🔹#دورویی_صفت_معاويه عبدالملک حاکم اموي خطاب به اهل حجاز به‌صراحت اعلان کرد که او، همچون معاويه، «دو‌رو» و نرم‌خو و همچون يزيد بي‌تدبير و کودن نيست. (بلاذرى،أنساب‏الأشراف، ج‏7 ، ص212) 👈اين اعتراف مهمي از سوي يک حاکم اموي به #متظاهر_بودن_معاويه است. 🔹معاويه هر شب در وقتي معين به مطالعة اخبار و سيرة‌ پادشاهان مي‌پرداخت، و از پادشاهان‌ الگو مي‌گرفت. (مسعودي، مروج الذهب، ج3 ، ص41؛ اِثباتُ ‌الْوَصِيّة ص159) 🔹معاويه براي نخستين بار، براي حراست از جان خود، در مسجد مقصوره ساخت، و آن، جايي ويژة فرمانروا بود که هنگام اقامة نماز، جدا از مردم، درآن جا مي‌ايستاد. گزارش شده است که مأمون عباسي مقصوره‌ها را از مساجد برکند، و آن‌ها را بدعت معاويه به شمار آورد. (‌يعقوبي، تاريخ اليعقوبي، ج2، ص468‌)‌ 🔹معاويه يک بار با نشان دادن‌ يكي از بناهاي باشكوهش به عبدالله بن عمر، ‌از وي پرسيد كه آن را چگونه مي‌بيند؟ پاسخ ابن‌عمر چنين بود: « اگر از مال خدا [بيت‌المال] باشد، تو از خيانتكاراني؛ و اگر از مال ‌خودت، از اسراف‌كاران». (يعقوبي، تاريخ اليعقوبي، ج2، ص232 و233) 🔹معاويه روزانه پنج وعده غذا مي‌خورد، که آخرين وعده سنگين‌تر از همه بود. در اين حال، به غلام خود مي‌گفت: «سفره را برگير كه خسته شدم؛ اما سير نگشتم»! (‌‌ابن‌طقطقي، تاريخ فخري، ص147)‌ ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

☑️#روضه و مدح یاد گرفتنی است نه ساختنی! 🔸گاهی گوشه و کنار پیدا می‎شود چیزهایی در مداحی میگویند که هیچ اصلی ندارد، اصلا سر و ته مطلب با هم جور در نمی‌آید. بعد هم بالاخره به یک صورتی یک چیزی گفته بشود دل‌ها بسوزد و اشکی بریزند. خب همین [مطالب] کمک شده در این‌که مردم را بگریانند، تصور می‌شود که خود این فی حد نفسه خیلی مقام بالایی است! من فکر می‌کنم این طور نباید باشد. 🔹باید مطالب، مطالب صحیحی باشد. ما کم نداریم مطالبی که اگر درست ادا بشود با ادب با زبان خاص با مقدمه مناسبی، خیلی بیشتر از این‌ها اشک می‌آورد و ثوابش هم بیشتر است، نتیجه‌اش هم بیشتر است. این طور وهن‌ها هم ایجاد نمی‌کند، نباید خیال کنیم [که] باید خودمان بسازیم! شغل ماست که باید روضه بسازیم؟! نه روضه را باید یاد گرفت و تاریخ و آن‌چه هست. در مدحش هم همین طور، خب حالا می‌بینید گاهی گوشه و کنار بعضی‌ها هم از روی کمال اخلاص و این‌هاست ولی یک چیزهایی می‌گویند که لااقل حالا ما خیلی حسن ظن داشته باشیم الفاظ متشابهی را به کار می‌برند. 🔸الفاظی که البته ظاهرش با توحید سازگار نیست ظاهرش بوی شرک می‌دهد. حالا می‌گوییم منظورشان این معنای مجازی‌اش بوده. مثلا من حسین اللهی‌ام...آخر مگر لفظ کم است؟ مگر چیز دیگری نیست؟ آدم باید یک چیزی بگوید که دشمنان شیعه این‌ها را سوژه کنند علیه ما؟ این چه حرفی است آخر؟ خیلی بهتر از این‌ها می‌شود اظهار ارادت کرد...[و] این شبهه‌های شرک و کفر هم در آن نباشد. چیزهایی را در مداحی و روضه ...انتخاب کنید که واقعیت داشته باشد، خلاف ادب نباشد، موجب وهن نباشد بيانات مرحوم علامه مصباح يزدي (۱۳۹۳/۰۷/۱۴) @mesbahyazdi_ir ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ مقاله پژوهشی با عنوان: «نقش امام سجاد(ع) در تحریف‌زدایی از سیره نبوی» ✍️ دکتر حسین حسینیان مقدم ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 #ذبح_دين در کربلا ☑️در يک گرارش کهن تاريخي از سال صد و دو هجري (درباره سرکوب يزيدبن‌مهلب به دست حکومت اموي در جايي به نام عقير در نزديکي کربلاء)، مردم شعري را مي‌خواندند که در مصرع نخست آن، از قتل امام حسين(ع) در کربلاء، چنين ياد مي‌شد: «بني اميه در روز واقعة کربلا، دين را ذبح کردند...»