#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_مریم
همانا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى خداى رحمان براى آنان در دلها محبّتى قرار مىدهد. (96)
جز اين نيست كه ما با فروفرستادن اين قرآن به زبان تو خواندن و فهميدن آن را آسان ساختيم تا تقواپيشگان را به وسيله آن نويد، و مردمى را كه دشمنى مىكنند بدان بيم دهى. (97)
و چه بسيار نسلهايى را كه پيش از اينان بودند هلاك كرديم؛ آيا كسى از آنان را مىيابى يا صدايى از ايشان مىشنوى؟ (98)
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
به نام خداوند گستردهمهر مهربان
طا. ها. (1)
اى پيامبر، ما اين قرآن را بر تو فرونفرستاديم تا براى ابلاغ آن به مردم به رنج بيفتى. (2)
بلكه آن را فرو فرستاديم تا براى كسى كه از فرجام غفلت بيم دارد تذكّرى باشد. (3)
اين قرآن از جانب كسى نازل شده‌است كه زمين و آسمانهاى بالاتر را آفريده‌است. (4)
خداى رحمان بر تخت فرمانروايى عالم استيلا دارد و امور جهان هستى را تدبير مىكند و سامان مىدهد. (5)
آن‌چه در آسمانهاست و آن‌چه در زمين و آن‌چه ميان آن دو و آن‌چه زير خاك و در درون زمين است از آن اوست. (6)
و اگر سخن را آشكارا بگويى، از آن آگاه است، زيرا او نهان تو را و نهانتر از نهانت را كه حتى خود نيز از آن بىخبرى مىداند. (7)
خداست كه معبودى شايسته پرستش جز او نيست، زيرا نيكوترين نامها همه از آن اوست. (8)
آيا داستان موسى به تو رسيده‌است؟ (9)
آنگاه كه راهش را گم كرده بود و آتشى ديد، پس به خانوادهاش گفت: اينجا بمانيد كه من آتشى ديدم، مىروم شايد شعلهاى از آن براى شما بياورم تا خود را بدان گرم كنيد يا بر گرد آتش راهنمايى بيابم و راه مصر را از او جويا شوم. (10)
پس هنگامى كه نزديك آتش رسيد، ندا داده شد كه: اى موسى، (11)
همانا من پروردگار توام و تو در حضور منى، پس شرط ادب به جاى آور و كفشهايت را بيرون كن كه تو اينك در وادى مقدّس «طوى» هستى. (12)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
و من اينك تو را به رسالت برگزيدم، پس به آن‌چه به تو وحى مىشود گوش بسپار. (13)
همانا منم خداوند كه معبودى جز من شايسته پرستش نيست، پس مرا عبادت كن و براى آنكه به ياد من باشى نماز را برپا دار. (14)
رستاخيز حتما آمدنى است. نزديك است آن را چنان نهان كنم كه هيچ خبرى از آن ندهم.
آرى، رستاخيز بر پا خواهد شد، تا هر كسى در برابر هركار نيك و بدى كه براى آن تلاش مىكند سزا داده شود. (15)
پس مبادا آن‌كس كه به سبب پيروى از هواى نفس خود به قيامت ايمان نياورده‌است، تو را از ايمان به آن و از ياد كردن آن باز دارد كه تباه مىشوى. (16)
و اى موسى: آن‌چه در دست راست توست چيست؟ (17)
موسى گفت: اين عصاى من است كه بر آن تكيه مىكنم و به وسيله آن براى گوسفندانم برگ درختان را فرومىريزم، و نيازهاى ديگرى نيز به آن دارم. (18)
خدا گفت: اى موسى، آن را بينداز. (19)
پس موسى عصايش را بيفكند كه ناگهان آن عصا مارى شد كه به سرعت مىخزيد. (20)
خدا گفت: آن را بگير و مترس، به زودى آن را به حالت نخستينش باز مىگردانيم. (21)
و دستت را زير بغل خود ببر، وقتى بيرون مىآيد، بىهيچ بيماريى سفيد و درخشان خواهد بود، كه اين معجزه ديگرى بر رسالت توست. (22)
هدف اين است كه پارهاى از نشانهها و معجزات بزرگ خويش را به تو نشان دهيم. (23)
به سوى فرعون برو كه او سركشى كرده‌است. (24)
