ببخشايد، زيرا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (102) اى پيامبر، از اموال مردم زكات بگير، كه با گرفتن زكات از آنان پاكشان مى‏‌سازى و آنان را رشدى نيكو مى‌‏دهى، و پس از دريافت زكات دعا كن كه خدا خير و بركت به آنان عطا كند، همانا دعاى تو باعث آرامش آنهاست، و خداوند شنونده دعاها و دانا به همه نيازها است. (103) آيا ندانسته‌‏اند كه خداست كه توبه بندگانش را مى‌‏پذيرد و اوست كه زكات‏‌ها را دريافت مى‌‏كند؟ و آيا ندانسته‌‏اند كه خداست كه بسيار توبه‏‌پذير و مهربان است؟ (104) و به مردم بگو: عمل كنيد و بدانيد كه خدا امروز حقيقت اعمال نيك و بد شما را مى‌‏نگرد و پيامبرش نيز آن‌ها را مشاهده مى‌‏كند و آن گروه از مؤمنان هم كه شاهد اعمال شمايند آن‌ها را مى‌‏نگرند و ديرى نمى‌‏گذرد كه در قيامت به سوى خداى داناى نهان و آشكار باز گردانده مى‌‏شويد و او شما را نيز به حقيقت آن‌چه مى‏‌كرديد آگاه مى‌‏كند. (105) و از باديه‌‏نشينان مسلمان گروهى هستند كه نه موجب قطعى براى عذابشان هست نه سببى براى آمرزش آنان؛ فرجام كارشان موقوف به فرمان خداست، يا آنان را عذاب مى‌‏كند و يا با آمرزش خود به آنان روى مى‌‏آورد و آنان را مى‌‏بخشد، و خدا دانا و حكيم است و بر اساس علم و حكمتش با آنان رفتار خواهد كرد. (106) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
و برخى از منافقان كسانى‌اند كه براى زيان‌رسانى (بى‌رونق كردن مسجد قبا و شكستن حرمت آن) مسجدى ساختند و بر آن بودند كه كفر به خدا و پيامبر را در آن رواج دهند و ميان مؤمنان (كه در مسجد قبا اجتماع مى‌كردند) جدايى بيفكنند و براى كسى كه پيش‌تر با خدا و رسول او به جنگ برخاسته بود پايگاهى بسازند (تا به رهبرى او و كمك سپاهيان روم به مدينه يورش برند و پيامبر و مؤمنان را از آنجا بيرون كنند). و [چون بازخواست شوند] سوگند مى‌خورند كه از اين كار جز بهترين هدف را كه احداث مساجد گوناگون و تسهيل در امر نماز است در نظر نداشته‌اند، ولى خدا گواهى مى‌دهد كه آنان دروغ مى‌گويند. (107) اى پيامبر، هرگز در آن مسجد به نماز نايست، همانا مسجدى كه از روز نخست براساس تقوا بنا نهاده شده سزاوارتر است كه در آن به نماز بايستى. در آن مردانى هستند كه دوست دارند از آلودگى‌ها پاك شوند، و خدا كسانى را كه از گناهان و پليدى‌ها دورى مى‌كنند، دوست مى‌دارد. (108) پس آيا كسى كه اساس دين و روش زندگى خود را بر تقواى الهى و دستيابى به خشنودى خدا نهاده بهتر است يا كسى كه بنيان دين و روش زندگى‌اش را بر لبه بى‌ثبات رودى نهاده است و با آن بنا در آتش دوزخ مى‌افتد؟ و خداوند مردم ستمكار را به قرب خويش نمى‌رساند. (109) اين بنايى كه آنان براى دين خود ساخته‌اند همواره در دل‌هايشان مايه ترديد است و هرگز اين ترديد از بين نمى‌رود مگر آن‌كه دل‌هايشان پاره‌پاره شود، و خداوند دانا و حكيم است. (110) همانا خدا از مؤمنان، جان و مالشان را در برابر اين‌كه بهشت براى آنان باشد خريده است، بدين‌صورت كه در راه خدا پيكار كنند و بكشند و كشته شوند. اين را خداوند به عنوان وعده‌اى راست و درست بر خويش واجب كرده و در تورات و انجيل و قرآن آن را به عنوان سند معامله ثبت كرده است. و كيست كه به پيمان خويش از خدا وفادارتر باشد؟ پس به اين داد و ستدى كه به آن دست يافته‌ايد شادمان باشيد، و اين است آن سعادت بزرگ. (111) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
