✳️ راه حضور قلب دائمی 🔻 يكی از راه‌های مفيد برای «حضور قلب دائمی» اين است كه انسان خود را بالاتر از «دنيا» بداند. حضرت امام کاظم(ع) در همین رابطه به هشام می‌فرمایند: ای هشام... گران‌قدرترين مردم كسی است كه «دنياداری» را برای خود قدر و منزلتی نداند. به‌راستی که بهای پيكرهای شما جز «بهشت» نیست پس آن‌ها را به چيز ديگری نفروشيد. در «مناجات شعبانيه» خطاب به حضرت رب العالمین اظهار می‌دارید: «فَقَد هَرَبْتُ اِلَيْكَ»: من از دنيا فرار كردم و به سوی تو آمدم. پس هركس برای حضور قلب، بايد خود را از دنيا بالاتر بداند و با این رویکرد به سراغ خدا برود. لازم به تذكر هم نيست كه دنيا يعنی «تعلقات اعتباری» که ما در اطراف خود به وجود آورده‌ایم. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 از کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ #⃣ #سلوک #مناجات_شعبانیه

✳️ نصیحت ارزشمند استاد 🔻 آيت اللّه جوادی آملی (حفظه الله) می‌فرمودند: قبل از رفتن به مكه خدمت آيت اللّه طباطبايی (رحمة الله) رسیديم و از ايشان خواستيم نصيحتی به ما بكنند. ايشان گفتند: خدا می‌فرمايد: «فَاذكُروُنی اَذْكُرْكُمْ» اگر به ياد من باشی، من هم به ياد تو هستم. بعد گفتند: اگر خدا به ياد تو باشد در حقيقت قدرت مطلق و عزيز مطلق به ياد توست. خدا خودش می‌فرمايد: اگر به ياد من باشی من هم به ياد تو هستم. حالا اگر قدرت مطلق به ياد ما باشد ديگر از چه چيزی بترسيم؟ 🔸 ملاحظه کنید که نصيحت بسیار ارزشمندی فرموده‌اند. اگر كسی مطمئن شود كه وقتی به ياد خداست، قديرِ عليمِ سميعِ بصيرِ جوادِ مطلق، كه مالك هستی است، به ياد او و مراقب و مواظب اوست، ديگر هيچ نگرانی نخواهد داشت و با اين روحيه و با كشف توجّهِ حق به بنده، فقط به «بندگی» خواهد پرداخت. مگر ما چيزی غير از اين می‌خواهيم؟ بايد ما آن قسمتی را كه بر عهدهٔ ماست انجام دهيم، که همان به ياد خدا بودن است و فراموش نكردن حضور حضرت حق در همهٔ روابط و اعمال؛ آن قسمتِ دیگر که مربوط به خداوند است که به یاد ما باشد، هرگز مورد غفلت قرار نمی‌گیرد. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ #⃣ #سلوک ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)

اگر #عقل ما با #خدا ارتباط نداشته باشد، ضدّ #مصالح ما عمل می‌کند. به همين جهت، زرنگی‌های خارج از #بندگی و #ديانت، همه به ضدّ ما تمام می‌شود. 📚چه نیازی به نبی #استاد_اصغر_طاهرزاده