موسى گفت: پروردگارا، سينهام را برايم گشاده ساز تا بتوانم كلام تو را به خوبى دريافت كنم و دشوارىهاى رسالت را تحمّل نمايم. (25)
و كارم را براى من آسان گردان. (26)
و گره از زبانم بگشاى تا رسا سخن بگويم. (27)
كه در اين صورت سخنم را درمىيابند. (28)
و از خانوادهام ياورى برايم قرار ده، (29)
هارون برادرم را. (30)
پشتم را به حمايت او استوار كن. (31)
و او را در ابلاغ وحى و رسالت شريك من گردان، (32)
تا تو را بسيار (در هر مجلسى) تسبيح گوييم، (33)
و تو را بسيار (در هرمجتمعى) به يگانگى ياد كنيم. (34)
قطعا تو به حال ما بينايى، و مىدانى كه ما همواره پرستش‌گر و تسبيحكننده تو بودهايم. (35)
خدا گفت: اى موسى، خواستهات به تو داده شد. (36)
و همانا پيش از اين نيز بارى ديگر به تو نعمتى بزرگ عطا كرديم. (37)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
آنگاه كه به مادرت آن‌چه را كه بايد الهام شود الهام كرديم، (38)
كه فرزندت را در صندوق بگذار و آن را به دريا (رود نيل) بيفكن و چنين مقرر كردهايم كه دريا بايد او را به ساحل افكند آنگاه فرعون كه دشمن من و دشمن اوست وى را از كرانه دريا برمىگيرد. اى موسى، باز هم نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتم، آنگاه كه محبّتى از خودم بر تو افكندم تا مجذوب تو گردند و زير نظر من به تو احسان شود. (39)
آنگاه كه خواهرت مىرفت تا از تو خبر گيرد. متوجّه شد كه فرعونيان مىخواهند براى تو دايهاى انتخاب كنند. به آنان گفت: آيا شما را به كسى كه سرپرستى او را بر عهده گيرد راهنمايى كنم؟ بدينترتيب تو را به مادرت بازگردانديم تا چشمش روشن گردد و اندوه نخورد. علاوه بر اين، در مرحله ديگر نيز نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتيم، آنگاه كه كسى از قبطيان را كشتى و بيم آن داشتى كه تو را قصاص كنند؛ پس تو را از اندوه آن نجات بخشيديم و همواره تو را آزموديم، پس چندين سال در ميان مردم مدين ماندى، تا اينكه- اى موسى- با مقدار فراوانى از علم و عمل كه براى خود فراهم آوردى، آمدى. (40)
و باز هم نعمتى بزرگ ارزانىات كرديم آنگاه كه تو را براى خودم خالص گردانيدم. (41)
تو و برادرت با معجزهها و نشانههاى من روانه شويد و در ياد كردن من و فراخواندن مردم به توحيد سستى مكنيد. (42)
به سوى فرعون برويد كه او سركشى كرده‌است. (43)
و با او به نرمى سخن بگوييد، شايد بر اثر يادآورى شما حقيقت را دريابد و ايمان بياورد، يا بترسد و به حق نزديك شود. (44)
گفتند: پروردگارا، مىترسيم او بر ما سبقت گيرد و پيش از آنكه پيام تو را ابلاغ كنيم ما را كيفر كند يا سر به طغيان بردارد و بيش از پيش بر بنى اسرائيل ستم كند و بر تو آشفته گويد. (45)
خداوند در پاسخ آن دو گفت: نترسيد، حتما من با شما هستم، آن‌چه گفته شود مىشنوم و آن‌چه انجام گيرد مىبينم. (46)
پس بىهيچ هراسى نزد او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار تو هستيم، رسالت ما را بپذير و به پروردگارت ايمان بياور و بنى اسرائيل را آزاد كن تا با ما رهسپار شوند و آنان را شكنجه مكن، ما براى تو از جانب پروردگارت نشانهاى روشن بر حقّانيت رسالت خويش آوردهايم، و عافيت و سلامت بر كسى باد كه از پى هدايت رفته و راه درست پيموده‌است. (47)
زيرا به ما وحى شده‌است كه عذاب بر كسى است كه آيات خدا را دروغ انگاشت و از آنها روى برتافت. (48)
موسى و هارون پيام خدا را به فرعون ابلاغ كردند. فرعون گفت: اى موسى، پروردگار شما دو تن كيست؟ (49)