؛ «ضَحّى بنو أمية يوم كربلاء بالدين...» (ذهبي، تاريخ الاسلام، ج7، ص8؛ سيوطي، تاريخ الخلفاء، ص269). ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

*معجزه در دانشگاه اکوادور پس از معرفی رساله حقوق امام سجاد (علیه‌السلام) و واکنش مجری* 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ آيا امام حسين(عليه السلام) را شیعیان کشتند؟ ◀️دشمنان تشیع از دیرباز، شبهه کرده اند: «شیعیان، خود قاتل امامشان بودند و فاجعه عاشورا را بار آوردند، دیگران را چه...»؟! ◀️ پاسخ: 🔹حادثۀ عاشورا متأثر از دو جریان رقیب در کوفه بود: «اموی مسلکان (عثمانيه)» و «شيعيان». 🔹مردم کوفه به لحاظ روحی، گرفتار: «شک و هیجان»، «دنیازدگی»، «فرصت جویی»، «خستگی از جنگ» و «پیروی از رؤسای قبایل» بودند. همین ویژگیها، عملا مردم کوفه را رویاروی حسین(ع) قرار داد، در حالی که بسیاری از آنان، هم حسین(ع) را نیک می شناختند و هم دوستش داشتند (سخن فرزدق: «دلهایشان با تو و شمشیرهایشان بر روی تو است»). 🔹قرار گرفتن دوستداران حسین(ع) رویاروی او، هم عبرت آموز است و هم گویای اینکه اگر شیعه ای هم با تهدید و تطمیعِ ابن زیاد، با حسین(ع) رویارو شد، صرفاً محب و دوستدار او (شیعۀ محبتی) بود، و نه معتقد به امامت الهی اش. 🔹شیعیان «معتقد»؛ برخی ها دچار زندان ابن زیاد شده بودند و شماری همچون: حبيب‌، مسلم‌بن‌عَوْسَجَه، ابوثُمامَة و بُرَيْر‌ با وجود موانع فراوان، به امامشان پیوستند و در رکابش پایمردی و جانفشاني کردند. 🔹اما فرماندهان و مباشران قتل حسین(ع)، از عمر سعد و شِمر گرفته تا عمرو‌بن‌حَجّاج، و شَبَث و...، همگی از اشراف و اموی مسلکان بودند که برخي شان سابقۀ شهادت بر کفرِ حجربن‌عدی (بزرگ شیعیان کوفه) را نیز در کارنامه داشتند. 🔶اساساً در کربلا، جریان غالب در سپاه عمر سعد، عثمانی و اموی بود، و جریان غالب در سپاه امام حسین(ع)، تشيع اعتقادي: نافع‌بن‌هلال یاور حسین(ع)، در رجزش اعلان کرد: «من بر دين علي ام»، و هماوردش گفت: «من بر دين عثمانم»؛ نیز حسين(ع) خطاب به کوفیانِ متعرض به خیامش، نهیب زد: «ای پیروان آل ابي‌سفيان...». 🔸سخن هرگز در عذر تقصیر کوفیان، شیعه و غیرشیعه، نیست که حسین(ع) را دعوت کردند؛ اما تنهایش گذاشتند (که فرمود: «...شيعيان، ما را تنها گذاشته‌اند؛ وقد خذلتنا شيعتُنا...)؛ بلکه سخن در این است که: نه همۀ سپاهیان عمر سعد شیعه بودند و نه هیچ یک از فرماندهان و مباشران قتل حسین(ع). 🔸نقل است که از کوفیان اعزامی برای جنگ با حسین(ع)، بسیاری (از هر هزار، حدوداً ششصد تن) در میانۀ راه می گریختند؛ پیری نیز در سپاه عمر سعد، دست به دعا شده بود: «خدایا، تو حسین را یاری کن»، و پیری دیگر، خلخال را از پای دختر حسین(ع) غارت، و در همان حال، گریه می کرد؛ این همه نشان می دهد که برخی ها در صف دشمن، «دل» با حسین(ع) داشتند؛ اما تنها «دل»؛ و نه عقیده و معرفت، و نه شهامت. #شیعیان_کوفه #قاتلان_حسین(ع) ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

