✅ قراصیا در زبان رومی آن را قاراصیا نامیده اند، و اهل صقلب ( سرزمین صربستان ) آن را چراسیا گویند. اهل مغرب واندلس حب الملوک گویند و درد مشق قراسیا و در زبان شیرین فارسی گیلاس خوانده می شود. فارسی زبانان به ترش آن آلوبوعلی و عوام آلوبالو،آلوبولی و الی بالی گفته اند #قراصیا #تسنیم_طب 🆔 @tasnim_teb

✅ قراصیا یا گیلاس شیرین از معده به سرعت می گذرد و اصطلاحأ سریع النحدار است که سبب آن رطوبت و لزوجتی است که دارد که البته برای خشونت حلق و ریه نافع است. در گلو ایجاد تخمه می کند که همان بقایای غذاست که از معده است و از این جهت بر روی غذا نباید مصرف شود و مصلح آن جوارشات و داروهای معده ای هستند که حاره مقویه می باشند که طبیعت آن ها گرم است. این دارو مسهل و ملین طبع است خصوصأ اگر با دانه اش مصرف شود. از خواص دیگر آن به همراه دانه آن است که نعوظ آورنده است. خشک آن قابض و چاشنی دار آن که آلبالو خوانده شود از بین برندۀعطش ، تسکین دهندۀ تندی، حرارت، هیجان و جوشش صفرا، خون، غثیان، استفراغ صفراوی و اسهال و تقویت کنندۀ کبد حار(گرم) و معده است. قوّت قابضۀ خشک آن بیشتر از تازۀ آن است و شیرۀ دانۀ آن را گرفته و ده برابرش رازیانه ریخته و بگذارند تا بجوشد، به جهت افتادن و خرد شدن سنگ کلیه و مثانه و زخم مجراهای ادرار و حیض کاربرد بسیار زیادی دارد. مغز دانۀ آن را با پنبۀ کهنه نرم و کوبیده و فیتیله های باریک ساخته و در احلیل(سوراخ ذکر) بگذارند رفع کننده جراحت مجاری ادرار و پاک کنندۀ آن و ادرار مانده و(حرقة البول) سوزش ادرار را برطرف می نماید. صمغ هر دو نوع آن گرم و خشک است مانند صمغ آلو است؛ جلا دهندۀ خون است و قطع کنندۀ اخلاط لزج از خون بنابراین برای خشونت اجزای ریه و نیکویی رنگ چهره و برانگیختن اشتها و ریزش و خرد کردن سنگ ها نافع است. اگر برای سرفۀ مزمن به کار می رود همراه با آب سرد بیاشامند. #قراصیا #تسنیم_طب 🆔 @tasnim_teb

✅ قراصیا یا گیلاس شیرین از معده به سرعت می گذرد و اصطلاحأ سریع النحدار است که سبب آن رطوبت و لزوجتی است که دارد که البته برای خشونت حلق و ریه نافع است. در گلو ایجاد تخمه می کند که همان بقایای غذاست که از معده است و از این جهت بر روی غذا نباید مصرف شود و مصلح آن جوارشات و داروهای معده ای هستند که حاره مقویه می باشند که طبیعت آن ها گرم است. این دارو مسهل و ملین طبع است خصوصأ اگر با دانه اش مصرف شود. از خواص دیگر آن به همراه دانه آن است که نعوظ آورنده است. خشک آن قابض و چاشنی دار آن که آلبالو خوانده شود از بین برندۀعطش ، تسکین دهندۀ تندی، حرارت، هیجان و جوشش صفرا، خون، غثیان، استفراغ صفراوی و اسهال و تقویت کنندۀ کبد حار(گرم) و معده است. قوّت قابضۀ خشک آن بیشتر از تازۀ آن است و شیرۀ دانۀ آن را گرفته و ده برابرش رازیانه ریخته و بگذارند تا بجوشد، به جهت افتادن و خرد شدن سنگ کلیه و مثانه و زخم مجراهای ادرار و حیض کاربرد بسیار زیادی دارد. مغز دانۀ آن را با پنبۀ کهنه نرم و کوبیده و فیتیله های باریک ساخته و در احلیل(سوراخ ذکر) بگذارند رفع کننده جراحت مجاری ادرار و پاک کنندۀ آن و ادرار مانده و(حرقة البول) سوزش ادرار را برطرف می نماید. صمغ هر دو نوع آن گرم و خشک است مانند صمغ آلو است؛ جلا دهندۀ خون است و قطع کنندۀ اخلاط لزج از خون بنابراین برای خشونت اجزای ریه و نیکویی رنگ چهره و برانگیختن اشتها و ریزش و خرد کردن سنگ ها نافع است. اگر برای سرفۀ مزمن به کار می رود همراه با آب سرد بیاشامند. #قراصیا #تسنیم_طب ‎‌‌‌‌‌‌‌ اینستاگرام: 🆔 http://instagram.comا/tasnim_teb ایتا: 🆔 https://eitaa.com/Tasnim_teb تلگرام: 🆔 http://t.me/Tasnimteb واتساپ: 🆔 https://chat.whatsapp.com/HgVCqsFnVURLhcGG45Okbv