🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت۲۳۲ و ۲۳۳ میگویم:نمیخوام مزاحم.. :_نه شما غریبه نیستید،بشینید لطفا دوباره مینشینم. عمو مردد و بااخم نگاهش میکند. آقاسیاوش ادامه میدهد:حاج خانم با عمه ام میان که شما رو ببینن.. روي صحبتش با من است... سرم را بلند میکنم... او اما سرش پایین است و پیشانی اش پر از دانه هاي درشت عرق... در این سرما..از چه این همه شرم کرده است؟ نمیتوانم حیرتم را پنهان کنم:من؟؟چرا من؟ عمو پوزخند میزند:سیاوش سر و ته حرفات معلوم نیس...اومدن حاج خانم چه ربطی به نیکی داره؟؟ تند،سرش را بلند میکند و در چشمان عمو خیره میشود... :_من نمیدونم وحید،به جون خودت نمیدونم.. فقط مامان زنگ زد گفت داره میاد(صدایش را پایین میآورد،مثل سرش) نیکی خانم رو ببینه... عمو کلافه شده... دست در موهایش میکند ،به پشتی تخت تکیه میدهد و نفسش را با صدا بیرون میدمد به معناي واقعی کلمه،گیج شده امـ... ★ در تمام مسیر،تا خانه،سکوت برقرار است. عمو مدام نفس عمیق میکشد. انگار هواي کافی به ریه هایش نمیرسد.. من هم به تنگ آمده ام. دلیلش را نمیدانم اما،گونه هایم گُر گرفته اند. عمو،ماشین را جلوي خانه پارك میکند. به طرفم برمیگردد و سوییچ را به سمتم میگیرد. :_بیا عموجان،از بابات تشکر کن..من تلفنی ازش تشکر میکنم.. +:چرا عمو؟مگه نمیاین تو؟ :_نه دیگه،اخلاق مامان و بابات رو بهتر از من میشناسی.. +:آخه پیاده کجا میرین؟ :_یه کم قدم زدن خوبه دستش را روي شانه ي آقاسیاوش میگذارد. :_یه کم هواخوري واسه این رفیقمون لازمه،مگه نه؟ آقاسیاوش سرش را بالا میآورد،سري تکان می دهد و پیاده میشود. من و عمو هم. عمو زیپ کاپشنش را بالا میکشد:زحمت بردنش تو پارکینگ با باباته.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۳۴ و ۲۳۵ :_عمو آخه هوا سرده.. +:نه خوبه،تو برو تو... کلید را در قفل میچرخانم و وارد حیاط میشوم،برمیگردم:مطمئنین تو نمیاین؟ عمو با لحن سرزنشگرانه میگوید +:نیکی خانم،خداحـــــــافظ سرم را پایین میاندازم:خدانگه دار.. آقاسیاوش با سنگریزه هاي زیرپایش بازي میکند و زیرلب چیزي شبیه(خداحافظ) میگوید. عمو اصرار میکند +:برو تو دیگه... در را میبندم. از تاریکی حیاط استفاده میکنم و چادرم را داخل کیف میچپانم. وارد خانه میشوم:من اومدم بدون اینکه منتظر جواب شوم،به اتاقم پناه میبرم... بسته اي که حاج خانم برایم فرستاده باز میکنم، یک روسري قواره دار ابریشمی.. طرح زیباي روسري سلیقه ي خریدارش را به رخ میکشد. روسري را داخل کمد میگذارم و خودم را روي تخت میاندازم... فکر و خیال از هر طرف به مغزم هجوم میآورد.. احساسات دخترانه قلقلکم میدهد،روي پهلو میخوابم. آمدن مادرش،چه ربطی دارد به من... اصلا چرا باید... صداي موبایل میآید. تاریکخانه ي ذهنم آشفته است... دست دراز میکنم و گوشی را برمیدارد. فاطمه است. صداي پر از گلایه اش در سرسراي گوشم میپیچد. :_الو رفیق چطوري؟ +:سلام فاطمه. :_علیک السلام بی معرفت الدوله! یعنی کشته مرده ي مرامتم... نفسم را با صدا بیرون میدهم +:فاطمه وقت واسه گِلِگی زیاده... ول کن این حرفا رو متوجه آشفتگی کلامم میشود. :_چی شده نیکی؟ از اول شروع میکنم به توضیح،از ماجراي دخترعمه ي سیاوش تا آمدن مادرش و اینکه میآید تا مرا ببیند...

