📛 ظاهر بیهدفی، ولنگاری و باطن آن شعلهٔ جهنم است!
🔻 یک وقت انسان هدفی دارد، راهش را بلد نیست، این میشود ضالّ؛ یک وقت اصلاً بیهدف است، نمیداند کجا برود، چه کار انجام بدهد، این میشود غاوی.
🔸 غوایت، باطنی دارد که دوزخ است، ظاهری دارد که ولنگاری است. این ولنگاری مستحضرید که کلمهٔ بسیط نیست، مرکّب است، یعنی کسی که انگارهٔ او، انگیزهٔ او، وهم او وِل بودن است، به او میگویند ولنگار.
‼️ اینها که بیهدفاند، فردا بیهدفی را ملاقات میکنند؛ «فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً». غوایت و بیهدفی را میبینند؛ حالا بیهدفی چیست، چطور دیده میشود، اینکه میگویند جزا عین عمل است از این آیات بهخوبی برمیآید.
🔺 آدمِ ولنگار در حقیقت ول بودن را، بیهدفی را فردا میبیند. این بیهدفی، در دنیا ول بودنِ اوست، در آخرت شعلهٔ جهنم است. این همان است، به آن صورت در آمده.
👤 #آیت_الله_جوادی_آملی
🎙 #تفسیر_سوره_مریم | آیهٔ ۵۹
#⃣ #تفسیر #قیامت
پ.ن: گاهی حواسمان نیست، یکدفعه سرمان را از گوشی بالا میآوریم و میبینیم چند ساعت بیهدف در فضای مجازی وقت تلف کردهایم!