ممنونم آقای امام رضا حوالی ساعت ۱۰شب برای انجام خریدهای منزل بیرون رفتم مثل همیشه که از مغازه‌های شلوغ خرید نمی‌کنم به دنبال جایی خلوت بودم وارد شدم... به جز من و فروشنده، مرد میانسالی نشسته بود روی تنها صندلی مغازه هوای این روزهای ما شرجی‌ست نفس را بند می‌آورد از عرق‌های روی پیشانی مرد فهمیدم که تازه رسیده است و هنوز نفسش جا نیامده آماده شدن سفارش‌هایم کمی زمان می‌برد و من ایستاده بودم منتظر کمی که گذشت از گفت‌وگوها متوجه شدم، مرد از دوستان فروشنده‌ست و اسمش رضاست راننده ماشین سنگین بود از لهجه‌ای هم که داشت مشخص بود همشهری نیست می‌گفت چیزی به ۵۰سالگی‌اش نمانده در این سال‌ها همه جای کشور را سر زده شمال تا جنوب شرق تا غرب اما #مشهد نرفته یعنی رفته اما... سرش پایین بود که خداحافظی کرد و رفت فردا عازم مشهدم درست در روزهایی که نیاز بود... قبل نماز زنگ زد بعد نماز گفت بلیط گرفتم، وسایلتو جمع کن رفیق خوب نعمتِ❤️ باید که دل را صاف کرد... @tele_text

هدف‌گذاری اولین قدم برای تبدیل آرزوهای نامرئی به اتفاقات مرئیه... امروز که بعد مدتی تصمیم گرفتم بنویسم، نگاهی به پیش‌نویس یادداشت‌هام کردم چقدر حرف نگفته... هرچند خیلی پراکنده و بدون خط سیر لذا به همین تک جمله بسنده می‌کنم: بدون الگوی پیشرفت، بقیه مباحث در حد نکات نظری و کلی باقی می‌مونه @tele_text

مهم نیست شک کنی، گاهی ترمز لازمه مهم اینه توقف نکنی... مهم اینه تغییر جهت ندی‌... شهید سیدمرتضی آوینی: وقتی انسان در می‌یابد که اراده‌ی حق در کره‌ی زمین باید با دستان او محقق شود، دیگر چگونه دست از تلاش بردارد؟ نه، یاس از جنود شیطان است و مومن هرگز دل به یاس نمی‌بازد... یادمون باشه عقب انداختن کارها، کارهای آسون رو سخت می‌کنه؛ و کارهای سخت رو سخت‌تر! @tele_text

به جهان آمده‌ام نقشِ جدیدی بزنم... رسیدن به هدف، اگرچه نیاز به نقشه دقیق داره؛ اما مهم‌تر و اصلی‌تر از داشتن نقشه، نقشِ خود شماست! تا نقشِ شما پررنگ نباشه هیچ قدمی برداشته نمی‌شه و مهم‌تر اینکه، اصلا تا خودتون نخواید هیچ اتفاقی رقم نمی‌خوره... در هر کاری به خودت بگو: لاتخف انک انت الاعلی(طه۶۸) نترس، پیروز میدان تویی! الهی به امید تو @tele_text

استاد علی صفایی حائری: اگر برای یک مجموعه فکر کردید، طبیعتاً باید با جمعی همراه شوید. باید دستاویزهایی بگذارید که وقتی با دیگران هستید، بتوانید با آن‌ها پیوند بخورید. برای این‌کار حلم می‌خواهید، صبر می‌خواهید، تحمل می‌خواهید، احسان و انفاق و سعی در حوائج می‌خواهید. این‌ها چیزهایی است که اگر برای مجموعه‌ای تقدیر و برنامه‌ریزی داشتید، نمی‌توانید از آن‌ها چشم بپوشید. رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ پروردگارا آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار @tele_text

زبان خواص فقط برای خواص است... عصر جمعه فرصت کوتاهی پیش آمد تا نظاره‌گر گفت‌وگوی دو نفر از رفقای #جبهه باشم! و چقدر سخت که این انسان پرحرف صرفا باید تماشا می‌کرد و برای حفظ ظاهر، گاهی نیز روی کاغذ خطی می‌کشید... خیلی خوب و صمیمی و با چاشنی احساس بحث خاتمه یافت باور کنید از این حجم رأفت، اشک در چشمانم جمع شد اما موضوع بحث چه بود؟ به کلیدواژه‌ها دقت کنید: اجتماع شبکه سازی جبهه سازی واقعیت برداشت من از این سطح گفت‌وگو، بیشتر نمایشِ تلاش برای فعالیت بود تا اقدام عملی... و از این برخوردها که به قول حاج آقای پناهیان انتهایش باید بگویی: چاکرم مخلصم شرت کم! بخشی از کتاب مردی در تبعید ابدی را به همین بهانه بخوانیم: زبان خواص، فقط برای خواص است حال آن‌که خواص، به دلیل همان خاص بودنشان اصولاً احتیاجی به زبان خواص دیگر ندارند. پیچیدگی در ذات این مسائلی‌ست که تو، نوع ساده‌شان را می‌خواهی و هر چیز پیچیده، وقتی ساده شود، به همان نسبت هم عمق و عظمت و قدرت خود را از دست می‌دهد. @tele_text