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۳۶ و ۲۳۷ فاطمه با ذوق میگوید. :_خب؟ +:تموم شد دیگه،همین :_همین؟؟ دختر حواست کجاست؟ خب کاملا واضحه مامانش واسه چی میآد مردد میپرسم +:واسه چی میاد؟ :_نیکی،طرف تا دخترعمه اش رو دیده پا به فرار گذاشته تشریف آورده پیش جنابعالی +:خب؟ دلم میخواهد فاطمه حرف دلم را بزند،چیزي که خودم ترس،شاید هم شرم دارم از گفتنش... فاطمه اما ناامیدم میکند :_واي بشر...از دست تو...بیخیال،میاد میفهمی دیگه. این دختر را نمیشود مجبور به حرف زدن کرد. +:باشه مرسی که زنگ زدي :_نیکی انگار حالت خوب نیس +:خوبم :_نیستی...فردا بیا همو ببینیم +:نه،حوصله ي بیرون اومدن ندارم... صبح کلاس دارم اونو نمیدونم چطوري برم لحن فاطمه سرد میشود. :_باشه مزاحمت نمیشم +:فاطمه...ببخش یه کم حوصله ندارم..بعدا حرف میزنیم،باشه؟ :_خداحافظ تلفن را قطع میکنم،از دست خودم عصبانیم. چرا با فاطمه اینطور حرف زدم..اصلا چرا اینطور شده ام؟ ★ پله ها را دو تا یکی میکنم و کلیدم را داخل کیف میگذارم. به طرف آشپزخانه میروم. بابا مشغول خوردن صبحانه است . :_من رفتم خداحافظ بابا میگوید:صبحونه؟ :_نمیخورم،خداحافظ منیر لقمه اي به طرفم میگیرد:نیکی خانم.. لقمه را از دستش میگیرم و با لبخند،از مهربانی هایش تشکر میکنم. از خانه بیرون میزنم. سوز سرماي آبان به جانم مینشیند. میخواهم در حیاط را باز کنم، قبل از اینکه دستم به دستگیره

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۳۸ و ۲۳۹ برسد،صداي مکالمه اي آشنا به گوشم میرسد و دستم را در هوا خشک میکند. سرم را به در می چسبانم..این صدا را خوب میشناسم :_خواهش میکنم وحیـــــد +:سیاوش لطفا برگرد... :_وحید،بهش چیزي نگو...چند روز بهم وقت بده +:دارم همین کارو میکنم :_پس چرا اصرار میکنی برگردیم؟ +:لندن که باشی،بهتر فکر میکنی :_وحید؟ +:سیاوش، تو حتی از احساست مطمئن نیستی :_نبودم،قبل اینکه بیام ایران مطمئن نبودم.. ولی الآن هستم... +:من تو رو بهتر از خودت میشناسم... تو الآن براي خلاص شدن از اصرارهاي مامانت اینطوري فکر میکنی.. :_وحیـــــــــــــــــــد +:تمومش کن سیاوش،نذار بیشتر از این جلو روت وایسم... صداي پوزخند آقاسیاوش میآید.. :_خیال میکردم برادرمی و بعد صداي پاهایی که دور میشوند... صداي آه کشیدن عمو،میلرزاندم..چند ثانیه،یا شاید چند دقیقه میگذرد. میان تردیدها،در را باز میکنم...وانمود میکنم چیزي نشنیدم... :_عه...سلام عمو +:سلام کلافه است،اما نگاهش سعی میکند اوضاع را طبیعی جلوه دهد. :+دانشگاه میري؟ :_بله +:بیا،میرسونمت... سوار ماشینش میشوم،همان اتومبیلی است که روز اول با فاطمه جلوي ساختمان جلسه ي شعرخوانی دیدیم. لقمه اي که منیر داده،همچنان در دستم است. عمو میگوید:از اون لقمه ي تو دستت به منم میدي؟ لقمه را تقسیم میکنم و بخش بزرگتر را به طرف عمو میگیرم. +:نوش جان عمو در سکوت کامل،لقمه را میجود. من هم به ناچار آن را در دهانم میگذارم.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت۲۴۰ کم حرفی عمو و چین ظریف روي پیشانی اش به علاوه صحبت هاي نه چندان دوستانه اش با سیاوش نگرانم کرده... عمو سنگینی جو را حس میکند. :_خب،چه خبر؟ +:سلامتی... دلم را به دریا میزنم،باید سر از قضیه دربیاورم. قبل اینکه لب باز کنم عمو میگوید :_نیکی من بعدازظهر برمیگردم... تعجب میکنم +:چی؟کجا؟ :_کدوم طرف برم؟ +:مستقیم....عمو کجا میخواین برین؟ :_برگردم سر خونه زندگیم دیگه +:به همین زودي؟ :_اوهوم،همچنان مستقیم برم؟؟ +:چهارراه دوم بپیچید دست چپ... عمو مگه قرار نبود بیشتر بمونین؟مگه حاج خانم... لحنش تند میشود... ادامه دارد... نویسنده✍ : فاطمه نظری 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

