🔹در حال حاضر که بحث‌ از شفافیت بیشتر سیاست‌زده و احساسی است، بهتر است صحبت کردن درباره #شفافیت و به خصوص مسئله #شرمندگی بماند برای یک زمان دیگر؛ شاید این طور بهتر باشد. 🔸 اما به نظر، دیروز یک روز خاص بود؛ از این جهت که «مفهوم عدالت‌خوار» رسماً وارد رتوریکِ (استفاده از هنرهای زبانی برای اقناع مخاطب در انجام کاری یا پذیرش اندیشه‌ای) پارلمانی جمهوری اسلامی شد. یک نماینده در جلسه علنی استدلال می‌کرد که طرح شفافیت و غیرعلنی شدن جلسه بحث درباره آن از ترس «عدالت‌خوارها» بوده 🔹 کلمه «عدالت‌خوار» چه تاریخ و تطوری داشته است؟ پاسخ این پرسش از جهت حافظه تاریخی و تبارشناسی نیروهای سیاسی در نسبت با عدالت اهمیت دارد. 🔸 تا جایی که من پیدا کردم، این مفهوم را نخستین بار، #صبح‌نو که یک روزنامه حامی آقای قالیباف است در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۹۵ در سرمقاله خود به کار برد ( حدود دو هفته بعد، در روز ۱۷ آبان هم خود #قالیباف که آن زمان شهردار تهران بود، از این مفهوم استفاده کرد پس از آن و در تمام این مدت نیم دهه اخیر، این مفهوم کم و بیش، توسط رسانه‌های نزدیک به جناح اصولگرا به کار برده شده، تا دیروز که در مجلس شورای اسلامی هم استفاده کردند. 🔹 مفهوم #عدالت‌خوار که در نیم دهه اخیر به طور مستمر در سطوح مختلف توسط سیاست‌مداران، رسانه‌های جناح اصولگرا و هواداران‌شان در شبکه‌های اجتماعی به کار برده شده، در نگاه نخست مفهومی است که این جریان سیاسی برای نقد و تحقیر گونه‌ای از عدالت‌خواهی به کار می‌برد؛ در واقع اما این مفهوم بازتاب نوع خاصی از نگاه به مقوله «عدالت» و «دیگری»، و نمونه‌ای از امکان‌ها و ابتکارهای رسانه‌ای، اقناعی و انتقادیِ موجود در سطوح مختلف جناح راست است. 🔸 ما نیاز داریم به مفهوم #عدالت‌خوار و جناح برسازنده آن بیشتر بیاندیشیم؛ چرا که یک مفهوم استراتژیک در شناخت امکان‌های تئوریک و رتوریکِ بخش مهمی از حاکمانِ امروز و دیروز و فردا و هر روز ماست. #حجت‌الاسلام_نامخواه http://Eitaa.com/teribon_ir