موسى گفت: پروردگار ما همان كسى است كه هستى درخور هر چيزى را به آن داده، سپس آن را به راه كمال هدايت كرده‌است. (50)
فرعون گفت: پس حال مردمان نخستين چگونه است و آنها چگونه سزا داده مىشوند، در حالىكه نه از خودشان و نه از كارهايشان كسى آگاه نيست؟ (51)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
آنگاه كه به مادرت آن‌چه را كه بايد الهام شود الهام كرديم، (38)
كه فرزندت را در صندوق بگذار و آن را به دريا (رود نيل) بيفكن و چنين مقرر كردهايم كه دريا بايد او را به ساحل افكند آنگاه فرعون كه دشمن من و دشمن اوست وى را از كرانه دريا برمىگيرد. اى موسى، باز هم نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتم، آنگاه كه محبّتى از خودم بر تو افكندم تا مجذوب تو گردند و زير نظر من به تو احسان شود. (39)
آنگاه كه خواهرت مىرفت تا از تو خبر گيرد. متوجّه شد كه فرعونيان مىخواهند براى تو دايهاى انتخاب كنند. به آنان گفت: آيا شما را به كسى كه سرپرستى او را بر عهده گيرد راهنمايى كنم؟ بدينترتيب تو را به مادرت بازگردانديم تا چشمش روشن گردد و اندوه نخورد. علاوه بر اين، در مرحله ديگر نيز نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتيم، آنگاه كه كسى از قبطيان را كشتى و بيم آن داشتى كه تو را قصاص كنند؛ پس تو را از اندوه آن نجات بخشيديم و همواره تو را آزموديم، پس چندين سال در ميان مردم مدين ماندى، تا اينكه- اى موسى- با مقدار فراوانى از علم و عمل كه براى خود فراهم آوردى، آمدى. (40)
و باز هم نعمتى بزرگ ارزانىات كرديم آنگاه كه تو را براى خودم خالص گردانيدم. (41)
تو و برادرت با معجزهها و نشانههاى من روانه شويد و در ياد كردن من و فراخواندن مردم به توحيد سستى مكنيد. (42)
به سوى فرعون برويد كه او سركشى كرده‌است. (43)
و با او به نرمى سخن بگوييد، شايد بر اثر يادآورى شما حقيقت را دريابد و ايمان بياورد، يا بترسد و به حق نزديك شود. (44)
گفتند: پروردگارا، مىترسيم او بر ما سبقت گيرد و پيش از آنكه پيام تو را ابلاغ كنيم ما را كيفر كند يا سر به طغيان بردارد و بيش از پيش بر بنى اسرائيل ستم كند و بر تو آشفته گويد. (45)
خداوند در پاسخ آن دو گفت: نترسيد، حتما من با شما هستم، آن‌چه گفته شود مىشنوم و آن‌چه انجام گيرد مىبينم. (46)
پس بىهيچ هراسى نزد او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار تو هستيم، رسالت ما را بپذير و به پروردگارت ايمان بياور و بنى اسرائيل را آزاد كن تا با ما رهسپار شوند و آنان را شكنجه مكن، ما براى تو از جانب پروردگارت نشانهاى روشن بر حقّانيت رسالت خويش آوردهايم، و عافيت و سلامت بر كسى باد كه از پى هدايت رفته و راه درست پيموده‌است. (47)
زيرا به ما وحى شده‌است كه عذاب بر كسى است كه آيات خدا را دروغ انگاشت و از آنها روى برتافت. (48)
موسى و هارون پيام خدا را به فرعون ابلاغ كردند. فرعون گفت: اى موسى، پروردگار شما دو تن كيست؟ (49)
موسى گفت: پروردگار ما همان كسى است كه هستى درخور هر چيزى را به آن داده، سپس آن را به راه كمال هدايت كرده‌است. (50)
فرعون گفت: پس حال مردمان نخستين چگونه است و آنها چگونه سزا داده مىشوند، در حالىكه نه از خودشان و نه از كارهايشان كسى آگاه نيست؟ (51)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
موسى گفت: علم آن نزد پروردگار من است. اين علمى است كه در كتابى گسترده و فراگير ثبت شده‌است.
