🥀...

وصیت نامه شهید محمد اسلامی نسب: «حال که وصیت نامه می نویسم بسیار حالت عجیب و حساسی دارم عالم جدایی از زن و فرزند و عالم ملحق شدن به محبوب عالم، هجران از بچه هایی که دیروز وقتی می خواستم از درب منزل خارج شوم تا درب منزل و حتی بیرون مرا بدرقه کردند و حالات مخصوص از بچه های کوچک مشاهده کردم چون نمی‌توانستند حرف بزنند با چشمانشان خدا حافظی می‌کردند، مثل این‌که می دانستند دیگر بابایشان بر نمی‌گردد. البته این هجران از فرزند و چیزهای دیگر برای ما قابل تحمل است و در جهت رضای معشوق آسانتر از آب گوارا است. ما هم مثل دیگران احساس داریم و علاقه به زن و فرزند و مادر… ولی وقتی پای اسلام به میان می آید همه چیز حل می‌شود. وقتی پای دفاع از اسلام در میان است باید قید همه چیز را زد. این حقیر گنه‌کار با آغوشی باز و قلبی مطمئن به استقبال شهادت و میدان رزم می روم که این مردن شیوه مردان آزاد جهان و مردان خداست. این آخرین لحظات یک سرباز کوچک ناقابل اسلام است و هیچ احتیاج مادی و تعلقی ندارم، و امام خمینی را نزدیکترین فرد به معصومین می بینم که گوش به فرمان امام زمان«عج» است. خط او صراط مستقیم و دوری از خط و راه او گمراهی محض است. در پایان خدا را شکر می کنم که مرا با جهاد آشنا کرد تا صفت خدای بزرگ را با دل و جان پذیرم. والسلام مورخه ۶۵/۱۰/۰۳ ساعت ۱/۲۰ نیمه شب نزدیک عملیات، گردان آقا امام رضا (علیه السلام) پاسدار محمّد اسلامی نسب»

. برسانید مرا زود به ایوان نجف؛ طفلِ آواره کنارِ پدرش خشنود است . .

🍁....

شهید حسین محرابی «هر جوانی که نماز اول وقت را در حد توان شروع کند؛ اگر دستم برسد؛ سفارشش را به مولایم امام حسین علیه السلام خواهم کرد.»

مغازه‌های بازارچه رو با شرایط خوبی میدادن بهشون. به حسن‌ گفتم: تو هم برو یه مغازه بگیر... گفت: من شغل دارم؛ اونا سهم کسانیه که منبع درآمد ندارن... شهیدمحمد حسن غفاری🥀

🥀...

“دنیا همه اش غرور است، خودنمایی است، ریاست. دنیا همه اش شرک است؛ آن هم این دنیای اعمال ما. وقتی همه چیز حتی محبت ها و عداوت ها برای خدا شد، وقتی که غم ها و شادی ها برای خدا شد، وقتی که سکوت و فریاد ها برای خدا بود، وقتی همه اش خدایی بود نه شیطانی، دنیا جلوه اش عوض می شود؛ اما حالا که این طور نیست. دنیا همه اش کجی است؛ همه اش شرک است. ما همه دروغگوئیم. در گفته هایمان در تعریف هایمان دم از شهادت می زنیم اما در میدان جنگ پایمان می لرزد. اما دروغ می گوئیم . وقتی در کارها عشق به خدا بود، دنیا عوض می شود. این همه رنج ها که می کشی، این همه زخم ها که می خوری، این همه نا ملایمات که می بینی، اگر برای خدا نباشد هیچ است هباء است. گفتنت ، شنیدنت ، رفتن و آمدنت ، بودن و نبودنت ، خندیدن و گریستنت ، خوشحال وغمگین شدنت ، فریادت ، سکوتت ؛ کدامش برای خداست ؟ هیچ کس نیست، هیچ چیز نیست، در میقات وجود خسی هم نیست .همه اش خداست، همه چیز خداست. دوستی ها، عداوت ها،حرکات و سکنات، همه چیز و همه چیز از خداست .هر خوبی،هر قوه ای و هر موثر در وجودی هست ، خداست.” دربندی خان عراق ۶۴/۵/۲۶ دستنوشته شهید احمدرضا احدی دانشجوی نخبه پزشکی👨‍🎓 boreshha.ir