🍃اما بخش اول عرایضم:مطالبی پیرامون شب قدر
✅مطلب اول:
شب قدر كدام شب است❓
۱. در اين كه «ليلة القدر» در ماه #رمضان است ترديدى نيست، چرا كه جمع ميان آيات قرآن همين معنا را اقتضا مىكند، از يك سو قرآن میفرماید:
شهر رمضان الذی انزل فيه القرآن هدی للناس
و از سوى ديگر مىفرمايد: انا انزلناه فی ليلة القدر
۲.ولى در اين كه كدام شب از شبهاى ماه رمضان است گفتوگو بسيار است و #مشهور روايات اين است كه در #دهه آخر ماه رمضان و شب بيست و يكم يا بيست و سوم است.
بنابراين در رواياتى مىخوانيم كه در دهه آخر ماه مبارك پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله تمام شبها را احيا مىداشت و مشغول عبادت بود.
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در دهه آخر رختخواب خود را جمع میکرد، و کمر خود را محکم میبست برای عبادت،
و هر شب، کلّ شب را احیاء میکردند.
🍃 عن علي (عليهالسّلام) في حديث:
انّ النبيّ (صلّى اللهُ عليه و آله) كان إذا دخل العشر [الأواخر] من شهر رمضان شمّر، و شدّ الميزر، و برز من بيته،
و اعتكف، و أحيى اللّيل كلّه،
و كان يغتسل كل ليلة منه بين العشاءين.
(سنن النبي (ص)، ص: ۲۳۳)
و در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است: «شب قدر شب بيست و يكم يا بيست و سوم است».
حتى هنگامى كه راوى اصرار كرد: كدام يك از اين دو شب است و گفت:
اگر من نتوانم هر دو شب را عبادت كنم كدام يك را انتخاب نمايم؟! امام تعيين نفرمود و افزود: چه آسان است دو شب براى آنچه مىخواهى!
قراره راه ۸۰ ساله رو تو دو شب که یکیش شب قدر هستش رو طی کنی ، دو شب عبادت و بیداری که چیزی نیست
۳. ولى در روايات متعددى كه از طرق اهل بيت عليهم السلام رسيده است بيشتر روى شب بيست و سوم تكيه شده، سومين شب قدر، مهم ترين آنهاست.
🖌 شخصى به نام عبدالله بن انيس انصارى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم رسيد و عرض كرد: به جهت دور بودن منزلش از مدينه، براى او شبى را معين كند كه او بتواند در آن شب در مراسم احياء مدينه شركت كند، حضرت شب بيست و سوم ماه رمضان را تعيين كرد.
۴.در روايتى از امام صادق عليه السلام نيز نقل شده كه فرمود: :« #التقدير فى ليلة تسعة عشر، و#الابرام فى ليلة احدى و عشرين و #الامضاء فى ليلة ثلاث و عشرين»
تقدير مقدرات در شب نوزدهم، و تحكيم آن در شب بيست و يكم و امضا در شب بيست و سوم است. (4)
و به اين ترتيب بين روايات جمع مىشود.
✅مطلب دوم: چرا شب قدر مخفى است❓
بسيار معتقدند مخفى بودن شب قدر در ميان شبهاى سال، يا در ميان شبهاى ماه مبارك رمضان براى اين است كه مردم به #همه اين شبها #اهميت دهند؛ همان گونه كه خداوند رضاى خود را در ميان انواع طاعات پنهان كرده تا مردم به همه طاعات روى آورند، و غضبش را در ميان معاصى پنهان كرده تا از همه بپرهيزند، دوستانش را در ميان مردم مخفى كرده تا همه را احترام كنند، اجابت را در ميان دعاها پنهان كرده تا به همه دعاها رو آورند، اسم اعظم را در ميان اسمائش مخفى ساخته تا همه را بزرگ دارند، و وقت مرگ را مخفى ساخته تا در همه حال آماده باشند و اين فلسفه مناسبى به نظر مىرسد.
✅مطلب سوم: آيا شب قدر در امتهاى پيشين نيز بوده است❓
ظاهر آيات سوره قدر نشان مىدهد كه شب قدر مخصوص زمان نزول قرآن و عصر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نبوده، بلكه در همه سالها تا پايان جهان تكرار مىشود.
🔸تعبير به فعل مضارع (تنزل) كه دلالت بر استمرار دارد، و همچنين تعبير به جمله اسميه «سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» كه نشانه دوام است نيز گواه بر اين معنا است.
به علاوه، روايات بسيارى كه شايد در حد تواتر باشد نيز اين معنا را تأكيد مىكند.
🔸ولى آيا در امتهاى پيشين نيز بوده است يا نه؟
صريح روايات متعدد اين است كه اين از مواهب الهى بر اين امت مىباشد، چنان كه در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده است كه فرمود: «خداوند به امّت من شب قدر را بخشيده و احدى از امّتهاى پيشين از اين موهبت برخوردار نبوده است». (1)
--------------
1. الدر المنثور، ج 6، ص 371:« ان الله وهب لامتى ليلة القدر لم يعطها من كان قبلهم»
https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774