✳️ باشعورها خداترسند! 🔻 موش را ملاحظه كنيد؛ اين‌قدر که از گربه می‌ترسد از شير نمی‌ترسد چون #شعور درك عظمت شير را ندارد تا از آن بترسد. از شير ترسيدن هنر می‌خواهد، باید آن حیوان شعور فهم هيبت و عظمت شير را داشته باشد و شير هم برتر از آن است كه موش با آن شعور كم از آن بترسد. اما چون شعور آهو بيشتر از موش است متوجه عظمت و هیبت شیر می‌شود و از آن فاصله می‌گیرد. 🔸 تنها آدم‌های #عميق و #دقيق و #فكور از خدا می‌ترسند و عظمت و ابهت او را درک می‌کنند. #مؤمنين_واقعی به جهت بهره‌مندی از شعوری بلند، نظر به #ابدیت خود دارند و از خوف الهی که مانع بی‌بندوباری می‌شود بهره‌مندند و به‌خوبی دستورات الهی را رعایت می‌کنند. برعکسِ انسان‌های بی‌فكر و كم‌عقل، انسان‌های حكيم و متفكر جامعه خداترسند. خدا در قرآن می‌فرمايد: «اِنَّما يَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمَاء» فقط در بين بندگان خدا، آنان كه به‌واقع عالم‌اند از خدا می‌ترسند. يعنی آن‌ها كه انديشه‌های بزرگ دارند و حقایق عالَم را می‌شناسند از خدا می‌ترسند، چون عالمان واقعی دنيای کوچک را کوچک و حقير می‌بينند و خدای بزرگ را بزرگ و با عظمت می‌یابند. 🔺 برای #كوچك و حقير ديدن #دنيا و #بزرگ و باعظمت ديدن #قيامت، شعور بزرگی نياز است، بايد انسان متوجه وسعت روح خود باشد و خود را هم‌تراز امور کوچک قرار ندهد تا امور کوچک برایش مهم نشوند. 📚 از کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» #⃣ #توحید #معرفت_نفس #استاد_اصغر_طاهرزاده

✳️ صلوات؛ عامل وسعت جان 🔻 وقتی خدا و ملائكه بر پيامبر (ص) صلوات می‌فرستند، يعنی عالم هستی بر آن حضرت نظر دارند، و لذا رسول خدا (ص) نفسی وسيع و گسترده دارند كه همهٔ نعمت‌های عالم بر آن جان جاری است و پيروی از چنين پيامبری موجب گسترش نفس است در برابر نعمت‌های هستی و عامل قرارگرفتن انسانِ ذاکرِ صلوات در معرض فيض حق است؛ به‌طوری که دنيا و آخرت نعمت‌هايشان را در اختيار او قرار می‌دهند تا او در ابعاد جسمی و روحی به فعليت برسد. 📚 از کتاب «صلوات بر پیامبر، عامل قدسی شدن روح» #استاد_اصغر_طاهرزاده

#شب_قدر ✳️ در شب قدر این سه چیز را از خدا بخواهید 🔻 شب قدر، شب روشن‌شدن «اندازه‌ها» است. بیایید در شب قدر از خدا بخواهید که اندازهٔ سه چیز را برای ما روشن کند. 1⃣ خودِ «خدا» اندازه‌اش را برای ما بگوید تا حدی که دل ما روشن شود. با درس و بحث و کتاب نمی‌توان رب را فهمید. تشخیص ربّ عالم، یک «دلِ بیدار» می‌خواهد. شب قدر شرایط به گونه‌ای است که خدا کمک می‌کند این‌ها را بفهمیم. خیلی مقام بلندی است که آدم بفهمد جهان ربّ دارد و این ربّ حکیم در زوایای حیاتش حاضر است. 2⃣ اندازهٔ «خودتان» را به شما بفهماند. در شب قدر انسان باید به بصیرتی برسد که بفهمد «بنده» است؛ این که من مرد هستم یا زن، بی‌پول هستم یا پولدار و... همه دروغ و سراب است. انسان باید در شب قدر از خدا بخواهد که قدرش را به او بنمایاند که اگر هرکسی، قدر خود را بفهمد دیگر برای چیزهای بی‌ارزش تلاش نمی‌کند. این که ما بنده هستیم در شب قدر برای انسان باید مشخص شود؛ البته کار مشکلی است اما باید به خدا التماس کرد که خدایا «بندگی» مرا به من نشان بده. 3⃣ از خدا بخواهیم که قدر و اندازهٔ این «دنیا» را هم به ما بفهماند. دنیا «متاعِ غرور» است، محل «امتحان» است. باور کنید که اگر این سه چیز را شما در شب قدر بگیرید از مرز «انسانِ طبیعی» بیرون می‌آیید؛ یعنی نسبت به افراد معمولی ادراک بسیار بالایی پیدا می‌کنید. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📗 برگرفته از جزوه «تفسیر سوره قدر» #تمدن_سازی_نوین_اسلامی https://eitaa.com/tazohoorhazrat