تفسیر صفحه ۵۸ 🌷@tashahadat313 🌷

🌱 پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله براى خانه هايتان بهره‌اى از قرآن بگيريد كه اگر در خانه قرآن قرائت شود با اهل خود انس مى‌گيرد و خيرش فراوان شود و جنّيان مؤمن در آن سكونت مى‌كنند، و اگر در آن قرآن خوانده نشود، با اهلش انس نمى‌يابد و خيرش اندك مى‌گردد و جنّيان كافر در آن سكنى مى‌گزينند. 🌹 📚 كنز العمّال، حدیث۴۱۵۲۵ #حدیث 🌷@tashahadat313 🌷

بسم رب الشهدا و الصدیقین 🌷 #مـــعـرفــی_شـهــدا  شهید نجمه قاسم پور نام پدر : ماشاءالله محل تولد : شیراز تاریخ ولادت : ۱۳۵۷/۱۲/۱۱ تاریخ شهادت : ۱۳۸۷/۰۱/۲۴ محل شهادت :  حسینیه کانون رهپویان وصال، شیراز نحوه شهادت :  انفجار بمب حین مراسم عزاداری توسط تروریست ها مدت عمر : ۳۰ سـال محل مزار : دارالمرحمه شیراز 📚کتاب مربوط به این شهید: کد 82 🌷 #خـــاطـــره_شـــهــیـــد نجمه قاسم‌پور جمعه 12 اسفند1357 کمی‌قبل از اذان ظهر در شیراز به دنیا آمد. نامش را بخاطر ارادت خانواده اش به خاندان اهل بیت هم‌نام با نام مبارک مادر امام رضا (علیه السلام) نجمه نهادند؛ که بعدها جزو شیفتگان این بارگاه گردید. در بحبوحه انقلاب و تظاهرات، نجمه با عشق به نماز و شهدا بزرگ شد و روز به روز سعی می‌کرد عشق به عبودیت و شهادت را در خود رشد دهد. از همان کودکی حیا در او دیده می‌شد و هر چه می‌گذشت حساسیتش به این امر بیشتر می‌شد. نجمه پس از اتمام دروس متوسطه، دیپلم خود را گرفت، تصمیم او بعد از اتمام دوره متوسطه بر این شد که به دانشگاه علوم قرآنی غدیر برود تا عطش تمام‌نشدنی روحش را با کلام وحی در رشته امام‌شناسی برطرف کند. او از اعضای ثابت جلسات کانون فرهنگی رهپویان وصال بود که بعد از گذشت اندک زمانی وارد کادر و مجموعه انتظامات شد. او مزد خادمی خود را در 24 فروردین1387 پس از بازگشت از مشهد و دریافت مهر قبولی از امام رئوف بر اثر حادثه بمب‌گذاری گروه تروریستی تندر در حسینیه سیدالشهداء واقع در شیراز به دست اربابش دریافت کرد و به فیض شهادت نائل آمد 🌼شادی روح پاک همه شهیدان و #شهیده_نجمه_قاسم_پور_صلوات🌼 🌷@tashahadat313 🌷

#جلسه_هفتم #خودسازی 🔰درس گفتار هفتم 👈 غیبت 🔰 آثار غیبت در زندگی و درمان آن❌

هر وقتی گم میشم تو سختی و بلا من پیدا میکنم راهمو با این ستاره ها...💔 🎤#سیدرضا_نریمانی #شهدا...🕊

