🔰 اخلاص در عبادات‏ 🖌 واجبات دو گونه‏اند، بخشى نياز به نيت و قصد قربت ندارند كه به آنها واجبات #توصلى مى‏گويند مانند تطهير مسجد، اداى بدهى و ... و بخش ديگرى از واجبات، واجباتى هستند كه نياز به نيت، قصد قربت و اخلاص دارند كه به آنها واجبات #تعبدى مى‏گويند مانند نماز و روزه. (1) 📌 در اين زمينه به سه نكته اشاره مى‏شود: 🔸1. يكى از واجبات و اركان نيت، #اخلاص است يعنى انسان انگيزه‏اى جز قصد قربت و بندگى نداشته باشد. 🖌 اهل بيت عليهم السلام مظهر اخلاص بوده و راز جاودانگى آنان اخلاص در همه امور بوده است. قرآن در اين زمينه مى‏فرمايد: إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً (2) ما شما را به خاطر خدا اطعام مى‏كنيم، و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهيم! 🔸2. كارهاى عبادى اگر بدون اخلاص باشد، باطل است ولو قسمتى از عمل باشد. 💡البته انگيزه‏هاى تبعى با اخلاص منافات ندارند و موجب بطلان عمل نمى‏شوند. مانند خواندن نماز به قصد قربت به نحوى كه ديگرى هم بشنود و فرا بگيرد. (3) 🔸3. وسوسه‏هاى شيطانى تا رنگ تصميم نداشته باشد، به عبادات انسان آسيبى نمى‏زند. 💡كسانى هستند كه به مسجد نمى‏روند و يا درجلسات قرآنى شركت نمى‏كنند با اين تصور كه مبادا ريا شود. در حالى كه وسوسه‏هاى شيطانى تا نيت ريا نباشد، ريا محسوب نمى‏شود. ------------------ 1. فرهنگ علوم، ص 569. 2. انسان/ 9 .. 3. فرهنگ فقه، ج 1، ص 342 https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774