خب‌ به‌‌ دَرَک

https://virasty.com/Iranasiri/1687706851598499074 ...')))))))))

مـادر بزرگوار امام باقر «علیه‌السلام» فاطمهٔ بنـت الحسـن ، دختر امام حسن مجتبی «علیه‌السلام» بود؛ به همین خاطر ، ایشان اولین سادات دوشرفهٔ تاریخ شیعه هستند (: مـادر سیـد رضی هم ، که گفتیم از نوادگان امام زین‌العابـدین بودن ، به همین شاخه از فرزندان امام سجاد، که مادرشون فاطمهٔ بنت‌الحسن بوده برمی‌گردند...

لطفا 191 نفر هم برن اون‌ور تکمیل شیم https://eitaa.com/ranyaa_313

امشب شب شهادت اون آقاییه که هر چی علم تا الان اگر در حد سرسوزنی به دست آوردم از لطف و کرامت ایشونه:)...

‌

....

باقرالعلوم🖤

آرتین و خانوادش

نه حرم داری نه زائر... #شهادت_امام_باقر_علیه_السلام @aviiizheh

صحیح. قسمت نبود.

«جابر جُعفى» يكى از ياران باوفاى امام باقر (ع) مى‏گويد: «در حضور امام باقر (ع) دلم گرفت. به حضرت عرض كردم: فدايت شوم گاهى اوقات بدون آنكه مصيبتى يا گرفتاريى به من رسد، اندوهگين مى‏شوم چندان كه همسرم و دوستم آن را در چهره ‏ام مى‏خوانند. حضرت فرمود: آرى، اى جابر خداى عز و جل مؤمنان را از طينت بهشتى آفريد و از نسيم روح خويش در آنها جارى ساخت از اينروست كه مؤمن برادر تنى و واقعى مؤمن است. پس هرگاه به يكى از آن ارواح در شهرى اندوهى رسد آن روح ديگر اندوهگين شود زيرا او نيز از جنس اوست.» |كافى، ج ۲، ص. ۱۶۶|

و این چقدر قشنگه....

نظرتون‌صفحه‌بوستان‌و‌فالو‌کنید....؟ https://virasty.com/Mjnoon_118

چه حیف .. یه بار خواستی متفاوت باشی‌ها ! 👀

ای‌کاش‌میتونستم‌‌ ویراستی‌روبیارم‌تو‌ایتا.... #واگویه

به‌ماه‌آسمون‌میگفت‌: ببین‌بابای‌من‌کجاست'! بهش‌بگو‌که‌دخترت،ساکن‌تو‌خرابه‌هاست…💔 بهش‌بگو‌دختری‌که شونه‌به‌موهاش‌میزدی؛ جون‌به‌لبش‌رسیده‌و‌تواز‌سفرنیومدی!

زین‌أب نمیدونم‌یادته‌یانه... اما‌من‌خوب‌یادمه‌. وقتی‌۹‌سال‌بیشتر‌نداشتیم‌،توی‌مسجد‌المهدی‌، کنار‌هم‌‌،چطور‌با‌بغض‌ این‌روضه‌رو‌میخوندیم‌و‌اشک‌میریختیم... ')

شاید‌اولین‌باری‌که‌این‌روضه‌رو‌شنیدی، من‌برات‌خوندم')

اصلا‌یه‌شب‌ما‌مسجد‌نمیرفتم سکوت‌مسجد‌‌برا‌پیرزنا‌اذیت‌کننده‌میشد خودشون‌پیگیر‌میشدن')))

وای‌فرجی‌یادشه. عشقمون‌تو‌مسجد‌این‌بود‌ نماز‌تموم‌شه‌یا‌‌اگه‌هیئتی‌بود چراغارو‌‌روشن‌کنن.بعد‌‌روضه‌‌و‌سینه‌زنی‌ یکی‌لیوان‌دستش‌بگیره اون‌یکی‌‌پارچِ‌آب')

عشقمون‌این‌بود‌صَفِ‌اول‌‌وایسیم... چه‌روزهایی‌که‌پیرزنا‌مارا‌به‌صفِ‌دوم‌ارجاع‌ندادند')))))

روزمون‌و‌شب‌می‌کردیم....؟ ظهر‌ها‌هم‌مسجدو‌آباد‌کرده‌بودیم.... تازه‌یه‌دوره‌بسیار‌کوتاه‌منو‌فرجی‌ صبحا‌هم‌میرفتیم‌مسجد'))) تکراری‌شده‌بودیم‌برا‌ملت'))))

فرجی‌یادم‌نمیره‌یه‌بار‌سر‌اینکه‌ کی‌زودتر‌میرسه‌پایین‌لیوان‌بیاره‌ پابرهنه‌رفتیم‌پایین‌ و‌داشتیم‌با‌جوراب‌لیز‌میخوردیم.... اونم‌‌از‌پله‌های‌المهدی. یعنی‌‌شبا‌کابوسِ‌افتادن‌از‌اون‌پله‌هارو‌می‌دیدم

نه‌حاجی.من‌‌بیشترشو‌یادمه. فقط‌روزایی‌که‌فاز‌عرفانی‌برمون‌میداشت قرآن‌و‌مفاتیح‌با‌خودمون‌میاوردیم ودرکنجی‌خلوت‌به‌مناجات‌ می‌پرداختیم')))

یادمه‌یه‌روز‌‌ظهر‌خیلی‌با‌غرور‌که‌قرارقبل‌از اذان‌مسجد‌باشیم‌در‌کوچه‌کربلایی‌صالح با‌فرجی‌قدم‌برمیداشتیم. سپس‌با‌درِ‌بسته‌مسجد‌مواجه‌شدیم... زنگِ‌‌منزلِ‌سرایدارِ‌مسجدو‌شروع‌کردیم‌زدن؛ فکر‌کردیم‌طرف‌یادش‌رفته‌درو‌باز‌کنه'))))))) بعدش‌اومد‌گفت‌امروز‌جمعست‌برید‌خونتون')))) ارادتمون‌به‌مسجد‌هوشو‌حواسو‌ازمون‌گرفته‌بود...

مدیونید‌فکر‌کنید‌‌ جز‌برای‌رضای‌خدا‌مسجد‌میرفتیم...')

بسم او🌱