پروردگار من نه در علم خود خطا مىكند و نه چيزى را از ياد مىبرد. (52)
خداوند همان كسى است كه زمين را براى شما چون گهوارهاى قرار داد تا در آن رشد يابيد، و در آن راههايى برايتان پديد آورد تا با پيمودن آنها به خواستههاى خود دست يابيد، و از آسمان آبى فروفرستاد، پس به وسيله آن انواعى همسان از گياهان گوناگون برآورديم. (53)
از آنها بخوريد و دامهايتان را در آنها بچرانيد؛ قطعا در اين مجموعه براى صاحبان خرد نشانههايى بر يكتايى خدا در تدبير جهان است. (54)
ما شما را از زمين آفريدهايم و شما را در آن بازمىگردانيم و بار ديگر شما را زنده مىكنيم و از آن بيرون مى‌آوريم. (55)
به يقين، ما همه معجزات خود را كه به موسى داديم به فرعون نمايانديم، ولى او آنها را دروغ انگاشت و روى برتافت. (56)
گفت: اى موسى، آيا به سراغ ما آمدهاى تا ما را با سحر خود از سرزمينمان بيرون كنى؟ (57)
قطعا ما هم با سحرى مانند سحر خودت به سراغت خواهيم آمد و دليل تو را باطل خواهيم ساخت، پس ميان ما و خودت موعدى بگذار كه نه ما آن را خلاف كنيم و نه تو، آن هم در مكانى هموار. (58)
موسى گفت: موعد شما روز عيد، روز جشن و آزين باشد، با اين شرط كه مردم- آنگاه كه آفتاب گسترش مىيابد- آنان را روانه وعدهگاه گردانند. (59)
فرعون موسى را ترك كرد و نيرنگبازان خود (ساحران و كارگزارانش) را گرد آورد و سپس به وعدهگاه آمد. (60)
موسى به آنان گفت: واى بر شما! با شرك ورزيدن خود، بر خدا دروغ مبنديد كه شما را به عذابى سخت نابود خواهد كرد. بىترديد هر كه بر خدا دروغ بست، از دستيابى به خواستههاى خود نا اميد شد. (61)
پند موسى در ساحران اثر كرد و ميان آنان درباره كارشان نزاع و كشمكش رخ داد. پس فرعون و كارگزارانش براى رفع اختلاف و واداشتن ساحران به مبارزه با موسى، در نهان به نجوا پرداختند. (62)
به ساحران گفتند: قطعا اين دو تن جادوگرند و مىخواهند شما را با سحر خود از سرزمينتان بيرون كنند، و آيين و سنّت ملّى شما را كه درستترين سنّتهاست، از بين ببرند. (63)
پس هرترفندى كه داريد فراهم آوريد، آنگاه استوار و هماهنگ به ميدان مبارزه آييد. امروز هر كه برترى يابد پيروز و خوشبخت مىشود. (64)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
روز وعده فرارسيد و همگان حاضر شدند. جادوگران با اطمينان به پيروزى خود، گفتند: اى موسى يا تو اوّل عصاى خويش مىافكنى يا ما نخستين كسى باشيم كه ابزار سحر خود مىافكند. (65)
موسى گفت: نه، بلكه شما آن‌چه داريد بيفكنيد. پس ناگهان ريسمانها و چوبدستىهايشان بر اثر سحرشان چنين مىنمود كه آنها مارهايى هستند كه به سرعت مىخزند. (66)
موسى با مشاهده جادوى بزرگ آنان اندك ترسى احساس كرد، ترسى كه تنها در دلش بود، نه در چهرهاش آشكار شد و نه در كردارش اثر گذاشت. (67)
به او گفتيم: مترس كه تو قطعا از هرجهت از آنان برترى. (68)
و گفتيم: آن‌چه در دست راست دارى بيفكن؛ چون بيفكنى اژدهايى مىشود كه ساختههاى جادوگران را مىبلعد، زيرا آن‌چه آنان ساختهاند ترفند جادوگر است، و جادوگر هرجا درآيد پيروز و نيكبخت نخواهد شد. (69)
پس موسى عصايش را به زمين افكند عصا اژدها شد و سحر ساحران را يك‌سره در كام خود فروبرد.
ساحران چنان تحت تأثير حق قرار گرفتند كه بىاختيار به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسى ايمان آورديم. (70)
فرعون گفت: پيش از آنكه به شما اجازه دهم به او گرويديد؟ قطعا او بزرگ شماست كه با اين هدف به شما سحر آموخته است كه چون از سوى ما به مبارزه با او دعوت شويد صحنهسازى كنيد و او را پيروز اين ميدان گردانيد.