به تو گفته بودم زمان می‌برد زمان می‌برد تا بفهمی چقدر از خودت جا مانده‌ای، زمان می‌برد تا باز هم بتوانی خودت را پیدا کنی. امروز اما می‌گویم زمان پوستت را می‌کند و کلفت‌تر از قبل‌ش می‌کند تا به تو بفهماند برای تکرار اشتباه‌هایت خیلی سماجت کردی کافی‌ست... اللَّهُمَّ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً خداوندا، هيچ‌گاه مرا به اندازه‌ى يك چشم برهم زدن به خود وامگذار @tele_text

یکی دیگر هم رفت... عجب دوشنبه عجیبی بود! کمی گذشته از ۸صبح تا الان که عقربه‌های ساعت حوالی ۲بامداد رو نشون میده همیشه خوشحال بودم از اینکه جمعی از رفقا گاهی خسته و رنجور که میشن تماس میگیرن تا گفت‌وگو کنیم گوش باشیم برای حرف‌ها اونا حرف بزنن ما غصه‌ دارشون بشیم امشب اما خوشحال نشدم وقتی زنگ زد از لحن صداش معلوم بود معطل نکردم، گفتم باشه با رفقا وعده داشتم اما همه چی کنسل حال رفیق‌مون خوش نبود خیلی کوتاه گفت اومدم برای خداحافظی هرچی خواستم بمونم نشد اینجا انگاری هیچ چی نمیشه... و چقدر عصبی از رفقایی که چند روز اخیر برای چندمین بار رفته بود سمتشون برای آمدن پای کار اما درگیر دنیای خودشون بودن! آخرین نفر فروردین ماه بود که به بهانه #رشد رفت و الان هم نفر جدید با بهانه جدید و این بازی ادامه داره... کارم شده شمردن بچه‌های شهر عده‌ای رو کرونا ازمون گرفت! عده‌ای هم خودمون د آخه چرا بزرگ‌تری نیست... رفقای جان اگه صدامو می‌شنوید میشه دیگ کسی نره؟ خلوتی خواهم و در بسته و یک محرم راز که گشایم سر راز و گله‌ای چند قدیم... @tele_text

ما در زیر بار سختی‌ها و مشکلات و دشواری‌ها قد خم نمی‌کنیم. ما راست قامتان، جاودانه تاریخ خواهیم ماند. تنها موقعی سرپا نیستیم که یا کشته شویم و یا زخم بخوریم و به خاک بیفتیم... و الا هیچ قدرتی پشت مارا نمی‌تواند خم کند. شهید بهشتی @tele_text

اصل را بچسبید و فرع را رها کنید... امروز به درخواست یکی از رفقا که مبحث #پیشرفت برایش جذاب شده بود، مهمان جلسه‌ای بودم... طبق معمول با خاطره شهید حسن باقری بحث رو شروع کردم و جلو رفتم اذان مغرب رو که شنیدم، متوجه شدم حدود دوساعته متکلم وحده دارم حرف می‌زنم و مخاطب کاملا گیج است! نه سوالی می‌پرسد و نه درگیر می‌شود... نماز خواندیم و برگشتیم به نوشته‌هام دقت کردم و گفتم بحث من تمام! با همون جمله اولش، عرصه برایم تنگ شد... اخوی فرمود که کسی را برای این‌کار نداریم!! و الان می‌خواهیم بر روی نسل جوان کار کنیم خُرده‌ای نمیشه گرفت وقتی بدون ایجاد حساسیت در مخاطب روی مسئله‌ای کار کنیم شاید همچون نتیجه‌ای طبیعی هم باشه... جمله‌ای هم به کنایه و به نقل از شهید آوینی: البته انتظاری هم نباید داشت که تحول فرهنگیِ آرمانی ما توسط کسانی که اعتقادی به اصل آن ندارند بنیان نهاده شود. @tele_text

در جست‌وجوی ادبیات کار جمعی... ما انسان‌ها فطرتا ً موجوداتـی اجتماعـی آفریــده شـده‌ایم و قــدرت و برتــری مــا در باهم بـودن اسـت و هرقـدر از هـم دورتـر شـویم، ضعیف‌تـر خواهیـم شـد. بـر همیـن اسـاس، شـیاطین جـن و انـس بـرای ضربـه‌زدن بـه انسـان‌ها همـواره به دنبـال ایجـاد تفرقـه و جدایـی میـان آدمیان بوده‌انـد‌... اما مشکل اصلی ما در این زیست اجتماعی چیه!؟ از گلوگاه‌های ضعف ما در کار تشکیلاتی، نبود ادبیات کار جمعی و عدم استخراج مدل آن از منابع دینی است. در واقع سواد و دانش فعالان ما، محدود به تجربه شخصی است و لازم است که بدانیم برای تحقق این امر که مقدمه عملی شدن گام دوم انقلاب اسلامی است، نمی‌توان به راهبرد آزمون و خطا اتکا کرد، زیرا زمان که عنصر مهمی در جریان سازی است از دست خواهد رفت. ما برای اجماع سازی نیروی‌های انقلاب، به حرف نو نیاز داریم، نه این مصیبت آشفتگی گفتمان که باید اصلاح شود. در واقع کسی نقش تماشاچی نداشته باشد و جامعه حزب‌اللهی به این درک برسد که حکمرانی، بدون استراتژی نمی‌شود... @tele_text

اگرم اجل ندهد امان به محرمت برسم حسین تو امان بده که به روضه‌ی تو بگیرد این نفسم حسین @tele_text