eitaa logo
٣ دقیقه تفکر
70 دنبال‌کننده
88 عکس
62 ویدیو
12 فایل
۱ دقیقه بخوانیم ، ۲ دقیقه فکر کنیم کانال توسط ادمین اداره می شود راه ارتباطی : @hichehiich
مشاهده در ایتا
دانلود
ناامیدی، آفت مربی از بدترین اتفاقات عالم برای کسی که دستی در دارد؛ ناامیدی است. این که یک مربی گمان کند که حرفها و توصیه هایش اثر ندارد و بعد مایوس شود اشتباه بزرگی است. در حقیقت این ناامیدی میوه درخت است. 🖌انتظار سریع از تربیت داشتن، نشانه نشناختن امر تربیت است. ⏰ باید توجه داشت که ایجاد تغییر رفتار، فرآیندی زمان بر است. تربیت امری تدریجی است. @tashkilat3min
با متربی تنبل و کسل چه کنیم؟ روحیه عدم فعالیت متربی عدم فعالیت و تنبلی گاهی موقت و گذرا است و گاهی مزمن و بیمارگونه. گاهی تنبلی ناشی از بیکاری است. اگر بیکاری داوم داشته باشد به یک بیماری مزمن تبدیل می شود. اگر تنبلی به صورت یک عادت و بیماری در آمده باشد باید، طی دوره ای کوتاه یا طولانی مدت درمان شود. راه های درمان نسبت به افراد و روحیات و شرایط آن ها مختلف است.  بعضی از این راه ها عبارتند از:  ۱- ایجاد انگیزه ی فعالیت با اموری مثل برگزاری مسابقات از آسان تا سخت با شیب ملایم. ۲- تشویق به موقع و قرار دادن پاداش هایی برای فعالیت. ۳- عدم سختگیری و پرهیز از هر چیزی که موجب احساس سختی کار می شود. ۴- ایجاد حس اعتماد و توکل در افراد با اموری مثل عدم سرزنش و عدم حساسیت و ایراد نگرفتن از شخص و ذکر خدا و تکیه بر قدرت و حمایت او. ۵- پرهیز از شِکوه و شکایت در حضور شخص و جلوگیری از گله گذاری و شکوه و نق زدن و غر زدن توسط او.  ۶- کمک به نظم در برنامه ریزی و انجام فعالیت ها در زمان خود و عدم تأخیر در انجام آن ها. ۷- ایجاد امیدواری و رفع نگاه بدبینانه و ناامیدی در شخص ۸- توجه به گذر زمان و کمبود وقت. 🔸یکی ازنکاتی که در زدودن این روحیه موثراست آن است که باتوجه به شناختی که مربی ازعلایق و استعدادهای متربی پیدا می کند به او مسولیت هایی درحلقه و سپس در پایگاه و مجموعه بدهد والبته با مراقبت از آفات مسولیت.  🔸ازدیگرنکات ، هماهنگی با خانواده متربی جهت اعطای مسولیت هایی در منزل و مطالبه از اوست. مهم ترین نکته دراین مورد همان شناخت استعداد و علایق فرد و سِیر دادن او در همان مسیر است تا از این کسالت بیرون آید. @tashkilat3min
آموزش تربیتی همه می گویند ماهی گیری بهتر از ماهی دادن است ولی کمتر عمل می شود. در باید داد و بعد مسیر داد. وقتی هم نیاز به آموزش بود باید داد داد نه این که مخاطب را با انبوه اطلاعات مواجه کرد. آسیب دوره های مطالعاتی شهیدمطهری این است که اندیشه های ایشان می تواند در چند اصل بیان شود ولی این طور آموزش داده نمی شود سعی داریم همه چیز را به مخاطب بگوییم و مخاطب را در انبوهی از دریافت ها رها کنیم. اصل و مبنا را بدهیم ، جهت را نشان دهیم ، مخاطب متناسب با ظرفیت ، توانمندی و علاقه مندی به نتایج دست خواهد یافت. همه چیز را رساندن به جای ، است. @tashkilat3min
با اینکه اخلاق خوبی داری ولی...!؟ یعنی امر به معروف و نهی از منکر. امر به معروف ونهی از منکر آداب و احکام خاص خودشو داره که برای شناخت آنها حتما باید به رساله رجوع کرد. اما نکاتی که در اینجا به اون اشاره میشه صرفا تجربیات شخصی بوده والبته  پشتوانه ی روایی و حدیثی هم دارند. در  امر به معروف شخص باید حتما خوش اخلاق باشه - حوصله به خرج بده و عجله نکنه - و بیشتر با عملش نشون بده که کار درست چیه. باید توجه کنیم که قرار نیست که همه ی حقایق رو به زبون بیاریم بلکه بهترین راه بیان حقیقت از طریق عمل است یعنی مثلا با اصرار و مداومت در نماز اول وقت خوندن درستی این کار رو متذکر بشیم. این نکته خیلی مهم را باید در نظر داشت که همه ی ما انسان ها داری یک فطرت مشترک هستیم. برخی خیلی ناشیانه همه چیز را به زبان میارن و فکر می کنن که همیشه باید با سر و صدا کردن حقیقت رو بیان کرد یا اینکه با عصبانی شدن و داد و فریاد و ... میشه  امر به معروف کرد که انصافا خیلی وقتها اینجور