سوگند ياد مىكنم كه به سزاى اين خيانت، دست و پاى شما را يكى از راست و ديگرى از چپ خواهم بريد و شما را بر تنههاى درختان خرما به صليب مىكشم و قطعا خواهيد دانست كه عذاب كدام يك از ما- من يا خداى موسى- سخت‌تر و پايدارتر است. (71)
آنان گفتند: ما هرگز تو و مال و جاه تو را بر اين معجزات روشن و روشن‌گر كه به ما رسيده‌است و بر آن كسى كه ما را آفريده‌است برترى نمىدهيم و برنمىگزينيم؛ پس هركارى مىخواهى بكن، تو فقط مىتوانى مدت اين زندگى دنيا را بر ما تمام كنى. (72)
ما به پروردگارمان ايمان آورديم تا گناهان ما و گناه اين سحرى كه ما را به آن وادار كردى بيامرزد، و بدان كه خدا از هر كسى بهتر و پايندهتر است. (73)
حقيقت اين است كه ما از آن روى خواهان آمرزش گناهان خود هستيم كه هر كس گنهكار به حضور پروردگارش رسد، قطعا جهنّم براى او خواهد بود، كه در آنجا نه مىميرد تا عذاب نبيند و نه مىرهد تا به حياتى آسوده رسد. (74)
و كسانى كه با ايمان به نزد پروردگارشان آيند در حالىكه كارهاى شايسته كرده باشند آنان بالاترين درجات را خواهند داشت؛ (75)
همان بوستانهاى پاينده بهشتى با درختان انبوه كه از زير آنها نهرها روان است. در آنجا جاودانه خواهند بود، و اين است پاداش كسى كه در اثر ايمان و كار شايسته از پليدىها پاك شده‌است. (76)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
و همانا به موسى وحى كرديم كه همراه بندگانم (بنى اسرائيل) شبانه از مصر بيرون رو، آنگاه راهى خشك در دريا براى آنان باز كن كه نه از فرا رسيدن فرعونيان خواهى ترسيد و نه [از غرق شدن] بيمناك خواهى شد. (77)
پس موسى بنى اسرائيل را از شكاف دريا عبور داد و فرعون نيز با سپاهيان خود آنان را دنبال كرد، ولى فرعونيان را از دريا فرا گرفت آن‌چه فرا گرفت. (78)
و فرعون قومش را به بيراهه برد و آنان را هدايت نكرد. (79)
اى بنى اسرائيل، اينگونه شما را از چنگال دشمنتان فرعون رهايى بخشيديم و با شما در جانب راست كوه طور وعده نهاديم و بر شما «منّ» و «سلوى» فرو فرستاديم. (80)
از آن‌چه روزى شما كردهايم- كه پاك و پاكيزه است- بخوريد و در بهرهبردارى از روزىها با ناسپاسى و كفران نعمت تجاوزگرى نكنيد كه خشم من بر شما لازم خواهد شد، و هر كه خشم من بر او لازم شود، قطعا سقوط مىكند و تباه مىگردد. (81)
و قطعا من بسى آمرزنده كسى هستم كه از شرك توبه كند و به يكتايى من ايمان آورد و با اطاعت از دستورات من كار شايسته كند و با پيروى از پيامبران و پذيرش ولايت آنان راه درست را بيابد. (82)
و اى موسى، چه چيز سبب شد كه شتاب كنى و پيش از آمدن آن گروه از قومت كه آنان را براى همراهى برگزيدى، به وعدهگاه بيايى؟ (83)
موسى گفت: آنان در پى من هستند، و من- پروردگارا- با شتاب به سوى تو آمدم تا خشنود شوى. (84)
خدا گفت: به راستى، ما قوم تو را پس از آمدنت به وعدهگاه آزموديم و سامرى آنان را به بيراهه افكند. (85)
موسى بىدرنگ با حالت خشم و اندوه به سوى قومش بازگشت و گفت: اى قوم من، آيا پروردگارتان به شما وعدهاى نيكو نداد؟ آيا زمان حضور من در وعدهگاه از نظر شما طولانى شد و از بازگشت من نا اميد شديد، يا خواستيد خشم پروردگارتان بر شما لازم آيد كه به كفر گرايش يافتيد و وعدهاى را كه با من كرديد خلاف نموديد؟ (86)