بابا رضا منتشر شد.. با صدای روح الله رحیمیان شاعر: سید صادق رمضانیان

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۴۱ و ۲۴۲ :_نه،دیشب زنگ زدم به حاج خانم... سفرش کنسل شد.. راهنما میزند و کنار خیابان میایستد. دستش را روي صندلی من میگذارد و به طرفم برمیگردد. :_نیکی؟راستش... میدونی... برمیگردد و هر دو دستش را روي فرمان میگذارد. به روبه رو خیره میشود. :_دیشب سیاوش از من اجازه گرفت که با تو حرف بزنه... +:راجع؟ :_راجع به خودش...(به طرفم برمیگردد) راجع به خودت هجوم گرماي خون را درون رگهاي صورتم حس میکنم. سرم را پایین می اندازم عمو ادامه میدهد :_اول خونم به جوش اومد...نمیدونم چی شد که یقه اش رو گرفتم و چسبوندمش به سینه ي دیوار میترسم،موقعیتم را فراموش میکنم +:دعوا کردین عمو؟ :_نه،دعوا که نه... به خودم اومدم دیدم حرف نامعقولی نمیزنه... دوباره سرم را پایین میاندازم :_نیکی،سیاوش پسر فوق العاده اي،اما دارم میبرمش،میخوام بیشتر فکر کنه میخوام مطمئن بشم احساسش سطحی نیست.. باید بفهمم به خاطر خودشه یا به خاطر دخترعمه اش.. از طرف دیگه،باید اول حاج خانم رو راضی کنه.. آدم تو این دنیا نباید مدیون دو تا چیز بشه:اول پدر و مادرش،بعد دلش... من تو پاکی و حسن نیت سیاوش شک ندارم...اما میخوام حساب کار دستش بیاد... باید یه کم تنبیه بشه،باید از اول به من میگفت نظرشو راجع به تو...میخوام بفهمه بین نیکی و سیاوش من طرف کی ام...زن گرفتن که به این راحتیا نیست. عمو میخندد.سرم را بیشتر در یقه ام فرو میکنم. عمو استارت میزند و راه میافتد. به صرافت میافتم:عمو دیگه دانشگاه نمیرم. :_چرا؟ +:مگه امروز نمیرین؟میخوام از بودن کنار شما نهایت استفاده رو کنم.. عمو میخندد:پس بزن بریم،صبحونه خوردي؟ +:فقط اون لقمه اي که با شما شریک شدم. ★ عمو ماشین را متوقف میکند و به طرفم برمیگردد.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۴۳ و ۲۴۴ :_خب نیکی جان...وقت خداحافظیه بغضم را قورت میدهم،نمیخواهم پیاده شوم. اگر پیاده شوم نمیتوانم عمو را بغل کنم. میدانم خوشش نمیآید. قطره اشک مزاحمِ گوشه ي چشم راستم را میگیرم و خودم را به طرف عمو پرت میکنم. عمو،مهربان بغلم میکند. نمیدانم چقدر میگذرد،دلم میخواهد زمان متوقف شود. دلتنگی از همین حالا به جانم افتاده. از آغوش عمو جدا میشوم و به صورتش خیره میشوم. سعی میکند تلخی حلقه ي اشک چشمانشان را پشت شیرینی لبخندش،پنهان کند. :_دفعه ي بعد،واسه امر خیر خدمت میرسیم +:عمــــــــــــو؟ :_راس میگم دیگه،به هرحال برادر سیاوش هم هستم خب پیاده میشوم،عمو هم. سعی میکند صدایش نلرزد :_یه وقت دانشگاه و فکر و خیال هاي الکی از مطالعه دورت نکنه +:چشم،عمو زود بیاین دوباره لطفا :_کلک من زود بیام یا.... با شیطنت میخندد +:عمو؟ :_چادرت رو دربیار،یه وقت مامان و بابات نبیننت +:نه این وقت روز خونه نیستن :_تو هم دیگه برو تو لبم را گاز میگیرم. +:دلم براتون تنگ میشه :_منم همینطور میدانم چند لحظه ي دیگر بغضم میترکد،دلم نمیخواهد عمو را ناراحت کنم. در را باز میکنم و محکم با عمو دست میدهم. عمو سوار میشود،بوق میزند و میرود. میداند تا نرود من دمِ در میایستم. در را میبندم و اشکهاي دلتنگی مجال ریختن پیدا میکنند. * تسبیح را کنار مهر میگذارم و به عادت همیشه،سجده ي شکر میکنم. سر که بلند میکنم،صداي ظریفی به گوشم میرسد