برنامه هفته دوم *امام حسین شناسی تاریخی* موضوع: چیستی و چرایی قیام امام حسین علیه السلام استاد دکتر منتظری مقدم از ساعت 21:05 تا 21:30 *لینک کلاس* https://www.skyroom.online/ch/porseman_1401/imamhusainshenasi 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ حضرت #رقيه (سلام الله عليها) 🏴 شهادت دختر خردسال امام حسين(ع) مشهور به حضرت رقيه(ع) در دمشق، به احتمال زياد در اوايل ماه صفر بوده است. 🔹قديمي‎ترين گزارش موجود در اين ‌باره از عمادالدين طبري در کتاب «کامل بهايي» است كه ماجرا را از كتاب الحاوِيَةُ فِي مَذَمّاتِ معاويه يا مَثالِبُ بني‎اُمَيَّة، نوشتة قاسم‌بن‌محمد‌بن‌احمد مأموني، چنين نقل كرده است: 🔹«زنان خاندان نبوت در حالت اسيري، حال مرداني را كه در كربلا شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده مي‎داشتند و هر كودكي را وعده‎ها مي‎دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است، بازمي‎آيد؛ تا ايشان را به خانه يزيد آوردند. دختركي بود چهارساله، شبي از خواب بيدار شد و گفت: پدر من حسين كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم [که] سخت پريشان [بود]. زنان و كودكان جمله در گريه افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود. از خواب بيدار شد و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن لعين در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياوردند و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد: اين چيست؟ ملاعين [گفتند]: سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز، جان به حق تسليم كرد». (عمادالدين طبري، كامل بهايي، ج2، ص179؛ شيخ عياس قمي، منتهي الآمال، ج2، ص1002). 🔹در نقل عماد الدين طبري نام اين دختر ذکر نشده، اما در لباب الانساب بيهقي (م 565) نام رقيه به عنوان يکي از دختران امام حسين(ع) ديده مي‌شود. (بيهقي، لباب الانساب، ج1، ص355). مقتل جامع سيدالشهداء، ج2، ص148-149 گزيده مقتل جامع سيدالشهداء، ص378-379 ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ نکته‌اي درباره منبع گزارش بالا👆🏼: ⏪گزارش شهادت دختر خردسال امام حسين(ع) را عمادالدين طبري در «کامل بهايي» از كتاب #الحاوِيَةُ فِي مَذَمّاتِ معاويه يا مَثالِبُ بني‎اُمَيَّة نوشتة قاسم‌بن‌محمد‌بن‌احمد #مأموني نقل كرده است. 🔹تاريخ تأليف کتاب «کامل بهايي» سال 675ق است؛ اما کتاب «الحاويه...» در قرن پنجم نگاشته شده بوده و چه بسا ريشه در يک نگاشتة کهن‌تر (در دوران مأمون عباسي: ابتداي قرن سوم) داشته است؛ با توضيح زير: قاسم‌بن‌محمد مأموني از فردي به نام ابن عجوز (متوفاي 418) روايت کرده (ذهبي، سير اعلام النبلاء، ج17، ص375) و نيز فردي به نام عبدالرحمن بن قاسم (متوفاي 497) از خود او روايت کرده (ذهبي، تاريخ الاسلام، ج34، ص260) است. بر اين اساس، مي‌توان دريافت که قاسم‌بن‌محمد مأموني، خود در قرن پنجم مي‌زيسته است. افزون بر اين، نسب مأموني براي او، اين گمان را تقويت مي‌کند که کتاب الحاويه ...، در اصل همان کتابي بوده که در دوران مأمون خليفه عباسي نگاشته شد، اما به سبب ملاحظاتي منتشر نشد (دراين باره ر.ک: ابن مسکويه، تجارب الامم، ج5، ص2) و سپس به عنوان يک ميراث علمي به قاسم بن محمد مأموني رسيده و يا در اختيار وي بوده است. (گزيده مقتل جامع سيدالشهداء، ص378، پاورقي1). ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ #پرسمان_عاشورايي: 👈 «کوفيان در ازاي جنگ با امام حسين(عليه السلام)، چقدر پول دريافت کردند»؟ اخیرا در فضاي مجازي اين سخن مطرح شد: «یزید به هر يک از مردم (یا خواص) کوفه ۳۰ هزار دینار (سکه طلا) داد تا با امام حسین(ع) بجنگند. اين وجه، حدوداً معادل ۱۳ میلیارد تومان امروز است، و اگر ما هم جاي کوفيان بوديم، وسوسه مي‌شديم...»(!). ✍️پاسخ: 🔹ترديدي در اين نيست که: يک) کوفيان بر اثر دنياگرايي، دشمني با امام حسين(ع) را برگزيدند؛ چنانکه امام فرمود: النّاس عبيد الدّنيا...؛ نيز فرمود: «شکم‌هايتان از حرام آکنده شده است»؛ دو) يکي از روشهاي معاويه و يزيد و ديگر امويان اين بود که با پرداخت رشوه‌هاي کلان، اشراف و خواص را با خود همراه مي‌کردند؛ مثلا معاويه براي ساکت‌کردن مروان‌بن‌حکم در برابر وليعهدي يزيد، ماهانه هزار دينار برايش مقرري تعيين کرد. 🔹اما: رقم «۳۰ هزار دينار» صرفاً يک ادعا است و طبق بررسي‌هاي انجام شده، در منابع معتبر تاريخي رقم مشخصي براي جنگ با امام حسين(ع) ذکر نشده است. دراين‌باره فقط در نقلي آمده است که ابن‌زياد به مردم کوفه «وعده» داد که عطاي حکومتي آنان را دو برابر خواهد کرد که اين صرفاً وعده بود و قطعاً با رقم نجومي «۳۰ هزار دينار» فاصله بسيار داشت. مُجَمِّع‌بن‌عبدالله عائِذي نيز هنگام پيوستن به امام حسين(ع) در مسير کربلا، براي امام‏ گزارش کرد: «به اشراف کوفه رشوه‏هاي‏ کلاني داده شده...» (تاريخ طبري، ج5، ص405). در اين گزارش نيز عدد مشخصي ذکر نشده، و صرفاً از دريافت‌هاي کلان «اَشراف»، سخن به ميان آمده که خود، گوياي اين است که مردم عادي، مبالغ کلان دريافت نکردند. 🔹امام صادق(ع) نيز به ناچيزبودن اموال دريافتي دشمنان سيدالشهداء(ع) تصريح فرمود: «...آخرتشان را به بهاي ناچيز فروختند... َبَاعَ حَظَّهُ بِالأرْذَلِ‏ِ الأدْني و َشَرَي آخِرَتَه بالثَّمَنِ الأوْکسِ... (تهذيب الاحکام، ج‏6، ص126). #وجه_دريافتي_کوفيان ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا: 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️ در پاسخي که به سؤال بالا👆🏼 ارائه شد، ابتدا درصدد بودم بنويسم: «در هيچ منبع تاريخي، رقم مشخصي براي جنگ با امام حسين(ع) ذکر نشده است»؛ اما با قدري تعديل نوشتم: «طبق بررسي‌هاي انجام شده، در منابع معتبر تاريخي رقم مشخصي براي جنگ با امام حسين(ع) ذکر نشده است». حال، توضيحي در اين باره: مرحوم استاد پيشوايي نقل مي‌کرد که در ايام جواني، يک دوره‌ (يا دوره‌هاي) نويسندگي را نزد برخي بزرگان؛ از جمله حضرت آيت الله مکارم شيرازي گذرانده بود و از ايشان، نقل مي‌کرد که در نگارش خود، ادعاهاي مطلق نکنيد: با عباراتي مانند «در هيچ کجا اين نيامده...»؛ «همه اين سخن را قبول دارند» و مانند اينها؛ بلکه سعي کنيد عبارتتان را به گونه‌اي بنويسيد که اگر مورد نقضي هم داشت، ادعا و سخن شما باطل نشود. در واقع به نوعي عبارت را تعديل و محدود کنيد. ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا: 🏴https://eitaa.com/Tashayo