گفتند: ما براى ساختن آن گوساله، از اموال خود صرف نكرديم تا عمدا با وعده تو مخالفت كرده باشيم، ولى از زيورآلات فرعونيان بارهايى گران بر دوش داشتيم و آنها را دور انداختيم و سامرى اينچنين كرد كه آنها و آن‌چه را با خود داشت در آتش افكند. (87)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
پس براى آنان تنديس گوسالهاى را كه صداى گوساله داشت پديد آورد، سپس او و يارانش گفتند: اين معبود شما و معبود موسى است كه موسى آن را فراموش كرده و در كوه طور به جست وجويش پرداخته‌است. (88)
آيا نمىبينند كه آن تنديس هيچ پاسخى به سخن آنان نمىدهد، و زيانى را در اختيار ندارد كه آن را از ايشان بازدارد و مالك سودى نيست كه آن را به سوى ايشان جلب كند، پس چگونه او را خداى خود گرفتهاند؟ (89)
آنان نه خود به اين حقيقت روشن توجه كردند و نه به تذكر هارون گوش فرا دادند، هارون پيش از آمدن موسى به آنان گفت: اى قوم من، جز اين نيست كه شما به وسيله اين تنديس گوساله مورد آزمايش قرار گرفتهايد و قطعا پروردگار شما خداى رحمان است، پس از من پيروى كنيد و فرمان مرا اطاعت نماييد. (90)
آنان در پاسخ هارون گفتند: ما هرگز از پرستش آن دست برنمىداريم تا اينكه موسى به سوى ما بازگردد و تكليف ما را درباره آن مشخص كند. (91)
موسى روى به هارون كرد و گفت: اى هارون، هنگامى كه ديدى آنان به بيراهه مىروند چه چيز تو را از اطاعت فرمان من بازداشت و تو را بر آن داشت، (92)
كه از روش من پيروى نكنى؟ آيا از فرمان من كه به تو گفته بودم به روش من عمل كن و راه فسادگران را پيروى مكن، سرپيچى كردى؟ (93)
هارون در حالى كه سر و ريشش در چنگ موسى بود، به او گفت: اى پسر مادرم، نه ريش مرا بگير و نه سرم را؛ من ترسيدم كه در صورت مقاومت در برابر گمراهان، كار به جنگ و خون‌ريزى بينجامد و تو بگويى ميان بنى اسرائيل تفرقه افكندى و سخنم را در مورد اصلاح امور پاس نداشتى. (94)
موسى به سامرى روى كرد و گفت: اى سامرى، اين فتنه بزرگى كه بر پا كردى چيست و چه چيز تو را به آن وادار كرد؟ (95)
گفت: من چيزى را دريافتم كه مردم آن را درنيافته بودند، و مشتى از آن‌چه آن رسول بر جاى نهاده بود برگرفتم و در آتش افكندم و آن را به صورت گوسالهاى درآوردم و نفس من اينگونه آن كار را در نظرم بياراست و مرا به آن وسوسه كرد. (96)
موسى گفت: پس به سزاى اين كار از ميان مردم بيرون رو، و با هيچكس معاشرت مكن، زيرا بر تو مقرّر شده‌است كه در زندگى خود همواره بگويى: به من نزديك نشويد و با من تماس نگيريد، و براى تو موعدى خواهد بود كه در آن هلاك خواهى گشت و هرگز در مورد آن با تو تخلف نخواهد شد، و به معبودت كه بر پرستش آن پايدار بودى بنگر كه قطعا آن را به براده تبديل خواهيم كرد و ذرّاتش را در دريا پراكنده خواهيم ساخت. (97)
اى سامرى و اى فرزندان اسرائيل، معبود شما تنها خداست كه جز او معبودى شايسته پرستش نيست، و دانش او هرچيزى را فراگرفته‌است. (98)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
اى پيامبر! بدينسان كه داستان موسى را بر تو حكايت كرديم، خبر برخى از امتها و رويدادهايى را كه گذشته است بر تو حكايت مىكنيم، و همانا ما از جانب خود كتابى به تو دادهايم كه مايه ياد آوردن خداست. (99)
هر كس از آن روى برتابد، روز قيامت بار سنگينى از گناه بر دوش خواهد كشيد. (100)