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت۲۴۵ و ۲۴۶ :_قبول باشه برمیگردم،زن جوانی کنارم نشسته. در اولین نگاه چشمان سبز براقش پشت عینک طبی،خودنمایی میکند. اشکهایم مانع است براي دیدنش،اما چقدر چهره اش آشناست. چشمان خیسم را پاك میکنم. همسر سیدجواد است. اولین بار در مجلس ختم انعام دیدمش. به سرعت لبخند روي لبم میآید. این دختر و همسرش را نمیشود دوست نداشت. +:سلام حنانه جون :_سلام،خوبی؟ +:ممنون،شما خوبی؟ :_ممنون عزیزم،شکر خدا مام خوبیم. +:از آقاي علوي چه خبر؟ از ته دل آه میکشد...سنگینی نفسش،قلبم را میلرزاند. به جاي لبخند گرم چند لحظه پیش،لب هایش فقط کش میآیند. :_چی بگم؟ هر چند وقت یه بار زنگ میزنه،چند کلمه حرف میزنه و قطع میشه... یه بارم نتونستم باهاش درست و حسابی حرف بزنم... +:ان شاءاللّه صحیح و سالم برمیگردن...تو هم دل سیر باهاشون حرف میزنی ثل کودکی که وعده هاي مادرش را باور دارد، از ته دل میخندد. دوباره میشود همان حنانه ي صمیمی :_ان شاءاللّه..دعا کن نیکی،تو خیلی قلبت پاکه... در جواب محبتش،لبخند میزنم. بعد از رفتن سیدجواد،هر بار که براي نماز یا جلسات قرآن آمدم،حنانه را دیدم. دختري مؤمن و پاك؛زیبا و شاداب... حقا که شایسته ي سید جواد است... ★ مقنعه ام را سر میکنم. از دو طرف گوشه هایش را تا میزنم و بالایش را مثلثی میکنم. چند لحظه در آینه به خودم خیره میمانم. به چشم هاي قهوه اي ام.همان که شبیه چشم هاي عمووحید است..منتهی کمی درشت تر و کمی براق تر... دلم برایت تنگ شده عمووحیـــد... سه هفته اي از رفتنت گذشته... از کنار آشپزخانه میگذرم،مامان و بابا نیستند... براي اسکی رفته اند. این را دیشب،از حرف هایشان فهمیدم

