🍃🌷
﷽
#مناسبتی
پیامبر و مسلمانان پس از سه سال تبعید و رنج، از «شِعب ابی طالب» بیرون آمدند و راه خانه های خویش را در پیش گرفتند. وضع مسلمانان داشت سر و سامانی پیدا می کرد که ناگهان پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله با پیشامد بسیار تلخی روبه رو گردید. این مصیبت جانگداز، #وفات_ابوطالب عموی گرامی حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله بود که اثر ناگواری در روحیه مسلمانان بی پناه گذارد. آری پیامبر، حامی و طرفداری را از دست داد که از هشت سالگی تا آن روز ـ که پنجاه سال از عمر گرامی اش می گذشت ـ سلامت خود را در پناه او می دید. ابوطالب، هنگام مرگ به فرزندان خود چنین گفت: شما را به توجه به محمد وصیت می کنم؛ از او پیروی کنید و آیین او را گرامی بدارید. او امین قریش و راستگوی عرب و دارنده تمامی کمالات است.
🌸شادی روح مطهر حضرت ابوطالب علیه السلام صلوات
🌷اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
در #پیام_رسان_ایتا عضو کانال شوید 👇
#تشکلهای_دینی_ابوزیدآباد_بخش_کویرات
#آران_و_بیدگل_استان_اصفهان
@tashkoidiniabozydabad
هدایت شده از قرارگاه نمازجمعه بخش کویرات شهر ابوزیدآباد
#مناسبتی ۲۶ رجب
وفات حضرت ابوطالب علیه السلام والد گرامی حضرت امیرالمومنین علیه السلام
و حامی بزرگ پیامبر اسلام صلّیاللهعلیه و آله در مکه
💠 ابوطالب، مؤمن قریش
❖ مرحوم آیتاللهالعظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» درباره حضرت ابوطالب (ع) و مناقب ایشان مینویسد:
📝...... ابن ابىالحديد در فضل اميرالمؤمنين (عليهالسلام) مىگويد:
«چه گويم در حقّ كسى كه پدرش، ابوطالب، بزرگ بطحا و شيخ قريش و رئيس مكّه بود. گفتهاند كه كم است اينكه فقير و نادار، سيّد و بزرگ بوده باشد؛ ولى ابوطالب، بزرگ بود؛ در حالتى كه نادار و بىمال بود، قريش او را شيخ مىگفتند.»
ابن ابیالحدید گرچه اميرالمؤمنين (علیهالسلام) را نشناخته، ولى ابوطالب را خوب شناخته كه اميرالمؤمنين (علیهالسلام) را با او تعريف و براى او به جهت فرزندى او، اثبات فضل مىنمايد. مىگويند: على اللّهىها، على (علیه السلام) را خوب شناختهاند، ولى خدا را نشناختهاند.
بارى! ابوطالب، كفيل پيغمبر (صلّیاللهعلیه و آله) بود، ساعتى در شب و روز مفارقت از او نمىكرد. در رختخواب خود، او را با خود مىخوابانيد و وقتى كه فرزندانش مىخواستند ناهار و شام بخورند، مىفرمود: باشيد تا فرزند من حاضر گردد. پس پيغمبر (صلّیاللهعلیه و آله) مىآمد، با آنها غذا مىخورد.
خلاصه، جناب ابوطالب، آن حضرت را در پوشش و نفقه، مقدّم بر خود و بر جميع اهلبيت خود مىداشت.
پيغمبر (صلّیاللهعلیه و آله) هم در مقابل آن، فرزند او، على (عليهالسلام) را در دامن تربيت خود تربيت نمود. چون در قريش قحطى شد، ابوطالب، عيالمند بود و بىبضاعت. حضرت رسول (صلّیاللهعلیه و آله) به دو عمّ خود، حمزه و عباس اشاره كرد كه بار ابوطالب را سبك كنيد. پس از وى خواهش كردند كه كفالت فرزندان خودش را به ايشان واگذار كند. گفت: عقيل را براى من بگذاريد؛ بقيّه، هر كدام را مىخواهيد برداريد.
پس عبّاس، طالب را گرفت و حمزه، جعفر را و حضرت رسول (صلّیاللهعلیه و آله)، على (عليهالسلام) را و به آنها فرمود: «من برگزيدم از براى خود، آن را كه خداوند برگزيده براى من، كه على (علیهالسلام) باشد.» پس حضرت على (علیهالسلام) از شش سالگى، در آغوش تربيت حضرت رسالت (صلّیاللهعلیه و آله) قرار گرفت.
___
✅
باماهمراه باشید و به دیگران معرفی کنید.