❓پرسش 🔰آیا می‌توان گفت حادثه پیاده روی اربعین از نشانه‎های ظهور و نزدیکی آن است؟ ☑پاسخ از علامه مصباح یزدی: 🔸️به عنوان یک قضاوت قطعی دلیل قاطعی نداریم، اما از محتملات است که: اینکه توجه مردم به حقیقت و فداکاری در راه خدا بیشتر می‌شود، از آثار این است که عنایت الهی به پیشرفت معنوی جامعه بیشتر شده است. اما حالا به خصوص بگویم مسأله اربعین یک جهت خاصی (برای ظهور حضرت) هست، دلیل قاطعی نداریم. @mesbahyazdi_ir 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥 #فیلم‌نوشت | در اولین اربعین حسینی چه گذشت؟ 🔹طبق نقل‌های تاریخی، در اولین اربعین حسینی در سال ۶۱ هجری، سه رویداد مهم به وقوع پیوست. @TebyanOnline 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️ سه نکته برگرفته از #زیارت_اربعین که متن آن، از امام صادق(ع) است: یک) شهادت آگاهانه امام حسین(ع) برای نجات بندگان خدا از جهالت و ضلالت: «...وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ»؛ دو) ناچیز بودن وجه دریافتی دشمنان در ازای قتل امام حسین(ع): «وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَباعَ حَظَّهُ بِالاْرْذَلِ الاْدْنى وَ شَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاْوْکَسِ...»؛ سه) صبر امام حسین(ع) بر جهاد در راه خدا: «...فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً...» دربارۀ نکته آخر، اجمالا یادآور میشود که در میان دیدگاههای متعددی که دربارۀ چرایی و چیستی قیام امام حسین(ع) مطرح است، شیخ طوسی معتقد به این است که امام(ع)، «صبر بر جهاد» کرد که فقرۀ مزیور از زیارت اربعین میتواند شاهدی بر این دیدگاه باشد. 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ اقتداي اميرمؤمنان علي(ع) به رسول خدا(ص) اميرمؤمنان، پيامبر را به تمام معنا و در همه حال «اسوه» خود مي‌دانستند. ايشان در همان زمان که در ميدان کوفه مردم را با نان و گوشت ميهمان کرده بودند، جداگانه در خانه خود بر سر سفره‌اي ساده از نان خشک و دوغ ‌نشستند و در پاسخ به اعتراض يکي از يارانشان که وي را دنبال کرده و سادگي غذايشان را ديده و شگفت‌زده شده بود، فرمودند: «من رسول خدا(ٌص) را ديدم كه نان خشك‏تر از اين را مي‌خورد»، و با اشاره به لباس خود ادامه دادند: «و خشن‌‏تر از اين لباس را مي‌پوشيد؛ من اگر از آن حضرت پيروي نكنم، مي‏ترسم به او نرسم». 📖کتاب پيامبر(ص) از ديدگاه اهلبيت(ع)، ص57 📚ثقفي کوفي، الغارات، ج‏1، ص85؛ همچنين: بلاذري، انساب ‏الاشراف، ج2، ص408و409. #اسوه_حسنه 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️اتهام برترانگاري علي(ع) بر رسول خدا(ص) متأسفانه از ديرباز برخي از مخالفان تشيع، به‌ناروا و به تعابير گونه‌گون، پيروان اين مذهب را متهم کرده‌اند که امام علي(ع) را برتر از پيامبر(ص) مي‌دانند. اين در حالي است که شيعه، خود روايت کرده است که علي(ع) به فردي‌ که درباره وي دچار غلو شده بود،‌ فرمودند: «واي بر تو، من بنده‌اي از بندگان محمد(ص) هستم» («ويلك إنما أنا عبد من عبيد محمد(ص)» (کليني، الكافي، ج1، ص90). شايان توجه است که عبدالجليل رازي قزويني، از دانشمندان امامي در سده ششم هجري، در برابر اين اتهام به‌صراحت پاسخ داده است: «مذهب شيعه اصوليه اين است که باري‌ تعالي جملة‌ مخلوقات... همه به دوستيِ محمد مصطفي آفريده است و همه طُفيلِ اوست و عليّ مرتضي با بزرگي درجت و رفعتِ منزلت، شاگرد... و تابع و فرمان‌بردارِ اوست...» (عبدالجليل قزويني، نقض، ص193؛ همچنين، نک: ص573). «... رسول مقتداست و علي مقتدي، و رسول مطاع است وعلي مطيع...» (همان، ص346). ناگفته نماند که ريشه اين اتهام‌، برخي باورهاي انحرافي در ميان گروه‌هايي از غاليان و اسماعيليان است؛ اما از نظر عموم شيعيان، صاحبانِ چنين باورهايي، نه شيعه‌اند و نه مسلمان. 