کارها نتیجه ی عکس هم داره و باعث دلسردی و دلزدگی دیگران نسبت به دین و دیندار میشه در امر به معروف  آدم باید خیلی صبور باشه و همیشه لبخند به صورت داشته باشه. و اما نهی از منکر در نهی از منکر این نکته خیلی مهمه که ما باید عمل زشت یک فرد را مورد نقد قرار بدهیم نه خود آن فرد. اگر قرار باشد که ما خود شخص را نقد کنیم این بی انصافی است که با دیدن یک عمل اونو کاملا مورد سرزنش قرار دهیم و نکات مثبت شخصیت او را نبینیم. همیشه برای نهی از منکر اول باید به فرد نکات مثبت شخصیتش را متذکر شد تا او تو را شخصی با انصاف بداند و صداقت تو را درک کند و به سایر حرفهای تو هم گوش بدهد وقتی تو انصاف داشته باشی اگر نقدی داشتی شخص براحتی می پذیره ولی اگر شخصیت طرف مقابل رو کاملا سیاه نشون دادی بدون شک او هم در برابر تو موضع می گیره و بعدش هم جدال و بحث بی فایده است. نکته ی دیگه اینه که تا جای ممکن نباید در میان جمع دیگری رو نصیحت کرد و این خیلی مهمه! چرا که این کار شخصیت فرد را خرد می کنه پس تا جای ممکن در جایی که کسی دیگر اونجا نیست به او بدی عملش را گوشزد کنیم البته این کار تاثیر کلام را هم بالا می بره بعد از اینکه حقیقت رو گفتید همه چیز رو فراموش کنید و همیشه رازدار باشید تا به شما و سخن شما اعتماد کنند.  البته اگر کسی از دوستان که به شما وابستگی داره وبه گناه کردن اصرار داره و احساس می کنید که فقط با قهر کردن یا اخم کردن میشه روی او تاثیر گذاشت و اونو از گناه دور کرد این کار هم در جای خود می تونه تاثیر بالایی داشته باشه ولی باز هم باید مواظب بود که افراطی عمل نکنیم. البته  اگر کسی که دیگه امیدی به تاثیرپذیری او ندارید و می دونید که قلب سیاه و اعتقادی خراب داره که می تونه خودتون رو هم منحرف کنه باید ازش دور شوید چرا که دوستی با این افراد واقعا بدبختی میاره! @tashkilat3min
✍ چــــــرا تربیت؟... تربیت فرایندی است که در سراسر عمر انسان اتفاق می افتد و جنبه دارد. اسلام به تربیت جانبه فرد معتقد است. 🔸 تعلیم و تربیت یعنی فرد در ابعاد : الف• فکری و عقلانی ب• معنوی ج• اخلاقی د• اجتماعی و• عاطفی ه• بدنی 🔸 تعلیم و تربیت یعنی کردن به تا بهتر تشخیص دهد. در یک جمله ساده امیر مومنان(ع) می فرمایند : علم آن است که در کلمات و متوقف شود و درجه علم آنست که در و وجود انسان ظاهر شود . 🔸 از ویژگےهای تربیت اسلامی آن است که در تمام تلاش های انسان، یک را دنبال می کند و آن عبادت و بندگی . ⇐ اهداف تربیت اسلامی عبارتند از : ١. خود و خود ٢. دهی علم وحکمت ٣. دینی @tashkilat3min
امام خمینی (ره) 📌گرفتاری همه ما برای این است که تزکیه نشده ایم، تربیت نشده ایم. عالم شدند نشدند، دانشمند شدند نشده اند، تفکراتشان عمیق است لکن نشده اند و آن خطری که از عالمی که تربیت نشده است و تزکیه نشده است بر بشر وارد می شود آن خطر از خطر مغول بالاتر است. ۵۹/۱۱/۱۰ @tashkilat3min
پرورش راستگویی در گروه راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. در یک گروه تربیتی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱. یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲. فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳. اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴. هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر برنامه و را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵. سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶. واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷. اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. http://eitaa.com/joinchat/2490236944Cd651a14a73