مؤمنان كسانى‌اند كه از غير خدا روى برتافته و به سوى او بازگشته‌اند و او را عبادت مى‌كنند و زبانشان به ستايش او گوياست و پيوسته براى عبادت از مسجدى به مسجد ديگر در رفت و آمدند و ركوع مى‌كنند و به درگاه خدا سجده مى‌برند؛ علاوه بر اين‌ها به وظايف اجتماعى خود عمل مى‌كنند و مردم را به كار پسنديده فرا مى‌خوانند و از كار ناپسند بازمى‌دارند و در هر حال پاسدار مقرّرات الهى‌اند. مؤمنان را - اى پيامبر- به بهشت و سعادتى بزرگ نويد ده. (112) پيامبر و كسانى كه ايمان آورده‌اند حق ندارند براى مشركان- پس از آن‌كه برايشان آشكار شده است كه آنان اهل دوزخند- از خدا آمرزش بخواهند- هرچند خويشاوندشان باشند. (113) امّا اين‌كه ابراهيم براى پدرش آمرزش خواست، تنها به خاطر وعده‌اى بود كه به او داده بود تا بلكه به يكتاپرستى روى آورد؛ امّا همين‌كه براى ابراهيم روشن شد كه وى دشمن خداست از او تبرّى جست. به راستى ابراهيم از خوف خدا بسيار نالان بود و به همين سبب آمرزش پدرش را از خدا مى‌خواست، چنان‌كه بردبار نيز بود و جفاهاى او را تحمّل مى‌كرد. (114) خداوند چنين نيست كه مردمى را پس از آن‌كه هدايتشان كرده است به بيراهه افكند تا اين‌كه آن‌چه را بايد از آن پرهيز كنند برايشان بيان كند، و پرهيز از طلب آمرزش براى مشركان از جمله آن‌هاست. قطعا خدا به هر چيزى داناست. (115) فرمان‌روايى آسمان‌ها و زمين تنها از آن خداست. اوست كه حيات مى‌بخشد و مى‌ميراند، و براى شما هيچ سرپرست و ياورى جز خدا نيست، پس از دوستى با مشركان حتى به اين‌كه براى آنان آمرزش بخواهيد بر حذر باشيد. (116) همانا خدا با رحمت خود، بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن لحظات سخت رهسپار شدن به سوى جنگ تبوك از پيامبر پيروى كردند، روى آورد، پس از آن‌كه نزديك بود دل‌هاى گروهى از آنان در اثر سختى‌ها دچار لغزش شود و باز گردند، ولى خداوند با رحمت خود به آنان روى كرد و راه درست را به آن‌ها نشان داد، زيرا خداوند با مؤمنان رئوف است و رحمت خود را از آنان دريغ نمى‌دارد. (117) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
و بر آن سه تن نيز كه وا پس نهاده شدند و با پيامبر به جنگ تبوك نرفتند با رحمت خود روى كرد؛ چنين بود كه به سبب اين گناهشان احدى حتى كسانشان با آنان معاشرت نكردند تا اين‌كه زمين با همه فراخى‌اش بر آنان تنگ شد و از شدّت اندوه جان‌هايشان بر آنان تنگى كرد و دريافتند كه از جانب خدا پناهى جز اين ندارند كه به او روى آورند؛ سپس خدا با رحمت خود به آنان روى كرد تا از گناه خويش توبه كنند؛ به يقين خداوند پذيرنده توبه بندگان است و رحمت خود را از مؤمنان دريغ نمى‌كند. (118) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا پروا