📖کتاب پيامبر(ص) از ديدگاه اهلبيت(ع)، ص16، پاورقي1. #پاسخ_به_اتهام‌_بر_تشيع 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ ايام وفات رسول خدا(ص)، شهادت امام مجتبي و امام رضا(ع) تسليت؛ ✍️با وجود تقابل شديد معاندان، امامان شيعه و نيز سادات فاطمي، «فرزندان رسول خدا(ص)» هستند. ابن ابي الحديد، با مطرح کردن اين پرسش که آيا به حسن و حسين(ع) و فرزندانشان مي‌توان پسران و فرزندان رسول خدا گفت، خود پاسخ مي‌دهد که آري مي‌توان. سپس در اين باره به آياتي از قرآن،‌ از جمله به آيه مباهله، و اين‌که خداوند در اين آيه، حسنين(ع) را فرزندان پيامبر(ص) به شمار آورده است، استناد مي‌ورزد. همچنين پاي مي‌فشرد که فقط سادات فاطمي، فرزندان و ذرية پيامبرند؛ زيرا فقط دختران ايشان، مَحْرَم پيامبرند (شرح نهج ‌البلاغة، ج11، ص26ـ28). امام مجتبي(ع) نيز در آغاز خلافت خويش، رو به مردم فرمود: «هر کس که مرا مي‌شناسد، که مي‌شناسد و هرکسي که نمي‌شناسد، من حسن فرزند محمد رسول‌الله هستم...» (مقاتل ‏الطالبيين، ص62). 📚براي آگاهي از شواهد و ماجراهاي تاريخي مرتبط، نک: پيامبر(ص) از ديدگاه اهلبيت(ع)، ص67-74؛ الغدير، ج7، ص122ـ129. 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️در اين روزها که دشمنان، با مشاهدة «کارآمدي نظام جمهوري اسلامي» در عرصه‌هاي مختلف، از القاي «نااُميدي به آحاد جامعه» نااُميد شده و با تحريک افراد ناآگاه، «امنيتِ» کشور اسلامي‌مان را نشانه گرفته‌اند، بيش از هر زمان ديگري لازم است تا هم بر «بصيرت» و هم «استقامتِ» خويش بيفزاييم. شايان توجه است که اميرمؤمنان علي(ع) با يادکرد از «استقامتِ» پيامبر(ص)، همگان را به الگوگيري از حضرت فرا مي‌خواند: «...آشکار‌کننده حق با برهان، دفع‌كننده لشكرهاي باطل و درهم كوبنده شوكت گمراهان، آن گونه كه بار سنگين رسالت را بر دوش كشيد...؛ حتي يك قدم به عقب برنگشت و اراده او سست نشد... تا آنجا كه نور حق را آشكار و راه را براي جاهلان روشن ساخت...» (نهج البلاغة ترجمه دشتي، خطبه 72)؛ «در راه رضايت حق، در كام هرگونه سختي و ناراحتي فرو رفت و جام مشكلات و ناگواري‌ها را سر كشيد... بيگانگان‏ در كينه‏‌توزي و دشمني با او متحد شدند... بر مركب‏ها نواخته و از هر سو گرد مي‏آمدند، و از دورترين سرزمين و فراموش‌شده‏ترين نقطه‏ها، دشمني خود را بر پيامبر فرود آوردند»(خطبه 194). «راهنماي اين پرچم، با درنگ و آرامش سخن مي‏گفت، و دير و حساب‌شده به پا مي‏خاست، و آنگاه كه برمي‏خاست سخت و چالاك به پيش مي‏رفت» (خطبه 100). 📚پيامبر(ص) از ديدگاه اهلبيت(ع)، ص93-99. 🏴https://eitaa.com/Tashayo