پرورش راستگویی در گروه راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. در یک گروه تربیتی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱. یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲. فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳. اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴. هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر برنامه و را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵. سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶. واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷. اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. @tashkilat3min
با اینکه اخلاق خوبی داری ولی...!؟ یعنی امر به معروف و نهی از منکر. امر به معروف ونهی از منکر آداب و احکام خاص خودشو داره که برای شناخت آنها حتما باید به رساله رجوع کرد. اما نکاتی که در اینجا به اون اشاره میشه صرفا تجربیات شخصی بوده والبته  پشتوانه ی روایی و حدیثی هم دارند. در  امر به معروف شخص باید حتما خوش اخلاق باشه - حوصله به خرج بده و عجله نکنه - و بیشتر با عملش نشون بده که کار درست چیه. باید توجه کنیم که قرار نیست که همه ی حقایق رو به زبون بیاریم بلکه بهترین راه بیان حقیقت از طریق عمل است یعنی مثلا با اصرار و مداومت در نماز اول وقت خوندن درستی این کار رو متذکر بشیم. این نکته خیلی مهم را باید در نظر داشت که همه ی ما انسان ها داری یک فطرت مشترک هستیم. برخی خیلی ناشیانه همه چیز را به زبان میارن و فکر می کنن که همیشه باید با سر و صدا کردن حقیقت رو بیان کرد یا اینکه با عصبانی شدن و داد و فریاد و ... میشه  امر به معروف کرد که انصافا خیلی وقتها اینجور کارها نتیجه ی عکس هم داره و باعث دلسردی و دلزدگی دیگران نسبت به دین و دیندار میشه در امر به معروف  آدم باید خیلی صبور باشه و همیشه لبخند به صورت داشته باشه. و اما نهی از منکر در نهی از منکر این نکته خیلی مهمه که ما باید عمل زشت یک فرد را مورد نقد قرار بدهیم نه خود آن فرد. اگر قرار باشد که ما خود شخص را نقد کنیم این بی انصافی است که با دیدن یک عمل اونو کاملا مورد سرزنش قرار دهیم و نکات مثبت شخصیت او را نبینیم. همیشه برای نهی از منکر اول باید به فرد نکات مثبت شخصیتش را متذکر شد تا او تو را شخصی با انصاف بداند و صداقت تو را درک کند و به سایر حرفهای تو هم گوش بدهد وقتی تو انصاف داشته باشی اگر نقدی داشتی شخص براحتی می پذیره ولی اگر شخصیت طرف مقابل رو کاملا سیاه نشون دادی بدون شک او هم در برابر تو موضع می گیره و بعدش هم جدال و بحث بی فایده است. نکته ی دیگه اینه که تا جای ممکن نباید در میان جمع دیگری رو نصیحت کرد و این خیلی مهمه! چرا که این کار شخصیت فرد را خرد می کنه پس تا جای ممکن در جایی که کسی دیگر اونجا نیست به او بدی عملش را گوشزد کنیم البته این کار تاثیر کلام را هم بالا می بره بعد از اینکه حقیقت رو گفتید همه چیز رو فراموش کنید و همیشه رازدار باشید تا به شما و سخن شما اعتماد کنند.  البته اگر کسی از دوستان که به شما وابستگی داره وبه گناه کردن اصرار داره و احساس می کنید که فقط با قهر کردن یا اخم کردن میشه روی او تاثیر گذاشت و اونو از گناه دور کرد این کار هم در جای خود می تونه تاثیر بالایی داشته باشه ولی باز هم باید مواظب بود که افراطی عمل نکنیم. البته  اگر کسی که دیگه امیدی به تاثیرپذیری او ندارید و می دونید که قلب سیاه و اعتقادی خراب داره که می تونه خودتون رو هم منحرف کنه باید ازش دور شوید چرا که دوستی با این افراد واقعا بدبختی میاره! @tashkilat3min
چرا تربیت ؟... تربیت فرایندی است که در سراسر عمر انسان اتفاق می افتد و جنبه دارد. اسلام به تربیت جانبه فرد معتقد است. 🔸 تعلیم و تربیت یعنی فرد در ابعاد : الف• فکری و عقلانی ب• معنوی ج• اخلاقی د• اجتماعی و• عاطفی ه• بدنی 🔸 تعلیم و تربیت یعنی کردن به تا بهتر تشخیص دهد. در یک جمله ساده امیر مومنان(ع) می فرمایند : علم آن است که در کلمات و متوقف شود و درجه علم آنست که در و وجود انسان ظاهر شود . 🔸 از ویژگےهای تربیت اسلامی آن است که در تمام تلاش های انسان، یک را دنبال می کند و آن عبادت و بندگی . ⇐ اهداف تربیت اسلامی عبارتند از : ١. خود و خود ٢. دهی علم وحکمت ٣. دینی @tashkilat3min
