✳️ امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
در آخر الزمان گروهى به وجود مى‌آيند كه در بين خود از فرقه‌اى پيروى مى‌كنند كه رياكار، قارى قرآن، اهل انجام عبادات، داراى حالتى زهدگونه، تازه به دوران رسيده و سفيه و نادان‌اند. #امر_به_معروف و #نهى_از_منكر را واجب نمى‌دانند مگر در صورتى كه از ضررى در امان باشند، براى خودشان رخصت و بهانه مى‌جويند، و از لغزش‌هاى علما و بد عملى آنها پيروى مى‌كنند. به نماز و روزه و چيزهايى كه به جاه و مال‌شان لطمه‌اى نزند روى مى‌آورند، و اگر نماز و ديگر كارهايى را كه انجام مى‌دهند نيز به مال و جان‌شان ضررى برساند، آن را هم همانند فريضه‌ها و واجبات بزرگ ديگرى كه ترک كردند، رها مى‌كنند.
در واقع امر به معروف و نهى از منكر فريضه و واجب عظيم و بزرگى است كه فرايض و واجبات، تنها با آنها برپا مى‌شود.
اين‌جاست كه غضب الهى بر اين افراد تمام و كامل مى‌شود و همه را به كيفر خود گرفتار مى‌كند و نيكان را نيز در سرزمين بدكاران و كوچک‌ها را در سرزمين بزرگان هلاک و نابود مى‌كند.
امر به معروف و نهى از منكر در حقيقت راه انبيا، روش روشن صالحان، و فريضه‌اى است بزرگ كه فرايض با آن زنده و پابرجا مى‌شود و مسلک‌هاى دين با آنها (از بدعت‌ها) در امان مى‌ماند، تجارت‌ها حلال مى‌شود، آن‌چه به ستم گرفته شده باز مى‌گردد و زمين آباد مى‌شود و از دشمنان انتقام گرفته مى‌شود و امور (دين و دنيا) به راه راست كشيده مى‌شود.
پس، با دل‌هايتان منكر و كار بد را انكار كنيد و زشت بدانيد و با زبان‌هاى خود اين مطلب را بگوييد و آن را به پيشانى هايشان بكوبيد و در راه خدا از سرزنش هيچ سرزنش كننده‌اى مترسيد.
پس اگر پند گرفتند و به حقّ بازگشتند ديگر اجازۀ آزار آنها را نداريد (و راهى نيست) بلكه:«اجازه تنها در مورد كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند، و در زمين به ناحق طلب و درخواست مى‌كنند؛ عذابى دردناک براى اينان خواهد بود.»
در چنين موردى با #بدنهايتان به جهاد با آنها بپردازيد، و با دل‌هايتان بر آنان خشم بگيريد، بى آن كه در صدد قدرت طلبى باشيد و يا مالى را به ستم بگيريد يا بخواهيد با ستمگرى (و بدون عدالت) بر آنان پيروز شويد؛ اين كار را بكنيد تا به دستور الهى بازگردند و مشغول اطاعت و فرمانبردارى از او شوند.
خداى عزّ و جلّ به شعيب پيامبر عليه السّلام وحى كرد:«من يكصد هزار نفر از قوم تو را عذاب مى‌كنم، چهل هزار نفر از بدهايشان و شصت هزار نفر از بهترين‌هايشان را.
شعيب عليه السّلام عرض كرد: اى پروردگار من! اينان اشرارند، ولى نيكان به چه سبب؟
خداوند عزّ و جلّ به او وحى فرمود: با معصيت‌كاران كنار آمدند و به خاطر خشم و غضب من، خشمگين نشدند.
📚الکافي، ج ۵، ص ۵۵
https://eitaa.com/tehranpar
330 دنبال‌کننده
4.4هزار عکس
6هزار ویدیو
1 فایل
توآن خدایی هستی که من دوست دارم از من بنده ای بساز که تو دوست داری.
مشاهده در ایتا