#فتنه_شناسی ویژگی های فتنه: یک) آمیختگی حق و باطل؛ دو) غلبۀ شور بر شعور، و هیجان بر عقلانیت؛ سه) تخریب و ویرانگری؛ چهار) امتحان همگان (الفتنة ما يمتحن به). وظیفه ما: یک) دوری از فتنه انگیزی و فتنه گران: امیرمؤمنان علی (ع): «كن في الفتنة كابن اللبون...» (نهج البلاغة، نامه 69)؛ دو) تمسک به علم و بصیرت؛ رسول الله (ص): ستكون فتن يصبح الرجل فيها مؤمنا و يمسي كافرا، إلا من أحياه الله تعالى بالعلم (كنز العمال: 30883) سه) تمسک به تقوای الهی: الإمام علي (ع): من يتق الله يجعل له مخرجا من الفتن(نهج البلاغة،خطبة 183) چهار) نهراسیدن از فتنه با توجه به نقش فتنه در نابودی منافقان و فاسقان: رسول الله (ص): لا تكرهوا الفتنة في آخرالزمان فإنها تبير المنافقين (كنز العمال: 31170) . - الإمام الصادق (ع): تمنوا الفتنة، ففيها هلاك الجبابرة و طهارة الأرض من الفَسَقة (تنبيه الخواطر: 2/ 87) ◀️نکتۀ آخر و دو روایت ذیل آن بسیار جالب توجه است؛ به ویژه روایت رسول خدا(ص) که می فرماید: «در آخر الزمان از فتنه اکراه نداشته باشید که همانا منافقان را از بین می برد». 🏴https://eitaa.com/Tashayo

آیا مژده‌ی پایان صفر به حضرت رسول اکرم(ص) و دق‌الباب مساجد؛ دلیل روائی دارد؟ 🔺یکی از خرافات و شایعاتی که در پایان ماه صفر در برخی نقاط کشورمان رونق گرفته، «مژده‌ی پایان صفر به حضرت رسول اکرم(ص)» و«دق‌الباب کردن 7 مسجد» و «روشن کردن شمع پشت در 7 مسجد» بعد از نماز مغرب آخرین شب صفر و قبل از اولین اذان صبح ماه ربیع‌الاول است که عده ای ناآگاه این عبارت روائی «فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّة» را مستمسک عمل خرافی خود گرفته اند، درحالی که اگر این روایت صحیح هم باشد لکن معنا و دلالت آن مطلب دیگری را افاده میکند. 🔹هدف از روایت، تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه این گفت‌وگو نشانه‌ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند رسول‌خدا (ص)، ابوذر غفاری است. روایت وارده چنین است:  🔸«از ابن عباس نقل شده که گفت روزی پیامبر (ص) به همراه تعدادی از اصحاب‌شان در مسجد قبا نشسته بودند. رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است،[مردم عوام گمان کردند که این ورود به مسجد سبب بهشتی شدن است، لذا] برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود، پیامبر (ص) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است، آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراه‌شان بود، پیامبر به آنها فرمود: ما در کدام‌یک از ماه‌های رومی هستیم؟ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است. پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسأله را می‌دانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور این‌گونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) می‌شوی، تنها زندگی می‌کنی و تنها می‌میری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام می‌دهند، به واسطه‌ی تو خوشبخت می‌شوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزگاران وعده داده شده است.» 📚علل الشرایع شیخ صدوق (ج 1 / ص 175) 🔻 چنانچه ملاحظه کردید این روایت در مقام بیان جایگاه و منزلت این صحابی خستگی‌ناپذیر است و خبردادن از پایان یک ماه فقط نشانه‌ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودت اهل‌ بیت پیامبر(ص) و موضوع اصلاً ماه صفر نبوده، بلکه ماه رومی آذار بوده است. 