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۴۷ و ۲۴۸ منیر طبق معمول مشغول آشپزي است . :_منیرخانم من میرم دانشگاه،کاري نداري؟ +:واسه نهار میاین دیگه؟ لبخند میزنم. :_هم خودم میام،هم دوستم! منیر هم میخندد،گرم و مهربان و شاید...مادرانه... +:به سلامت،منتظرم خداحافظی میکنم و از خانه بیرون میزنم. تا به حال،نه من و نه فاطمه،اشتیاقی نشان نداده ایم براي اینکه فاطمه به خانه ي ما بیاید. فاطمه به خوبی از حرفهایم فهمیده بود مامان میانه ي خوبی با امثال او ندارد و من هم دلم نمیخواست به میهمانم بی حرمتی شود... اما امروز،مامان و بابا نیستند،براي چند روز... بعد از اسکی چند روزي را در ویلا میگذرانند. ★ برگه را تحویل مراقب میدهم و از جلسه خارج میشوم. با چند تا از دخترها که بیرون دانشکده نشسته اند خداحافظی میکنم و به طرف ماشین فاطمه میروم. در را باز میکنم و مینشینم. فاطمه،عصبانی به طرفم برمیگردد. :_سلام فاطمه خانم +:سلام،کجایی دو ساعته؟؟ :_بابا سر جلسه که نمیتونم بهت خبر بدم،ببخشید دیر شد +:پسراي دانشکده تون خیلی بی ادبن... میخندم. :_دختر پشت فرمون این ماشین لوکس نشستی،انتظار داري با سلام و صلوات از کنارت بگذرن؟ نگاهش غمگین میشود +:مجبور شدم ماشین بابا رو بیارم...ماشین مامانم تعمیرگاه بود...محسن بفهمه ، به اشد مجازات محکومم میکنه... استارت میزند و راه میافتد. :_قهري؟ جوابم را نمیدهد،پس قهر است. :_فاطمه؟ ... :_فاطمه؟قهر نباش دیگه لبخند میزند.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۴۹ و ۲۵۰ +:خیلی خب آشتی... ★ فاطمه،قاشق را داخل بشقاب خالی اش میگذارد. :_منیرخانم خیلی خوشمزه بود،دستتون درد نکنه منیر لبخند میزند،هرچقدر اصرار کردیم با ما غذا بخورد،قبول نکرد.. کنار نشست و تماشایمان کرد. +:نوش جان دور دهانم را با دستمال پاك میکنم. :_آره منیرخانم،خیلی خوشمزه بود... منیر باز هم لبخند میزند. فاطمه بلند میشود و بشقابش را برمیدارد. منیر بشقاب را از دستش میگیرد:من همه رو جمع میکنم شما برید فاطمه اصرار میکند:نه بابا،دو تا ظرفه دیگه، با هم جمع میکنیم. منیر میگوید:نه خانم،شما برید... به فاطمه میگویم:اصرار بی فایده است،بیا بریم.. فاطمه شانه بالا میاندازد و به دنبالم راه میافند. روي مبل ها مینشینم. فاطمه نگاهی به دور و بر میاندازد و مطمئن میشود که کسی نیست. :_نیکی؟ از سیاوش چه خبر؟ تعجب میکنم. +:سیـــــاوش؟؟ :_خیلی خب بابا،آقاسیاوش سعی میکنم بی تفاوت باشم +:هیچی... :_عموت هم چیزي نمیگه؟ +:چی مثلا؟ :_اي بابا،چرا این آدم هیچ اقدامی نمیکنه؟ +:عمووحید؟؟ با لحن کنایه وار میگوید :_مهنــدس،آقاسیاوش رو عرض کردم.. واقعا نمیدانم چه باید بگویم... بعد از رفتن عمووحید،دانیال،اصرارهایش را از سر گرفت... فاطمه نزدیک تر میآید. :_حالا خوبه میدونه تو خواستگار سمج داریا... +:شاید...شاید واقعا فقط به خاطراز سرباز کردن دخترعمه اش اون حرفا رو زده...

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مسیحای عشق قسمت ۲۵۱ و ۲۵۲ :_همچین آدمیه؟؟ نه...آقاسیاوش،اهل این کارها نیست... شرمنده از تهمتی که ناخواسته به زبان راندم،سرم را پایین میاندازم.. فاطمه،بااطمینان،میگوید :_همین روزا سر و کله اش پیدا میشه،فقط وقتی اومد تو هم یکم اذیتش کن،زودي جواب مثبت رو ندي...باشه؟ سرخ میشوم +:زشته فاطمه...این حرفا چیه؟ فاطمه میخندد.. میگویم +:واسه چی میخندي آخه؟صبرکن شاهزاده ي اسب سفیددارت برسه،اونوقـ... صداي موبایل حرفم را قطع میکند،در حالی که خم میشوم میگویم +:نخند بچه این همه مخاطب ناآشناست و پیش شماره ي دوصفرچهل و چهار ، ناخودآگاه لبخند روي لبم میآورد... روبه فاطمه میگویم +:از انگلیسه،حتما عمووحیده بدون مکث جواب میدهم +:سلام بیمعرفت.. صداي بم و مردانه اي،آن سوي خط میگوید :_سلام نیکی خانم تپش قلب،گشاد شدن رگها،هجوم خون به صورت و لرزش صدایم،از تصور فرد پشت خط،واکنش طبیعی بدنم است. خودم را جمع و جور میکنم +:سلام آقاسیاوش..شـر..شرمنده،فک کردم...یعنی.. خیال کردم عمووحیده... چشمهاي فاطمه گشاد میشود،زیر لب میگوید:مستجاب الدعوه بودما... سعی می کنم آب دهانم را قورت دهم،اما دهانم خشک خشک است! سیاوش میگوید:خوب هستین؟ +:ممنون نمیتوانم حالش را بپرسم...نمیدانم چرا؟ فاطمه،مشتاق چشم به دهانم دوخته. سیاوش نفس عمیقی میکشد،پس او هم مثل من استرس دارد.. :_راستش نمیدونم چطور بگم؟