با اینکه اخلاق خوبی داری ولی...!؟ یعنی امر به معروف و نهی از منکر. امر به معروف ونهی از منکر آداب و احکام خاص خودشو داره که برای شناخت آنها حتما باید به رساله رجوع کرد. اما نکاتی که در اینجا به اون اشاره میشه صرفا تجربیات شخصی بوده والبته  پشتوانه ی روایی و حدیثی هم دارند. در  امر به معروف شخص باید حتما خوش اخلاق باشه - حوصله به خرج بده و عجله نکنه - و بیشتر با عملش نشون بده که کار درست چیه. باید توجه کنیم که قرار نیست که همه ی حقایق رو به زبون بیاریم بلکه بهترین راه بیان حقیقت از طریق عمل است یعنی مثلا با اصرار و مداومت در نماز اول وقت خوندن درستی این کار رو متذکر بشیم. این نکته خیلی مهم را باید در نظر داشت که همه ی ما انسان ها داری یک فطرت مشترک هستیم. برخی خیلی ناشیانه همه چیز را به زبان میارن و فکر می کنن که همیشه باید با سر و صدا کردن حقیقت رو بیان کرد یا اینکه با عصبانی شدن و داد و فریاد و ... میشه  امر به معروف کرد که انصافا خیلی وقتها اینجور کارها نتیجه ی عکس هم داره و باعث دلسردی و دلزدگی دیگران نسبت به دین و دیندار میشه در امر به معروف  آدم باید خیلی صبور باشه و همیشه لبخند به صورت داشته باشه. و اما نهی از منکر در نهی از منکر این نکته خیلی مهمه که ما باید عمل زشت یک فرد را مورد نقد قرار بدهیم نه خود آن فرد. اگر قرار باشد که ما خود شخص را نقد کنیم این بی انصافی است که با دیدن یک عمل اونو کاملا مورد سرزنش قرار دهیم و نکات مثبت شخصیت او را نبینیم. همیشه برای نهی از منکر اول باید به فرد نکات مثبت شخصیتش را متذکر شد تا او تو را شخصی با انصاف بداند و صداقت تو را درک کند و به سایر حرفهای تو هم گوش بدهد وقتی تو انصاف داشته باشی اگر نقدی داشتی شخص براحتی می پذیره ولی اگر شخصیت طرف مقابل رو کاملا سیاه نشون دادی بدون شک او هم در برابر تو موضع می گیره و بعدش هم جدال و بحث بی فایده است. نکته ی دیگه اینه که تا جای ممکن نباید در میان جمع دیگری رو نصیحت کرد و این خیلی مهمه! چرا که این کار شخصیت فرد را خرد می کنه پس تا جای ممکن در جایی که کسی دیگر اونجا نیست به او بدی عملش را گوشزد کنیم البته این کار تاثیر کلام را هم بالا می بره بعد از اینکه حقیقت رو گفتید همه چیز رو فراموش کنید و همیشه رازدار باشید تا به شما و سخن شما اعتماد کنند.  البته اگر کسی از دوستان که به شما وابستگی داره وبه گناه کردن اصرار داره و احساس می کنید که فقط با قهر کردن یا اخم کردن میشه روی او تاثیر گذاشت و اونو از گناه دور کرد این کار هم در جای خود می تونه تاثیر بالایی داشته باشه ولی باز هم باید مواظب بود که افراطی عمل نکنیم. البته  اگر کسی که دیگه امیدی به تاثیرپذیری او ندارید و می دونید که قلب سیاه و اعتقادی خراب داره که می تونه خودتون رو هم منحرف کنه باید ازش دور شوید چرا که دوستی با این افراد واقعا بدبختی میاره! @tashkilat3min
🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐 نظر در باب رهبر انقلاب: "ویژگی‌های باید این‌ها باشد" ... و باشد... 🍀امّا نظر در باب 🍀در نهاد بشر هست. 🍀اگر بشر خوب شود، اگر زیر دست قرار بگیرد، می رسد به جایی که خودش واقعاً بشود، واقعا را بر ترجیح بدهد و همین طور که زیبائی را دوست می دارد، عدالت را دوست داشته باشد؛ 🍀بلکه عدالت، خودش از است ولی نه زیبائی محسوس. 🌸لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَيِّناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الكِتابَ وَالميزانَ لِيَقومَ النّاسُ بِالقِسطِ ۖ وَأَنزَلنَا الحَديدَ فيهِ بَأسٌ شَديدٌ وَمَنافِعُ لِلنّاسِ وَلِيَعلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالغَيبِ ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ "سوره مبارکه الحديد آیه ۲۵" 📚سیری در سیره ائمه اطهار علیهم السلام ص229 https://eitaa.com/tashkilat3min 🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰 🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰🌐🔰