و در وزر و وبال آن جاودانه خواهند ماند و روز قيامت بد بارى خواهند داشت؛ (101)
همان روز كه در صور دميده مىشود و همگان را به صحنه قيامت مىآورند. آن روز كه چنين شود گنهكاران را با چشمانى سبز رنگ كه قدرت بينايى ندارد محشور مىكنيم. (102)
آنان از ترس، آهسته به يكديگر مىگويند: شما در دنيا بيش از ده روز نماندهايد. (103)
ما از همه داناتريم به آن‌چه مىگويند، آنگاه كه بهترينشان در بيان حقيقت، مىگويد: بيش از يك روز در دنيا درنگ نكردهايد. (104)
اى پيامبر، از تو در باره كوهها مىپرسند كه به گاه قيامت چه خواهند شد؟ بگو: پروردگارم آنها را ريزريز و پراكنده خواهد ساخت، (105)
و بدينطريق زمين را هموار و صاف وا مىگذارد. (106)
به گونهاى كه در آن هيچ پستى و بلندى نمىبينى. (107)
آن روز كه چنين شود، همگان دعوت آن دعوتكننده را بدون هيچگونه سرپيچى پيروى مىكنند، و صداها در برابر خداى رحمان خاشع مىشود و جز صدايى آهسته نمىشنوى. (108)
آن روز كه چنين شود، هيچ شفاعت كنندهاى كه شفاعتش سود بخشد، وجود نخواهد داشت، مگر كسى كه خداى رحمان به او اجازه شفاعت داده و سخنش را پسنديده باشد. (109)
خداوند از موقعيت پيش روى مجرمان در صحنه قيامت و موقعيت پشت سرشان پيش از برپايى قيامت آگاه است، ولى علم آنان به خدا احاطه ندارد. (110)
و چهرهها در برابر خداى زنده و برپا دارنده، خوار و درمانده مىشوند، و هركس در اثر ارتكاب گناه ستمى بر دوش گرفته‌است نوميد و ناكام خواهد ماند. (111)
و هر كس بخشى از كارهاى شايسته را انجام دهد و با ايمان باشد، نه از تباه شدن حق خود مىترسد و نه از كاسته شدن پاداشش. (112)
و قرآن را اينگونه (با بيانى معجزه آسا) فرو فرستاديم در حالىكه آن كتابى خوانده شده و به زبان عربى است و برخى از هشدارها را به صورتهاى گوناگون در آن بيان كرديم، باشد كه بترسند و از دشمنى با حق بپرهيزند يا اينكه ياد حق را در آنان به وجود آورد، پس آن را باور كنند و به آن ايمان آورند. (113)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
پس بلندمرتبه است خدا، آن مالك و فرمانرواى جهان هستى كه همواره پايدار است و دگرگونى در او راه ندارد. اى پيامبر، در خواندن قرآن، پيش از آنكه وحىاش بر تو به پايان رسد، شتاب مكن و بگو: پروردگارا، مرا دانش بيفزاى. (114)
به يقين، ما پيشتر به آدم سفارش كرديم كه از آن درخت نخورد، ولى او سفارش ما را به فراموشى سپرد و ما در او عزمى استوار در حفظ آن نيافتيم. (115)
و ياد كن زمانى را كه به فرشتگان گفتيم:
براى آدم سجده كنيد. پس همه سجده كردند جز ابليس كه سر باززد. (116)
از اينرو گفتيم: اى آدم، قطعا اين ابليس دشمن تو و دشمن همسر توست، مبادا شما را فريب دهد و از اين بهشت بيرونتان كند، كه براى دستيابى به گذران زندگى به رنج خواهى افتاد. (117)
قطعا تو در اينجا گرسنگى نخواهى داشت و برهنه نخواهى شد. (118)
و در اينجا نه تشنه خواهى شد و نه آفتاب بر تو خواهد تابيد. (119)
پس شيطان او را وسوسه كرد و گفت: اى آدم، آيا تو را به درختى كه ميوهاش حياتى جاودان و سلطنتى زوالناپذير مىبخشد، راهنمايى كنم؟ (120)
آنگاه آدم و همسرش از آن درخت خوردند، در نتيجه شرمگاههايشان برايشان نمايان شد و شروع كردند از برگ درختان بهشت بر خود بچسبانند.