🔹اکنون که با رشد شبکه های اجتماعی هم این باور در فضای مجازی به شدت افزایش پیدا کرده است بر اهل ولاء واجب است که بدعت آشکار را به سمع و نظر همگان برسانند 🔻 اما دق الباب مساجد: 🔹این خرافه، از خرافه‌ی مژده پایان صفر بی سندتر و بی منطق‌تر است و به همین دلیل شاهدیم که بیشتر بازیچه و دستآویز کسانی شده است که حتی برای حضور در مقابل مساجد، تقیّدی نداشته و شئون مسجد را نیز رعایت نمی‌کنند. حتی دیده شده که دختر و پسر نامحرم، در کنار هم و با بدحجابی کامل، نصف شب مقابل مساجد می‌ایستند که مثلاً دق الباب کرده و مژده دهند و در عین حال که در همان حالت نیز غرق در گناه هستند، وارد بهشت شوند! 🔹این رفتارها که بیشتر تقلید از فرهنگ و رسوم کلیسایی می‌باشد، نه تنها در اسلام و بالتبع عقلانیت جایی ندارد و خرافه است، بلکه موجب وهن (اهانت) اسلام نیز می‌شود و به همین دلیل شاهد ترویج آن از سوی کسانی هستیم که گرایش و تقید خاصی هم به اسلام ندارند. لذا مردم مسلمان، مسئولین مساجد و هم چنین دوایر ذیربط باید به شدت این گونه خرافات را تکذیب کرده و اجازه انجام و رواجش را ندهند. چنان چه مقام معظم رهبری در پاسخ استفتایی در مورد دق الباب مساجد، ضمن نهی، امر به جلوگیری از آنان نمودند: «عمل فوق‌الاشاره، مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست، اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155 🌿https://eitaa.com/Tashayo

‏🎧 سخنان انحرافی امید دانا: انکار اسلام و تایید تشیع به عنوان «مکتب ایرانی»(!) 🌿https://eitaa.com/Tashayo

سوال: آیا مذهب #تشیع، ساخته ایرانیان و #مکتب_ایرانی است؟! پاسخ: یک) مذهب تشیع مبتنی بر این اعتقاد است که اهلبیت پیامبر، جانشینان بر حق اویند؛ این اعتقاد در حیات پیامبر و با استناد به امر الهی و روایات نبوی، از جمله حدیث غدیر شکل گرفت؛ لذا تشیع همزاد اسلام است؛ دو) با فتح ایران در دوران خلافت عمر، ایرانیان که تشنه توحید و عدالت بودند؛ از اسلام استقبال کردند؛ اما خلفای نخست و اموی با آنان رفتاری ناعادلانه داشتند، پس ایرانیان که در جستجوی راه نجات بودند، به اهلبیت پناه آوردند؛ سپس به تدریج به مکتب اهلبیت گرویدند؛ سه) به لحاظ تاریخی، شیعیان در آغاز، عمدتا عرب بودند، و ایرانیان نیز در مراحل نخستین گروش به اسلام، عمدتا پیرو مذهب اهل سنت بودند. چهار) گروش ایرانیان به اسلام و تشیع، از سر صدق و بدون نیرنگ بود، و خدمات فرهنگی و تمدنی چشمگیری هم به مذهب تسنن و هم به مذهب تشیع داشتند؛ پنج) وجود نقاط اشتراک میان ایرانیان و تشیع در برخی رسوم و اندیشه ها، مثلاً موروثی بودن پادشاهان و توالی نسب امامان، یا ایرانی بودن مادر امام سجاد(ع) و مانند اینها، امری طبیعی است و در این امور، نمونه‌های مشابه در اهل سنت هم یافت میشود، چنانکه حاکمان اموی نیز موروثی بودند، نیز مادران برخی از حاکمان اموی، ایرانی بودند. 🌿https://eitaa.com/Tashayo

◽ لوح | نامه امیدبخش امام عسکری علیه‌السلام ▪️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: عده‌ای از شیعیان فکر میکردند که امام عسکری (علیه‌السّلام) از راه پدرانش منصرف شده. امام عسکری(علیه‌السّلام) در نامه‌ای به آنها میفرمایند: «نیّت و عزم ما همچنان مستحکم است. ما دلمان به خوش‌نیّتی و خوش‌فکری شما آرام است.»؛ ببینید چقدر این نیروبخش است برای شیعیان... این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و پیروانش. 🏴 سالروز شهادت #امام_حسن_عسکری Farsi.Khamenei.ir 🏴https://eitaa.com/Tashayo