كنيد و با كسانى باشيد كه در گفتار و عقيده راستگويند. (119) مردم مدينه و باديه‌نشينان پيرامونشان حق ندارند از همگامى با رسول خدا باز بمانند و نبايد به خود بپردازند و در خوشى به سر برند و او را در خطرها واگذارند. اين تكليف در برابر اين است كه هيچ تشنگى و رنج و گرسنگى در راه خدا به آنان نمى‌رسد و در هيچ سرزمينى كه كافران را به خشم مى‌آورد گام نمى‌نهند و از هيچ دشمنى غنيمتى به دست نمى‌آورند مگر اين‌كه براى آنان در برابر هر يك از آن‌ها عملى شايسته نوشته مى‌شود و پاداش آن را مى‌بينند، چرا كه آنان نيكوكارند و خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمى‌كند. (120) هيچ هزينه‌اى را- كم يا زياد- در اين راه متحمل نمى‌شوند و هيچ واديى را نمى‌پيمايند مگر اين‌كه براى آنان نوشته مى‌شود، تا خدا اعمال نيكشان را بر پايه بهترين عملى كه كرده‌اند به آنان پاداش دهد. (121) مؤمنان وظيفه ندارند كه همه رهسپار ميدان‌هاى نبرد شوند و از دستيابى به دانش باز مانند پس چرا از هرفرقه‌اى گروهى نزد پيامبر نمى‌روند تا دانش دين بياموزند و هنگامى كه به سوى قومشان بازگشتند آنان را از مخالفت با احكام الهى هشدار دهند، باشد كه آنان بترسند؟ (122) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، با كافرانى كه هم‌جوار شما هستند پيكار كنيد، و بايد در شما صلابت و سرسختى بيابند، و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است و آنان را يارى مى‌كند. (123) و چون سوره‌اى از قرآن نازل شود، برخى از كسانى كه دلشان آلوده به نفاق است و قرآن در آن تأثير ندارد مى‌گويند: اين سوره بر ايمان كدام يك از شما افزود؟ اگر چنين تأثيرى ندارد در حقانيّت آن ترديد است. ولى منافقان بايد بدانند آنان كه ايمان آورده‌اند و شك و نفاق در دلشان راه نيافته است هرسوره‌اى كه نازل شود بر ايمان آنان مى‌افزايد و از آن شادمان مى‌شوند. (124) امّا كسانى كه در دل‌هايشان بيمارى شكّ و نفاق است، هرسوره‌اى نازل شود پليدى و گمراهى بر پليدى و گمراهى پيشينشان مى‌افزايد و در حال كفر خواهند مرد. (125) آيا نمى‌بينند كه هر سال يك يا دو بار به بلايى آزموده مى‌شوند، ولى از عهده آزمايش برنمى‌آيند و خدا را نافرمانى مى‌كنند، سپس نه توبه مى‌كنند و نه متذكّر مى‌شوند؟ (126) و هنگامى كه سوره‌اى نازل شود و آنان نزد پيامبر باشند، نگران و مضطرب به يكديگر مى‌نگرند و گويى از يكديگر مى‌پرسند: آيا كسى شما را مى‌بيند و نگرانى شما را درك مى‌كند؟ سپس از نزد پيامبر باز مى‌گردند. خدا دل‌هايشان را همواره از حق برگرداند، زيرا آنان مردمى هستند كه حقيقت را درك نمى‌كنند. (127) همانا پيامبرى از جنس خودتان به رسالت به سوى شما آمده است كه تباهى و زيان شما بر او دشوار است و سخت به شما علاقه دارد و با مؤمنان رئوف و مهربان است. (128) پس اگر روى برتافتند و رسالت تو را نپذيرفتند بگو: خدا مرا بس است، زيرا معبودى شايسته پرستش جز او نيست، فقط بر او توكّل كرده‌ام، و اوست خداوندگار آن عرش بزرگ. (129) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