و آدم پروردگارش را نافرمانى كرد و حقيقت را نيافت. (121)
سپس پروردگارش او را براى خود برگزيد، آنگاه به رحمت خويش به او بازگشت و او را به سوى خود هدايت كرد. (122)
خدا گفت: هر دو از بهشت به زمين فرود آييد در حالىكه شما آدميان و شياطين دشمن يكديگريد؛ پس اگر از جانب من رهنمودى براى شما آمد- كه خواهد آمد- هر كس از رهنمود من پيروى كند نه گمراه مىشود و نه تيرهبخت مىگردد. (123)
و هر كس از ياد من روى برتابد، قطعا زندگى تنگ و دشوارى خواهد داشت، و روز قيامت او را نابينا محشور مىكنيم تا به بهشت راه نيابد. (124)
مىگويد: پروردگارا، چرا مرا نابينا محشور كردى با آنكه در دنيا بينا بودم؟ (125)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
خدا مىگويد: ما امروز تو را نابينا محشور كرديم همانگونه كه آيات ما در دنيا به تو رسيد و تو آنها را ناديده انگاشتى، و همانگونه كه در دنيا به وسيله آيات ما هدايت نيافتى امروز فراموش مىشوى و به راه نجات رهنمون نمىشوى. (126)
بدينسان كسى را كه از مرز بندگى تجاوز كرده و به نشانههاى پروردگارش ايمان نياورده‌است سزا مىدهيم، و قطعا عذاب آخرت سخت‌تر و پايدارتر از عذاب دنياست. (127)
آيا اين واقعيت كه بسيارى از امتها را هلاك كرديم آيات الهى را براى اين كفرپيشگان آشكار نساخته و به ايمان راهشان ننموده‌است؟
همان امتهايى كه پيش از اينان بودند و اينك در خانههاى آنان رفت وآمد مىكنند. قطعا براى خردمندان در هلاكت پيشينيان نشانههايى است بر اينكه تكذيبكنندگان آيات الهى به عذاب گرفتار خواهند شد. (128)
و اگر از جانب پروردگارت از پيش سخنى نرفته بود كه آدميان تا مدتى در زمين مىمانند، و اگر سرآمد معيّنى برايشان مقدر نشده بود، قطعا به سبب كفر و طغيانشان هلاكت بر آنان لازم مىآمد. (129)
اى پيامبر، اكنون كه از تقدير الهى آگاه شدى، بر تلخى آن‌چه مىگويند شكيبا باش و پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب آن، همراه با ستايش پروردگارت او را تسبيح گوى، و در بخشى از ساعات شب و اطراف روز نيز به تسبيح او بپرداز، باشد كه در اثر مداومت بر ستايش و تسبيح خدا به مقام رضا برسى و از مقدّرات الهى خشنود باشى. (130)
و به سوى آن‌چه گروههايى از كافران را بدان بهرهمند ساختهايم چشم مدوز. ما زينت زندگانى دنيا را براى كافران مقرر كردهايم تا آنان را در آن‌چه دادهايم بيازماييم، و بدان‌كه روزى پروردگارت كه در آخرت به تو ارزانى مىدارد، بهتر و پايندهتر است. (131)
و كسانت را به نماز فرمان ده و [خود نيز] بر آن شكيبا باش. ما از تو روزى نمىطلبيم، بلكه به تو روزى مىدهيم، و فرجام نيك براى تقواپيشگى است. (132)
مشركان مكّه گفتند: چرا محمّد از جانب پروردگارش معجزهاى براى ما نمىآورد كه رسالتش را تأييد كند؟ راستى مگر قرآن به عنوان شاهدى كه حقايق كتابهاى آسمانى نخستين را به روشنى بيان مىكند به آنان نرسيده‌است؟ (133)
آنان پيش از آمدن قرآن به خاطر كفر و طغيان‌گرى سزاوار عذاب بودند و اگر ما آنان را پيش از نزول قرآن به عذابى هلاك مىكرديم، مىگفتند: پروردگارا، چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى؟ اگر پيامبرى فرستاده بودى، ما پيش از آنكه بر اثر عذاب خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى مىكرديم. (134)
اى پيامبر، به آنان بگو: ما و شما در انتظاريم؛ ما منتظر پيروزى دين خدا و شما منتظر نابودى ما؛ پس منتظر باشيد كه به زودى خواهيد دانست رهروان راه راست چه كسانىاند و هدايتيافتگان كيانند. (135)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